ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : [บทนำ]
“พี่ฟาง. . . ตื่นๆๆๆ” คนร่างเล็กตะโกน ปลุกคนที่ถูกขนานนามว่า “พี่สาว” อย่างไม่สนใจยัยดี
“ให้ตายเหอะ. . . พี่ฟาง”
“. . .”
“ตื่นได้แล้วๆ ๆๆ” น้ำเสียงที่กระแทกขึ้นเรื่อยๆพร้อมกับใบหน้ามุ่ยๆของเธอ
“แง่มๆ . .. แปปนึงน่า. . .”
“.. ..”
“. . .”
“ไม่เอาๆ พี่ฟางอ่ะ ตื่นเดะ” ร่างเล็กๆที่ยังคงใช้มือเขย่าตัวคนเป็นพี่สาวที่ยังคงนอนอุดอู้อยู่บนเตียงสีม่วงของเธอ
“แง่มๆ ๆ”
“. . .”
“หูย~~ นานแล้วนะ. . .ตื่นซะทีเหอะพี่ฟาง!!” คนร่างเล็กตะโกนอย่างหมดความอดทน...นัยตาคู่เก่ามองไปทางพี่สาวของเธออีกครั้ง ก่อนที่จะถอนหายใจอีกเฮือกใหญ่ -0-
‘เฮ้อ!’
“.. .. ..”
“ถ้ายังไม่ตื่นเฟย์จะนับแค่หนึ่งภึงสามนะ. . .”คนร่างเล็กที่หันมามองพี่สาวของเธอ. . .ก่อนจะหัวเราะ
“. . .”
“1. . .2 . . .2ครึ่งงง…. … 3! !” สิ้นเสียงตระโกนที่ดังอย่างหมดความอดทน. . .ร่างเล็กจึงกระโดดขึ้นไปคร่อมคนร่างบาง > <
“. . .”
“ยังไม่ตื่นอีกหรอ. . .?”
“. . .”
ร่างเล็กค่อยๆก้มลงมองคนเป็นพี่อย่างช้าๆ[น่ารักเหมือนกันนะเนี่ย. . . พี่สาวเรา...>///<]
...ริมฝีปากที่ก้มลงปะทะตรงคอของฟาง...ลมหายใจอุ่นๆถูกพ่นออกมาจากจมูกเรียวๆ..
“. . .”
“อือ...”
คนร่างบางเบือนหน้ามาทางน้องสาวของเธอแล้วพบว่าใบหน้าของเธอห่างกันไม่ถึงคืบก่อนจะยิ้มแล้วพลักคนเป็นน้องออกไป > <
“. . .”
“โอ๊ะ! เจ็บนะพี่ฟางง่ะ”
“แล้วใครใช้ให้เธอทำแบบนั้นกันเล่า”
“. . .”
>///<ใบหน้าของคนเป็นพี่ที่ขึ้นสีระเรื่อ
“บ้าที่สุดเลย”
...เมื่อเวลาผ่านไป...
“ติ๊งน่อง... ติ๊งน่อง” สัญญาณกริ่งที่ดังขึ้นท่ามกลางความเงียบ หญิงสาวร่างบาง ทันทีที่ได้ยินก็ลงมาที่ชั้นล่างของบ้านพร้อมกับเดินมาเปิดประตู
“อ้าว กราฟ มาหาเฟย์หรอ?”
“อืม ๆ”
“เข้ามาก่อนสิ นั่งรอแปปนึงนะ”
“ใครมาอ่ะพี่ฟาง. . .”หญิงสาวร่างเล็กที่วิ่งลงมาจากบันไดพร้อมใบหน้าอันยิ้มแย้ม >0<
“อ้าว ยัยเฟย์มาพอดีเลย กราฟรออยู่อ่ะเฟย์” คนเป็นพี่หันไปเรียกน้องสาวของเธอ
“หรอ.....”เฟย์ทำหน้าไม่สนใจ >_< พร้อมเดินไปเปิดตู้เย็นในห้องครัว
“. . .”
“มาทำไมเนี่ย” สาวร่างเล็กบ่นพึมพำ
“น้องสาวคนนี้เนี่ย จริงๆเลย เฮ้อ!”
“กราฟ...รอแปปนะ สงสัยยัยเฟย์จะงอนอีกแล้ว” ร่างบางเอ่ยก่อนจะยิ้มกลบเกลื่อน
“...ครับ...”
“เฟย์ เป็นไรเนี่ย?”ฟางเดินไปหาน้องสาวของเธอ “ทำไม ไม่ไปหากราฟอ่ะ?”
“พี่ฟาง... ฮือ..”เสียงสะอื้นที่ดังขึ้นเบาๆก่อนที่เธอจะโผลเข้ากอดคนเป็นพี่ไว้แน่น
“ใจเย็นๆนะ ไปนั่งคุยกันข้างนอกก่อนมั้ย” ฟางพูดก่อนที่จะดันตัวคนเป็นน้องให้เดินออกไปข้างนอก
“กราฟ! ขอโทษที่ให้รอนานนะ” ฟางเอ่ยพร้อมกับพลักน้องสาวของเธอให้นั่งลงที่เก้าอี้ หน้าคนชื่อ “กราฟ”
“รอนานมั้ย?”สาวร่างเล็กพูดกลบเกลื่อนความรู้สึก
“ให้ชั้นเป็นอะไรก้เป็นได้ทั้งนั้น...”เสียงโทรศัพท์ของสาวร่างบางดังขึ้น
“...”
“เอิ่ม...ฟางขอตัวไปรับโทรศัพท์ก่อนนะ”
‘คิว’ชื่อที่ขึ้นบนหน้าจอโทรศัพท์ของเธอ
“มีอะไรนะ”
“...”
“ฮัลโหล”
“ฟางว่างมั้ย?”
“อ๋อๆ ว่างสิจ๊ะ! แต่ฟางต้องอยู่บ้านเป็นเพื่อนน้องอ่ะ เดี๋ยวน้องอยู่คนเดียว” หญิงสาวรีบตัดบทก่อนที่อีกฝ่ายจะพูดอะไรออกมา
“งั้น คิวไม่กวนนะ บาย”
“บาย”
“ถ้าหากหน้าจอเธอยังว่างอยู่ชั้นขอให้เป็นรูปชั้นจะได้มั้ย...”เสียงโทรศัพท์ของแฝดผู้พี่ดังขึ้น เธอหยิบมันขึ้นมาดูแล้วพบว่าคนที่โทรฯ มาเป็น ‘แจม’น้องแฝดของเธอ
“ฮัลโหลๆ มีอะไร?”
“เนย! แจมอยู่พัทยานะมาเที่ยวกัน”
“ฮะ.....?”
“...”
“อืม ได้สิ”
“งืม.....งั้นมาเจอกันที่’บ้านริมทะเล’นะ”
“อืมๆ”
...เมื่อเวลาผ่านไป...
“ฮาโหล...เนยๆ ๆๆ”หญิงสาวร่างเล็กนามว่า ‘แจม’เอ่ยตระโกนผ่านโทรศัพท์เครื่องเล็กของเธอ
“พูดเบาๆ ก็ได้นะ” คนโตกว่าพูดเสียงเรียบพลางยกมือเรียวขึ้นกดริมหูเบาๆ
“ถึงหรือยังงง!~….?” เสียงโวยวายดังขึ้น
“ยังๆๆ จะรีบไปไหนเนี่ย...”ใบหน้ามุ่ยๆกล่าวตอบ...
“ก็ แจมเหงาอ่า...”
“อืมๆ... ถึงแล้วเดี๋ยวโทรไป” ร่างบางรีบตัดบท
“อ่าๆๆ รีบมานะ”
“ตู้ด.....ตู้ด....”
“...”
“อะไรของเค้านะเนี่ย. . .”เนยบ่นพึมพำ ก่อนที่เธอจะตัดสินใจออกรถ
“. . .”
“เฮ้อ แล้วกว่าจะถึงพัทยา ชั้นโดนโทรฯมาตามอีกหลายครั้งแน่ๆ” ร่างบางบ่น
“แก้วๆ...ก๊อกๆ..”เสียงคนร่างเล็กที่กำลังจะเคาะประตูกระจกเรียกคนตัวสูงที่กำลังซ้อมดนตรีอยู่กับเพื่อนๆของเขาในห้อง
“หยุด!”เสียงทุกอย่างค่อยๆเงียบลงทันทีที่คนตัวสูงสั่ง
“แปปนะ”เขาเปิดประตูออกไปหา ’แจม’ เพื่อนสาว
“ว่าไง แจม”
“เอิ่ม นี่ก็เที่ยงแล้ว ไปกินข้าวกันนะ”
“ได้สิ เก็บของแปปนะ”
“อื้ม “
“เพื่อน พักเที่ยงได้ ตอนบ่ายเจอกัน”ร่างสูงหันไปบอกเพื่อนร่วมวงฯ
“อ้าวๆ แล้ววันนี้แก้วจะไม่ไปกินกับพวกเราสินะ” เสียง มือกลองของวงฯ นามว่า ‘คิว’ดังมาจากท้ายห้อง
“อืม ก็ไปกินกับเพื่อนบ้างดิ่”
“อ่ะๆๆ เชินคุณชายฮะ”
“ฮ่าๆ ๆ”
หลังจากจบบทสนทนาของคนทั้งคู่แล้ว ทุกคนก็ช่วยกันเก็บของแล้วแยกย้ายกันไปกินข้าว
“ไปกันเถอะ แจม ป่ะ”
“อื้ม...”
“แจมอยากกินไร อ่ะ?”
“เอ่อ....” ร่างเล็กทำท่าคิด
“.. .. ..”
“ง่ะ...คิดไม่ออกอ่ะ”
“เอิ่ม... ร้าน นู้นดีมั้ย?”ร่างสูงพูดพลางชี้มือไปที่ ร้าน สุกี้ยากี้ที่อยู่ตรงข้ามกับ ร.ร.
“ไปสิๆ”
.............................................................................................................................................
ฝากฟิคด้วยนะคะ...> <
ฝากฟิคด้วยนะคะ...> <
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น