ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : คู่ปรับสุดซ่า!!!!
\"ทำไงดีล่ะทำไมเอจิคุงต้องมานั่งข้างฉันด้วย ตายแน่ ตายแน่ >_<\"
\"เอ่อ....อเธอ\"
\"ห๊า...ค่ะ คะ >.< \"
\"ฉันนั่งได้มั้ย\"
\"อ๊ะ เอ่อ......เชิญค่ะ\">_<
นี่เธอ ดูยัยขี้เหร่นั่นสิได้นั่งข้างเอจิคุงดูสิเหลงเชียวววววว เชอะ *^ *
นั่นไงเอาเข้าแล้ว ทีนี้ชีวิตฉันจะสงบสุขมั้ยเนี่ย\"สาวน้อยสุดเฉิ่มที่หน้าตาขี้เหร่ หน้ามายาวมองแทบไม่เห็นลูกกะตา ผมกระเซอะ กระเซิง -_- นั่งคิดด้วยสีหน้าซีด เผือก
\"ฝากตัวด้วยนะครับ\"หนุ่มสุดหล่อยิ้มให้อย่างอ่อนโยน ^_^
ว้าย!ทำไมใจฉันเต้นแรงจัง ไม่ได้ๆ เราไม่ชอบเค้าๆ เกรียจๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ >0<
“เอ่อ.....ค่ะ” >..<
“เธอดูถ้าทางเรียนเก่งนะ”
อันที่จริงเขาเก่งกว่าฉันอีก
“อ๊ะ!...เอ่อออออก็ไม่เท่าไหร่หรอกค่ะ” -_-\"
“งั้นเหรอ.. เธอช่วยสอนฉันด้วยนะ”หนุ่มสุดหล่อยิ้มให้อย่างอ่อนโยน
กรี้ดดดดดดดดทำไมเค้าน่ารักจัง >0<
“เอ่อ......แต่ฉัน..”
“เอจิคุงจ๋า ~ วันนี้ไปคาราโอเกะกับฉันนะ”
“ไปสิ ไปไป ฉันขอร้องเพลง คนไม่มีแฟนนะ ^0^”
กรี้ดดด...เอจิคุงนี่ล่ะก็น่ารักไม่มีใครเกินนะ น่าหยิกจัง ฮิฮิ .....
อิจฉาพวกนี้จริงๆเลย ได้ไปเที่ยวกับเอจิคุงด้วย เฮ้อ... -_-\"
“มิคุ ! กินข้าวกานนนน~” สาวน้อยวิ่งไป พร้อมกับถอนหายใจเบา ๆ-0-
\"จ้าๆๆ\"
\"เอ่อ ขอ...\"สาวน้อยสั่งอาหารแต่ก็เหลือบไปเห็นเอจิซึ่งกำลังกินเข้า...\"
\"นี่ชักช้า...อะไรอยู่เล่า!ยัยขี้เหร่..มัวแต่มองหาเจ้าเอจิอยู่ได้\"หนุ่มหน้าใสตะโกนใส่มิคุอย่างดัง >0<
\"โมคิยามะ!!!..\"นี่เป็นคู่กัดของฉันเลยล่ะชอบแกล้งฉันอยู่เรื่อย หน้าตาก็ดีแต่นิสัย อี๋!!!! สุดๆ -_- \"
\"ป้าๆ..ยัยนี่กินโซบะนะ จะได้บำรุงควาดหลักแหลมเธอไง ส่วนผมขอราเมงกับไก่นะ ^0^
\"เชอะ!!!! หนุ่มหน้าใสหันมายิ้มเยาะเย้ย แล้วเดินหัวเราะไปเพราะท่าทางของมิคุ\"
\"ฉันไม่ใช่ หมานะ! ตาบ้า บ้าๆๆๆๆๆๆๆที่สุดเลย\">..< ทั้งที่อยากกินซูชิเหมือนเอจิคุงแท้ๆ >0<~
ฮึ่ม!!!!!!! มิคุทำหน้าบูดและเดินอย่างเสียงดังไปที่โต๊ะ
\" ก็ตาบ้านั่นน่ะสิ แกล้งฉันแล้วยังมาหัวเราะฉันอีก ฮึ้ย!!!! คิดแล้วแค้น.\" >0<
\"เย็นไว้ๆโมคิยามะคุงคงไม่ได้ตั้งใจหรอกมั้ง\"
\"ไม่ได้ตั้งใจอะไร นี่มันครั้งที่ร้อยๆๆๆๆๆของร้องแล้วล่ะมั่งที่ตาบ้านั่นแกล้งฉัน คอยดูนะฉันจะเอาคืนให้สาสมเลย\" มิคุบ่นกับเอริอย่างไม่พอใจ
\"ฮิฮิ หรือว่าโมคิยามะชอบมิคุน๊า~”
“บ้า!!!ไม่มี ฉันขี้เหร่จะตายนายนั่นไม่ชอบฉันหรอก”มิคุเขินอย่างแรงและหน้าแดงแจ๋.....
“กรี้ดดดดด..ทำไมโซบะมันเผ็ดอย่างเงี๊ยะ..”>0<**
“เดี๋ยวฉันไปซื้อน้ำก่อนนะ”มิคุพูอแล้วรีบวิ่งไปซื้อน้ำก่อนที่ตัวเองจะระเบิด (มิคุกินเผ็ดไม่ได้ค่ะ)
“โอย.......เกือบระเบิดร่างแล้วมั้ยล่ะ...-0-เพราะเจ้าบ้านั่นแท้ๆฉันไม่เคยเกรียจใครขนาดนี้เลยนะเนี่ย”มิคุเดินอย่างไม่สนใจทาง
ตูม!!!!! ว้าย! เฮ้ย! และแล้วก็เป็นอย่างที่คิดไว้มิคุเดินไปชนกับ...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น