คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 2! : My little angel
‘แจ็ค ฟรานซ์ เดอลัวร์
สัญชาติ : ฝรั่งเศส
เชื้อชาติ : ไทย ฝรั่งเศส โปรตุเกส อิตาลี
ภาษา : ไทย อังกฤษ ฝรั่งเศส
วัน เดือน ปีเกิด : 20 June xxxx
อายุ : 18 ปี
อาหารที่ชอบ : เฟตตูชินี่แฮมและเห็ด
ขนมที่ชอบ : ชีสเค้กทุกชนิด
สีที่ชอบ : สีม่วง
งานอดิเรก : เปียโน (Trinity- Grade 8) กีตาร์
ประวัติการศึกษา : อายุ 3 ปี - อายุ 9 ปี โรงเรียนนานาชาติลิตเติ้ลแบร์ ประเทศไทย
อายุ 9 ปี - อายุ 17 ปี โรงเรียนนานาชาติลาวองซ์ ประเทศฝรั่งเศส
ปัจจุบัน โรงเรียนนานาชาติ XYZ’
ยังไม่จบ .... สิ่งที่ทำให้ฉันตกใจไม่ไม่ได้มีแค่นี้
‘บิดา : ไมเคิล แรร์ เดอลัวร์ = โปรตุเกส - อิตาลี
มารดา : ฟรานเชสก้า สิริเจริญชัย เดอลัวร์ = ไทย - ฝรั่งเศส ’
นั่นมันชื่อของคนสองคน ที่เรียกได้ว่าเป็นเพื่อนที่รักของคุณพ่อคุณแม่เลยนี่นา นั่นยิ่งชี้ความจริงจนกระจ่างว่านายนั่นคือ
พี่แจ๊คกี้ !!
………………..
(Jack’s)
*กริ๊ง ~~
“ฮัลโหลครับหม่ามี้”
(แม่คิดถึงลูกรักที่ซู้ดด)
“ฮ่ะๆ ผมก็คิดถึงหม่ามี้กะแด่ดี้ครับ กลับมาที่ไทยมีความสุขมากเลยครับ โรงเรียนใหม่ก็ดีครับ ถือว่ามามี้คิดถูกแล้วที่ส่งผมมาที่นี่ ฮ่าๆๆ”
"แหม.. มามี้ของแจ๊คกี้เคยดูลูกตัวเองผิดไปด้วยเหรอจ๊ะ ฮ่าๆๆ
พวกเราแม่ลูกก็ไถ่ถามสารทุกข์สุขดิบ ตามประสาคนที่ไม่ได้คุยกันนาน (เว่อร์)
(อ้อ แจ๊ค เดี๋ยวมะรืนนี้แม่จะไปเมืองไทยนะลูก จะพาลูกไปไหว้คุณนริตกับคุณไนน่านะลูก)
ภาพความทรงจำที่เลือนลางค่อยๆแวบเข้ามาเป็นช่วงๆ ทั้งรอยยิ้มและ
คราบน้ำตา
"ออ ครับแม่.... ผมก็อยากไปเยี่ยมที่นั่นมากเลยครับ"
ทางผู้เป็นแม่ที่รู้เห็นเหตุการณ์ทุกอย่าง ยิ้มมุมปากน้อยๆเพราะเข้าใจว่าที่แห่งนั้นมีความหมายสำหรับลูกชายมากขนาดไหน
..
.
และเด็กคนนั้นมีอิทธิพลต่อความรู้สึกของเขาขนาดไหน
.............
ในที่สุด ผมก็จะได้เจอเธอแล้ว นางฟ้าตัวน้อยของผม
ลูกสาวของเพื่อนสนิทหม่ามี้กะแด่ดี๊ ‘เนอาห์’ เด็กผู้หญิงที่ทำให้ผมยิ้มได้ หัวเราะได้ เปรียบเสมือนน้องสาวตัวเล็กที่ผมไม่เคยมี เธอจึงเป็นเหมือนนางฟ้าตัวเล็กๆ ของผม ว่าแล้วผมก็คิดถึงน้องสาวของผมจริงๆเลยเชียว
ป่านนี้จะเปลี่ยนไปยังไงบ้างนะ
............
8 ปีที่แล้ว
“นี่ๆ พี่ชายจะไปไหนอ่ะ?”
“พี่จะไปเที่ยวไง”
“แล้วพี่จะกลับมาหาเนเมื่อไหร่คะ”
“เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ก็กลับมาแล้ว”
“จริงหรอคะ?”
“ไม่เชื่อพี่หรอ อ่ะๆ เกี่ยวก้อยๆ สัญญานะ พรุ่งนี้จะกลับมา แล้วจะเอาตุ๊กตาของเนมาคืนด้วย”
"โอเคค่า เนจะรอตอนเช้าที่หน้าบ้านนะ แล้วเนจะทำขนมไว้ให้พี่ชายหม่ำ"
"โห.. เนน่ารักที่สุดในโลกเลย"
.......................
(Neah’s)
ฉันสะดุ้งตื่นจากฝันขณะเดินทางไปโรงเรียน รู้สึกช็อคเหมือนกันที่ได้รู้ว่า ‘เขา’คนนั้นกลับมาแล้ว ในที่สุด หลังจากการรอคอยที่แสนนาน พี่ชายที่แสนดี คนที่สัญญากันไว้ว่าจะกลับมาหากัน แต่ก็มารู้ทีหลังว่าครอบครัวของพี่เขาต้องย้ายไปฝรั่งเศสเพราะมีปัญหา (พ่อของเค้าเป็นมาเฟียอิตาลีค่ะ) ตอนแรกๆน่ะ ฉันเหงามากเลยนะ ได้แต่นั่งรอว่าเมื่อไหร่พี่ชายจะมาซักที ฉันยังรอเค้า โดยที่คิดว่าจะกลับมาเยี่ยมน้องบ้าง แต่ว่าไม่มีเลยสักครั้งที่เค้าจะกลับมา ขอแอบสารภาพว่า ฉันยังรอพี่ชายจนถึงวันที่ถูกส่งไปฝีกอยู่คนเดียว โดยต้องย้ายออกจากบ้านไปอยู่คอนโดกับพี่เลี้ยง 1 คน เป็นเวลาที่มากพอสำหรับฉันที่จะทำงานบ้านต่างๆและดูแลตัวเองได้ ฉันก็เริ่มคิดว่าเขาคงไม่มาแล้วล่ะ ถึงได้ลืมเรื่องนี้ได้สักพักนึงแล้ว
ไม่นึกไม่ฝันว่าเขาจะกลับมาโดยไม่บอกกล่าว
ล่องลอยอยู่ในความคิดของตัวเองได้ไม่นาน รถของฉันก็จอดลงที่บริเวณรับส่งของโรงเรียน
ฉันค่อยๆเดินเข้าโรงเรียนไปอย่างช้าๆ ภายในใจก็คิดเรื่องต่างๆมั่วกันไปหมด ยิ่งรู้สึกอยากให้วันนี้ผ่านไปเร็วๆ
“เนเน่จ๋าาาาาา” เสียงของดาด้าเพื่อนสนิทของฉันปลุกฉันขึ้นมาจากห้วงแห่งความคิด
“ชู่ววว เบาๆหน่อยก็ได้ด้า ชั้นอายเค้า” ยัยมิกิจอมขี้อายท้วงขึ้นมาเบาๆ
“ไปเข้าเรียนกันเถอะ วันนี้ชั้นปวดหัวนะ” ฉันหันไปทำหน้าซีเรียสใส่ทั้งสองก่อนที่จะเดินเข้าไปในห้องเรียนช้าๆ
“And @#!!_-i@1#@ บลาๆๆๆๆๆ”
โอยย ครูพูดอะไรเนี่ย ไม่เห็นรู้เรื่อง ตอนนี้สมองฉันมึนตึ้บไปหมดแล้ว เมื่อไหร่จะถึงพักเที่ยงซักที
“เนเน่?” <<<นี่มิกิน้อย
“เนเน่จ๋าาา?!” <<<<นี่ก็ยังมิกิอยู่
“ยัยเนเน่ !! นี่คิดจะไม่ไปกินข้าวกันหรอยะ” <<<<เอิ่มม ดาด้ามาแล้วไง
หลังจากที่โดนเรียกด้วยพลังเสียงแปดหลอดของยัยดาด้า ฉันก็กระโดดผลุงออกมาจากเก้าอี้ พร้อมกับไล่ตามสองคนนั้นไปติดๆ เฮ่ออ จะได้เจอมั้ยนะ?
(Miki’s)
วันนี้เนเน่ดูแปลกๆไปนะ เงียบลงแล้วก็ไม่ค่อยสนใจเรียน ทั้งๆที่ปกติแล้วเน่จะตั้งใจเรียนมากกว่าใครเพื่อน เอ.... เกิดอะไรขึ้นกับเพื่อนที่แสนน่ารักของมิกินะ
กลับมาเรื่องของเราดีกว่า มิกิมีเรื่องจะบอกค่ะ >//<
คือว่า ที่บ้านของมิกิทำธุรกิจที่พักน่ะค่ะ เช่นคอนโด แมนชั่นอะไรพวกเนี้ย แล้วเมื่อตอนก่อนเปิดเทอม มิกิก็ไปเล่นที่ออฟฟิซของคุณแม่เป็นปกติ เรื่องก็คือ มิกิเจอผู้ชายอยู่คนนึงมาถามมิกิว่าห้องของเค้าอยู่ที่ไหน เหมือนจะมาพักกับคุณป้า มันจะธรรมดามากค่ะถ้า... หน้าตาเค้าไม่หล่อเหลาขนาดเทพ >,.< ฉันเลยถือวิสาสะขอบันทึกข้อมูลผู้อยู่อาศัยซะเลย คิกๆ ขนาดว่ามิกิขี้อายแล้วนะ แต่ไม่รู้เกิดอะไรขึ้นเหมือนกันค่ะ มิกิถึงกล้าๆได้ขนาดนั้น หลังจากซักถามกรอกประวัติเลยได้ข้อมูลมาว่าเค้าชื่อพี่แจ๊ค อยู่เยียร์ 13 โรงเรียนเดียวกันกับมิกิเอง 0//0 หลังจากนั้นมามิกิก็คอยช่วยเหลือพี่เค้าทั้งเรื่องการเรียน โรงเรียนใหม่ แล้วก็ที่อยู่อาศัยน่ะค่ะ อ้อ มิกิมารู้ทีหลังว่าที่จริงแล้วเค้าน่ะขอป้ามาอยู่เองที่คอนโดที่มีชื่อเป็นของป้าเขาแทนที่จะอยู่ที่บ้านน่ะค่ะ เอาเป็นว่า ช่วยมิกิเก็บเรื่องนี้เป็นความลับทีละกันนะคะ มิกิอายค่ะ ไม่กล้าบอกเพื่อน ....
ความคิดเห็น