คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Chapter4:[Sf EXO]I'm Perfect Because Of You[The End] 100%
Title:I’m Perfect Because Of You
Pairing: ChanyeolxBaekhyun
Writer: chijimi
Chapter4
ั้แ่วันที่ิวับานยอล ไม่รู้ทำไมผมเริ่มรู้สึสนุับารเรียนมาึ้น ั้ใฟัอาารย์ที่ผมเยบอว่าน่าเบื่อ พอั้ใมัน็ทำให้ึมับบทเรียนไ้หลายอย่า ถึะไม่เ้าใทั้หม็าม นี่ใ่ที่เาเรียว่า “ยัน” รึเปล่านะ?
“แบฮยอน”อยู่ๆ อาารย์อีทึ็เรียผมอย่าไม่มีปี่ไม่มีลุ่ย ผมึยืนึ้นเพื่อไม่ให้เสียมารยาท
“รับ อาารย์”ผมอบออไป้วยเสียเนือยๆ
“ลอออไปทำโทย์หน้า 48 หน่อยิ”อาารย์ใ้ไม้เรียวิ้มๆ มาที่โ๊ะผมับานยอล
“เอ่อ!!!”ผมะัไปั่วรู่ ถึผมะิว่าั้ใเรียนแล้ว แ่ให้ไปทำโทย์โว์นทั้ห้อเลยเหรอ? >.< ถ้าทำไม่ไ้ล่ะ ไม่อายเาายเหรอ ะที่ผมำลัสับสนมึน แ่แล้วฝ่ามืออบอุ่น็ยื่นมาึมือผมไปับไว้เหมือนับให้ำลัใ ผมหันหน้าไปหานนั่้าๆ านยอลยิ้มน้อยๆ พลาพยัหน้าให้ผม
“เฮ้อ!!!”ผมถอนหายใหนึ่รั้ แล้วลอยหนัสือึ้นมาอ่านโทย์ ่อนะเินไปที่หน้าห้อเรียน หยิบอร์สีมพูึ้นมา
ำอบอสมาร (3 x + 2)(4 x – 3) = 0 ือ้อใ?
ยัี้ ถ้าวเล็บใวเล็บหนึ่เป็น 0 ็ะทำให้ผลลัพธ์เป็น 0 เพราะะนั้น มัน็แยไ้เป็น
(3x+2)=0 ับ (4x-3)=0 -> แบฮยอนเียน
ทำารย้าย้าให้เหลือ x ัวเียวแบบที่านยอลบอ
สมารที่หนึ่ 3x=-2 -> x=-2/3 -> แบฮยอนเียน
สมารที่สอ 4x=3 -> x=3/4 -> แบฮยอนเียน
X= {-2/3,3/4} -> แบฮยอนเียน
“ลบเศษสอส่วนสาม ับ เศษสามส่วนสี่รับ”ผมอบอาารย์อีทึออไปท่ามลาเสียุบิบาเพื่อนร่วมห้อ ัพั อาารย์อีทึยิ้มหวานและเินมาหาผมที่หน้าห้อ้วยสายาที่เปลี่ยนไป
“ถู้อแล้ว๊ะ”อาารย์อีทึแทบึผมเ้าไปอเลยทีเียว เพื่อนๆในห้อ็ปรบมือให้ผมเสียัเรียวราว อี้ิับยอูยิ้มให้ผมแถมยัยนิ้วโป้ให้อี ผมเลยยิ้มอบไป
“ถูเหรอรับ ผมแ่ทำามที่เรียนเอ แฮะๆ”ผมเาหัวแ้เิน ให้ายเถอะ เิมาไม่เยเินเพราะถูมมา่อนเลย
“อาารย์ิถูริๆที่ให้นั่้าานยอล เธอูหน้าามีวามสุเวลาเรียนมาึ้นนะ แล้วยัทำโทย์ถู้อเป๊ะเลย tutor สอนมาีัน้า“อาารย์อีทึยัแวผมไม่เลิ ผมแอบเหล่ไปที่ tutor ส่วนัวอผม้วยนะ หมอนั่น็ส่ยิ้มอบอุ่นมาให้เหมือนเย
..........................................................
วันนี้ผมปลีัวมาิน้าวับเพื่อนบ้า โยให้านยอลไปิน้าวับเพื่อนอเาเ่นัน
“มิเทอมนี้ ะแนนนายพุ่ระูแน่ แบ”ยอูึมือผมให้ลไปิน้าวลาวัน้วยัน มอผม้วยแววาเป็นประาย
“ใ่ๆ ันเห็นอนแรยัใเลย นายเียนำอบเหมือนไม่้อิเลยนะ เร็วปรื้ๆเลย”อี้ิยิ้มให้ผมนเห็นลัยิ้มเสน่ห์อเาเลยทีเียว อี้ิมผม้วย ีใั หวัว่าเาเอาไปเล่าให้แม่ผมฟับ้านะ แม่ะไ้เพิ่ม่านมให้บ้า อิอิ
“ันอยาะสอบให้ไ้ 1 ใน 50 นแรอั้นเรียนอ่ะ”ผมโพล่วามั้ใออไป ยัไม่เยบอสอนนี้เลยนี่หน่า
“โอ้ว เป้าหมายสูอยู่นะ”ยอูยำปั้นึ้นมาเป็นท่าสู้ๆให้ผม้วย น่ารัริๆ
“ทำไมเหรอ? นายเพิ่ั้ใเรียน น่าะั้เป้าประมา รึ่นึ็ไ้หนิ 100 ็พอมั้ ไม่ั้นเวลาไม่ไ้ นายะผิหวันท้อแท้อีนะ”เพื่อนัวสูอผมเือน้วยวามหวัี
“ันะทำให้ไ้ เพื่อะไ้ไปบอเลิับานยอลหน่ะ”ผมพูสาเหุ้วยเสียแผ่วเบา ทำหน้าเศร้านิๆ
“ห๊ะ!!!!”ทั้สอนประสานเสียออมานแ้วหูผมเือบแแหน่ะ ีนะ ปิไว้ทัน ทั้สอนทำหน้าเป็นไ่าแ
“ันเล่าให้ฟั็ไ้ ันเยไปแล้านยอลแล้วเา็แล้ให้ันเป็นแฟนปลอมๆ อเา เพื่อันไม่ให้สาวๆ ทั้หลายเ้าใล้อ่ะ แ่็มีเื่อนไนึที่ทำให้ันยเลิ้ออ้านั้นไ้ ็ือ ิ 1ใน 50 อันับแรอโรเรียนในารสอบมิเทอม”ผมพยายามเล่าให้เพื่อนฟั้วยสีหน้าปิ เหมือนผมไม่ไ้สนใอะไร แ่แอบเ็บเล็ๆ ับเหุผลที่านยอลอให้ผมเป็นแฟนับเา เป็นัวันวามยุ่ยาินะ
“อ้าว!! นี่เป็นแฟนปลอมๆหรอเหรอ?”ยอูหน้าเอ๋อ พูพึมพำเหมือนไม่เื่อที่ผมเล่าไป
“นายับานยอลปลอมไ้แนบเนียนมานะ แ่ันว่าสิ่ที่านยอลอยาะบอไม่ใ่แบบนั้นหรอ เื่อันิ”อี้ิยิ้มเบาๆ
“แล้วเาอยาบอแบบไหนเหรอ?”นี่อี้ิรูุ้ประส์อานยอลเหรอ?
“ไว้นายเ้าใวามรู้สึอานยอลเมื่อไหร่ ็รู้เมื่อนั้นแหละ เ็น้อย ไป ไปิน้าวไ้แล้ว”ผมทำหน้ามู่ เวลาอี้ิรู้อะไรมาว่าผมทีไร เรียผมเ็น้อยทุทีเลย ให้ายเหอะ
อนนี้ิรรมอนเย็นอผมไม่แล้วมานั่อ่านหนัสือที่ห้อสมุอย่าเย ผมินะแล้วับบรรยาาศเียบๆ มันทำให้มีสมาธิับารอ่านมาึ้นริๆ พรุ่นี้็ะสอบมิเทอมัวแรแล้ว แ่านยอลยัยุ่อยู่ับิรรมประธานนัเรียนอยู่เลย ่วนี้เลยไม่่อยไ้มาอ่านหนัสือ้วยันเหมือนอนแรๆ
เอ๊ะ!! นี่ผมเผลอทำหน้าเบะออไปเหรอ?? ไม่ริน่า L
ารไม่มีร่าสูอยู่้าๆ มัน็ทำให้เหาไ้เหมือนันนะ ไม่มีใรมาอย่อล้อ่อเถีย้วย เพื่อนๆ ็ไปทำิรรมันหม อี้ิ้อมบาส ส่วนยอูนะเหรอ วันนี้เห็นบอ้อไปื้อรอเท้าเป็นเพื่อน “เ็้าบ้าน” อีแล้ว
ผมฟุบหน้าลับโ๊ะ แล้วิว่า ถ้าผมเลิ้ออ้าเป็นแฟนับานยอลแล้ว ผมะทำอะไร่อไป?
ผมะถามเาีไหมว่าทำไม้อให้ผมแล้เป็นแฟน้วย?
ถามว่าเารู้สึยัไับผมันแน่?
ทำไม้อเ้ามาปั่นป่วนหัวใอผม้วย็ไม่รู้
ผมหลับาัพั แล้ว็ลืมาึ้นมา
ทำไมไม่ไปถามอนนี้เลยล่ะ ็แ่ถามว่ารู้สึยัไับผมแ่นั้นเอ ไม่เห็นะยา!!!
ิไ้แล้วผม็รีบลุึ้นาเ้าอี้ แล้วรีบสาวเท้าไปยัห้อสภานัเรียนให้เร็วที่สุ
“านยอล่ะ” เสียที่แทรมาระหว่าประูทำให้ผมยืนนิ่ มือ้าอยู่ที่ลูบิประูที่ผมเปิไปแล้วนินึ มีนอยู่ในห้อับานยอล้วย เท่าที่มอเหมือนะเป็นฮยอนอา าวห้อ 4
“เมื่อไหร่านยอละรับรัฮยอนอาะที เราบัน ไม่้อบอแบฮยอน็ไ้”ผมมอลอผ่าน่อประูเห็นฮยอนอาเินไปนั่ัานยอลที่นั่อยู่รโฟา สภาพล่อแหลมมา ถ้าผมเปิประูเ้าไปอนนี้ผิัหวะ
“เอ่อ....ผม”ยัไม่ทันที่านยอละพูอะไร ฮยอนอา็ผลัร่าสูลับเบาะและโน้มหน้าลไปประบูบอย่าูื่ม
ผมมอสอน้านหน้าทีู่บันา้า เิอาารหัวสมอาวโพลนว่าเปล่า ผมน่าะ้อไม่รู้สึอะไรหนิ แ่ทำไม? หาาอผมถึมีหยน้ำออมา้วยล่ะ? แล้ววามเ็บแปลบๆที่อ้าน้ายอี ผมไม่อยาเห็นภาพรหน้าอี ึหันหลัลับและวิ่ออไปให้ไล
ผมะบอเลิ
เลิับานยอลให้เร็วที่สุ
ผมเลียเา......
40%
……………………………………………………………………………………………
วันนี้เป็นวันสอบมิเทอมวันแร ั้แ่เหุารืเมื่อวาน ผมยัไม่ไุ้ยับานยอลเลย ไม่อยาะุยไม่อยาเห็นหน้า้วย ผมพยายามทำทุอย่าเพื่อให้ภาพนั้นหลุออไปาหัวสมอ แ่็ทำไม่ไ้เลย!!!
“แบ นายไหวหรือเปล่า ูหน้าีๆนะ เมื่อืนอ่านหนัสือึเหรอ?”ยอูหันมามอหน้าผมและถาม้วยวามเป็นห่ว
“ไม่เป็นไรหรอ เมื่อืนนอน่อยไม่หลับอ่ะ”ผมอบสาเหุออไป แ่ไม่ไ้บอว่าเป็นเพราะอะไรถึนอนไม่หลับ
นผมเ้าห้อสอบ็ยัไม่เห็นานยอลมาเลย หรือว่าะไม่สบายนะ?
ริ๊..........เสียริ่บอเป็นสัาเริ่มารสอบไ้
ผมเริ่มสอบ้วยวามไม่สบายใ ทำไมอีนถึยัไม่มานะ ถึผมะเลียเาที่ทำแบบนั้น แ่็ไม่ไ้หมายวามไม่ห่ว หนิ
สัพั านยอล็เปิประูเ้ามา้วยใบหน้าีเียว
“อโทษรับ”และรีบเินมานั่ลที่โ๊ะสอบ หน้าาูไม่สใส ไร้สีเลือมาๆ สสัยะไม่สบายริๆ ามไรผม็มีเหื่อื้นผุึ้นมาให้เห็น แล้วยัะหน้านิ่วิ้วมวอี
แ่เมื่อผมหันไปมอน้าๆ เพื่อสัเอาาร านยอล็หันมามอหน้าผม ยิ้มนิๆ แ่ไม่ไ้พูอะไร
ยิ้มทำไม? ันไม่ใ่นที่นาย้อมายิ้มให้นะ
ผมรีบ้มหน้าทำ้อสอบ้วยหัวใที่ยัเ็บปวอยู่ ผมเ็บปวเมื่อิว่าานยอละ้อเปลี่ยนไป
ผมทำ้อสอบทั้หมแล้วลับมาทวนโทย์อีรั้ วันนี้ทำไ้แฮะเรา ^^
แ่เมื่อผมเยหน้าึ้นมา ็เห็นร่าสูฟุบหน้าลับโ๊ะ สสัยะไม่ไหว ผมึเินไปส่้อสอบ และออาารย์เพื่อพานป่วยไปห้อพยาบาล ึ่อาารย์็อนุา ทำไมนะเหรอ?
หมอนั่นทำ้อสอบเสร็แล้วนะิ เร็วปานพายุ นาไม่สบายนะนี่ นี่ินะ วาม่าอนเรา
อนแรผม็ิว่าะไมุ่ย ไม่มอหน้าานยอลอยู่หรอ แ่เห็นสภาพแบบนี้แล้ว ทำเอาผมอห่วไม่ไ้ ผม่อยๆประอานยอลออาห้อพร้อมสายานับสิบ ผมไม่สนใแล้วล่ะ ในเมื่อผมึ้นื่อว่า “แฟน” แล้วะทำอะไร มัน็สิทธิอผม
“อบใมานะรับ แบฮยอน แ่ไม่เป็นไร ผมเินเอไ้”านยอลหันมายิ้มอบอุ่นให้ผมอีรอบและพยายามประอัวเอให้เินไปที่ห้อพยาบาล
“อย่าอวเ่นัเลย ไม่ใ่ว่านายพึ่ันไม่ไ้ะหน่อย”ผมเป่าลมออาปา ทำหน้าไม่พอใ หมอนี่มันิว่าผมใร้ายนานั้นเหรอไนะ
“เปล่านะรับ ผมแ่ไม่อยาให้แบฮยอนเือร้อน แล้วออมาาห้อสอบทำไมรับ ยัไม่หมเวลาเลย ทำไ้รึเปล่ารับ”ร่าสูถามผมรัวเร็วเป็นุ
“ันทำ้อสอบไ้ และทำเสร็แล้วเลยออมา่อน แล้ว็.... นายไม่ไ้ทำให้ันเือร้อนะหน่อย....ันอยาพานายไปเอนะ”พอผมอบเสร็ านยอลทำหน้าประหลาใเล็น้อย แล้วสัพั็ยิ้มว้าออมา ทำหน้าเหมือนไม่ใ่นป่วย
“แบฮยอนรับ......”ร่าสูหยุเินและหันหน้ามามอผม ถึหน้าะยัีเียว แ่็ยัหลเหลือวามหล่อเท่อยู่ี
“ผม.....รัแบฮยอนนะรับ”านยอลพู้าๆ ัๆ ผมทำาโไม่ิว่าอีนะสารภาพเพราะผมยัไม่ไ้ถามเลย
“ อะไรนะ!!!”
“ผม....หลุมรัแบฮยอนมาั้นานแล้ว.....ั้แ่วันแรที่เอ....ที่ผมยื่นบัรให้แบฮยอนไรับ......ั้แ่วันนั้น ผมมอแบฮยอนมาลอ.....และที่ผมหา้ออ้าบัับให้แบฮยอนแล้เป็นแฟนผม ผม้ออโทษริๆ”านยอล้มหัวลให้ผม(พ่อโโบริ 555)
“เพราะผมิว่าแบฮยอนไม่อบี้หน้าผม ะทำยัไ็เ้าใล้ไม่ไ้เลย เลย้อใ้วิธีนี้....แ่วันนี้ผมเห็นวามพยายามอแบฮยอนแล้ว ผมว่าผมไม่อยาโหแบฮยอนอี”านยอลทำหน้าเศร้าสร้อยเมื่อิว่าะ้อพูประโยถัไป
“ผมปล่อยแบฮยอนให้เป็นอิสระีว่า แบฮยอนอยู่ับผมแล้วไม่มีวามสุ”ผมอึ้ไป ผมูไม่มีวามสุเหรอเวลาอยู่ับานยอล
แล้วนายมอไม่เห็นอนที่ันหัวเราะใส่นาย อนที่ันแล้นายเหรอไ ไอ้าถั่ว!!!
“นาย.....ะทิ้ันเหรอ?”ผมพูออไป้วยหน้าาที่เยเมยราวับไม่สนใอะไร านยอลรีบส่ายหน้าปิเสธ
“เปล่านะรับ ผมแ่อยาให้แบฮยอนมีวามสุมาว่านี้ ...ที่แบฮยอนพยายามทำทุอย่า เพราะอยาะไปาผมไม่ใ่เหรอรับ?”านยอลโพล่ระเบิึ้นมาเหมือนเ็บำวามินี้มานานแล้ว
“นายะทิ้ันไปหาฮยอนอาใ่มั๊ย?”ภาพฝันร้ายเมื่อวานเ้ามาหลอนในิใผมอีแล้ว มันูประวบเหมาะมา เมื่อวานพวนายเอัน วันนี้นาย็มาบอเลิัน
“ผมบอแล้วว่าไม่ใ่.......อ๊ะ!!!”ใ่ านยอลอึ้ไปเพราะเห็นผมำลัร้อไห้อยู่ ไหนนายบอว่ารัันไ ะอีแ่วามพยายามที่ันทำเพราะอยาให้นายม ให้นอื่นเห็น มันไม่เี่ยวว่าันอยาะเลิับนายนะ
“ะไปไหน็ไปเลย ันไม่อยาเห็นหน้านเฮวยอีแล้ว”ผมร้อไห้ไปพูไป น้ำานอหน้า แ่านยอลลับ่อยๆ ึัวผมเ้าไปอไว้ ผมวาหน้าลบนอว้าสัมผัสไ้ถึไอร้อนที่ออมาเพราะอาารไม่สบายออีน
“ทำไมถึิว่าผมะไปหาฮยอนอาล่ะรับ ผมไม่มีนอื่นนอาแบฮยอนเลยนะ”านยอล่อยๆลูบหัวผมไป และอธิบายไป้วย
“แล้วเมื่อวานล่ะ ันเห็นนายับฮยอนอา!!!!”พูเสร็แล้วผม็นิ่ไป ่ามันเถอะ ไหนๆ นาย็ะทิ้ันแล้วหนิ พูไป็ไม่มีประโยน์
“แบฮยอนเห็นเหรอรับ ผมไม่ทันระวััว!!! ไม่ิว่าฮยอนอาะล้าทำแบบนั้น ถ้ารู้ผมะไม่มีวันให้เธอเ้าใล้ผมหรอนะรับ”านยอลึผมออาอ้อมอ แล้วใ้นิ้วเรียวปาน้ำาออาหน้าอผม้วยสัมผัสอ่อนโยน
“แบฮยอนไปหาผมทำไมเหรอรับ?”เอำถามแบบนี้ ผมเลย้มหน้าลนสุแล้วพึมพำเบาๆ
“อ่าส์....ันแ่ะไปถามว่านาย....ิยัไับัน”อ๊า เินวุ๊ย ็อนนี้รู้ำอบ่อนที่ะถามำถามะอีนะิ
“แล้วแบฮยอนไ้ำอบรึยัรับ ้อให้ผมพูอีรั้มั๊ย”ใบหน้ารุ้มริ่มยื่นมาใล้หน้าผมอีแล้ว ผมรีบผลัอหมอนั่นออไปไลๆ เวลาทำหน้าแบบนี้ผมรู้สึถูรุยัไไม่รู้
“แล้วแบฮยอน ยัอยาเป็นแฟนผม่อไปรึป่าวรับ”สีหน้าานยอลูมีวามหวัมา เมื่อมอมาที่ผม
“ันไม่อยาเป็นแฟนนายแล้วอ่ะ”ผมทำสีหน้าเบื่อหน่าย อยาแล้นรหน้าบ้าไรบ้า
“.....”ร่าสูนิ่ไป สสัยะ๊อ
“หมายถึแฟนปลอมๆ นะ ันอยาเป็นแฟนัวริอนาย....ปาร์านยอล”ผมพูแล้วส่ยิ้มหวานประุนาฟ้าให้เ้า แล้วทำท่าะเินออไป แ่็ถูมือหน้าึ้นแนเอาไว้
“แบฮยอนแล้ผมอีแล้วนะรับ เมื่อี้ผมเือบะร้อไห้แหน่ะ”านยอลทำหน้าอนๆ ใส่ผม อ๊า น่ารัเป็นบ้าเลย
“ยัี้้อถูลโทษนะรับ”ห๊ะ!!! ลโทษ พอไ้ยินำนี้ปุ๊ป ผมรีบปิปาปั๊บ
“เี๋ยวิ”ผมรีบันหน้าหมอนั่นที่มันเ้าใล้เรื่อยๆ ะูบผมอีแล้ว อะไรเนี่ยะ เอะอะูบ เอะอะูบ
“ถ้าันิหวัานาย ะีนายให้ายเลย ไอ้โย่บ้า อุ๊บ” านยอล้มลมาูบผมแผ่วเบา าสัมผัสอ่อนโยน่อยๆ เร้าร้อนึ้น านยอลสอลิ้นเ้ามาในโพรปาผม้วย ูบเ่ะมัยาส์
..............................................................................................................
ผลประาศบนบอร์ทำให้เพื่อนๆ ถามผมันยให่ว่าทำไ้ยัไ ผลสอบถึออมาปาิหารย์แบบนี้ ผม็บอให้ทุนลอั้ใเรียนและอ่านหนัสือทบทวนทุวัน ็ะทำไ้เอ อันนี้้อรวมถึมี tutor ส่วนัวที่ี้วยนะ ^^
ผลสอบลาภาอนัเรียนมัธยมม.ปลายปี 1 โรเรียน smtown
อันับ 1 ปาร์ านยอล
................
................
อันับ 49 บยอน แบฮยอน
ผมแอบยิ้มเล็ๆ ให้ับระยะห่าอเราที่มันแบลแล้ว ผมะพยายามให้มันน้อยล นึ้นไปยืนเีย้าานยอลไ้เลย
“ยิ้มอะไรเหรอรับ แบฮยอน”น้าน้า้มลมามอหน้าผมที่ำลัมีวามสุอยู่
“เปล่านะ.....อยูเถอะ อีไม่นานันะโ่นนายให้ไ้เลย”ผมาโทษ ี้หน้าแฟนอย่าหาเรื่อ(ู่รันัเลล่ะู่นี้)
“ถึแบฮยอนะไ้อันับที่เท่าไหร่? ็ไม่สำัหรอนะรับ......
เพราะแบฮยอนเป็นอันับ 1 ในใอผมเสมอ”นพูทำหน้ายิ้มรุ่มริ้ม เ้าเล่ห์ส่มาให้
“ฮิ้วววววว!!!”อี้ิับยอู โห่ึ้นมาเป็นลูู่อยู่้าหลันผมหันไป้อนนพูาว่ำเลย ไอ้บ้า เี๋ยวนี้อบเสี่ยวออสื่อนะ
“แล้วแบฮยอนล่ะรับ”แหน่ะ!!! ยัมีถามลับอี อายเพื่อนๆ บ้าอะไรบ้านะ
“น......นาย.....็เป็นที่หนึ่ในใอันเหมือนันนะ”ผมระาผมอานยอลลมา นหูอเาอยู่ใล้ปาอผม แล้วผม็พูำที่อยาให้เาไ้ยินออไป เท่านั้นแหละ ผมเห็นเาเิน้วยรับ อิอิ ผมะแล้านยอลแบบนี้ไปเรื่อยๆ เลยแหละ
เพราะที่หนึ่้ออยูู่่ับที่สุท้าย ลอไปไล่ะ......
End.
Talk.
บแล้ว้า น่ารัมุ้มิ้อุ้อิ้ันไป แ่สสัยวันนี้เว็บเ็ีมีปัหา อัพไม่ไ้เลยอ่ะ
ยัไ็อให้รีทั้หลายเียร์านแบัน่อไปน้า รอ๊อานแบออมาให้รี๊ันเยอะๆ ^^
ไปละ้า เอันเรื่อใหม่ ^^
ความคิดเห็น