ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่1
“ฮัลโหล เฟย์” เสียงชายหนุ่มนามว่า “กราฟ” ดังผ่านมาทางโทรศัพท์เครื่องเล็กของคนร่างเล็ก
“จ๋า...”เฟย์ตอบเสียงหวาน
“พรุ่งนี้ไปเที่ยวกันนะ”
“อ๋อ...”
“...”
“ได้สิจ้ะ”
“เฟย์อยากไปที่ไหน”
“...”
“...”
“ที่ไหนก็ได้ กราฟ มารับเฟย์ที่บ้านดิ่”
“ได้ครับ...ฮ่าๆ” ชายหนุ่มหัวเราะรั่ว
“หัวเราะอะไร อ่า...”
“ป่าวๆ ๆ”
“...หึ...”
“งั้นกราฟไม่กวนเฟย์นะ”
“...”
“พรุ่งนี้ไปรับที่บ้านนะ บายฮะ”
“บาย”
...วันรุ่งขึ้น...
"เห้อ!"สาวร่างเล็กถอนหายใจก่อนที่จะลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ
"เห้อ!"สาวร่างเล็กถอนหายใจก่อนที่จะลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ
...เมื่อเวลาผ่านไป...
“พี่ฟาง...เฟย์ไปก่อนนะ...”ร่างเล็กตะโกนพลางวิ่งลงบันไดด้วยความรวดร็ว
"โอ้ย~! ให้ตายเหอะ...ยัยเฟย์...รีบไปไหนของเค้าเนี่ย”คนร่างบางบ่นอย่างหัวเสีย >;< มือเรียวยกขึ้นขยี้หัวฟูของตัวเอง ให้มันฟูมากกว่าเดิม...
"โอ้ย~! ให้ตายเหอะ...ยัยเฟย์...รีบไปไหนของเค้าเนี่ย”คนร่างบางบ่นอย่างหัวเสีย >;< มือเรียวยกขึ้นขยี้หัวฟูของตัวเอง ให้มันฟูมากกว่าเดิม...
...ด้านเฟย์...
"กราฟ ~ ~"เสียงหวานเอ่ยอ้อนแฟนหนุ่มของเธอ
"กราฟ ~ ~"เสียงหวานเอ่ยอ้อนแฟนหนุ่มของเธอ
“หื้ม..?”
“เฟย์อยาดูหนั...”
“ตบด้วยเม้าท์..เอาเลยเธอตบด้วยเม้าท์” เสียงโทรศัพท์มือถือของกราฟดังแทรกขึ้น
“เฟย์...เดี๋ยวกราฟมานะ”ชายหนุ่มรีบตัดบทแล้วเดินไปทิ้งให้แฟนสาวยืนอึ้งอยู่ตรงนั้น
“เอ่อ...คือ...แล้ว...เฟย์ล่ะ” เสียงคนร่างเล็กค่อยๆแผ่วลงแล้วแผ่นหลังของแฟนหนุ่มค่อยๆหายวับไปกับตา
“...” "ไปนั่งที่ร้านไอติมดีกว่า"เฟย์คิด พลางเดินไปที่ชั้น3ของห้างX@Xและมุ่งหน้าไปที่ร้านไอติมร้านประจำของเธอ
“นั่งโต๊ะไหนดี” เธอคิดแล้วมองไปรอบๆร้าน
“อ้าว! น้องเฟย์ มากินไอศครีมหรอคะ?" พนักงานในร้านคนหนึ่งถามเฟย์
"ค่ะ! นั่งไหนดีคะ?"
“นั่งโต๊ะไหนดี” เธอคิดแล้วมองไปรอบๆร้าน
“อ้าว! น้องเฟย์ มากินไอศครีมหรอคะ?" พนักงานในร้านคนหนึ่งถามเฟย์
"ค่ะ! นั่งไหนดีคะ?"
“อ่อ...งั้นเชิญทางนี้เลยค่ะ” พนักงานคนเดิมพาเฟย์ไปที่โต๊ะที่อยู่มุมของร้านที่ยังว่างอยู่
"ขอบคุณนะคะ"เฟย์พูดเสียงใส^^
“...”
“...”
“รับอะไรดีคะ” เสียงเดิมถามเธอพร้อมกระดาษจดในมือ
“เอิ่ม....”คนร่างเล็กทำท่าคิดพลางมองไปรอบๆมองผ่านไปที่บันไดเลื่อน
เธอเห็นแฟนหนุ่มของเธอจูงมือผู้หญิงน่ารักคนหนึ่งเดินลงบันไดเลื่อนไปเฟย์แทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง
“เอิ่ม...พี่คะ”
“คะ?”
“เฟย์ต้องขอโทษจริงๆนะคะ เฟย์ไม่กินแล้วล่ะ” ร่างเล็กพูดเสียงค่อย
“อ๋อ...งั้นไม่เป็นไรค่ะ”
"แหะๆ..ต้องขอโทษจริงๆนะคะ"คนร่างเล็กยิ้มแหย >///< พลางเอามือลูบหัว
“จ้าๆ...ถ้าว่างเมื่อไหร่ก็มาอีกนะจ๊ะ”
“ค่า... เฟย์ไปนะคะ” คนร่างเล็กเดินออกมาจากร้านไอติมอย่างเศร้าสร้อย
เธอกดโทรศัพท์หา “พี่สาว”ทันที
...ด้านฟาง...
“เห้อ... วันนี้อยู่บ้านคนเดียวเซงจัง เหงาจังเลย”คนร่างบางบ่นพึมพำอยู่คนเดียวขณะที่กำลังทำขนมอยู่ในห้องครัว
“อยู่คนเดียวเหงาจนแทบทนไม่ไหว มันอ้างว้างเหลือเกินเวลาที่มองไม่เจอใคร อยู่กับคนไม่รักกันถึงจะใกล้กันเท่าไหร่ สุดท้ายกลับเหงาหัวใจยิ่งกว่า” (เพลง อยู่คนเดียว ของ กบ เสาวนิตย์)
เสียงเพลงถูกเปล่งออกมาจากริมฝีปากของหญิงสาวที่รู้สึกว่าจะเหงาสุดๆในตอนนี้
“ให้ชั้นเป็นอะไรก็เป็นได้ทั้นนั้น...”เสียงโทรศัพท์มือถือเครื่องเล็กของฟางดังขึ้น
‘คิว’
“...”
“ฮัลโหล คิว”
“ฮัลโหล ฟาง ว่างคุยมั้ย?”
“ว่างสิๆ ฟางทำขนมอยู่หน่ะ”
“อ๋อ...คงอร่อยน่าดูเนอะ”
“เดี๋ยวพรุ่งนี้คิวมาเอาสิ ฟางจะทำเพื่อ เอามั้ย?”
“ฮ่าๆๆ...ไม่เป็นไรหรอก รบกวนฟางป่าวๆ”
“...”
“...”
“...”เสียงอีกฝ่ายเงียบไปสักพัก
คนร่างบางก้มมองโทรศัพท์ของเธอ “เฟย์”
“โทรมาทำไมนะ?” เธอคิด
“เอ่อ..ฟา...”
“คิว ฟางขอโทษนะ เฟยืโทรมาหน่ะ”
“ครับ ไว้คิวโทรมาใหม่นะ”
“บาย”
"ฮัลโหลๆ พี่ฟางมารับเฟย์ที่ X@X หน่อยดิ่"
"อ้าว! แล้วกราฟอ่ะ"คนเป็นพี่ถามด้วยความสงสัยและตกใจ^^...
“อ่อ...รายนั้นหน่ะเค้าคงมีความสุขอยู่ที่ไหนไม่รู้แล้ว” เฟย์พูดอย่างหงุดหงิด
“อ่ะๆ...โอเคจ่ะ”ทันทีที่ร่างบางพูดจบสายก็ถูกตัด
...เมื่อเวลาผ่านไป...
“ฮัลโหล เฟย์อยู่ไหนอ่ะ พี่อยู่ที่ชั้น1 อ่ะ”ฟางพูดนัยตาคมมองหาน้องสาวอย่างสงสัย
“ฮืออ...”
“เฮ้ย! ยัยเฟย์อยู่ไหน....เนี่ย” ร่างบางพูดพลางกวาดสายหาน้องสาวอย่างเป็นกังวล
“ฮือ..อ...”
“เฟย์อยู่ไหน?”
“ฮืออ...”
“ให้ตายเหอะ ยัยเฟย์ พี่เป็นห่วงนะ”ร่างบางวิ่งอย่างสุดกำลัง ขึ้นและลงบันไดห้างทุกชั้น
“ฮือ..อ...”คนร่างเล็กนั่งสะอึกสะอื้นอยู่ตรงม้านั่งยาวหน้าลิฟท์ชั้น G
“เฟย์! ! !”ฟางตะโกนเรียกคนเป็นน้องพร้อมวิ่งเข้าไปกอด
“ฮืออ...พี่ฟาง”ร่างเล็กสะอื้นก่อนที่จะโผลเข้ากอดคนเป็นพี่
“ไหนๆค่อยๆเล่ามานะ”
“กราฟ...เค้า...ฮือ.อ...”
“...”
“เค้า....ทิ้งเฟย์อ่ะ”ร่างเล็กบอกพี่สาวแล้วซบใบหน้าของเธอลงบนบ่าของฟาง
“ไปเหอะ กลับบ้านกันนะ”
...เมื่อเวลาผ่านไป...
เมื่อถึงบ้านเฟย์ก็เล่าทุกอย่างให้พี่สาวของเธอฟัง
“โอ๋ๆ ๆ...”
“ฮือ..อ...”
“ไม่ต้องร้องนะเดี๋ยวทุกอย่างก็จะดีขึ้น เชื่อพี่สิ”ฟางปลอบคนเป็นน้องอย่างสุดความสามารถก่อนที่จะโผลเข้าไปกอด
“อืม...ฮือๆ...”เสียงสะอื้นค่อยๆแผ่วลงหลังจากคำปลอบโยนของคนเป็นพี่
“...”
มือเรียวยกขึ้นลูบหัวของคนเป็นน้องอย่างแผ่วเบา
“ฮือๆ..”ใบหน้าเปื้อนคราบน้ำตาซบลงบนบ่าของคนเป็นพี่อย่างอ่อนโยน
“นี่ๆ พี่ทำขนมของโปรดเฟย์เยอะเลยอยู่ในห้องครัว”ร่างบางพยายามเปลี่ยนเรื่องเพื่อให้น้องสาวของเธอรู้สึกดีขึ้น
“...”
“เอาไม๊?”
“อืมๆ”หญิงสาวพยักหน้า
“งั้นเดี๋ยวพี่ไปเอาให้นะ”
“อืม..”เฟย์ตอบแบบไร้อารมณ์สุดๆ
“รอแปปนะ”ร่างบางลุกออกไปที่ห้องครัว
บทที่2
...เมื่อเวลาผ่านไป...
“เอ้ย!...”
“ตกใจไรอ่ะพี่ฟาง”
“ก็เธอเล่นมายืนอยู่ข้างหลังแบบไม่ให้ซุ้มให้เสียงเลยคนเค้าก็ตกใจอ่ะดิ่”ฟางโวยวาย
“ก็คนอยากกินขนมนี่...”
“งอนอ่ะ เชอะ”ร่างบางเบือนหน้าหนี
“เฮ้ย!”
“ไม่รู้ล่ะ”
“พี่ฟางอย่างอนสิ ไปกิขนมกันเหอะ นะๆ...”ร่างเล็กง้อคนเป็นพี่อย่างสุดความสามารถ
“อืมมมม... ไม่งอนแล้วก้ได้”
“เย่ๆ.ๆ.ๆ...ไปกินขนมกันเถอะเฟย์หิวจะแย่”คนร่างเล็กพูดพลางนำหน้าพี่สาวไปที่โต๊ะ
“ไม่น่าเชื่อว่าขนมจะทำให้คนเราอารมณ์ดีขนาดนี้”ฟางยืนงง...>;<
ก่อนที่จะเดินตามน้องสาวไปที่โต๊ะอย่างอารมณ์ดี
กินนะคะ ร่างเล็กว่าก่อนจะหยิบขนมชิ้นแรกเข้าปาก
......................................................................................
อย่าลืมช่วยกันเม้น ช่วยกันโหวตนะคะ...> <
......................................................................................
อย่าลืมช่วยกันเม้น ช่วยกันโหวตนะคะ...> <
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น