[fic reborn] !!!reborn!!! รวมฟิคสั้นทุกคุ่ (Y)

ลำดับตอนที่ #20 : goodbye my love แล้วเราจะรักกันใหม่ f(ฟง)27

goodbye my love แล้วเราจะรักกันใหม่ f(ฟง)27

เพล้ง โครม เคร้ง

"อย่าทำตัวงี่เง่าได้ไหม สึนะ!!!"ร่างสูงผมดำยาวถักเปียตวาดใส่ร่างเล็กกว่าพลางปาจานข้าวทิ้ง "ฉันบอกไม่กินก็คือไม่

กิน!!"'ฟง'ตวาดใส่อีกครั้ง "ที่ไม่กินเพราะคุณไปกินกับคนอื่นแล้วใช่ไหม!!!" 'สึนะ'เงยหน้าตวาดใส่ร่างสูง น้ำตาเริ่มปรึ่มรอบ

ขอบดวงตากลมโต "เลิกพูดเรื่องนี่ได้ไหม!!!"ร่างสูงปัดจานข้าวอีกครั้ง "ไม่ คุณไปกินกับคนอื่นมาใช่มั้ย!!!"สึนะเขย่าร่าง

ฟงหรือ 'สามี'ของตัวเอง ตั้งแต่จบศึกอัลโกบาเลโน่ฟงก็มาขอเขาเป็นแฟนแล้วจบด้วยการแต่งงาน แต่..พอเริ่มแต่งงาน

พวกเขาทั้งสองก็เริ่มมีปากเสียง ทะเลาะกันแม้แต่เรื่องเล็กๆ แล้วก็อัพเกรดมาปาข้าวของ ทำร้ายร่างกายกัน... ทันทีที่ร่าง

เล็กเขย่าตัวฟง ฟงก็เลือดขึ้นหน้า ตบใบหน้างามจนแทบหัน "คุณจะเชื่อผมบ้างสักครั้งจะได้ไหม!?!"สึนะหน้าชา ร่างเล็ก

นิ่ง อึ้ง ค้าง...มือเล็กค่อยๆยกขึ้นมาแทบแก้มช้าๆ...ฟงเดินเข้าไปในห้องปิดประตูเสียงดังปัง...ทิ้งร่างบางให้ยืนอยู่คนเดียว..

...เจ็บ...เจ็บทั้งกาย...และใจ...? ร่างเล็กค่อยๆทรุดตัวลงนั่ง น้ำตาพรั่งพรูออกมาจากดวงตาสีสวย "ฮึก..ฮืิอ..ฮือออ"นั่งร้อง

ไห้อยู่คนเดียว..ไร้ซึ่งคนปลอบ..ไร้ซึ่งอ้อมกอด..ไร้ซึ่งความอบอุ่นที่เขาเคยหลงใหลจากร่างสูง...มีเพียงความเจ็บ..ทรมาน

..อ้างว้าง..และเดี่ยวดาย...ความเหงาเริ่มเข้าเกาะกุมร่างกาย...นี่หรือชีวิตคู่ที่เขาต้องทนเจอมาตลอด...นี่หรือความรักที่ร่าง

สูงเคยมอบให้...รักหรอ?...เขาอยากรู้เหลือเกินว่า..ความรักอับอบอุ่นที่มีให้เขามัน..สลายไปแล้วใช่มั้ย....?...

ภายในห้องนอนที่ฟงเดินเข้ามา..

ปัง

ร่างสูงเดินไปเตะตู้เสื้อผ้าแล้วนั่งลงบนเตียงอย่างไม่สบอารมณ์ เขายกมือมากุมขมับ...เขาทำอะไรลงไป? เขากล้าตบใบ

หน้างามนั่นเชียวหรือ...ใบหน้าของคนที่เขาสาบานว่าจะรักตลอดไป ใบหน้าของคนที่เขาสาบานว่าจะปกป้องไปตลอดชีวิต 

ของคนที่เขา คิดจะ รักตลอดไป..ไม่มีัวันเปลี่ยนแปลง...แต่นี่อะไร? ร่างบางไม่เคยเชื่อใจเขาเลย...ที่เขาไม่อยากกินต้อง

เป็นเพราะเขาไปกินข้าวกับคนอื่นมาแล้วหรอ..? เขาทนมาตลอดจนเผลอลงมือกับร่างบางเป็นครั้งคราว..อารมณ์ร้อน...

เขาหงุดหงิดทุกครั้งที่ภายในดวงตากลมโตมีแต่ความระแวง...ชีวิตคู่แบบนี้หรือที่เขาต้องการ?...พรุ่งนี้..เขาจะทำให้มันจบ

เอง...!....

[วันต่อมา]

"คุณฟง..?"ร่างบางครางออกมาเบาๆ..เมื่อมองไปข้างตัวแล้วไม่เห็นร่างสูงที่ควรจะนอนอยู่...เมื่อคืนเขาเข้ามาในห้อง

เพื่อมานอน..เห็นร่างสูงนอนหลับอยู่... "หืม...?"เขาเอื้อมมือไปยังกระดาษโน้ตเล็กๆที่วางอยู่ข้างตัว..ทันทีที่เขาเห็นข้อ

ความในกระดาษโน้ตเล็กๆ เขาแทบหยุดหายใจ..วิ่งไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วออกไปเพื่อไปยังสถานที่...สนามบิน...
 

'สึนะ ผมขอโทษสำหรับทุกอย่าง..คุณจะไม่ให้อภัยผมก็ได้..แต่ผมไม่มีวันให้อภัยตัวเอง..

ผมจะไปเที่ยวรอบโลก..ผมอาจไม่กลับมา...คุณช่วยลืมผมด้วยน่ะครับ...
 

                                                                            
ปล.เครื่องบินออกประมาณ8.30น. สนามบินxxx

ti amo....(ฉันรักคุณ)

                                                 ฟง.'
 

[สนามบินxxx เวลา8.14น.]

ร่างบางวิ่งเข้าไปในสนามบิน มองหาคนรักของตัวเอง..เขาวิ่งวุ่นทั้งสนามบิน..ไม่เจอ...เขาเห็นแล้ว!...ภาพด้านหลังของ

คนรัก..เขาจำได้ดี.. "คุณฟง!!!"เขาตะโกนออกไปอย่างไม่อายคนทั้งสนามบิน...ร่างสูงรีบหันมา "คุณสึนะ!?!"ฟงตาโต

"คุณจะไปไหน...ผมไม่ยอมหรอกน่ะ!!!"ร่างเล็กวิ่งเข้าไปหาร่างสูง น้ำตาค่อยๆไหลออกมาเมื่อเห็นใบหน้าร่างสูงชัดๆ...

"คุณสึนะ..สิ่งที่ผมทำมันอภัยให้ไม่ได้..ปล่อยผมเถอะครับ"ฟงหลบตาแล้วค่อยๆแกะมือเล็กๆออกจากเสื้อ "ผมให้อภัย..

คุณอย่าไปจากผมน่ะ!!"ร่างเล็กจับเสื้อไว้แน่น...เขาไม่ยอมให้คนๆนี้ไปหรอก "คุณสึนะ..ผมอยากได้เวลา..ปรับปรุงสิ่งที่

ผมเคยทำ.."ร่างสูงพูด..ทุกครั้งที่ฟงเอ่ยออกมา น้ำตาของร่างเล็กจะไหล..ไหลอย่างไม่อายใคร "คุณจะกลับมาหรือเปล่า!"

ร่างเล็กยังจับแน่นไม่ยอมปล่อย "ผมขอเวลา...เราลองอยู่ห่างกันได้ไหม?..แล้ว..เราจะกลับมารักกันใหม่.."ยิ่งร่างสูงเห็น

น้ำตาของคนรัก เขายิ่งรู้ว่าร่างตรงหน้ารักเขามากแค่ไหน..ขอเวลา..ให้เขาปรับปรุงตัวเอง...แล้วความรักของเรา..จะดีขึ้น

เอง.. "จะกลับมาน่ะ.."ร่างเล็กค่อยๆปล่อยมือ...เขาเริ่มเข้าใจแล้ว...ที่ผ่านมาฟงรักเขา..แต่เขากลับไม่เชื่อใจฟง...เวลา....

เวลาจะทำให้เราทั้งคู่เข้าใจซึ่งกันและกัน...เวลาจะทำให้ความรักของเรามั่นคง... "คุณฟงจะต้องกลับมาน่ะ.."ร่างเล็กเงย

มองคนรักของตัวเอง...เรายิ้มให้กัน...เข้าใจแล้ว.... "ลาก่อน..แล้วเราจะรักกันใหม่..."ฟงยิ้มให้ก่อนจะหันหลังกลับเดิน....

กลับไป...ไม่ตลอดไป....แค่รอคอยเวลา....ไม่ว่าจะนานแค่ไหน...เราทั้งคู่ก็ต้องรอ...เพื่อความรักของเรา....
 

END.

เสร็จไปอีกคู่!!! เศร้าไหมๆ??^^

กำลังคิดว่าจะมีภาค2ของเรื่องนี้ ดีไหมค่ะ?

ตอนที่กำลังเขียนอยู่ ไรต์คิดว่า..ชีวิตคู่นั่นไม่ง่าย แค่ต้องเชื่อใจกัน..อย่าทำร้ายคนรักทั้งกายและใจ....

ถ้าคนอ่านคนไหนกำลังมีปัญหากับความรัก ไรต์ขอแนะนำให้ไปคุยกัีนตรงๆ..บางทีเราอาจจะรู้ความผิดของเราได้ดีขึ้น

แล้วก็แก้มันซะ...เรื่องนี้ขอเป็นคติเตือนใจให้กับใครหลายๆคนน่ะค่ะ^^

เอาล่ะ..ไรต์เริ่มคิดว่าตัวเองแก่แล้ว== มาบ่นเรื่องความรักให้ลีดเดอรืที่น่ารักทั้งหลายฟัง ถ้าไม่ชอบก็บอกได้น่ะค่ะT^T

เม้นด้วยค่ะ^0^~



แอบหวานเนอะ^^