ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Little angel ผูกหัวใจไว้ที่ยัยนางฟ้า

    ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1! : That gap behind the pole

    • อัปเดตล่าสุด 9 ก.ย. 56


    (Neah’s)

    ตึก ตักๆๆ ....

    เสียงหัวใจเจ้ากรรมจะเต้นอะไรตอนนี้เนี่ย ไม่รู้เกิดอะไรขึ้นกับตัวฉัน เนอาห์คุณหนูทายาทตระกูลดัง รุ่งโรจน์เจริญกิจวัฒนะชัยผู้เข้มแข็งคนนี้ แค่อยู่ใกล้อีตาบ้าคนนี้เนี่ยนะ !!! นี่มันอะไรกันเนี่ย

    ............

     

    5-นาที ก่อนหน้านี้----

    (Jack’s)

    “Shit! จับไอ้นั่นไว้โว้ย !” เสียงสุนัขตัวที่ผมเพิ่งเจิมมุมปากให้ด้วยกำปั้นแหกปากทำให้ทุกคนในสนามหันมามองผม โอ้ย จะซวยซ้ำซ้อนไปถึงไหน - - ** พวกลูกน้องของมันพากันวิ่งมาทางผมซะงั้น ซวยล่ะสิครับคุณ กระผมยิ่งไม่ชอบวิ่งอยู่ แต่ช่วยไม่ได้เพราะฉะนั้นผมเลยใส่เกียร์เสือชีตาร์ (เกียร์สุนัขช้าไป - -)วิ่งลัดเลาะตามทางเดินระหว่างอาคารของโรงเรียนแล้วพยายามมองหาที่ซ่อน แหม คุณครับ ผมไม่ใช่พระเอกนิยายนะที่จะสู้คนถึกเป็นฝูงไหวเนี่ย อ้อ ลืมบอกไปผมเพิ่งย้ายมาอยู่เยียร์ 13(ม.6 ค่ะ) รร. นานาชาติ XYZ จะว่าไปโรงเรียนนี้ก็ไม่ค่อยมีที่ให้หลบซะด้วยสิ ยังงี้มีหวังเละก่อนกระดิ่งดังแน่เลย และแล้วสายตาผมก็เหลือบไปเห็นช่องแคบเล็กๆหลังเสาห้องเก็บอุปกรณ์ เหมาะเจาะพอดีกับผมที่เป็นคนรูปร่างบาง-สูงเป๊ะ !! แต่ว่าผมต้องชะงักเพราะเห็นเด็กผู้หญิงอวบๆคนนึง น่าจะเยียร์ 11 ได้ (ม.4 ค่ะ ^^\) กำลังยืนเล่นมือถืออยู่ในนั้น พวกมันกำลังไล่ตามมาแล้วผมจึงไม่มีทางเลือกนอกจาก เบียดเข้าไปอยู่ในซอกนั้นด้วยคน

     

    ...............

     

    (Neah’s)

    ณ บัด นาว ฉันกำลังดิ้นขลุกขลักในช่องแคบๆที่ช่างไม่เหมาะกับ ตัวฉันเสียเลย ทำไงได้อ่ะ ฉันยอมรับเลยว่าตัวฉันอ้วนมาาาาาาาาาก (วิบัติเลย รู้ไว้ซะว่าอวบอ้วนขนาดไหน ) จะไม่ยอมรับได้ยังไงในเมื่อน้ำหนักมันฟ้อง T^T  ตัวเลขที่ใบตรวจเช็คสุขภาพยังหลอกหลอนฉันไม่เลิก แงๆๆ ทำไมหนูต้องอ้วนด้วยนะ Y^Y

    แล้วตาบ้านี่เป็นใครเนี่ย เอามือมาปิดปากเราไว้เฉยเลย จู่ๆก็พรวดพราดเข้ามาในที่ประจำที่แอบมาเล่นมือถือบ่อยๆของฉัน

    เสียงฝีเท้าค่อยๆใกล้เข้ามา ใบหน้าซีเรียสที่เหมือนทั้งครุ่นคิดและหวาดระแวงในเวลาเดียวกันนั้น ทำให้ฉันต้องเงี่ยหูฟังตามและยอมยืนเงียบๆเฉยๆโดยดี ช่วงเสี้ยวนาทีนั้นทำให้ฉันได้สังเกตว่า

    ...

    ..

    .

    0____0…. 0[      ]0

    oh my gosh ! ในโรงเรียนของเรามีเทพบุตรด้วยเหรอเนี่ย ดวงตาสีน้ำตาลเข้มแสดงให้เห็นถึงความร้อนรนที่แฝงอยู่ ขนตางอนยาวเป็นแพ บอกเลยว่าตั้งแต่อยู่นานาชาติมาเนี่ยยังไม่เคยเห็นใครที่ตาสวยเท่านี้มาก่อน
    ไหนจะริมฝีปากสีสดนั่นอีก คนอะไรเนี่ยหล่อน่ารักเป็นบ้า !!  

     

    แล้วนี่มันใช่เวลาที่จะมาเคลิ้มความหล่อมั้ยเนี่ย!!?!!

     

    เมื่อสติกลับมาเหมือนเดิม ฉันก็เริ่มที่จะดิ้นต่อ

     “อ่อยอ้ันอ๊ะไอ้อ้า” (ปล่อยฉันนะไอ้บ้า @!#?!!) ได้ผลแฮะ....มือนุ่มๆค่อยๆคลายออกจากปากฉัน

     ซอรี่นะ ยูโอเคป่ะ?

    อร๊ายยย คนอะไร เสียงก็น่ารักมาก

    อืม ไม่เป็นไรค่ะ (เรียบร้อยเว่อร์) เธอ เอ่อ....”

    แจ็ค ไอชื่อแจ็ค” ^^/ 

    ออ ค่ะ เรียกเนเน่ก็ได้นะ” ^^//ฉันเป็นเด็กนานาชาติก็จริง แต่แม่ของฉันเคยบอกไว้ว่า ถ้าจะพูดไทยก็พูดไทย อังกฤษก็อังกฤษ อย่าเอามาปนกัน ลืมบอกไปมั้ย ว่าฉันเป็นคนที่มีมนุษย์สัมพันธ์ดีมากค่ะ มีเพื่อนเยอะแยะแต่ไม่ยักกะรู้จักคนๆนี้แฮะ

    “ถ้าไม่เป็นไรแล้ว ไอไปล่ะ ขอบใจสำหรับที่หลบภัยนะ ฮ่ะๆ

     อ้าว มาไวไปไวจังแฮะ ยังไม่ทันได้ทำความรู้จักเลยอ่า แต่ไม่เป็นไร เมื่อเนอาห์อยากรู้อะไร เธอต้องได้รู้ หึๆๆๆ (ชั่วร้ายมากค่ะ)

     

    เย็นวันนั้น

    “คุณพ่อบ้านคะ มานี่หน่อย” ฉันไม่พูดเฉย กระเถิบเข้าไปกระซิบที่ข้างหูของคุณพ่อบ้าน คุณพ่อบ้านเป็นคนที่ทำงานดูแลความเรียบร้อยของตระกูลฉันแต่ไหนแต่ไรแล้ว

    เน่อยากให้ช่วยสืบข้อมูลคนๆนึงให้เน่หน่อยค่ะ

    ครับ คุณหนู

    คนนี้นะคะ ซุบซิบๆๆ ง่าๆ งืมๆ ~~~~~~”

    ออ ครับๆ ได้ครับ ข้อมูลจะพร้อมพรุ่งนี้เวลาทานอาหารเช้าครับ” คุณพ่อบ้านส่งยิ้มอบอุ่นมาให้ นอกจากคุณพ่อคุณแม่ (ที่อยู่ต่างประเทศ) คุณพ่อบ้านนี่แหละที่ใกล้ชิดกับฉันมากที่สุด แถมยังใจดีอีกต่างหาก

    เย้ ขอบคุณค่ะ ^__^

     

    ..........

    (Jack’s)

    หลังเลิกเรียนผมก็มาเดินเล่นสำรวจโรงเรียนให้ละเอียดกว่าเดิม หาทางหนีทีไล่ไว้ครับ เผื่อไว้น่ะนะ เดินไปเดินมาไหงผมถึงมาหยุดที่ ‘ที่หลบภัย’ ซะงั้น พลันผมก็นึกถึงยัยอ้วน (พัฒนาจากอวบเร็วมาก -_-  ) เมื่อตอนกลางวันผมได้มาเบียดกันกับเด็กผู้หญิงที่ชื่อคุ้นๆแปลกๆถ้าไม่ติดว่าอ้วนไปหน่อย ยัยนั่นก็ถือว่าน่ารักมากๆเลยล่ะ จมูกที่มีเสน่ห์เข้ากับใบหน้าเนียนๆ และดวงตาสีน้ำตาลเข้มเป็นอย่างดี นี่ยังไม่รวมถึงริมฝีปากสีชมพูอ่อนๆนะ ถึงจะเนียนแต่ผมมั่นใจได้เลยว่าหน้าเธอใส ไร้เครื่องสำอางเลยล่ะ เพราะมันเนียนก็จริง แต่ไม่ใช่เนียนเว่อร์ แบบนักเรียนหญิงคนอื่นๆในโรงเรียนนี้ และที่น่าประหลาดคือ เธอยังเป็นคนที่มีมนุษย์สัมพันธ์ดีเกินร้อยจริงๆ ขนาดผมไปรบกวนเธอ เธอยังยิ้มให้แถมไม่โกรธอีกต่างหาก หรือผู้หญิงไทยเป็นอย่างนี้กันทุกคน ?

    ไม่ได้การล่ะ ผมถูกชะตายัยนี่แปลกๆ อยากลองรู้จักดู เผื่อจะช่วยอะไรๆผมได้บ้าง แต่ที่ผมยังไม่แน่ใจคือ ผมคิดว่า... แค่คิดนะ ว่า... เธอแอบหน้าแดงนิดๆด้วย 0_0

    ผมเพิ่งย้ายมาเข้าที่นี่เป็นเทอมแรก อิมพอร์ทมาจากฝรั่งเศสเชียวนะ ^()^ แม่ของผมน่ะท่านเป็นลูกครึ่งล่ะ คุณพ่อก็ด้วย ผมอยากลองใช้ชีวิตด้วยตัวเอง เลยขออนุญาตมาอยู่กับคุณป้าที่เมืองไทยแทน แล้วก็.... เผื่อจะได้เจอยัยคนนั้น

    ...........

    (Neah’s)

    เช้าตรู่วันถัดมา

    ฉันแอบตื่นเต้นนิดๆเมื่อนึกถึงประวัติของคนๆนั้นที่ฉันจะได้เห็นในอีกไม่กี่นาทีนี้ เอ.. แล้วทำไมฉันต้องตื่นเต้นด้วยล่ะ  ท่าจะเป็นเอามาก  ไม่ได้นะยัยเนอาห์  >m<

    ตั้งแต่เด็กจนโตขนาดนี้ ฟงแฟนไม่มีกับใครเค้าหรอกค่ะ เน่ตั้งใจเรียนอย่างเดียว (มุ่งมั่น) เพราะคุณแม่เห็นว่ามันยังไม่เหมาะสม ถึงแม้บางครั้งจะถูกเพื่อนล้อว่าเป็นทอมหรือเลสเบี้ยนไม่ก็ไม่มีใครเอาบ้างล่ะ (T^T) ไม่เป็นไรค่ะ ยังทนได้ …………….

     

    โต๊ะอาหาร

    ฉันนั่งกินข้าวเช้าอย่างเอร็ดอร่อย ทำไงได้ แม่ครัวเก่งน่ะ (ไม่แปลกที่อ้วน -_-)

    0()w()0 >()w()< อาหย่อยย

    คุณหนูครับ ทานอาหารเสร็จแล้ว ข้อมูลอยู่ที่โต๊ะนี้นะครับ ” เสียงของคุณพ่อบ้านดังขึ้นมาจากทางโต๊ะหน้าบ้าน

    “ค่าาาาา”ฉันตอบรับด้วยเสียงใสๆ

    ฉันเดินไปทางหน้าบ้านเพื่อไปเอาเอกสารและเตรียมตัวไปโรงเรียน

    ฉันค่อยๆก้มลงหยิบแฟ้มบางๆของเขาขึ้นมา พร้อมกับทำหน้าตาตกใจเมื่อเห็นว่า..........



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×