เเอบรัก...

    -โรงเรียนใหม่ของโมบาย-  
หวานเย็นเธอว่าโรงเรียนนี้สยไหม ฉันพูดพร้อมหยิบหูฟังในกระเป๋าขึ้นมาฟังเพลง
ก็ โอเคล่ะเเต่พวกเราหนะสิน่าเเย่เเก้ไม่หายสักที..
555้่พวกเราจะเปลี่ยนไปทำไมเราเป็นของเราเเบบนี้ก็ดีเเล้ว
โมบายยยย!!! โมบายยยย ฉันจะไปเข้าวงโยโรงเรยนไปสมัครกันไหม
ไม่ดีกว่าเราไม่อยากเล่นเท่าไหร่มิ้นไปเถอะ
อืมงั้นตอนเย็นพาเราไปเอาใบสมัครหน่อยนะที่ห้องวงโยหนะ
ฉันพยักหน้าเเล้วหยิบรองเท้าเเล้วชวนหวานเย็นกับมิ้นลงไปรอออมข้างล่างตอนนี้ก็7.20เเล้วอีกสักพักก็คงจะเข้าเเถวฉันพึ่งมาอยูโรงเรียนนี้วันเเรกฉันอายุ15ปีอยู่ม.4 เรียนสายภาษาฉันน่าตาธรรมดาไม่สวยมากเท่าไหร่ไม่สวยเท่ามิ้นกับออมเเต่ก็ไม่เเย่มากหรอกนะ
 7.30น
ไปเข้าเเถวกันเถอะ
เอ๊ะ!!! ทันทีที่วงโยเดินผ่านโลั้งโลกของฉันก็หยุดหมุนลงี่พี่คนนึงเเวบเเรกที่เห็นหัวใจของฉันเต้นเเรง 
นี้หรอที่เรียกว่ารักเเรกพบ...
หวานเเกเห็นพี่คนที่ตีกลองใหญ่ป่ะ
อ่อ ทำไมง่ะ
ฉะ ฉันชอบเค้าว่ะ
อะไรๆพพี่เค้าเดินผ่านเเกไปตะกี้เองนะ
ไม่รู้อ่ะ พอพี่เค้าเดินผ่านใจฉันมันก็สั่นไปหมดเลยอ่ะมันรู้สึกชอบพี่เขาทันที