คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ' Prince(ss) part 2.
วันนี้เป็นวันที่อากาศร้อนจนอยากทาแป้งเย็นตราลูกอีเห็นเล่นแชทกับหมีแพนด้า
ผมคิดว่าเกาหลีกำลังคอสตูมเป็นประเทศไทยหรืออะไรสักอย่างหรือเพราะสูทตัวใหญ่ที่คันตัวยุบยิบนี้อากาศตอนเก้าโมงกลางโซลไม่ควรจะร้อนขนาดนี้ ร้อนจนวัวตายควายล้ม ผมกำลังยืนอยู่หน้าประตูขนาดใหญ่ลายแกะสลักมังกรสีทองน่าเกรงขามโดยมีราชองครักษ์กำลังเอาตรวจสิ่งผิดปกติ ผมกรอกตาเป็นเลขแปดไทยด้วยความเบื่อ ครับ วันนี้ผมต้องเข้ามาเจอคู่หมั้นผมเป็นวันแรก หลังจากเมื่อคืนไปเมาน้ำเต้าหู้กับแบคฮยอนเซฮุนเกร๋ๆมาแถมอาแปะให้แบบไม่ใส่เม็ดแมงลักมาอีกสองถุง บอกเลยว่ากระเพาะมีปัญหาอย่างแรง ไม่น่าเห็นแก่กินเลยจย้า
“ อันนี้เอามาทำไมพะยะค่ะ “ ผมสะดุ้งเมื่อองครักษ์ชูมีดพกอันเล็กที่ผมพกไว้ประจำตัว
“ แคะขี้เล็บครับ “ ไม่ได้กวนตีนครับ เอาไว้เเคะเล็บจริงๆ
“ยังไงต้องขออนุญาตยึดนะพะยะค่ะ ของมีคมห้ามนำเข้าวังหลวง “ เขาพูดแล้วเก็บลงกล่อง ผมพยักหน้ารัวๆแล้วเดินขึ้นรถ งั้นเดือนมกรา มีนา พฤษภาไรงี้ก็เขาวังหลวงไม่ได้อ่ะดิ่ ลงท้ายด้วยคม ว้ายๆๆๆๆๆๆๆ
ตบกะบาลตัวเองกับมุกเมื่อกี้แล้วมองรอบๆทาง เป็นครั้งแรกเลยแฮะ เป็นวังหลวงที่ดอกไม้เยอะมากครับ ผู้ชายแมนๆอย่างน้องชานชอบดอกไม้มากเลยจะบอกอยากกรี๊ดดังๆ ทุกคนอาจจะคิดว่าเอ๊ะสรุปพิชานนี้อยากแต่งหรือไม่อยากแต่ง บอกตรงเลยนะครับว่าไม่อยาก ผมยังอยากกรี๊ดแทยอนนูน่าตอนร้องมิสเตอร์มิสเตอร์อยู่ดี ไม่ได้อยากแต่งงานกะผู้ชายนะครับ แต่เรื่องมันมางี้แล้วต้องทำไงล่ะครับ ให้พูดก็พูดเถอะว่าเหงามากตอนนี้ เขาให้ผมเข้ามาคนเดียว มันเหงานะครับ ที่ไหนก็ไม่รู้ จะเจออะไรก็ไม่รู้ สิ้งที่ผมทำได้ตอนนี้เพื่อไม่ให้ป๊าม๊าหรือผู้อ่านกังวลก็คือต้องร่าเริงเข้าไว้แต่ในใจไม่ใช่เลยครับหัวใจผมกำลังร้องไห้หนักมาก แต่ม๊าสอนครับ ว่าเป็นผู้ชายต้องเข้มแข็ง ขอเพลงของโปเตโต้ซักเพลงสิครับ
“ สายัณญ์สวัสดิ์พะยะค่ะพระคู่หมั้น “ มหาดเล็กที่หน้าตาซึ้งรสพระธรรมนั้นเอง เขาโผล่มาเปิดประตูรถคันหรูให้ ผมชอบหน้าเขานะ อยู่ด้วยแล้วเหมือนมีผลบุญคุ้มครอง ผมสัญญากับตัวเองว่าจะพยายามสนิทกะเขาว่ะ ตราบใดที่เขาไม่แจกซองผ้าป่าผม แต่คำทักทายควรปรับปรุงหน่อย
“ เรียกชื่อผมปกติเถอะครับ แบบนี้มันแปลกๆ “
“ ไม่ได้หรอกพะยะค่ะ เป็นกฎของวังหลวง ยังไงก็ห้ามฝ่าฝืนพะยะค่ะ การรักษากฎของวังหลวงอย่างแน่นหนาถือเป็นเกียรติสูงสุดของมหาดเล็กทุกคน “ สุดจะต้านทาน ผมปล่อยเขาพล่ามไปแล้วสนใจกับศิลปะประตูไม้สักเก่าแก่ต่อ รีบเปลี่ยนเรื่องคุยจะดีกว่ามั้ยวะ
“ คุณจงแดนี้หน้าดูอิ่มเอิบนะครับ มีเคล็ดลับอะไรรึเปล่า “
“ ก็สวดมนต์ก่อนนอนทุกคืนแล้วก็รักษาศีลห้าน่ะพะยะค่ะ ว่างๆจากงานก็มีอ่านพระไตรปิฏกบ้าง ยิ่งหนังสือมงคลชีวิต38ประการนี้กระหม่อมขอแนะนำพระคู่หมั้นเลย อ่านเข้าใจง่ายและเข้าใจถึงรสพระธรรมมากๆเลยพะยะค่ะ ถ้าสนใจกระหม่อมจะหามาให้ “ นี้คิดถูกมั้ยที่เปลี่ยนเรื่องคุย ผมยิ้มๆ ซึ้งเลยกู วิชาพระพุทธตอนป.3ตามมาเลย อยู่กับมหาดเล็กจงแดทุกวันนี้ผมสอบpat-บาลีได้เยอะชัวร์
“ ไม่เป็นไรครับ แล้ววันที่ผมเข้าวังมาต้องทำอะไรบ้างล่ะครับ “ ผมมองซ้ายขวา วังนี้กว้างจังง่ะ ถ้าเค้าหลงมาเค้าจะทำยังไง ฮือออออออออออออออออ
“ …………………… “ เงียบ! ผมหันไปมองรอบตัว หายไปไหนวะ!!!!! ผมตาลีตาเหลือกมองมหาดเล็กจงแดที่พึ่งคุยกันตะกี้แต่กลับหายตัวไปดื้อๆ ฮะ ฮะ เฮ้ย! งี้พิชานไม่ตลกนะ บรรยากาศตรงนี้เหมือนฟีลหลังวังร้างๆที่มีแค่ลมพัดและบ่อน้ำน่ะครับ โอะโมน๊ะ!!!!
“ คุณมหาดเล็กก๊าบบบบบ “ ร่างโปร่งร้องเรียกเหมือนตอนเรียกหาแม่ ลมเย็นๆพัดมาปะทะหน้า อีฟีลหนังผีนี้ก็มาซะล่ะเกิน ใบหน้าใสหมุนซ้ายขวาหามหาดเล็กที่พึ่งคุยเรื่องพระธรรม ปากบางเบะคล้ายจะร้องไห้
“ พรึ่บบบบบ!!! “ “ เหยดเข้! ว้ากกกกกกกกกกกกกกกกก กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด”
ลมพัดมาวูบจนปะทะหน้า ตากลมกระพริบปริบๆเมื่อเห็นใบหน้าขาวซีดกับตากลมโตที่โผล่มาจากประตูที่แง้มไว้ ไอ้เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!
ฟาสแอนด์ฟิเรียสล่ะครับ งานนี้ตีนหมา กูว่าแล้วลมพัดแรงๆนี้ฟีลสุกี้น้ำต้องมา ปาร์คชานยอลคอสตูมเกียร์หมาวิ่งทันที ในหัวมีแต่การที่ต้องออกจากที่นี้ให้ไวที่สุด มหาดเล็กจงแดไปไหนวะ ถ้าอยู่ใกล้ๆอาจไม่เจอก็ได้ ดูมีออร่าที่ผีกลัว โอ้ยยยยยน้องชานอยากจิครายยยยยยยยยยยย ฮืออออออออออออออออออออ
___________________________ 20 percent ________________________________
“ เฮ้ยยยยย! // แว้กกกกกกก! “ และตามสไตล์ของนิยายครับ ต้องวิ่งชนใครสักคนแล้วล้มจูบปากแต่นี้ฟิคนะครับมันต้องแหวก เดี๋ยวคนไม่อิน ภาพสโลว์ตะกี้คือผมวิ่งหลับหูหลับตาแล้วเลี้ยวโค้งแบบโตเกียวดริฟต์ก่อนชนเข้ากับร่างหนาของใครสักคนที่สวนมา ระนาบการเคลื่อนที่ตรงกันขนาดนี้ล้มสิครับ
“ ตู้มมมมมมมมม!!! “ สระบัวอันสวยงาม นั้นแหละชะตากรรม ผมเผลอรั้งคอคนตัวสูงกว่าระหว่างที่เท้าแทบไม่แตะพื้นสระน้ำ นี้กูสูงจะร้อยแปดสิบกว่าๆนี้ยังไม่ถึงพื้นเลย การกรีดร้องของผมทำให้น้ำเข้าคอเล็กน้อย
“ อ่ะแค่กกกกๆๆๆๆๆ ค่อกกกๆๆๆๆ!! “
“ เฮ้ย อยู่นิ่งๆ โอ้ยยยยย “
“ จะจมน้ำล่ะจ้า จะจมแล้ว แงงงงงงงงงงงงงงงงงง “ โอ้ยอีเหี้ย ก้านบัวพันคอ แอร๊กกกก!
“ หยุดดิ้น! บ้าเอ้ย! “ ร่างสูงกว่าพยายามรั้งคนที่ดิ้นไปมาในอ้อมกอด ก่อนรั้งคอคนตัวบางกว่าที่โวยวายเสียงดังไว้แล้วลากเข้าฝั่งอย่างทุลักทุเล เสียงโวยวายทำเอาองครักษ์รวมถึงทุกคนที่อยู่แถวนั้นต้องวิ่งมาดูกันให้พรึ่บ ภาพที่เห็นในสระบัวไม่ได้เหมือนการจะช่วยชีวิตปาร์คชานยอลซักนิด มันเหมือนลากกันไปฆ่าในน้ำในหนังฮังเกอร์เกมมากกว่า
“ พี่คริสส่งมือมา “ ร่างสูงผิวแทนที่วิ่งออกมารีบจับมือพี่ชายที่ว่ายน้ำมาใกล้ขอบสระ คริสหอบหายใจแฮ่กเมื่อลากร่างโปร่งมาถึงขอบสระได้ ทุกคนรีบกรูเข้ามาดูอาการทั้งคู่
“ องค์ชายเพคะ ทรงเป็นอย่างไรบ้างเพคะ “ เกิดเหตุจลาจลเมื่อคนที่เกิดเหตุเป็นถึงองค์ชายรัชทายาทอันดับที่หนึ่ง ร่างสูงโปร่งส่ายหน้าว่าไม่เป็นไรแล้วมองร่างเล็กที่หอบแฮ่กๆสำลักน้ำอยู่ที่พื้นโดยมีน้องชายของเขากำลังช่วยถอดเสื้อสูทที่หนักไปด้วยน้ำออก
“ เป็นบ้ารึไง “ หอบจนหายเหนื่อยก็หันไปตวาดคนที่เกือบเป็นคู่รักไททานิคกันเมื่อกี้ ร่างสูงชะงักไปนิดเมื่อเห็นใบหน้าขาวจิ้มลิ้มนั้น ปากบางสีซีดเม้มแน่นเมื่อได้ยินเสียงตวาด
“ ก็กลัว “ ตอบเสียงเล็กๆ มาดคนกวนตีนหายไปเลยครับอยากจะบอก ผมกลัวจริงๆนะเมื่อกี้ ถ้าผมเป็นอะไรไปป๊าม๊าพี่ยูราล่ะ ไอ้แบคกะไอ้ฮุนล่ะ ซีดี2NE1วันล่ะ มันประดังประเดเข้ามาทั้งหมด ความรู้สึกของคนกลัวตาย ผมไม่กล้าจะมองหน้าคนที่ช่วยชีวิตด้วยซ้ำ
“ แล้วคนนี้ใคร เข้ามาในวังได้ยังไง “ เสียงทุ้มถามแล้วปัดใบบัวออกจากหัว ทุกคนก้มหน้าเงียบแล้วมองทั้งสองคนสลับกันไปมา ร่างโปร่งผิวแทนอีกคนขมวดคิ้ว
“ ท่านพี่ถามทำไมไม่ตอบเห้ย “ ขู่คำรามสไตล์ซังนัมจา ทุกคนก้มหน้าหนักกว่าเดิม
“ อ้าว องค์ชายอี้ฟาน องค์ชายจงอิน ทำอะไรน่ะพะยะค่ะ ดูสนุกจัง “ มหาดเล็กจงแดที่แบกหนังสือมงคลชีวิต38ประการที่ไปหามาให้พระคู่หมั้นเลี้ยวโค้งมาหน้ายิ้มๆ ปาร์คชานยอลสบถว่าสนุกพ่อ.งในใจ สภาพเปียกปอนในที่ที่ไม่คุ้นกับคนหน้าโหดๆทำให้เขาไม่กล้าด่าไปตรงๆ
“ คนนี้ใครน่ะจงแด “
“ อาห์ พระคู่หมั้นไงพะยะค่ะ ว่าแต่ทำไมเปียกปอนแบบนั้นเล่า อ๋า องค์ชายอี้ฟานก็ด้วย ทรงร้อนกันเหรอพะยะค่ะ “ นี้เขาแกล้งใช่มั้ยวะ ผมดึงก้านบัวที่พันคอออกลวกๆแล้วลุกขึ้นยืน คนที่ช่วยชีวิตเขาที่ตอนนี้ไม่กล้าเงยหน้ามองชื่อองค์ชายอี้ฟาน ส่วนคนผิวสีแทนๆนี้ชื่อองค์ชายจงอิน สมองประมวลผลก่อนจะ
“ ฮัดเช้ยยยยยยยยยยย “ เป็นนางเอกแล้วต้องมีฟีลกระแดะบ้างครับ ผมฮัดเช้ยเต็มแรงใส่แผ่นหลังกว้างทันที ชะชะชะเชี่ย! ไม่ได้ตั้งใจ หลบไม่ทันข่า
“ นาย! ชารอน! “ – องค์ชายอี้ฟาน
“ ชานยอลพะยะค่ะ “ – ท่านชรงแดร์
“ พี่คริสติดภาษาน่ะ แต่เขาเหมาะจะชื่อชารอนนะ หน้าหวานมากเลยอ่ะ “ – องค์ชายจงอิน
“ กระหม่อมก็ว่างั้นแหละพะยะค่ะ ยังกะพระพันปีตอนสาวๆเลยพะย่ะค่ะ “ นี้จะคุยกันอีกนานป่ะ ไม่ตลกโว้ย! ผมกลืนน้ำลายเมื่อรู้สึกถึงรังสีเย็นๆจากคนข้างหน้า
“ นายรู้มั้ยฉันเป็นใคร “ ขนาดเสียงยังเหมือนจะฆ่ากูได้เลยข่า ผมก้มหน้าคางชิดอกเก็บมือเก็บขาคอสตูมกล่องใส่ตู้เย็น บอกเลยว่ากลัว ผมไม่ชอบคนที่ดูมีอำนาจแบบนี้เลยอ่ะ ไม่ใช่ไม่ชอบดิ่ กูกลัว
“ ชารอน!!! “ “ ชานยอลพะยะค่ะ “ “ โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยย!!! “ เสียงตะโกนอย่างหมดความอดทนดังขึ้น รู้ตัวอีกทีผมก็ปลิวหวืดเพราะโดนกระชากแขนเต็มแรงนั้น องค์ชายอี้ฟานที่ปวดหัวกับความกวนของมหาดเล็กจัดการลากตัวปัญหาออกมาเคลียร์แบบแมนๆเตะบอลกันครัฟแทน มือใหญ่กุมมือเล็กกว่าแล้วพาเดิน เรียกว่าปลิวเหอะ ออกมาจากวงล้อม ขายาวก้าวดุ่มๆโดยไม่สนใจคนที่ถูกลาก ฮือ ลากกูเป็นกระเป๋าในสนามบินเลยนะ
“ โอ้ย เบาๆหน่อย เบาๆ “ ต้องพยายามพูดให้สุภาพที่สุดขรั่บ องค์ชายรัชทายาทนี้มีสิทธิ์ฆ่ากูได้เลยด้วยซ้ำ
“ ตัวก็ใหญ่อย่ามาสำออย “
“ อ้าว พูดงี้สวยดิ่วะ “ ความสูงนี้เป็นสิ่งเดียวที่ภูมิใจเลยอ่ะครับ ผมกระฟัดกระเฟียดแกะมือมันออก ทางก็ต้องดู มือก็ต้องแกะ ดีๆชีวิตดีๆเริ่มที่นี้จริงๆ เราทั้งคู่(แอร๊ยยยยยยย)ลากกันมาถึงห้องใหญ่ๆห้องนึง คนตัวสูงสแกนนิ้วมือก่อนโยนคนตัวเล็กกว่าเข้าไปด้านใน ชู้ตกูเป็นลูกบาสเลยแสรส ใจร้าย ข่นบว้า
“ ตุ้บ! “ โยนลงกลางพื้นห้องหรู ถ้าในความเป็นจริงผมร้องไห้แล้วครับ โยนกูมาได้ พื้นโคตรแข็ง ก้นกบหูรูดกระดูกสะโพกกูยุบหมดแล้วแต่ด้วยสถานการณ์ที่ต้องโชว์ความแมนข่มทำให้ผมลุกขึ้นประจันหน้ามันอย่างรวดเร็ว เอาเซ่!
“ ………………………… “
ผมไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเขาถึงบัญญัติคำว่ารักตั้งแต่แรกเห็นขึ้นมา คือหล่ออ่ะแก๊!!!!! หล่อมากๆ หล่อวัวตายควายล้ม หล่อจนต้องร้องขอชีวิต หล่อแบบชู้ตมดลูกอ่ะ ผมนิ่งไปทันที องค์ชายอี้ฟานเหมือนประติมากรรมอะไรซักอย่างที่พระเจ้าสร้างมาอย่างดี ตาคมสีเข้ม จมูกโด่งเหมือนสไลด์เดอร์สวนสยาม ริมฝีปากสีอ่อนและความสูงที่แน่นอนว่าคงไม่ต่ำกว่า185 เมื่อเทียบกับผม ส่วนผสมลงตัวเหมือนกินมะม่วงกับข้าวเหนียวมูน หล่อเหลาปานแองกรี้เบิร์ดตัวสีแดง คนตัวสูงเสยผมสีทองที่เปียกน้ำเผยใบหน้าใสเกลี้ยงที่หล่อราวเทพบุตรที่ทำผมหยุดหายใจ ขุ่นแม่ ช่วยน้องชานด้วย พี่ยุนโฮ พี่ดาร่า น้องชานขอโทษ
น้องชานว่าน้องชานรักเค้า (〇´∀`〇)
“ หน้าแดงอะไร คิดอะไรลามกกับฉันรึไง “ ยกมือขึ้นกอดอกขู่ ตาคมมองคนที่ดูเหมือนลูกหมาตกน้ำ เหมือนลูกหมาจริงๆนะอย่างที่ผมบอก ตากลมโตที่เหมือนจะมีประกายกับจมูกรั้นๆที่ตามตำราบอกว่าเป็นคนดื้อและริมฝีปากที่ซีดลงกว่าคนปกติ หูกางๆนั้นแดงพอๆกับแก้มนิ่มนั้น เป็นคนที่ดูนิ่มน่าจับไปทั้งตัวเลย ร่างสูงสะบัดหน้าไล่ความรู้สึกหื่นกามของตัวเอง (ขิกขิก)
“ อะไร๊ ลามกอะไร๊ มันร้อนเว้ยมันร้อน ร๊อนนนน” ผมเนียนแสดงจุดยืนของตัวเองอย่างชัดเจนว่าโครตไม่มีพิรุธ คนตัวสูงหัวทองหรี่ตาลงอย่างใช้ความคิด สภาพแวดล้อมเป็นใจ ตาสีเข้มเลื่อนมามองผิวขาวที่แนบกับเสื้อเชิ้ตสีขาวที่เปียกน้ำ ชารอนขาวมาก -,,-
“ มองไรวะ “ ถึงบรรยากาศจะเป็นใจเค้าก็ต้องเล่นตัวก่อนนะเตง ผมมองสายตาหื่นกระหายของคนตัวสูงแล้วยกมือขึ้นปิดนมเหมือนนางเอกละครช่อง4 ถึงจะหล่อแค่ไหนแต่ก็ต้องรักษาเอกราชตูดก่อน
“ อย่ามาขึ้นเสียงนะ ฉันเกือบตายเพราะนายแล้ว! “ เปลี่ยนเรื่องแล้วชี้หน้า ผมสะดุ้งเฮือก โหมดโหดแม่งน่ากลัวง่ะ อี้ฟานหยิบผ้าแถวนั้นมาเช็ดหัวตัวเอง คิดแล้วขำ เขาพึ่งแต่งตัวเสร็จกำลังเดินไปที่ห้องกินข้าว ใช่! วันเจอคู่หมั้นครั้งแรก ตามสัญญาบ้าบอของท่านปู่กับเพื่อนท่าน คนตัวสูงคิดไว้มาตลอดถึงวิธีหนีสัญญานั้นและแน่นอนจากการสุมหัวกับจงอินและก็ลู่หานน้องรักทั้งสองก็รู้ว่าควรจะเก๊กขรึมเย็นชาเหมือนหลินหลานเซ่อในคิวบิกและโหดร้ายใส่นางเอกเหมือนคุณคาวีสวรรค์เบี่ยงจนคู่หมั้นทนไม่ไหวและขอล้มเลิกสัญญาไปเอง That’s right! แผนดีจริงๆ
“ ก็ไม่ได้ตั้งใจไง “ เถียงไม่ออกครับ ผมรู้สักครั่นเนื้อครั้งตัวแปลกๆ ร่างกายกระแดะอ่อนแอง่ายครับ ผมเป็นหวัดง่ายมาแต่ไหนแต่ไร ยิ่งต้องมาใส่เสื้อเปียกๆยืนเถียงกับไอ้หน้าแองกี้เบิร์ดนี้อีก หล่อแต่ปากหมาพิชานความรู้สึกติดลบนะนี้พูด
“ ที่นี้วังหลวง ไม่ใช่สนามเด็กเล่น ถ้าฉันเป็นอะไรไป นายไม่ได้เห็นเดือนเห็นตะวันแน่ “ หน้าคมเข้มนิ่งจนแผ่รัศมีความโหดออกมา คนตัวเล็กยิ่งตัวหดลีบไปอีก เขาก็ผิดจริงแต่นั้นมันสุกี้น้ำเลยนะ มาแต่หน้าขาวๆกะตาคือระ
“ ทำหน้าโง่ทำไม “
“ เอ่อๆ ขอโทษ คือฉันแค่เห็นเอ่อ ช่างมันเถอะ คือฉัน…… “
“ ฉันมีคนที่ชอบอยู่แล้วและจะไม่มีงานแต่งงานระหว่างเรา “ พูดขัดจังหวะขึ้นมา คนตัวเล็กนิ่งไปแบบงงๆ
“ อย่าคิดเลยว่าจะมาจับฉัน “
“ อะไรของ…… “
“ อ้าว เจอกันแล้วเหรอจ้ะ “
เสียงนุ่มๆดังขึ้นที่หน้าประตู พระพันปีฮีชอลพร้อมมหาดเล็กจงแดและองค์ชายจงอินยืนอยู่ตรงนั้น ผมก้มหัวลงเพียงเบาๆ
“ จงแดบอกว่าเกิดอุบัติเหตุนิดหน่อย เจอกันทีไรเธอเจ็บตัวทุกทีเลย “ เดินมานั่งที่โซฟา ผมได้แต่พยักหน้ายิ้มๆด้วยความรู้สึกหนาวไปทั้งตัวด้วยเสื้อที่เปียกน้ำและรังสีคดีฆาตกรรมผมจากคนตัวสูงผมทอง
“ ก่อนจะแนะนำตัวกัน ฉันว่าเธอควรไปอาบน้ำนะจ้ะชานยอล เธอด้วยชายฟาน “ พูดอย่างใจดี ตาคมปราดมองหลานชายคนโตที่เสมองไปอีกทางแล้วสั่งให้พาคนที่เริ่มหนาวสั่นขึ้นไปอาบน้ำ อี้ฟานเดินไวโดยไม่สนใจคนที่เดินตามซักนิด พระพันปียิ้มหน่อยๆเมื่อเห็นคนตัวเล็กด่าขมุบขมิบตามหลัง นี้สิถึงจะเอาอี้ฟานอยู่
“ ท่านย่าคิดอะไรอยู่กันแน่ครับ พี่คริสไม่มีทางยอมแต่งงานหรอก พี่คริสมีแฟนอยู่แล้วนะครับ “
“ แฟนเก่าต่างหากล่ะชายอิน “
“ ไม่ใช่แฟนเก่าครับ เขาแค่ไม่ได้กลับมาพร้อมพี่คริสเพราะยังเรียนไม่จบ “
“ ไม่เห็นรู้เลยน่ะ อุ้ย ท้องฟ้าสวยจัง “
“ ท่านย่าครับ - ,, - “
“ มีอะไรพูดมาตรงๆเลยดีกว่าเนอะชายอิน “
“ ผมชอบปาร์คชานยอลน่ะครับ “
“ แค่กๆๆๆๆๆ! “ บ้างทีก็ตรงไป พระพันปีฮีชอลกวาดสายตามองหลานคนที่สามตาปริบๆ คิมจงอินปีนี้ก็อายุ21แล้ว จากการฟังองครักษ์ที่ไปอยู่ด้วยที่อเมริกาก็รู้เลยว่าหลานคนที่สามนี้เจ้าชู้แค่ไหน รูปร่างสูงโปร่งและใบหน้าคมคายเหมือนเหยี่ยวอีกทั้งบุคลิคขี้เล่นนั้นด้วย ความหล่อก็สูสีซู่ซ่ากับชายฟานจะตายไป ความจริงชายอินน่ะไม่ได้ดำแต่เด็กนะ พอดีไปอเมริกาแล้วชอบไปอาบแดด เขาบอกมางี้ -..-
“ พึ่งเจอเขาไม่ใช่รึไง “
“ แหม ท่านย่า รักแรกพบไงครับ เหมือนเพลงของTatto colourเลยอ่ะ ปาร์คชานยอลน่ารักเหมือนแมวน้ำทะเลเลยอ่ะครับ ตัวอุ๋งอ่ะตัวอุ๋งอ่ะครับ “
“ อ๋อ ฟีลรักกิ๊บก๊าวของวัยฮอร์โมนพลุ่งพล่านว่างั้น “
“ แหมมมมมมมมมมมมมมมมมมม อินเขินนนนนนนนนนนนนนนนนนน “ มหาดเล็กจงแดกรอกตากับบทสนทนานั้น จงอินเอาหัวมุดพุงพระพันปีฮีชอลแบบอ้อนๆ
“ ไม่ได้หรอก สัญญาระบุไว้ว่าต้องเป็นหลานคนโตของฝั่งเรากับหลานคนเล็กของฝั่งนั้น “
“ งั้นถ้าผมฆ่าพี่คริส ผมก็เป็นหลานคนโตป่ะครับ “
“ อ้าว ไอ้นี้ เรื่องผู้ชายไม่มีคำว่าพี่น้องเลยนะ “
“ แหม ผมก็ล้อเล่น ถึงฆ่าพี่คริสก็ยังมีพี่ลู่อยู่ดี การรักใครซักคนนี้อุปสรรคมันเยอะขนาดนี้เลยเหรอครับ “ ก่อดราม่าเงียบๆ พระพันปีวัยกลางคนลูบหัวสีดำนุ่มนั้นไปมา คิดว่างอนแล้วน่ารักเหมือนกระต่ายว่างั้น
“ งั้นก็ไปจีบเขาสิ ถ้าเขาชอบเราย่าก็ไม่ว่าอะไร “
“ จริงดิ่ครับ ไหนท่านย่าบอกว่ามันต้องทำตามสัญญาไง “ กระตุกร่างขึ้นมาแทบโดดใส่คนเป็นย่า ฟีลหมาหงอยหมดไปทันที มหาดเล็กจงแดหูผึ่งตาม
“ จงแดหุบหูแล้วออกไปก่อน “
“ พะยะค่ะ T_____________T “ ถอยกลับไปหงอยๆ พระพันปียิ้มกว้างกับหลานคนที่สามก่อนจะกระซิบบอกอะไรบางอย่างกันเบาๆ
PS. ( สุกี้น้ำ = ผี **ถ้าใครดูเป็นต่อฯจะรู้ คิคิ) มีคนบอกอ่านไปด้วยร้องเพลงไปด้วยสนุก แอร๊ยยยยยยยเขินๆ (っ´▽`)っ))
◇◆ เฮียมาเเว้วววววววววววววว พี่อินก็มาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
แก้คำผิด** อ่านเองยังขำเลยข่า ดวงตาคมเหมือนเยี่ยว5555555555555555555555 ขอบพระคุณที่ช่วยตรวจงับ ฮี่ฮี่
ความคิดเห็น