ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ~ห้องใต้หลังคาคฤหาสน์ตระกูลริธ~

    ลำดับตอนที่ #14 : กิจกรรม...?

    • อัปเดตล่าสุด 12 พ.ค. 52


    1.“เฮ้อ~ วันนี้มันน่าเบื่อจริงๆ” นนท์พูดขึ้นพร้อมกับบิดขี้เกียจ ก่อนจะลุกขึ้นแล้วเปิดประตูเพื่อเดินลงไปห้องนั่งเล่น แต่เมื่อเขาระหว่างเขาเดินลงมา เขาก็ได้ยินเสียงโวยวายดังมาจากห้องนั่งเล่น เมื่อลงไปถึงภาพที่เขาเห็นคือ สภาพห้องที่เละเทะเหมือนผ่านการต่อสู้มา เขามองหน้าทุกคนเพื่อคาดคั้นให้ทุกคนบอกความจริงมาว่าเกิดอะไรขึ้น ให้เขียนอธิบายว่าตัวละครของคุณจะพูดอธิบายหรือมีปฏิกิริยากับนนท์นนท์อย่างไร(สถานการณ์ที่ผ่านมา:: ทุกคนเล่นวิ่งไล่จับ ปาของใส่กันด้วยสนุก กันแล้วทุกคนเผลอทำของตกแตก รู้ตัวอีกทีห้องก็เละแล้ว) 

    เรือนร่างผอมบางของหญิงสาวลุกขึ้นมาจากโซฟา ฝ่ามือบางยกขึ้นสะบัดเส้นผมยาวสีน้ำตาลอ่อนจนพริ้วไสวไปตามแรง ดวงตาของเธอปราดมองใบหน้าของชายหนุ่มที่ได้ชื่อว่าเป็นน้องชายคนรองหรืออีกในหนึ่งก็คือต้นคิดเล็กน้อย สายตาคมกริบที่เล่นเอาคนถูกมองขวัญผวาเป็นเชิงบอกว่า 'ต้นเรื่องมันคือนาย' 

    เมลล์ก้มลงส่งเสียงถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะสาวเท้าตรงไปหานนท์

    "มันเกิดอะไรขิ้น...เมลล์?" นนท์ยังคงว่าต่อด้วยน้ำเสียงเรียบเย็นที่สมาชิกภายในบ้านเตรียมตัวผวาเผ่นเปลี่ยนสำเนาบ้านหากแต่เจ้าหล่อนกับยังคงอยู่นิ่งเฉย ไหล่บางไหวเล็กน้อยอย่างไม่ยี่หร่ะ

    "มีตาก็ดูสิยะ?" เมลล์เอ่ยเสียงสูงก่อนมือบางจะยื่นแบออกมาด้านหน้าที่ทำให้ชายหนุ่มเส้นผมสีขลับถึงกับเลิกคิ้วสูง 

    "ถ้านายมีเวลามากพอจะถามว่าเกิดอะไรก็ไปเอาไม้กวาดมาซะ!" เสียงเล็กเอ่ยอย่างเชิดหยิ่ง "มัวแต่ถามห้องรับแขกมันก็ไม่สะอาดขึ้นมาหรอกย่ะ!"

    เมื่อยังเห็นว่าชายหนุ่มยังมีท่าทีเหมือนงงไม่เลิก ร่างเล็กของหญิงสาวก็ปั้นหน้าปั้นปึ่งกระแทกส้นเท้าเดินลิ่วๆ ไปหยิบไม่กวาดมาทำความสะอาดเอง

    เมื่อเห็นเป็นอย่างงั้นสมาชิกคนอื่นที่ถูกจับนนท์มานั่งเรียงบนโซฟาก็หันมายิ้มให้กันตามร่างบางไปเพื่อช่วยเธอที่พยายามจะหิ้วอุปกรณ์ทำความสะอาดที่ดูเหมือนจะใหญ่กว่าขนาดส่วนสูงเจ้าหล่อนอยู่จม

    นนท์คลี่รอยยิ้มเมื่อเห็นภาพ เจ้าตัวม้วนพับแขนเสื้อยาวเดินสาวเท้าเข้าไปหาหญิงสาวเรือนเส้นผมสีน้ำตาลที่ดูเหมือนจะกำลังทำความเข้าใจกับวิธีใช้เครื่องดูดฝุ่น

    ชายหนุ่มทรุดตัวลงจับคอของเครื่องดูดฝุ่น ดวงหน้าคมคายขยับหันมองใบหน้าสวยขมวดมู่ มือใหญ่เคลื่อนมาขยี้เส้นผมสีน้ำตาลเหยักศกจจนสาวเจ้าถึงกับสุดเสียงร้อง 

    นนท์แล้วยิ้มกลั้วหัวเราะ

    "ถ้าทำอย่างงั้นมาจะเสร็จไหมล่ะ"


    2.วันนี้ในขณะที่ทุกคนกำลังนั่งดูหนังกัน อยู่ๆก็มีเสียงออดหน้าประตูบ้านดังขึ้นแล้วใครคนหนึ่งก็ไปเปิดประตู (ใคร:: คือตัวละครของคุณ) เมื่อประตูเปิดออกก็พบกับผู้หญิงคนหนึ่งที่มีใบหน้าซีดเซียวยืนรออยู่ เบื้องหลังเธอคือวิญญาณเด็กน้อย2คนเกาะหลังอยู่ คุณจะทำหรือพูดยังไงกับผู้หญิงคนนั้นเป็นอันดับแรก และถ้าวันนั้นคุณไม่สามารถใช้พลังพิเศษได้คุณจะจัดการกับวิญญาณเด็กอย่างไร และจะเรียกคนอื่นที่กำลังดูหนังอยู่หรือคุณจะจัดการเอง 

    ลมหายใจถอนถอนออกจากริมฝีปากบาง เธอเอียงคอลงเล็กน้อยยกมือขึ้นเท้าเอว

    "นี่น่ะ...ถ้ามีเรื่องอะไรก็อย่ามัวมายืนหน้าซีดเป็นผีซังกะตาย..." เธอเหลือบตามองวิญญาณเด็กทั้งสองที่ดูเหมือนจะส่งยิ้มแป้นแล้นให้เธอแล้วนึกอดทนไม่ให้เผลอมือกระหวัดปัดเด็กเปรตพวกนั้นให้กลิ้งโค่โล่ตกจากหลังไปเสียก่อน "เข้ามาซะสิ"

    ร่างบอบบางเดินนำหน้าหญิงสาวตรงมาทางห้องรับแขกที่บัดนี้กำลังเปิดดีวีดีหนังผีเรื่องดังที่มีผีหวงบ้านมาทวงคืนหรืออะไรสักอย่างแน่นอน...ถ้าเทียบกับที่พวกเธอเคยเจอผีในหนังน่ารักกว่าจม

    "เฮ้...นนท์มีแขกล่ะ..." เธอว่าพลางชี้มือข้ามหลังแน่นอน...เธอไม่ได้หมายถึงหญิงสาวแต่เธอหมายถึงเจ้าผีเด็กหัวกลมสองหน่อ

    "รับแขกทีสิ"

    3.วันนี้ตัวละครของคุณเกิดป่วยขึ้นมา อยากรู้ว่ามันมีสาเหตุมาจากอะไร และในระหว่างที่คุณนอนอยู่จู่ๆก็มียมทูตปรากฏร่างให้เห็นพร้อมกับให้คุณตามจับวิญญาณดวงหนึ่งมาให้เขา โดยให้เวลาคุณแค่วันเดียว คือวันนี้เท่านั้น และในเวลานั้นมีคนอยู่บ้านสองคนคือคุณ กับตัวละครที่คุณรู้สึกไม่ถูกชะตาหรือไม่ค่อยสนิทกัน คุณจะให้เขาช่วยหรือคุณจะทำคนเดียว แล้วจะทำยังไง 

    "นายเป็นใคร?" เธอถามยมทูตหนุ่ม เส้นผมสีดำดำขลับตัดกับดวงตาสีแดงเลือดถูกคลุมทับด้วยหมวกฮู้ดสีดำทั้งตัว เขาเงียบเล็กน้อยก่อนจะวาดมือบางอย่างจนปรากฏภาพของคน...ไม่สิ...วิญญาณดวงหนึ่ง

    "ต้องการจะให้ฉันตามหาสินะ?" เธอว่าก่อนที่ชายหนุ่มยมทูติจะพยักหน้าพร้อมที่เรือนร่างสลายหายไปโดยไม่ได้พูดอะไรต่อจนเจ้าหล่อนชะงักข้างขว้างหมอนที่ให้รองหนุนหัวตัวเองปาอัดเข้ากำแพง

    "มาพูดให้มันเคลียร์ก่อนสิย๊ะ!!!"

    จนแล้วจนรอดเธอก็ต้งลุกขึ้นมาแต่งตัวถอดสังขารเดินลงมาข้างล่างพร้อมกับเจอ...

    "คนอื่นไปไหนตาแว่น?" เธอเอ่ยถามชายหนุ่มผู้ที่มัศิกดิ์เป็นพี่ชายใหญ่ของบ้าน

    "ธุระ..." ชายหนุ่มพูดเสียงเรียบที่ทำให้หญิงสาวเริ่มมีน้ำน้ำ จะเย็นชาหรือจะตายด้านก็ให้มันมีขอบเขตหน่อนสิยะ

    "แล้วนี่น่ะ...หายแล้วเหรอ?" เขาถาม

    "ยัง" เธอตอบเรียกๆ ก่อนที่จะหวดมือเข้าเต็มสองแก้มของชายหนุ่ม ดวงหน้าหวานใสขบับเข้าใกล้...ถ้าเหลือแต่เจ้านี้คนเดียว...มันก็ช่วยไม่ได้

    "นนท์! ฉันมีเรื่องจะให้นายช่วย!"


    +++++++++++++++++++


    จบเห่...

    - -W

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×