ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : บทที่6
“มาแล้วๆ พี่ฟาง รอนานป่าว?”เสียงคนร่างเล็กตะโกนมาจากทางบันได
“ฮืมมม...” งว
“เอ่อ..”
“ไม่นานๆ ไปกันยังอ่ะ” ฟางตอบแบบเนือยๆ สายตาจ้องไปที่โทรทัศน์เครื่องใหญ่ก่อนที่จะปิดมันลงด้วยนิ้วเพรียวๆ
“....”
“อาทิตย์นี้ไม่ต้องเอามือถือไปหรอก ขี้เกียจไปฝากอ่า”
“อ่า อื้มม ก็ได้”
“ดี จ้า ฮ่าๆๆ”
“...”
“วันนี้เดินนะเฟย์!” ฟางบอกน้องสาวที่กำลังกวาดสายตาหารถคันโต
“ห้ะ! ทำไมอ่า เซงเลย” ร่างเล็กบ่น
“ก็แม่ออกไปแต่เช้าแล้วอ่า วันนี้ก็เลยต้องเดิน”
“อ้ะ ก็ได้ๆ แต่ของมันเยอะอ่า”
“แหมๆ พูดเหมือนของพี่ไม่เยอะเลยอ่า” ร่างบางพูดชวนให้น้องสาวก้มมองสัมภาระของเธอ
“เอ่อ...แหะๆ”
“....” -.-
“น่าๆ ไปกันเหอะๆ เดี๋ยวสายนะ”
“....”
....ด้านแก้ว....
“กริ้ง...กริ้ง...กริ้ง” เสียงนาฬิกาปลุกดังมาจากหัวเตียงคนร่างสูง
“ห้าว....-”ร่างสูง เอื้อมมือไปกดนาฬิกาพร้อมค่อยๆดันตัวเองขึ้นจากเตียง
“เช้าแล้วหรอเนี่ย รีบดีกว่า เดี๋ยวไปโรงเรียนไม่ทัน”
------------เมื่อเวลาผ่านไป--------------------------------------
“เห้อ. เสร็จสักที ไปหยิบกระเป๋าดีกว่า”ร่างสูงกล่าวแล้วคว้ากระเป๋าตัวเองเดินออกจากบ้านไป
....ด้านแจม....
“ว้าว วันนี้ต้องรีบไปจะได้ไปเจอเฟย์แล้ว เพื่อนเฟย์ๆ” ร่างเพรียวเปิดตู้เย็นแล้วหยิบอาหารเช้าสุดโปรดออกมา “แซนวิช” นั้นเอง...(55เป็นข้าวเช้าที่สิ้นคิดมากมาย)
“เพื่อนเฟย์ๆๆ เพื่อนแจมคิดถึงเพื่อนเฟย์เหลือเกิน”
“....”
....ด้านคิว....
“เจอกันที่โรงเรียนนะ ฟาง” คิวหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาก่อนจะยิ้มมุมปากและพูดกับตัวเองเบาๆ แล้วเอากระเป๋าเสื้อผ้าลงไปชั้นล่างของบ้าน...
“แม่ค้าบ ไปนะคับ!” คิวบอกลาคนเป็นแม่ ก่อนที่จะเดินออกจากบ้านเพื่อไปโรงเรียน
.............เมื่อเวลาผ่านไป......................
...ณ โรงเรียนประจำมีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง...
“แก้ว วว...” เสียงหวานดังมาจากเพื่อนผมยาวนาม “หวาย” เดินตรงมาทางคนร่างสูง
“อ้าวว! หวาย เป็นไงบ้างสบายดีนะ ไม่ได้คุยกันนานเลย”
“อื้มม สบายดีจ้า...”
“.....”
“เอิ่ม....แล้วนี่ แก้วอยู่ห้องอะไรอ่า รู้รึยัง?
“อ่า ยังไม่รู้เลยอ่า”
“อ้าว หวายไปดูเป็นเพื่อนมั้ย?”
“อื้มม ก็ดีนะ แล้วหวายอยู่ห้องอะไรหรอ?”
“หวาย อยู่ 4-B อ่ะจ้า”
“อ่าๆ ไปๆ จะได้รู้ว่าแก้วอยู่ห้องอะไร” ร่างสูงเดินไปที่หน้าตึก 4 (โรงเรียนที่พวกกามิฯ เรียนอยู่นั้น เป็นโรงเรียนประจำมัธยมปลาย ชาย-หญิง มีหอพัก2 หอ หอหญิง และ หอชาย ทุกรุ่นอยู่ในหอเดียวกัน มีตึกเรียน 3 ตึก แบ่งเป็น ม.4 ม.5 และม.6 นักเรียนสามารถนำเงินมาได้โรงเรียนจะมีร้านอาหารกลางวันให้ซื้อกันรับประทาน ส่วนอาหารเย็น โรงเรียนจะจัดให้ ส่วนเสื้อผ้าที่นร. จะซัก ก็จะมีตะกร้าวางไว้ให้ที่หน้าหอพัก เป็นระดับชั้นและห้อง) เพื่อที่จะไปดูห้องเรียนของตัวเอง
“ป่ะ!”ร่างสูงดึงมือของเพื่อนสาว
....ด้านฟาง....
“เฮ้อ.. ถึงซะที” คนร่างเล็ก ถอนหายใจเฮือกใหญ่ หลังจากเดินผ่านด่านตรวจกระเป๋าของพี่เวร ทางด้านข้างของห้องประชาสัมพันธ์โรงเรียน มาได้
“แหมๆ บ่นไปได้ เฟย์” ฟาง คนเป็นพี่หันไปบ่น น้องสาว
“อ่า พี่ฟางง่ะ แค่เหนื่อยอ่า กว่าจะเดินมาถึง”
“จ้าๆ นี่ก็ถึงแล้วไง เดี๋ยวไปเก็บกระเป๋ากันนะ”
“อื้มม ๆ” เฟย์ตอบรับ แล้วเดินตามคนเป็นพี่ไปที่ตึกนอน
“เฟย์ จัดของชั้นนี้นะ เดี๋ยวพี่มารับ ขึ้นไปจัดของก่อน” ฟางพูดเมื่อส่งคนเป็นน้องถึงชั้น 2 ของหอแล้ว ซึ่งเธอ นอนอยู่ชั้น 3(ม.4 นอนชั้น 2, ม.5 นอนชั้น 3,ม.6 นอนชั้น 4)
“ค่า....” เฟย์ขานรับ.
....ด้านคิว....
“อ้าว! แก้ว” คิวโบกมือทักเพื่อนสาว ที่เดินมากับ “หวาย”เพื่อนอีกคน
“ดีเว้ย ไอ้คิว”
“ไงๆ นายอยู่ห้องไหนแก้ว?” หนุ่มร่างสูงกำลังดูห้องเรียนของตัวเองเช่นกัน
“เราอยู่.....เนี่ยๆ 4-C อ่า” สาวร่างสูงชี้นิ้วไปที่กระดาษที่มีชื่อของตัวเอง
“.....”
“นายก็อยู่ห้องนี้ นะ คิว” แก้วบอกเพื่อน
“อ่าว หรอ?”
“ก็ เราเพิ่งเจอชื่อนายเนี่ย”
“ฮ่าๆๆๆ ดีสิ อยู่ห้องเดียวกัน”
“....”
“แล้วฟางจะอยู่ห้องอะไรนะ?” คิวคิด....
....ด้านเนย...
“แจม... เสร็จยัง”แฝดคนพี่ตะโกนเรียกแฝดน้อง ที่ยังคงอยู่ในห้องมานาน 1 ชั่วโมงแล้ว
“เสร็จ แล้วๆ กำลังไปเดี๋ยวนี้แหละ”
“.....”
“เช้านี้ มีไรกินหรอจ๊ะ?” สายตาคมมองหาอาหารเช้าในห้องครัว
“อ่า..” เนยคิด....
“....”
“เอิ่ม...”
“อะไร จ้า..”
“คือว่า.... ไม่มีอ่ะ”
“....”
“เนย ไม่ได้ทำอะไรไว้อ่ะ เมื่อวานนี้เราทำกับข้าวหมดเกลี้ยงเลยอ่า”
“..อ่ะห้ะ!”
“....”
“งั้น.. แสดงว่า เราต้องออกไปกินข้างนอกชิมิ?”
“แหะๆ ใช่แล้วว”
“อ่าๆ... งั้นก็ไปดิ่ เดี๋ยวไปโรงเรียนสายนะ เดี๋ยวน้องฟางรอนาน” แจมลากเนยออกจากบ้านก่อนที่จะไปหาร้านอาหารสำหรับมื้อเช้าของพวกเธอ แล้วรีบไปที่โรงเรียน
...ด้านเฟย์....
“อ้าว! เพื่อนแจม อยู่ตู้ติดกันเลยนะ”ร่างเล็กเดินมาทักเพื่อนสาวที่จัดเสื้อผ้าอยู่ที่ตู้ข้างๆ ชื่อของเธอ
“อ้าว. หวัดดีจ้า เพื่อนเฟย์ ไม่ได้เจอกันนานๆ มากๆเนอะๆ” ร่างเพรียวพูดพร้อมหันไปหยิบเสื้อผ้าเข้าตู้ของเธอ
“อื้มม..”
...ด้านกราฟ...
-ตั้งใจเรียน นะครับ กราฟ.- ข้อความที่ถูกส่งออกไปหาแฟนสาวของเขา (ซึ่ง คือเฟย์นั่นเอง)
“ยัง หยุดคิดถึงไม่ได้จริงๆ”
“...”
“เฟย์!”
“...”
“อย่าโกด กราฟนะ กราฟผิดไปแล้ว”เสียงรำพีงถึงคนรักดังออกมาจากฝีปากหนาของคนชื่อ กราฟ
...ด้านเฟย์...
“ฮัดชิ้ว!”
“เฮ้ย! เฟย์ เป็นไรปะเนี่ย? เมื่อกี้ยังดีๆอยู่เลย” คนร่างเพรียวถามเพื่อนสาวด้วยความเป็นห่วง
“อ่า...ไม่รู้ดิ่”
“...."
“สงสัยมีคนคิดถึง มั้ง?” เฟย์ยิ้ม>//<…
“จ้ะๆ คงงั้นๆ จ้า”
“....”
“.....”
“....”
“รีบจัดของเหอะเดี๋ยวไม่ทัน ไม่มีเวลาไปทำอย่างอื่นนะ แจมเสร็จแล้วนะ เฟย์มัวแต่คุยอ่ะ” แจมเร่งคนเป็นเพื่อน....
“คร้า... คุณแม่~”
“นี่ ชั้นไม่ใช่แม่เธอ นะ”
“.....”
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
ต้องขอโทษด้วยนะคะ
ที่หายไปนาน...
แอบลืมนิดหน่อยค่ะ 555
ล้อเล่นนะ
ยังคิดถึงนักอ่านทุกคนอยู่ค่า....
ฝากเม้น+โหวตด้วยนะ
เม้นเยอะ โหวตเยอะ .อัพเยอะนะ
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
ต้องขอโทษด้วยนะคะ
ที่หายไปนาน...
แอบลืมนิดหน่อยค่ะ 555
ล้อเล่นนะ
ยังคิดถึงนักอ่านทุกคนอยู่ค่า....
ฝากเม้น+โหวตด้วยนะ
เม้นเยอะ โหวตเยอะ .อัพเยอะนะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น