อุ่นรักในกองบิน
"โอ๊ย!"เสียงนั้นทำให้เจ้าสุนัขที่วิ่งตามลูกบอลไปถึงกับเบรกเอี๊ยดทันที "เฮ้ย! ใครปาอะไรมาใส่หัวฉันวะ" คนปาจึงรีบวิ่งเข้าไปดู แต่เมื่อได้เห็นหน้าต่างคนก็ต่างร้อง "ไอ้พี่แม็ค!""ยัยกางเกงเล!"
ผู้เข้าชมรวม
208,788
ผู้เข้าชมเดือนนี้
195
ผู้เข้าชมรวม
208.78K
อัปเดตล่าสุด : 30 ธ.ค. 66 / 23:17 น.
แท็กนิยาย
นิยายตีพิมพ์ แอบรัก ซาบซึ้ง คู่กัด ตลก จิกหมอน น่ารัก ขำ ๆ ฮา ๆ น้องหมา พระเอกหล่อ ทหารอากาศ นักบิน พระเอกเป็นนักบิน กลรักเงาหัวใจ กลรักกางเกงเล
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ติณภพณ์หรือแม็ค นักบิน(F16)หนุ่มรูปหล่อ
ลูกชายท่านนายพลพิทยะ
และคุณหญิงเกดแก้ว
และคุณหญิงเกดแก้ว
VS
วินชญาหรือมิว อาจารย์สาวผู้ซึ่งเป็นลูกสาว
ของแม่สไวและจ่าละม่อม
“ทำบ้าอะไรของนายเนี่ย ลากฉันเข้ามาในนี้ทำไม” วินชญาแหวใส่คนตรงหน้าทันที
“ก็เพราะปากดีอย่างนี้นี่สิ ฉันถึงได้หมั่นไส้เธอน่ะ” ติณภพณ์แกล้งย่างสามขุมเข้าหาหญิงสาวอย่างดูน่ากลัวเพื่อต้อนให้คนตัวเล็กที่กำลังตกใจถอยหนีเข้าไปจนชนเข้ากับกำแพงทางด้านหลัง และเมื่อร่างบางพยายามจะวิ่งหนี ชายหนุ่มก็กลับจับรั้งที่แขนของวินชญาเอาไว้ จนหล่อนนั้นหนีไปไหนไม่ได้
เมื่อเธอยกเท้าขึ้นมาเพื่อที่จะเหยียบลงไปบนเท้าของชายหนุ่ม เขาก็ดันชักเท้าหนีไปได้ทันเวลา หญิงสาวจึงเสียหลักล้มไปใส่คนตรงหน้าเข้าเต็ม ๆ ทำให้ตัวเธอนั้นถูกคนตัวใหญ่สวมกอดเอาไว้อย่างแน่นหนา
“นี่ไอ้เกย์โรคจิตนายคิดจะทำบ้าอะไรของนายกันฮะ” วินชญาร้องถามคนตรงหน้าเสียงดัง
“อือหือ ได้ยินแบบนี้แล้วนี่ยิ่งปรี๊ดหนักเลย จำไว้นะมิวว่าวันหลังถ้าไม่รู้อะไรจริงก็อย่าเที่ยวพูดไป โดยเฉพาะเรื่องที่ว่าผู้ชายคนไหนเป็นเกย์เนี่ย เพราะไม่อย่างนั้น เธอก็อาจจะเจอดีแบบนี้ได้” พูดจบชายหนุ่มก็ค่อย ๆ เลื่อนใบหน้าเข้ามาใกล้เสียจนวินชญาถึงกับต้องหลับตาปี๋
แต่แล้วขณะที่เขาตรึงร่างบางเอาไว้และกำลังจะก้มลงไปพูดอะไรบางอย่างด้วยนั้น จู่ ๆ ประตูห้องเก็บของก็ดันเปิดผางเข้ามาเสียก่อน
ภูตะวันกับสารวัตทหารอีกนายก็ถึงกับนิ่งอึ้งจนแทบช็อคไปกับภาพตรงหน้าทันที เพราะจากมุมที่ทั้งคู่ยืนกันอยู่ ติณภพณ์นั้นก็กำลังยืนกอดจูบกับหญิงสาวอยู่ชัด ๆ
“ไอ้แม็ค!”
ลงเนื้อหาให้อ่านไปจนถึงที่ 70 % นะคะ ^^
เรื่องนี้มีกามเทพตัวน้อยเป็นน้องหมาด้วยน้า ใครชอบน้องหมา ต้องชอบน้องบีเกิ้ลในเรื่องนี้แน่เลย เพราะนางเป็นหมาตลก 555+
บางทีกระผมก็งง ๆ นะขอรับเพราะแม่ชอบเรียกกระผมว่าไมโล ส่วนพ่อชอบเรียกกระผมว่าบราวนี่ แถมยังขยันตีกันทุกครั้งที่เจอหน้ากันเลยฮับ แถมต่างคนก็ต่างชอบสั่งให้ผมไปเป็นพวกของอีกฝ่ายหรือบางทีก็สั่งให้ผมช่วย แล้วผมจะเข้าข้างหรือช่วยใครได้ละฮับ นั่นก็พ่อ ส่วนนี่ก็แม่ เลยไม่ช่วยแม่มเลย //ผิด ๆ เลยได้แต่เห่าทักท้วงไปบ้าง ยืนมองขำ ๆ บ้าง 555+ แต่ เอ๊ะ บางทีก็แอบรู้สึกแปลก ๆ กับการกระทำของคู่นี้นะ 555+ แปลกยังไง เดี๋ยวคุณก็จะรู้เหมือนผมเอง แต่ยังไงก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับกระโผ้ม ยกหูขึ้นตะเบ๊ะ พร้อมกับส่งสายตาวิ้ง ๆ ปิ๊งๆๆๆ ใส่ท่านผู้ชมก่อน แผล็บ ๆ 555+
อุต๊ะ! มีคนอยากได้ตัวกระผมไปนอนกอดด้วย ดีใจ ๆ
ขอบคุณทุกคนมากนะฮ้าบบบบ ^^
ภาพการ์ตูนน่ารัก ๆ ของพี่แม็คและหนูมิววาดโดยคุณ NamAholic
ภาพการ์ตูนน่ารัก ๆ ของน้องไมโล/บราวนี่ โดยคุณ แว่วฟ้า วราลี
soulmateshirts.lnwshop.com
ทำขึ้นพื่อใช้ประกอบการจินตนาการเท่านั้น มิได้ทำขึ้นเพื่อการค้า
อย่ารอช้า เข้ามาฟินและฮากันเต้อะที่รัก
^_^
E-book มาแล้วนะฮ้าบ
ไปฟินยาวๆ กันได้เล้ย :)
Ebook เล่ห์ลับสลับใจมาแล้วจ้า
:D
ข่าวเกี่ยวกับการอัพเดทนิยายทุกเรื่องของไรท์
ติดตามได้จากในเพจนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ ^^
ผลงานอื่นๆ ของ เนตรภัคตรา ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ เนตรภัคตรา
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
"จาก SM Sweet Review รับวิจารณ์นิยาย"
(แจ้งลบ)นักวิจารณ์ S สวัสดีค่าคุณริน เป็นลูกค้าที่เราเฝ้ารอการสั่งงานมาตั้งนานแล้วเพราะคุณรินมาเม้นต์รอ รู้สึกปลื้มมากๆ เลย ขอบคุณมากนะคะ ยังไงเราขอชี้แจงก่อนนะคะ ว่าคำวิจารณ์ทั้งหมดเป็นเพียงแค่ความคิดเห็นของเรา อาจมีส่วนที่ไรต์ไม่เห็นด้วยหรืออยากคงไว้บ้าง ยังไงลองดูนะคะ ชื่อเรื่อง (10/10) เฮ้ยยยย เข้ามากเลยน้าเราว่า เพราะว่าพระเอกเป็นนักบิน ก็คล้องกับช ... อ่านเพิ่มเติม
นักวิจารณ์ S สวัสดีค่าคุณริน เป็นลูกค้าที่เราเฝ้ารอการสั่งงานมาตั้งนานแล้วเพราะคุณรินมาเม้นต์รอ รู้สึกปลื้มมากๆ เลย ขอบคุณมากนะคะ ยังไงเราขอชี้แจงก่อนนะคะ ว่าคำวิจารณ์ทั้งหมดเป็นเพียงแค่ความคิดเห็นของเรา อาจมีส่วนที่ไรต์ไม่เห็นด้วยหรืออยากคงไว้บ้าง ยังไงลองดูนะคะ ชื่อเรื่อง (10/10) เฮ้ยยยย เข้ามากเลยน้าเราว่า เพราะว่าพระเอกเป็นนักบิน ก็คล้องกับชื่อเรื่อง แถมชื่อสั้นๆ มีแค่ภาษาไทยก็บอกแนวเรื่องได้ดีทีเดียว ว่าเป็นรักสไตล์ผู้ใหญ่อะไรแบบนี้ และเข้ากับการดำเนินเรื่องมุมมองพระเจ้าด้วย ^^ การตกแต่งบทความ (2.5/5) อยากบอกว่าขนาดตัวอักษรและการจัดหน้าในตอนย่อยอ่านง่ายสบายตาดีเลยค่ะ แต่อยากแนะนำนิดนึงในเรื่องของหน้าแรก ให้ไรต์ลองเขียนคำโปรยหรือบอกเรื่องคร่าวๆ ที่จะเกิดขึ้นแบบไม่สปอยจนเกินไปให้นักอ่านได้รู้ตอนเปิดมาว่าเรื่องที่กำลังจะอ่านนั้นเป็นแนวประมาณไหน ใช่แนวที่เขาชอบหรือเปล่าอะไรแบบนี้ ก็จะทำให้นักอ่านอยากเลื่อนลงดูตอนย่อยมากขึ้นค่ะ นอกจากนั้นการหาธีมมาใส่ก็เป็นไอเดียที่ไม่เลวเลย เพราะธีมจะช่วยเซ็ตอารมณ์ของนักอ่านให้เข้ากับอารมณ์เรื่อง และส่วนของน้องหมา เราว่ามันอาจจะยาวไปนิดนึง หรือไม่ไรต์น่าจะเอาไปอยู่ในตอนแนะนำตัวละครมากกว่าหรือเปล่าก็ไม่แน่ใจ สุดท้ายคือเรื่องของเครดิตคือ อืม...เราว่าไรต์สามารถบ่งให้ชัดเจนได้ว่าส่วนนี้จะพูดถึงเนื้อเรื่อง ส่วนนี้จะพูดถึงเครดิต เพราะตอนนี้ชื่อเครดิตมันค่อนข้างกระจัดกระจาย เราหมายถึงแบบ...ไรต์อาจจะอยากเอาชื่อเครดิตมาอยู่ข้างหน้าของบรรทัดให้หมด แล้วก็ค่อยอธิบายอ่ะค่ะว่านี่คือที่มาของรูปอะไรอย่างนี้ อันนี้ตามความรู้สึกของเรานะคะ ปกติที่อ่านตามเด็กดีก็อ่านแต่พวกรักวัยรุ่นหวานแหววเลยไม่แน่ใจว่านิยายแนวนี้เขานิยมจัดหน้ากันยังไงเหมือนกัน ฮ่าๆๆๆ อยากแนะนำในตอนแนะนำตัวละครว่าให้ไรต์ทำสีตัวอักษรของชื่อคน หรือทำขนาดให้ใหญ่กว่าคำอธิบายอ่ะค่ะ มันจะได้เด่นๆ เนอะ ฮ่าๆๆ อยากเสริมหลังจากภาพน้องหมาแล้ว ไรต์เขียนบอกเป็นหัวข้อย่อยว่า Talk อะไรแบบนี้ก่อนก็จะดีค่ะ เพราะคนอ่านอาจปรับอารมณ์จากการอ่านตัวเรื่องมาเป็นการพูดคุยของไรต์ไม่ค่อยลื่นเท่าไหร่ บทบรรยาย (13.5/20) ต้องขอชมเชยสุดๆ ไปเลยเพราะภาษาของไรต์สวยมาก แต่บางที่ไรต์อาจใช้คำที่สวยมากเกินไปในที่ที่ไม่ถูกจุด ทำให้อารมณ์ในการอ่านไม่ลื่นไหล ยังไงจะลองวิจารณ์ละเอียดบทแรกๆ เพื่อยกตัวอย่างสิ่งที่เราชี้แนะ และคอมเม้นต์โดยรวมอีกทีนะคะ ในหน้าแนะนำตัวละครและบทนำ เราพบคำผิดอยู่ทีนึงคือส่วนของน้องหมา ทำทำอะไร > น่าจะพิมพ์เกินมานะคะ อืม...ส่วนตัวคิดว่าเรียกบทนี้ว่าเป็นบทนำไม่น่าจะเข้า เพราะมันไม่มีเนื้อหาอะไร มีแต่แนะนำตัวละครกับสถานที่อ่ะค่ะ บทที่หนึ่ง พูดโดยรวมก่อนเนอะ เราว่าประโยคของไรต์ค่อนข้างยาวทำให้เวลาอ่านรู้สึกไม่มีที่ให้หายใจ ฮ่าๆๆ มีเรื่องของคำซ้ำในประโยคเดียวกันหรือใกล้ๆ กันทำให้สะดุด เราว่าหากตัดคำซ้ำพวกนี้ออกประโยคมันก็จะสั้นลงด้วยค่ะ ทั้งยังมีการใช้คำที่ไม่จำเป็นค่อนข้างเยอะจนอาจกลายเป็นการใช้คำฟุ่มเฟือยในบางที เปิดมาประโยคแรกเราค่อนข้างสะดุดทีเดียว ณ สนามหน้าบ้านอันเขียวขจีและกว้างขวางอันกินพื้นที่ถึงหนึ่งไร้เศษไม่รวมกับตัวบ้านสีขาวหลังใหญ่ของท่านนายพลพิทยะ รู้สึกเป็นประโยคที่ยาวมากทีเดียวเลย ทั้งยังมีคำเชื่อม (ซึ่งเป็นคำเดียวกันด้วยเลยยิ่งสะดุด) ถึงสองที่ คือคำว่า อัน เราว่าประโยคนี้ย่นลงได้โดยไม่มีผลกระทบกับข้อมูลอ่ะค่ะ อย่างเช่น ณ สนามหน้าบ้านเขียวขจีอันกว้างกว่าไร้ โดยรวมตัวบ้านสีขาวหลังใหญ่ของท่านนายพลพิทยะ...ก็ยังยาวอยู่ดี ฮ่าๆๆๆ คือบางคำตัดออกได้ หรือสามารถทำให้เป็นสองประโยคก็ได้น้า ส่วนที่ทำตัวหนาคือส่วนที่เราคิดว่าอาจจะตัดได้หรือเปล่า หรือนำไปพูดระโยคอื่นหรือยังไง เพราะเวลาเราอ่านเราค่อนข้างแบบ...นายพลพิทยะ...ใคร เปิดมาไม่ได้พูดถึงตัวละครนี้นี่นา ไรงี้ เลยจะแอบงงนิดนึง หากย้ายไปบอกตอนที่ตัวละครมาว่านี่คอบ้านของเขาอาจจะดีกว่า ประโยคแรกของย่อหน้าสองอีกเช่นกัน ผู้เป็นป้าซึ่งมีรูปร่างอวบอ้วนเล็กน้อยก็มีเส้นผม...ในปีถัดไปนี้ มันแบบ บรรทัดครึ่งเลยทีเดียว ฮ่าๆ ก่อนอื่นที่เราคิดคือ คำว่า ก็ ไม่ต้องมีตรงนั้นจะดีกว่าอ่ะค่ะ รู้สึกว่าเริ่มต้นประโยคแรกมันไม่ต้องใช้ เพราะมันน่าจะใช้ในกรณีข้อมูลเสริมไรงี้มากกว่า เรายังคิดว่าย่นลงมาให้สั้นกว่านี้ได้โดนตัดคำออกไปค่ะ เนื่องจากผู้เป็นป้าที่มีร่างกายค่อนข้างอวบอ้วนอายุเยอะแล้ว ผมจึงเป็นสีขาวขึ้นแซม ไรงี้อาจจะดีกว่า แยกเป็นสองประโยคเอา ป้าแม้นอดรู้สึกเกรงใจหลานสาวไม่ได้...ท่ามกลางแสงแดดยามบ่ายแก่ๆ แบบนี้ ประโยคนี้ยาวสองบรรทัดกว่าๆ เลยทีเดียว เราว่าที่บอกมีผิดสีขาวซีดเพราะไปเรียนต่างประเทศ สามารถรวมกับย่อหน้าสองที่แนะนำตัวละครได้เลยอ่ะค่ะ เพราะข้อมูลดังกล่าวมันไม่ได้เกี่ยวข้องกับเรื่องช่วยงานมากนัก...คงจะเกี่ยวเรื่องเป็นดอกเตอร์ แต่แบบ รู้สึกเอามาใส่ตรงกลางประโยคแล้วมันแปลกๆ ฮ่าๆๆๆ ส่วนตอนปาดเหงื่อแยกเป็นอีกประโยคได้น้า ที่ตัดออกได้คือคำอย่าง ผู้ซึ่ง เห็นบ่อยทีเดียวคำนี้ คิดว่าใช้แค่ ผู้ หรือ ซึ่ง น่าจะพอแล้วค่ะ อย่างดูร้อนๆ นี่ก็ตัดได้ค่ะ เพราะคนอ่านอ่านแล้วรู้ว่าร้อน เนื่องจากได้บอกทีหลังว่าท่ามกลางแดด ส่วนตัวเราว่า อย่างดู มันไม่ค่อยลื่นด้วยอ่า อย่าง คำเดียวน่าจะเวิร์คกว่า ดูจากประโยคก่อนหน้าแบบ อย่างดูทุลักทุเล ย่อหน้าที่สองนั้นมีคำว่า ก็ ค่อนข้างเยอะเลยค่ะ ตัดออกได้บางที่จ้า หล่ะ > ล่ะ เนอะ ในเรื่องของคำซ้ำนั้นมีอยู่เยอะพอสมควรทำให้อ่านสะดุดหน่อยน้า และตัวแกเองก็สวมใส่เพียงเสื้อยืดสีน้ำตาล...ส่วนหลานสาวเอง มีคำซ้ำจึงอ่านสะดุดเนอะ คิดว่าตัดออกไปได้นะคะ ความจริงส่วนแรก เขียนไปแค่ว่า แกสวมเสื้อยืดสีน้ำตาล... ก็ได้เพราะว่าก่อนหน้านี้กกำลังกล่าวถึงป้า ทำให้คนอ่านไม่งงค่ะว่ากำลังพูดถึงใคร ผู้เป็นป้า คำนี้ไรต์ใช้ซ้ำหน่อยตรงที่เปลี่ยนฉากจากยกถังแก๊สมาวางไว้บนโต๊ะอ่ะค่ะ ตัดเป็นชื่อคนเลยน่าจะดีกว่า เมื่อป้ามองไปเห็นจริงตามที่หลานสาวว่า...ย่อหน้านี้เราแอบรู้สึกไรต์ใช้คำว่า หล่อน เยอะไปนิดดดด บางที่ตัดออกไปได้เลยค่ะ และขณะที่เธอกำลังจ้องมองดูพุ่มไม้...เธอก็แอบจ้องไปทางนั้น... เหมือนสองประโยคนี้มันจะมีความหมายคล้ายกันนะคะ เอามายำรวมกันเลยก็ได้น้า เนื่องจากไม่แน่ใจว่าตัวในพุ่มไม้นั่นมันคือตัวอะไรกันแน่ ประโยคนี้เราว่าตัดได้นะคะเพราะข้างบนได้บอกไปแล้วว่าเธอสงสัยว่ามันคือตัวอะไร หญิงสาวมั่นใจทันทีว่าเจ้าสุนัขตรงหน้าเป็น ‘เจ้าไม้โล’ ของหล่อน เพราะวินชญาพอจะจำลวดลายบนลำตัวของเจ้าสุนัขของหล่อนได้ ที่ทำตัวหนาไว้ เราว่าเปลี่ยนเป็น มัน คำเดียวเลยได้ค่ะ เพราะคนอ่านรู้แล้วว่ากำลังพูดถึงอะไร เลี่ยงคำซ้ำด้วยเนอะ ส่วนที่ไรต์บอกว่า มั่นใจทันที แต่ พอจะจำได้ เราว่ามันค่อนข้างขัดแย้งกันนิดหน่อย เพราะถ้าแค่พอจำได้มันต้องมีงงๆ นิดนึงว่าแบบ เอ๊ะ ใช่เปล่า บ้าง ไม่น่าจะมั่นใจทันทีอ่ะค่ะ เจ้าสุนัขพันธุ์บีเกิ้ล...เต็มความสูงของหล่อน ประโยคนี้ก็ยาวไปปปปปป แบบว่า มีหลายอย่างอยู่ในประโยคนี้เลยทีเดียว เรื่องส่งสายตาตรงนั้นเราว่าตัดได้เลยเพราะไม่ได้มีบอกว่ามันส่งสายตาแบบไหน ก็บอกได้เลยว่ามันเอียงคอและมองมาที่เจ้านาย ส่วนที่ขยายความว่ามองหล่อนซึ่งยืนเต็มความสูงนั่นก็สามารถทำเป็นอีกประโยคได้ค่ะ เราว่าประโยคท้ายสุดของบทนี้สามารถตัดออกได้เพราะได้บอกไปแล้วก่อนหน้าอ่ะค่ะ มันจะซ้ำหน่อย โดยรวมเราว่าไรต์อาจพยายามขยายในประโยคมากไปนิดนึง ทำให้ประโยคยาวมากๆ บางเรื่องไม่ต้องขยายก็ได้ หรือตัดคำที่ไม่จำเป็นออกประโยคจะได้กระชับ แนะนำว่าแยกเป็นสองประโยคจะเวิร์คพอสมควรน้า บทที่สอง ประโยคแรกเราว่าตัดออกจะดีกว่าค่ะเพราะพูดไปแล้วในท้ายบทก่อนหน้า ความจริงเปิดบทด้วยเสียงร้องแบบนั้นก็เป็นเสน่ห์อีกแบบนะ ส่วนเจ้าสุนัขที่วิ่งหน้าเริดตามลูกบอลไปก็ถึงกับเบรคเอี๊ยดทันทีที่มันได้ยินเสียงร้องอันนั้นเช่นกัน ประโยคนี้คือมันมีคำซ้ำว่า ทันทีที่... กับประโยคก่อนหน้าอ่ะค่ะทำให้อ่านแล้วสะดุดหน่อย ในย่อหน้าต่อๆ มาของบทนี้ ไรต์ก็ใช้คำนี้ค่อนข้างเยอะเหมือนกัน อย่างหลังจากที่บอกว่า “เฮ้ย ใครปาอะไรมาใส่หัวฉันวะ” ก็มีการใช้คำนี้ถึงสองครั้ง ความจริงเราว่าเรื่องเสียงร้องไม่ต้องพูดถึงแล้วก็ได้เพราะมันซ้ำกับข้างบนอ่า และมีบางคำที่ตัดออกได้อีก เนื้อหาจะได้ไม่ยาวเนอะ อย่างเช่น อันนั้น เราก็ว่าตัดได้ ทั้งมันยังไม่ค่อยเหมาะใช้กับเสียงด้วยน่ะค่ะคำนี้ เราว่านะ ในเรื่องของคำซ้ำก็มีอีกพอสมควร เราจะยกตัวอย่างบางที่ให้ดูนะคะ เธอก็พบว่าชายหนุ่มที่กำลังยืนอยู่ตรงหน้าของเธอนั้นก็มีหน้าตาอันหล่อเหลาราวกับนักร้องเกาหลีก็ไม่ปาน อย่างที่เห็นที่ทำตัวหนาไว้นะคะ คำว่า ก็ มีอยู่สามที่ด้วยกันในประโยคเดียว เราว่า ก็ ที่สองตัดออกได้นะ และยังมีคำที่เอาออกไปเลยโดยที่ความหมายยังไม่เปลี่ยน เราอยากให้ไรต์โฟกัสกับเรื่องนี้นิดนึง จะได้ทำให้การดำเนินเรื่องเร็วขึ้นด้วยเพราะคนอ่านไม่ต้องใช้เวลาอ่านคำพวกนี้ ในประโยคนี้ ที่กำลังยืนอยู่ ของเธอนั้น ตัดออกได้ กลายเป็น เธอก็พบว่าชายหนุ่มตรงหน้านั้นมีหน้าตาอันหล่อเหลาราวกับนักร้องเกาหลีก็ไม่ปาน เราคิดว่ามันน่าจะดีขึ้นนะ ส่วนย่อหน้าต่อไป ไรต์ตัดคำว่า กำลัง ออกจะดีกว่าค่ะเพราะมันซ้ำและไม่จำเป็นเนอะ เมื่อชายหนุ่มได้มองเห็นดวงหน้าของหญิงสาวผู้ซึ่งมีผมยาวตรงอันดำขลับลงไปถึงกลางหลังซึ่งยืนอยู่ตรงหน้าของเขาชัดๆ แล้ว ประโยคนี้อีกเหมือนกัน ยาวมากเลยทีเดียว แฮ่ๆ ไรต์ขยายสองที่คือผมยาวดำและยืนอยู่ตรงหน้า อืม...ผมยาวดำไรต์ไม่ต้องขยายก็ได้ค่ะ คือเรารู้สึกจับมาไว้ในประโยคเดียวกันแล้วมันไม่ค่อยลื่นไหล ความจริงตรงนี้พูดเกี่ยวกับใบหน้าแสนคุ้นชินอะไรแบบนี้จะเหมาะกว่า ส่วน ยืนตรงหน้า ก็ตัดออกได้เพราะได้พูดไปก่อนหน้าแล้วค่ะ ต่อๆ ไปเรารู้สึกว่ามันจะซ้ำเดิมกับที่พูดไปแล้วค่ะ ขออนุญาติยกตัวอย่างแค่นี้น้า จะสรุปให้เนอะ สิ่งที่เราอยากชี้แนะคือเรื่องของการใช้คำซ้ำในประโยคเดียวกันหรือใกล้ๆ กันทำให้อ่านสะดุด ส่วนใหญ่นั้นตัดออกไปได้เลยค่ะไม่มีผลกระทบต่อเนื้อหา เรื่องของประโยคที่ยาวไปทำให้ช่วงในการอ่านมันไม่ค่อยโอเค คืออยากให้ตัดคำที่ไม่จำเป็นหรือข้อมูลที่ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องต่อเนื้อหาแถวนั้นออก บางที่ที่ไม่จำเป็นต้องขยายความก็ไม่ต้องก็ได้ เพราะเห็นว่าไรต์ใช้ขยายสิ่งใดสิ่งหนึ่งในประโยคเยอะพอสมควร และบางทีข้อความขยายนั้นเราก็ว่าไม่ค่อยเข้ากับประโยคที่ได้พูดมาก่อนหน้า เหมือนมันอ่านไม่ลื่นไหลในเรื่องของเนื้อหา เราไม่รู้ว่าความเห็นของเรามันถูกต้องไหม อยากให้ไรต์พิจารณาดูว่าตรงไหนไรต์เห็นด้วยหรือไม่อย่างไร เพราะเราก็เพิ่งเคยอ่านนิยายแนวนี้ครั้งแรก แต่ต้องบอกว่าไรต์บรรยายได้สวยทีเดียวเลยค่า โครงเรื่อง/ความน่าสนใจ (15/20) ความจริงเนื้อเรื่องของไรต์ค่อนข้างหน้าสนใจทีเดียวนะคะ แต่ว่าตอนเปิดเรื่องมามันยังไม่ดึงให้อ่านต่อมากขนาดนั้นเพราะยังไม่ได้เผยปมเรื่อง หรือจุดที่น่าสนใจออกมามากนัก คือเราว่าไรต์สามารถดึงเอาจุดน่าสนใจมาเปิดเรื่องได้เลยจะได้ดึงนักอ่านที่ผ่านเข้ามาให้เขาอยากอ่านต่อ ตอนนี้ที่เราอ่านยังไม่ค่อยรู้สึกว่าต้องอ่านต่อให้ได้อะไรอย่างนั้นอ่ะค่ะ บางทีไรต์อาจพูดถึงพี่แม็คแบบอ้อมๆ หน่อยๆ ในความคิดของมิว ให้คนอยากรู้ว่าคนที่พูดถึงนี่คือใครหรืออะไรแบบนั้นก็ได้ค่ะ ที่เหลือเราว่าไม่มีข้อติน้า แค่เรื่องของความดึงดูดเท่านั้นเอง ตัวละคร (17/20) ในเรื่องของบทสนทนา ตอนที่มิวคุยกับป้าบางทีเราว่าคำว่า ค่ะ อาจใช้ไม่ค่อยลื่นไหลยังไงแปลกๆ ฮ่าๆๆๆ คือบางที่ตัดออกเราว่าจะโอเคกว่าอ่า ไม่แน่ใจเหมือนกันนะคะ อย่างเช่น “ป้าเขาไปเถอะค่ะ เดี๋ยวมิวนั่งรออยู่ตรงนี้เองค่ะ วันนี้มิวแต่งตัวไม่เรียบร้อย ไม่ค่อยอยากไปเจอผู้ใหญ่สักเท่าไหร่ค่ะ” อันนี้เราไม่รู้จริงๆ ว่าเป็นที่ตัวเราเองเปล่านะคะ คือคิดว่า ค่ะ ที่สองตัดไปดีกว่า ส่วนก่อนค่ะอันสุดท้าย อาจเติมไปว่า น่ะค่ะ ไรงี้มันจะโฟลว์กว่าเปล่า บางทีนั้นเราว่ามันอาจจะไม่ค่อยเป็นธรรมชาติหน่อยๆ อาจเป็นเพราะตัวละครพูดคำซ้ำๆ หลายรอบ อย่างเช่น “แล้วใครใช้ให้นายไปนั่งอยู่หลังพุ่มไม้เล่า ที่มีเป็นไร่ ไม่รู้จักไปอยู่ตรงที่คนเมองเห็นเล่า” อะไรแบบนี้ จะบอกว่าเราชอบคาแร็คเตอร์พี่แม็คมากเลยอ่ะ ฮ่าๆๆๆ การดำเนินเรื่อง (15/20) อืม...ไรต์จะมีประโยคแบบ ผู้เป็นป้าหันมามองหลานแล้วบอกว่า แล้วค่อยเปิดเครื่องหมายคำพูดบรรทัดต่อไปเยอะเหมือนกัน ส่วนตัวเราคิดว่ามันอ่านไม่ค่อยลื่นว่าแบบ เออ ป้ากำลังจะพูด...ค่อยเลื่อนสายไปลงไป อ่อป้าพูดว่างี้ เราว่าพูดก่อนแล้วค่อยอธิบายว่าป้าพูดคงจะดีกว่าเพราะมันอ่านได้ลื่นไปเลยโดยไม่ต้องเลื่อนสายตามาดูอีกบรรทัด นอกจากนี้คิดว่าจะลดคำที่ต้องใช้ด้วยค่ะ ในเรื่องของการดำเนินเรื่องเรามีส่วนจะอยากแนะนำซึ่งสอดคล้องกับบทบรรยายพอสมควร คือไรต์มักจะใช้คำที่ไม่จำเป็นต้องใช้ทำให้ประโยคยาว และตัวหนังสือก็จะมีเยอะโดยไม่จำเป็น ทำให้นักอ่านต้องอ่านตรงนั้นทั้งที่เนื้อความจริงๆ น้อยกว่านั้นเยอะ คือการดำเนินเรื่องมันช้าไปนิดสำหรับเราหากอ่านทุกคำตามที่ไรต์เขียน ถ้าตัดออกไปการดำเนินเรื่องก็จะไปได้เร็วขึ้นค่ะ มีเรื่องของการเว้นบรรทัด ซึ่งเราเข้าใจว่าไรต์อยากให้คนอ่านรู้ว่าเวลามันผ่านไปหน่อยนึงอะไรอย่างนี้ แต่บางเหตุการณ์ ยกตัวอย่างง่ายๆ เช่นบทที่สองที่พี่แม็คกับมิวมองหน้ากันอย่างอึ้งๆ เราว่าไรต์บรรยายต่อเนื่องไปเลยจะดีกว่าอ่า เรื่องนี้ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกันค่ะ เพราะอิมแพคที่ไรต์ต้องการมันก็ได้ผล แต่เราคิดว่าไม่ต้องใส่น่าจะโอกว่า ความประทับใจจากนักวิจารณ์ (3/5) เราอยากให้ไรต์ลองพิจารณาดู ความคิดเห็นของเราบางทีอาจถูกและผิด ลองดูตามความเหมาะสมเนอะ หากไม่เห็นด้วยประการใดต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยน้า รวมคะแนน (76/100) อ่านน้อยลง
-S&M- | 4 ธ.ค. 58
-
5
-
1
"MORTZ รับวิจารณ์นิยาย"
(แจ้งลบ)"กลิ่นอายของนวนิยายไทยแนวคอมเมดี้ การบรรยายที่เหมือนกับการพักผ่อน แถมมีหมาแสนน่ารักอย่าง...(หมาอะไรมีสองชื่อนะ) #ทีมยัยกางเกงเล เพราะฉะนั้น ไมโล!!" เปิดมานี่ขอรบกวนเลยนะคะ อยากให้เปลี่ยนตัวอักษรให้เล็กลงหน่อยอ่ะค่ะ เพื่อในการอ่านจะได้รู้สึกไม่อึดอัดนะคะ นักอ่านท่านอื่นเป็นรึเปล่าไม่รู้ค่ะ แต่เวลาอ่านตัวหนังสือใหญ่แบบนี้มันทำให้ความรู้สึกการ ... อ่านเพิ่มเติม
"กลิ่นอายของนวนิยายไทยแนวคอมเมดี้ การบรรยายที่เหมือนกับการพักผ่อน แถมมีหมาแสนน่ารักอย่าง...(หมาอะไรมีสองชื่อนะ) #ทีมยัยกางเกงเล เพราะฉะนั้น ไมโล!!" เปิดมานี่ขอรบกวนเลยนะคะ อยากให้เปลี่ยนตัวอักษรให้เล็กลงหน่อยอ่ะค่ะ เพื่อในการอ่านจะได้รู้สึกไม่อึดอัดนะคะ นักอ่านท่านอื่นเป็นรึเปล่าไม่รู้ค่ะ แต่เวลาอ่านตัวหนังสือใหญ่แบบนี้มันทำให้ความรู้สึกการอ่านมันดูแคบลงค่ะ แล้วก็ความรู้สึกในการอ่านค่อนข้างเบาๆค่ะ มีน้องหมาไมโลด้วยอีก ^^ X [B] เรื่องที่เน้น : การบรรยาย การตัดไปซีนใหม่ การดำเนินเรื่อง การบรรยายอ่านข้างล่างนะคะ การตัดไปซีนใหม่ถือว่าไม่มีปัญหาค่ะ การดำเนินเรื่องโดยการบรรยายดูลื่นดีค่ะ แต่มันจะมีบางช่วงที่รู้สึกว่า นี่เธอสองคนจะตีกันเยอะไปละนะ (แต่ก็ดีแล้วค่ะ แอบสนุกบ้าง) X [A] ชื่อเรื่อง อุ่นรักในกองบิน เห็นแล้วความคิดแรกคือ "นิยายไทย" ใช่มั้ยเธอ ตั้งชื่อได้...สะดุดตามากๆค่ะ ตอนแรกไม่รู้อะไรเลย ในกองบิน อะไรคือกองบิน? พอกดเข้ามาดู.. อ๋อ พระเอกเป็นทหารอากาศนี่เอง X [A] เกริ่นนำ/บทนำ *มองหาบทนำ* ไม่เป็นไร เปิดมาก็มีเรื่องเลย อ่านแล้วไม่เบื่อเลยค่ะ สนุกจริมๆ(พระนางตีกัน) ^^ X [A] เนื้อเรื่อง (โดยรวม) เนื้อเรื่องโดยรวมก็ถือว่าโอเคนะคะ X [B] การบรรยาย (โดยรวม) การบรรยายยังเหมือนเป็นการอธิบายมากกว่าค่ะ คล้ายกับการเล่านิทาน ภาษาที่ใช้ยังไม่สละสลวยมากพอค่ะ เวลาอ่านแล้วยังรู้สึกเบรคๆไว้อยู่ค่ะ อย่างเช่น ตอน เจอเข้ากับ... ย่อหน้าประมาณที่ 20 "...และมันก็เงยหน้าขึ้นมาส่งสายตาที่ดูเป็นประกายวิ้งๆใส่หญิงสาว" ถ้าแก้เป็น.. "...และมันก็เงยหน้ามา ส่งสายตาเป็นประกายให้หญิงสาว" ประโยคมันจะดู...ลื่นกว่านะคะ แต่งนิยายก็เหมือนกับการพรรณนาค่ะ จำไว้ "พรรณนา" X [B+] การบรรยายฉาก การบรรยายฉากของไรท์ยังเห็นมุมมองไม่กว้างเท่าไหร่นะคะ บทสนทนาก็สามารถใส่สิ่งที่มิวหรือแม็คเห็นระหว่างการพูดคุย(นี่มันเรียกทะเลาะแล้ว)ก็ได้ค่ะ อย่าง(สมมตินะคะ) "มิวเดินมาแถวรั้วไม้ เหลือบไปเห็นน้ำตกเล็กๆ ก่อนที่แม็คกำลังจะเดินเข้ามา" อะไรประมาณนี้ค่ะ (แต่งไม่ถูกเหมือนกัน) แสดงให้เห็นถึงสิ่งเล็กๆที่อยู่ในสายตาของตัวละครค่ะ X [B-] การบรรยายตัวละคร การบรรยายตัวละครยังขาดสีสันไปนะคะ น่าจะบรรยายให้ถึงความรู้สึกของตัวละครบ้าง ตัวละครจะได้ดูมีชีวิตชีวาขึ้นอีกนิดค่ะ ^^ X [A] อารมณ์ร่วมกับการอ่าน สนุก...คำเดียวเลยค่ะ ^^ ได้เห็นพระนางตีกัน แถมมีน้องหมาอยู่ด้วยยย X [B] ตัวหนังสือ และการจัดหน้า อย่างที่บอกไปค่ะ ใหญ่เต็มหน้าเลยค่ะ ^^" ถ้าไม่เป็นการรบกวน อยากให้ปรับเล็กลงหน่อยนะคะ X โดยรวม [B+] เป็นนิยายตลกขบขัน รักสบายๆของพระนาง แต่ยังมีอีกหลายอย่างที่ต้องปรับปรุงนะคะ เพื่ออรรถรสในการอ่านค่ะ เรื่องตัวละคร เพิ่มอารมณ์ความรู้สึกนึกคิดเข้าไปอีกน่าจะดีค่ะ เรื่องฉาก เพิ่มคำบรรยายสิ่งรอบข้างบ้างก็ดีค่ะ เรื่องการบรรยายโดยรวมแล้วถือว่าโอเคแต่ยังติดขัดอยู่บางคำนะคะ ส่งงานช้าไปหน่อย ขออภัยนะคะ ^^" "อย่าลืมนะคะ นักวิจารณ์ก็แค่นักอ่านคนนึง ที่อยากให้เรื่องราวของนักเขียน ออกมาดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ ผ่านการแสดงความคิดเห็น........ ขอให้ได้ตีพิมพ์ค่ะ" อ่านน้อยลง
DELAMORTZ | 13 ก.พ. 59
-
2
-
0
ดูทั้งหมด
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยม"MORTZ รับวิจารณ์นิยาย"
(แจ้งลบ)"กลิ่นอายของนวนิยายไทยแนวคอมเมดี้ การบรรยายที่เหมือนกับการพักผ่อน แถมมีหมาแสนน่ารักอย่าง...(หมาอะไรมีสองชื่อนะ) #ทีมยัยกางเกงเล เพราะฉะนั้น ไมโล!!" เปิดมานี่ขอรบกวนเลยนะคะ อยากให้เปลี่ยนตัวอักษรให้เล็กลงหน่อยอ่ะค่ะ เพื่อในการอ่านจะได้รู้สึกไม่อึดอัดนะคะ นักอ่านท่านอื่นเป็นรึเปล่าไม่รู้ค่ะ แต่เวลาอ่านตัวหนังสือใหญ่แบบนี้มันทำให้ความรู้สึกการ ... อ่านเพิ่มเติม
"กลิ่นอายของนวนิยายไทยแนวคอมเมดี้ การบรรยายที่เหมือนกับการพักผ่อน แถมมีหมาแสนน่ารักอย่าง...(หมาอะไรมีสองชื่อนะ) #ทีมยัยกางเกงเล เพราะฉะนั้น ไมโล!!" เปิดมานี่ขอรบกวนเลยนะคะ อยากให้เปลี่ยนตัวอักษรให้เล็กลงหน่อยอ่ะค่ะ เพื่อในการอ่านจะได้รู้สึกไม่อึดอัดนะคะ นักอ่านท่านอื่นเป็นรึเปล่าไม่รู้ค่ะ แต่เวลาอ่านตัวหนังสือใหญ่แบบนี้มันทำให้ความรู้สึกการอ่านมันดูแคบลงค่ะ แล้วก็ความรู้สึกในการอ่านค่อนข้างเบาๆค่ะ มีน้องหมาไมโลด้วยอีก ^^ X [B] เรื่องที่เน้น : การบรรยาย การตัดไปซีนใหม่ การดำเนินเรื่อง การบรรยายอ่านข้างล่างนะคะ การตัดไปซีนใหม่ถือว่าไม่มีปัญหาค่ะ การดำเนินเรื่องโดยการบรรยายดูลื่นดีค่ะ แต่มันจะมีบางช่วงที่รู้สึกว่า นี่เธอสองคนจะตีกันเยอะไปละนะ (แต่ก็ดีแล้วค่ะ แอบสนุกบ้าง) X [A] ชื่อเรื่อง อุ่นรักในกองบิน เห็นแล้วความคิดแรกคือ "นิยายไทย" ใช่มั้ยเธอ ตั้งชื่อได้...สะดุดตามากๆค่ะ ตอนแรกไม่รู้อะไรเลย ในกองบิน อะไรคือกองบิน? พอกดเข้ามาดู.. อ๋อ พระเอกเป็นทหารอากาศนี่เอง X [A] เกริ่นนำ/บทนำ *มองหาบทนำ* ไม่เป็นไร เปิดมาก็มีเรื่องเลย อ่านแล้วไม่เบื่อเลยค่ะ สนุกจริมๆ(พระนางตีกัน) ^^ X [A] เนื้อเรื่อง (โดยรวม) เนื้อเรื่องโดยรวมก็ถือว่าโอเคนะคะ X [B] การบรรยาย (โดยรวม) การบรรยายยังเหมือนเป็นการอธิบายมากกว่าค่ะ คล้ายกับการเล่านิทาน ภาษาที่ใช้ยังไม่สละสลวยมากพอค่ะ เวลาอ่านแล้วยังรู้สึกเบรคๆไว้อยู่ค่ะ อย่างเช่น ตอน เจอเข้ากับ... ย่อหน้าประมาณที่ 20 "...และมันก็เงยหน้าขึ้นมาส่งสายตาที่ดูเป็นประกายวิ้งๆใส่หญิงสาว" ถ้าแก้เป็น.. "...และมันก็เงยหน้ามา ส่งสายตาเป็นประกายให้หญิงสาว" ประโยคมันจะดู...ลื่นกว่านะคะ แต่งนิยายก็เหมือนกับการพรรณนาค่ะ จำไว้ "พรรณนา" X [B+] การบรรยายฉาก การบรรยายฉากของไรท์ยังเห็นมุมมองไม่กว้างเท่าไหร่นะคะ บทสนทนาก็สามารถใส่สิ่งที่มิวหรือแม็คเห็นระหว่างการพูดคุย(นี่มันเรียกทะเลาะแล้ว)ก็ได้ค่ะ อย่าง(สมมตินะคะ) "มิวเดินมาแถวรั้วไม้ เหลือบไปเห็นน้ำตกเล็กๆ ก่อนที่แม็คกำลังจะเดินเข้ามา" อะไรประมาณนี้ค่ะ (แต่งไม่ถูกเหมือนกัน) แสดงให้เห็นถึงสิ่งเล็กๆที่อยู่ในสายตาของตัวละครค่ะ X [B-] การบรรยายตัวละคร การบรรยายตัวละครยังขาดสีสันไปนะคะ น่าจะบรรยายให้ถึงความรู้สึกของตัวละครบ้าง ตัวละครจะได้ดูมีชีวิตชีวาขึ้นอีกนิดค่ะ ^^ X [A] อารมณ์ร่วมกับการอ่าน สนุก...คำเดียวเลยค่ะ ^^ ได้เห็นพระนางตีกัน แถมมีน้องหมาอยู่ด้วยยย X [B] ตัวหนังสือ และการจัดหน้า อย่างที่บอกไปค่ะ ใหญ่เต็มหน้าเลยค่ะ ^^" ถ้าไม่เป็นการรบกวน อยากให้ปรับเล็กลงหน่อยนะคะ X โดยรวม [B+] เป็นนิยายตลกขบขัน รักสบายๆของพระนาง แต่ยังมีอีกหลายอย่างที่ต้องปรับปรุงนะคะ เพื่ออรรถรสในการอ่านค่ะ เรื่องตัวละคร เพิ่มอารมณ์ความรู้สึกนึกคิดเข้าไปอีกน่าจะดีค่ะ เรื่องฉาก เพิ่มคำบรรยายสิ่งรอบข้างบ้างก็ดีค่ะ เรื่องการบรรยายโดยรวมแล้วถือว่าโอเคแต่ยังติดขัดอยู่บางคำนะคะ ส่งงานช้าไปหน่อย ขออภัยนะคะ ^^" "อย่าลืมนะคะ นักวิจารณ์ก็แค่นักอ่านคนนึง ที่อยากให้เรื่องราวของนักเขียน ออกมาดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ ผ่านการแสดงความคิดเห็น........ ขอให้ได้ตีพิมพ์ค่ะ" อ่านน้อยลง
DELAMORTZ | 13 ก.พ. 59
-
2
-
0
"เป็นเรื่องที่อ่านเพลิน"
(แจ้งลบ)อ่า~จะว่าไงดีละเนี่ย คือพอออนปุ๊บเค้าก็เจอกับข้อความว่าช่วยอ่านและพิจารณาให้หน่อยเค้าก็นึกว่าคงเป็นเรื่องแบบธรรมดาอ่านไม่เพลินมีแต่ศัพท์วัยรุ่นแต่เปล่าคะอ่านเพลินดีมากแต่ยังมีบางคำผิดอยู่ และเค้าก็ชอบตรงที่มีหมาเป็นกาม(เทพ) ทุกอย่างก็ไม่ค่อยมีอะไรให้ติมากมายหรอกคะ คือสรุปก็คืออ่านเพลินเหมือนอ่านแจ่มใสในแบบของความรู้สึกดีที่เรียกว่ารักอะไรแบบนั้น. ... อ่านเพิ่มเติม
อ่า~จะว่าไงดีละเนี่ย คือพอออนปุ๊บเค้าก็เจอกับข้อความว่าช่วยอ่านและพิจารณาให้หน่อยเค้าก็นึกว่าคงเป็นเรื่องแบบธรรมดาอ่านไม่เพลินมีแต่ศัพท์วัยรุ่นแต่เปล่าคะอ่านเพลินดีมากแต่ยังมีบางคำผิดอยู่ และเค้าก็ชอบตรงที่มีหมาเป็นกาม(เทพ) ทุกอย่างก็ไม่ค่อยมีอะไรให้ติมากมายหรอกคะ คือสรุปก็คืออ่านเพลินเหมือนอ่านแจ่มใสในแบบของความรู้สึกดีที่เรียกว่ารักอะไรแบบนั้น...แต่เค้าไม่ชอบไรท์ตรงที่ทำให้เค้ามโนคำพูดสุดท้ายของพระเอก ชิ!งอนแล้ว :) อ่านน้อยลง
เจ้าหญิงองค์น้ิอย | 27 พ.ย. 58
-
1
-
2
ดูทั้งหมด
ความคิดเห็น