ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC]kamikaze : รักฉันเรียกว่าเธอ [Yuri]

    ลำดับตอนที่ #3 : บทที่2

    • อัปเดตล่าสุด 12 ธ.ค. 51


    ...เมื่อเวลาผ่านไป...
    “เอ้ย!..."
    “ตกใจไรอ่ะพี่ฟาง”
    “ก็เธอเล่นมายืนอยู่ข้างหลังแบบไม่ให้ซุ้มให้เสียงเลยคนเค้าก็ตกใจอ่ะดิ่”ฟางโวยวาย
    “ก็คนอยากกินขนมนี่...”
    “งอนอ่ะ เชอะ”ร่างบางเบือนหน้าหนี
    “เฮ้ย!
    “ไม่รู้ล่ะ”
    “พี่ฟางอย่างอนสิ ไปกิขนมกันเหอะ นะๆ...”ร่างเล็กง้อคนเป็นพี่อย่างสุดความสามารถ
    “อืมมมม... ไม่งอนแล้วก้ได้”
    “เย่ๆ.ๆ.ๆ...ไปกินขนมกันเถอะเฟย์หิวจะแย่”คนร่างเล็กพูดพลางนำหน้าพี่สาวไปที่โต๊ะ
    “ไม่น่าเชื่อว่าขนมจะทำให้คนเราอารมณ์ดีขนาดนี้”ฟางยืนงง...>;<
    ก่อนที่จะเดินตามน้องสาวไปที่โต๊ะอย่างอารมณ์ดี
    กินนะคะ ร่างเล็กว่าก่อนจะหยิบขนมชิ้นแรกเข้าปาก
    ...เมื่อเวลาผ่านไป...
    “พี่ฟาง ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ...เร็ว ๆ”
    “...”
    “โห้ย!! ยังไงพี่ก็หาแฟนหล่อๆได้อยู่แล้วย่ะ..ฮ่าๆๆ”เสียงหัวเราะพร้อมใบหน้ายิ้มแย้มของคนเป็นพี่ทำเอาร่างเล็กอดหัวเราะไม่ได้
    “ฮ่าๆๆ”
    “ฮ่าๆ...ไม่ต้องมาขำเลย ไปล้างจานไป๊”ร่างบางไล่น้องของเธอ
    “ชิ...ไปก็ได้”เสียงของเฟย์ดังขึ้นแล้วร่างเล็กก็เดินไปที่ห้องครัว...
    “เย่ๆ...เสร็จซะที”คนร่างเล็กอุทานพลางปัดมือตัวเอง
    “...”
    “พี่ฟา..ง..ง”ร่างเล็กที่กำลังเรียกคนเป็นพี่ต้องหยุดชะงักทันทีที่เธอเห็นกระดาษโน๊ตที่แปะอยู่ตรงตู้เย็นว่า...
    “ไปเที่ยวกับกราฟพรุ่งนี้...เฟย์”
    “....”ร่างเล็กพูดไม่ออกได้แต่อ้ำอึ้งอยู่ในใจ
    “ฮือ...”เฟย์คราง
    “...”
    “ไม่ๆเราต้องไม่ร้องสิ!ร่างเล็กปลอบตนเองอย่างเข้มแข็งพลางดึงกระดาษใบนั้นออกมาฉีกแล้วทิ้งลงถังขยะ
    “เฟย์ล้างจานเสร็จยัง?นานจัง”ร่างบางถึงกับบ่นเพราะความนานของน้องสาว
    “...”
    “นี่!ทำอะไรอยู่หน่ะ...ให้ตายเหอะ...ยัยเฟย์ฟางสบถ
    “...”
    “อ่ะๆ มาแล้วพี่ฟาง”ร่างเล็กตะโกนเรียกคนเป็นพี่ในขณะที่เดินออกมาจากห้องครัว
    “...”
    “...”
    “เป็นไรปะ เนี่ยดูหงอยๆ”ร่างบางถามคนเป็นน้องด้วยความเป็นห่วง
    “ป่าวๆแค่คิดอะไรนิดหน่อยอ่ะ”ร่างเล็กปฏิเสธ
    “อ่ะจ่ะๆ”
    “...”
    “...”
    “พี่ฟาง...”
    “หืม?”
    “เฟย์ ขึ้นไปข้างบนนะ”ร่างเล็กบอกกับคนเป็นพี่ที่กำลังนั่งทำงานอยู่ที่โต๊ะหน้าทีวี
    “อืมๆ”
    “...”เฟย์ค่อยๆเดินเข้าไปข้างหลังคนเป็นพี่แล้วก้มตัวลงประทับริมฝีปากของเธอลงบนแก้มนวลของพี่สาวแล้วเดินขึ้นห้องไป
    “ห้ะ! ยัยเฟย์ทำอะไรหน่ะฟางตะโกนใบหน้าขึ้นสีระเรื่อ...
    “ฮ่ะๆ....ไม่สน”ร่างเล็กยิ้มร่า...^ ^
    ...ด้านเฟย์...
    “เพลงรักเค้ามีให้คนที่รัก~เสียงโทรศัพท์ของคนร่างเล็กดังขึ้น
    "สายที่ไม่ได้รับ 22 สาย"ข้อความที่ขึ้นบนหน้าจอโทรศัพท์เครื่องเล็กของเธอ
    เฟย์เริ่มกดดู “แจม” ...”โทรมาทำไมนะ”เฟย์คิด
    “เพลงรักเค้ามีให้คนที่รัก~...”เสียงโทรศัพท์ของเฟย์ดังขึ้นอีกครั้ง...
    “ฮัลโหล เฟย์”เสียงแหลมลอดผ่านโทรศัพท์ของคนชื่อเฟย์
    “จ้า...แจม”
    “....”
    “โทรมามีไรป่าว?”ร่างเล็กถามอย่างสงสัย
    “ป่าวๆ แค่คิดถึง ฮ่าๆๆ”คำพูดติดตลกของเพื่อนทำเอาเธออดยิ้มไม่ได้...
    “อ่ะจ้าๆๆ”
    ...เมื่อเวลาผ่านไป...
    “เฟย์...”เสียงที่ลากยาวของแจมดังลอดผ่านโทรศัพท์เครื่องเล็กของเฟย์
    “จ๋า...”ร่างเล็กตอบด้วยเสียงที่งัวเงีย
    “หลับไปแล้วยัง??”
    “ฮ่าๆๆ”
    “...”
    “...”
    “....”
    “เราคุยกันนานมากเลยหรอ?”ร่างเล็กถามเพื่อนสาว
    “งืมๆ”
    “...”
    “เฟย์”
    “ห้ะ...”
    “อาทิตย์หน้า ไปโรงเรียนมั๊ย?”
    “อ๋อ...ไปสิ แต่ก็ต้องดูพี่ฟางก่อนนะว่าจะไปยัง..ไม่อยากไปคนเดียวไม่มีเพื่อน”
    “อ๊ะ...แล้วแจมไง แจมก็ไปนะ”คนเป็นเพื่อนตอบพร้อมกับความหวัง
    “อ๋อๆ...ก็ไปเจอกันที่โรงเรียนอยู่แล้วไง”
    “...”
    “แต่เฟย์ไม่มีเพื่อนไปด้วยหน่ะ...”
    “อืม...”
    “คือถ้าพี่ฟางไม่ไป เฟย์ก็คงไม่ไปอ่ะ อยู่เป็นเพื่อนพี่ฟาง”เฟย์บอกตรงๆ
    “อ่ะนะ..คิดถึงแต่พี่สาวอ่ะ...เชอะ...งอนอ่ะ”แจมพูดด้วยน้ำเสียงที่น้อยใจ
    “โอ๋ๆ ๆ...”
    “ชิ!
    “อย่างอนเลยนะๆ” ร่างเล็กง้อคนเป็นเพื่อนอย่างสุดฤทธิ์...
    “หึ...”
    “นะ...ๆ หายงอนยัง อ่ะ นี่ง้อแล้วนะ” ><... เฟย์ยังคงง้อแจมไม่หยุด
    “...”
    “อ่า...หายงอนเฟย์นะจ้า เพื่อนสุดที่รัก”ร่างเล็กยังคงง้อเพื่อนสาวต่อไป...
    “อ่ะๆ...หายงอนแล้วก้ได้” แจมยอมแพ้เสียงตื้อของเพื่อนสาว..
    “ฮ่าๆๆ..ดีจัง..ฮ่าๆ”
    “ขำไรง่ะ”แจมถามคนร่างเล็กที่ยังคงขำไม่หยุด
    “ฮ่าๆๆ...”
    “อ่ะนะๆ”
    ...ด้านฟาง...
    “ว้าว!เสร็จซะที”ร่างบางดีใจพร้อมชูงานที่เธอทำขึ้นมา(เหมือนจะมีคนเห็นเลย)
    "เห้อ!เหนื่อยจังฟางถอนหายใจเฮือกใหญ่...
    “เฟย์ ทำไรอยู่ข้าบนนะ แปลกจริง”ร่างบางคิด
    “เห้อ!แต่คงไม่มีไรหรอก"
    “...”
    “...”
    “ให้ตายเหอะ ไม่มีอะไรทำซะเลย...ไปจัดดอกไม้ดีกว่า”ฟางพูดพร้อมเดินไปที่แจกันดอกไม้ที่ตั้งอยู่บนโต๊ะหน้าห้องครัว

    --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
    ฝากด้วยค่ะ...
    เม้น+โหวต กันเยอะๆนะคะ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×