คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : [ CHAPTER 3 ]
“เจ้ากบ ~ ชิชิชิ ~” เสียงหัวเราะที่คุ้นหูของผู้พิทักษ์ของวายุดังขึ้นข้างหูของคนที่หลับใหลไม่รู้เรื่อง
“เฮ้ยยยยยยยยยย .. ไอรุ่นพี่บ้า ลุกออกไปจากตัวผมเดี๋ยวนี้น่ะ !!!” ตากลมลืมตาขึ้น แล้ว ค่อย ๆ กระพิบตาถี่ ๆ เพื่อปรับให้ตาชินกับแสง
“ชิชิชิ ~”
“ออกไปนะครับบบบบ !!!!!!” ฟรานพยายามดิ้นให้หลุดจากการคร่อมของเบลแต่ดูเหมือนก็ไม่เป็นผล
“ว้อยยยยยยยย .. เอะอะอะไรกันแต่เช้าวะ .. ไอพวกสว .. O_O !!!” เจ้าของเรือนผมสีเงินเปิด (ถีบ) ประตูเข้ามาอย่างไร้มารยาท โดยการกระทำแบบนี้ของสควอโร่ถือว่าเป็นเรื่องปกติในวาเรีย -*-
“พวกแกทำอะไรกานน O []o !!!”
“เจ้าชายเปล่านะ !!! // ไม่ใช่แบบที่ท่าน ผบ. คิดนะครับ !” ฟรานและเบลปฏิเสธทันควัน
“ไม่ใช่แบบที่ฉันคิดได้ไงเล่า ?! ก็พวกแกเล่นคร่อมกันแบบนั้น !!!”
“เจ้าชายบอกว่ามันไม่ใช่แบบนั้น !!!” เบลเฟย์กอลยันกายขึ้นจากการคร่อมและไปนั่งอยู่ตรงปลายเตียงของฟราน
“มันจะไม่ใช่ได้ไงวะ .. ก็พวกแกคร่อมกันแบบนั้นใครไม่คิดก็บ้าแล้ ... // ฉึก ! ” ยังไม่ทันที่ริมฝีบางจะเอ่ยจบ เบลเฟย์กอลก็คว้ามีดออกมาแล้วปาออกไป ถึงจะให้ตั้งใจทำไม่โดนก็เถอะ แต่มันก็เฉียดหน้าขาว ๆ ของเจ้าของเรือนผมสีเงินไป แล้วไปปักอยู่ที่กำแพง
“ฉันกับเจ้ากบไม่ได้เป็นอะไรกัน !!!” เบลตวาดด้วยอารมณ์โทสะ สรรพนามที่เบลเคยเรียกตัวเองว่า เจ้าชาย กลับแปรเปลี่ยนออกไปจากทุก ๆ ทีเนื่องจากอารมณ์ที่พุ่งพล่าน
“ฉันกับเจ้ากบไม่ได้เป็นอะไรกัน ฉันไม่เคยชอบเจ้ากบ !!!” เบลตวาดอีกครั้งก่อนที่จะเดินปึงปังออกไปจากห้องของฟราน
“ท่านผบ. ..เป็นอะไรหรือเปล่าครับ ..เลือดออกด้วย ?!” ฟรานเดินเข้าไปหาสควอโร่ นิ้วเรียวบรรจงกดที่บาดแผล เพื่อหยุดเลือด
“เอ่อ .. ฉันไม่เป็นไร ๆ” เมื่อปากบางเอ่ยบอกร่างเล็กกว่า ก็หันหลังเดินกลับออกไป
..ฉันไม่เคยชอบเจ้ากบ !!!..
..ฉันไม่เคยชอบเจ้ากบ !!!..
..ฉันไม่เคยชอบเจ้ากบ !!!..
เสียงของเจ้าชายโรคจิตดังเกียกก้องในหัวของผู้พิทักษ์แห่งสายหมอก ราวกับว่า ..มีคนมาเปิดเครื่องอัดเสียง ซ้ำไป ซ้ำมา ...
‘แล้วไงละ ?’ ฟรานคิด ก่อนที่จะเดินเข้าไปชำระร่างกายในห้องน้ำ
“อ้าว ..ฟราน อรุณสวัสดิ์จ้ะ ~” เสียงหวานของผู้พิทักษ์แห่งอรุณกล่าวทักทายเจ้าของเรือนผมสีมรกต
“อรุณสวัสดิ์เช่นกันครับ ..คุณลูซซูเรีย”
..เป็นแบบนี้ทุก ๆ เช้า ชินแล้วสิ่เรา ? ..หลังจากอยู่วาเรียมา 2 เดือน ..
..แต่เดี๋ยว ?? ..
“ฟรานไม่ได้ลงมาพร้อมเบลเหรอจ้ะ ? .. เห็นทุกทีลงมาพร้อมกันทุกเช้านี่นา ?? ?” ลูซซูเรียเอ่ยอย่างสงสัย
“ผมไม่รู้อ่า ..สงสัยเดี๋ยวก็คงลงมามั้งครับ” ฟรานเอ่ยเสียงเรียบ พร้อมกับหน้าตาที่นิ่งดูดายที่เป็นเอกลักษญ์ของเจ้าตัว
“อรุณสวัสดิ์ ลูซซูเรีย ..เจ้ากบ ~ ชิชิชิ” เสียงนุ่มทุ้มเอ่ยขึ้นหลังจากที่เดินลงบันไดสีขาว
“วันนี้ลงมาช้าจริง ? ..เห็นทุกทีลงมาเร็วกว่าชาวบ้าน” สควอโร่ที่นั่งอยู่ข้างหัวโต๊ะเอ่ยขึ้น
“แล้วบอสละจ๊ะ ..สควอโร่ ?” ลูซซูเรียวางหม้อข้าวในมือแล้วหันมาเอ่ยกับเจ้าของเรือนผมสีเงิน
“...?”
Talk with me :
สวัสดีคะ *โค้ง*
ขอโทษด้วยนะคะ ที่มาอัพช้ามากก T ^T
เพราะว่า ช่วงนั้นไรเตอร์ใกล้สอบ + งานเยอะ ก็เลยมาอัพช้า ( me/ ปาดเหงื่อ )
ขอโทษผู้อ่านทุกท่านนะคะ >< อย่าเพิ่งทิ้งกันนะ ~
1 คอมเม้นต์ = 1 กำลังใจของไรเตอร์นะคะ ^^
ความคิดเห็น