กลอนภาค3**

เนื้อเรื่อง

ฉันเคยอยู่ในโลกแห่งความว่างเปล่า
มีแต่ความเงียบเหงาแสนเหว่ว้า
มีเพียงความโศกเศร้าและรอยน้ำตา
กับเวลาที่ผ่านผันแล้วเลยไป

จนกระทั่งได้พบกับเธอ
โลกที่เคยเบลอๆกับสดใส
ทุกเวลานาทีที่เลยไป
มีค่ามากมายเมื่อฉันได้อยู่ใกล้เธอ

ท้องฟ้าที่มันเคยดูว่างเปล่า
เมื่อมีเงาของเธออยู่ใกล้ๆ
ท้องฟ้า ภูเขา ต้นไม้ สายน้ำ หรืออะไร
ก็ดูเหมือนจะสดใสอยู่ทุกวัน


อยากให้ทุกคนสมหวังอย่างที่ตั้งใจไว้ แม้ต้องเจอกับอุปสรรค เจอกับความเสียใจ แต่ให้รูไว้ จงก้าวต่อไปอย่างมั่นคง