[fic reborn] !!!reborn!!! รวมฟิคสั้นทุกคุ่ (Y)

ลำดับตอนที่ #3 : fic song มันคงเป็นความรักx27

ถ้าเปิดเพลง มันคงเป็นความรักของแสตมป์ จะซึ้งมากค่ะ^^ ช่วยเม้นด้วยค่ะ!!!
..............................................................................................................................................................................

...มันคงเป็นความรัก...

มันคงเป็นความรัก
ที่ทำให้ตัวฉันได้ยืนอยู่ตรงนี้...
 

เขาคือ...แซนซํส...ชายหนุ่มผู้มีหัวใจสีดำ...แต่..พอเขาได้มาเจอกับ...ซาวาดะ สึนะโยชิ..หัวใจสีดำค่อยๆแตกสลายออก...
เขาจำได้ วันที่พบสึนะวันแรก..เขานึกว่าเป็นผู้หญิง..ผู้หญิงที่สวยที่สุด..ทำให้..หัวใจเขาเต้นแรงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน..
 

มันคงเป็นความรัก
ที่ทำให้ใจฉันไม่ยอมหยุดเสียที...
 

พอรู้ว่าเป็นผู้ชาย..เขาแอบนึกเสียดายนิดๆ..ตอนเจ้านั่นยิ้มให้เขา..เขาก็รู้ว่ามันเป็น ความรัก เขามีความสุขทุกครั้งที่เจ้านั่น
ยิ้ม...เขามีความทุกข์ทุกครั้งที่เจ้านั่น..ยิ้มให้คนอื่น...
 

แม้ว่าเหมือนไม่มีโอกาศ
แม้ว่าฉันต้องพลาดไปอีกสักที...
 

นับวันเขายิ่งหลงรักวองโกเล่คนนี้..ทั้งรัก..ทั้งหลง..ทั้งห่วง...ทั้งหวง...เขาตัดสินใจสารภาพรักออกไป...เขาจำได้...
เขายังจำแก้มสีชมพูระเรื่อได้อยู่เลย...
 

แต่ว่าความรัก
ขอให้ฉันทำแบบนี้...
 

เขายังจำได้...เจ้าันั่นปฎิเศษเขาทั้งที่แก้มยังแดงอยู่เลย...เขาบอกเจ้านั่นไปว่า 'ไม่เป็นไรแต่สักวันนายต้องรักฉัน..'เขาพูด
ออกไปแบบนั้น...เขาพยายามทำทุกอย่างเพื่อจะให้เจ้านั่น..รักเขา..และสารภาพรักเขา...
 

ที่จะให้เธอจนกว่าเธอจะรับ
บอกรักเธอจนกว่าเธอนั่นจะยอม...
 

ยิ่งเขาทำให้เจ้านั่นมากเท่าไหร่...เขายิ่งมีความสุข....เขาลองถามดูอีกครั้ง...แต่เจ้านั่นก็...ยังปฎิเศษไม่ยอมรับ....ทั้งที่แก้ม
ยังแดงระเรื่อ...
 

เธอคือความสุขของฉัน
ถ้าเธอไม่รับมัน
ให้ฉันเริ่มต้นอีกกี่ครั้งก็พร้อม
 

เขายังจำวันนั้นได้...วันที่เขามีความสุขที่สุด...
[2อาทิตย์ก่อน]
เขาเดินตามสึนะมาที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่ง...เจ้านั่นนั่งลงบนชิงช้า่พลางทำแก้มป่อง... 'เมื่อไหร่คุณจะเลิกตามผมสักทีครับ'เจ้านั่นถามเขา 'จนกว่านายจะรักฉัน'เจ้านั่นแก้มแดง เขาพูดต่อ.. 'เป็นแฟนกับผมน่ะ สึนะ'เขาโน้มตัวลงไปหาสึนะ
สึนะแก้มแดงก่อนจะถามต่อว่า 'ถ้าผมตอบว่าไม่ล่ะ'เจ้านั่นถามออกมาลองใจเขา 
 

หากสุดท้ายเธอไม่เปลี่ยนใจ
ไม่เป็นไร ใจฉันก็ไม่ยอมเปลี่ยนไป
 

เขามองลึกลงไปในดวงตาของร่างบาง ก่อนจะคลี่ยิ้มออกมาแล้วพูดว่า 'ไม่เป็นไร ฉันจะเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง..'ร่างบางอึ้งไป
สักพักก่อนจะระบายยิ้มกว้างออกมา 'ต้องอย่างนี้สิแฟนผม...'
[ปัจจุบัน]
เขาอมยิ้มขึ้นมานิดๆ...ตอนนี้เขาก็ยังเป็นแฟนสึนะอยู่....เขารู้สึกดีใจนิดๆที่..ตัวเองตอบไปอย่างนั้น เขาดีใจที่ตัวเองไม่ยอมแพ้ และ..เขาดีใจที่..ตัวเองได้เกิดมา..มาพบกับ ซาวาดะ สึนะโยชิ...
 

ถ้ารอให้ฉันหยุดหัวใจ
ถ้ารอให้ฉันหันหลังเดินลับหายไป
ได้ยินไหม
คงต้องรอให้โลกหยุดหมุนไปก่อน...

END.