คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #89 : เชอร์ล็อคคนดีและสตรีปีกุน!
Application
“เราก็แค่หิวเท่านั้นเอง…….”
บทที่สมัคร ; นักษัตรปีกุน
ชื่อ - นามสกุล ; เสี่ยว ฟางเซียน } Xiao Fangsean
ชื่อเล่น ; ฟาง / ฟางเซียน
อายุ ; 18 ปี
คำอธิฐานของตัวละคร ; อยากใช้ชีวิตที่สุขสบายไม่ต้องทุกข์ร้อนกับอะไรและมีอาหารรายล้อมให้ตัวเองได้อยู่ดีกินดี
ตราพันธสัญญา ; ข้อเท้าขวา (แต่เจ้าตัวชอบหาผ้าพันแผลหรือเศษผ้ามาพันปิดไว้)
รูปร่างลักษณะ ; ร่างเพรียวบางดูผอมแห้งไร้เรี่ยวแรง ประกอบกับผิวขาวซีดดูอมโรคยิ่งทำให้เจ้าตัวดูอ่อนแอมากเข้าไปอีก ส่วนสูง 174 เซนติเมตรทำให้เด็กสาวดูโดดเด่น น้ำหนัก 57 กิโลกรัมซึ่งสมส่วนกับส่วนสูงเพรียวยาวนั้น แต่กลับน้อยจนขัดกับความชอบส่วนตัวของตนอยู่ไม่น้อย เส้นผมยาวสลวยสีแดงทับทิมตัดหน้าปกปิดหน้าผากมน ปล่อยลูกผมล้อมกรอบใบหน้ารูปไข่ที่ดูอ่อนเยาว์ไม่ต่างจากเด็กตัวน้อย คิ้วโก่งบางที่แม้ไม่เข้มจนเด่นชัดแต่ก็เรียงตัวสวยได้รูป ดวงตากลมโตสีเดียวกับเรือนผมฉาบด้วยประกายบางๆแต่กลับมักหรี่ปรือจนฉ่ำเยิ้มเหมือนคนยังไม่ตื่นดี จมูกเล็กโด่งรั้นปลายเชิดขึ้นเล็กน้อยราวกับรูปสลัก รับกับริมฝีปากบางสีชมพูจางๆจนดูเหมือนซีดขาว รูปร่างแบบบางถูกซ่อนอยู่ภายใต้ชุดตัวโคร่งที่เจ้าตัวชอบสวมใส่ แขนเสื้อยาวจนปกปิดท่อนแขนไว้เสียมิดชิดมีเพียงปลายนิ้วเรียวสวยโผล่พ้นเพื่อให้หยิบอาหารเท่านั้น ช่วงขาเพรียวยาวไม่เก้งก้าง ช่วงตัวที่พอจะมีส่วนเว้าส่วนโค้งอยู่บ้าง นับว่าเป็นคนที่มีเสน่ห์คนหนึ่ง
อุปนิสัย ; ฟางเซียนเป็นเด็กสาวที่มีนิสัยมึนๆ อึนๆ เหมือนคนยังไม่ตื่นดีอยู่ตลอดเวลา ยกตัวอย่างว่าถ้านางกำลังกัดแอปเปิ้ลอยู่แล้วเจอน้องหนอนอยู่ในแอปเปิ้ลนางจะไม่ตกใจแล้ววี้ดว้ายเหมือนชะนีทั่วไป แต่นางจะเพ่งแอปเปิ้ลแล้วหันไปถามคนข้างๆว่าหนอนกินได้มั้ยแทน เอากับนางสิ ฟฟฟฟฟ ไม่ค่อยรู้เรื่องรู้ราวอะไรกับใครเท่าไหร่ เรื่องแปลกเรื่องหนึ่งของเจ้าตัวคือมักจะไปโผล่ที่นั่นที่นี่แล้วไปเจอเรื่องน่าอายของชาวบ้านเข้าโดยบังเอิญ ซึ่งพอถามแล้วนางมักจะอ้างว่าแค่เดินผ่านมา (ไม่โผล่ได้ยังไงไม่รู้ แต่สบายใจเถอะเธอไม่เอาเรื่องที่เจอไปบอกใครหรอก) สเต็ปการใช้ชีวิตมักจะช้ากว่าชาวบ้านเขาอยู่พอสมควรจนถูกคนรอบข้างมองว่าเป็นคนเอื่อยเฉื่อยและดูไม่จริงจังกับอะไร พูดก็พูดไม่ทันคนอื่นจนกลายเป็นคนพูดน้อยไปโดยปริยาย ความรู้สึกช้าเอามากๆยิ่งถ้าเป็นช่วงที่เจ้าตัวกำลังอยู่ด้วยแล้วแทบจะลืมสิ่งรอบข้างไปเลย ความรู้สึกช้าชนิดที่ว่ามีคนมาสะกิดยังไม่รู้ตัวอ่ะ ปกติเวลาจะเรียกนางเลยต้องดึงอาหารออกจากมือไม่ก็ตบแม่ม(?) แต่เห็นความรู้สึกช้าแบบนี้ถ้าเป็นเรื่องของกินเธอรู้สึกไวมากนะ บอกได้เป๊ะๆๆว่าอะไรอยู่ตรงไหน ฟางเซียนกินเก่งมากในระดับที่สามารถเรียกได้ว่าตะกละ สามารถหาอาหารใส่ปากได้ตลอดเวลาอย่างไม่รู้จักอิ่ม กินได้ทุกอย่างที่เป็นอาหารหรือแม้กระทั่งของที่ชาวบ้านเขาไม่กล้ากินกันอย่างรำข้าวหรือข้าวเปลือก(??) แต่น่าแปลกที่ไม่มีไขมันส่วนเกินปรากฏอยู่บนร่างกายเลยแม้แต่น้อย มองเรื่องแทบทุกเรื่องเป็นเรื่องกิน อย่างอื่นไม่สำคัญขอกินไว้ก่อน เอะอะก็หิว สามารถพูดคำว่าหิวได้อย่างไม่รู้จักเหน็ดจักเหนื่อยจนคนรอบข้างรำคาญเลยล่ะ
เห็นฟางเซียนกินตลอดเวลาแบบนี้แต่ถ้าง่วงขึ้นมาก็จะหลับทันทีเลยนะ บางครั้งหลับคาโต๊ะอาหารไปเลยก็มี เป็นคนขี้เซาขนาดหนัก หลับลึกและปลุกยากอย่างร้ายกาจ (ถ้าจะปลุกแนะนำให้เอาอาหารไปวางล่อไว้นะ เดี๋ยวเธอจะตื่นมากินแล้วกลับไปนอนต่อ (?)) ฟางเซียนถ้าไม่กินส่วนใหญ่ก็จะหลับทั้งวัน ใช้ชีวิตแบบตัวสล็อตจนแทบไม่ได้ออกไปเห็นเดือนเห็นตะวันแบบคนอื่นเขา ชอบหลบอยู่แต่ในที่อยู่ของตัวเองหรือที่ที่ตัวเองรู้สึกปลอดภัย ไม่ค่อยได้ออกไปพบปะผู้คนหรือเจอโลกภายนอกเท่าไหร่เลยกลายเป็นเด็กใสซื่อไม่รู้จักโลกไปโดยปริยาย มนุษยสัมพันธ์แย่มาก ชวนคนอื่นคุยไม่ได้ เข้าหาคนอื่นไม่เป็นและเกลียดการตกเป็นเป้าสายตาหรืออยู่ท่ามกลางคนเยอะๆเป็นที่สุด ชอบอยู่คนเดียวจะเรียกว่ารักสันโดษก็ไม่ผิดนัก ความจริงนั้นฟางเซียนสามารถใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับคนอื่นได้ แต่จำนวนคนต้องไม่มากเกินไป (อย่าเกินแปดคนเป็นพอ) และคนเหล่านั้นต้องไม่แย่งอาหารเธอด้วยนะ! ฟางเซียนเป็นคนซื่อๆ ตามใครไม่ค่อยทัน เขาให้ทำอะไรก็ทำอย่างไม่คิดอะไรทั้งนั้น ด้วยความซื่อเลยมักจะพูดสิ่งที่คิดหรือสิ่งที่รู้สึกออกมาตรงๆ คือมันก็น่ารักดีนะ แต่บางครั้งตรงมากไปมันก็ดูเหมือนด่าล่ะ ฟฟฟฟฟ เอกลักษณ์ประจำตัวคือหน้าซื่อๆ กับตาใสๆเหมือนเด็กสามขวบที่มักจะทำให้คนมองใจอ่อนยวบเป็นขี้ผึ้งลนไฟเสียทุกครั้งเลยล่ะ ดังนั้นถ้าไม่อยากเสียของกินหรือถูกนางอ้อนแบบไม่รู้ตัวก็อย่ามองตานางนะ (ฟางเซียนเป็นพวกอ้อนแบบเงียบๆล่ะ แบบค่อยๆสะกิดแล้วช้อนตามองปริบๆ (?))
ฟางเซียนเป็นคนขี้ลืม จำอะไรไม่ค่อยได้เหมือนสมองแรมต่ำไม่ก็ใช้โควตาสมองหมดไปตั้งแต่เกิด นอกจากเรื่องอาหารก็ไม่รู้อะไรเลย แถมยังเป็นพวกหลงทิศอีกต่างหาก ถ้าเป็นคนอื่นอาจจะจดนั่นจดนี่ไว้เตือนความจำ แต่นี่คือฟางเซียน ผู้หญิงที่มองทุกอย่างเป็นเรื่องกิน! กระดาษคืออะไร ปากกาคืออะไรกินได้รึเปล่าต่างหากคือสิ่งที่นางจะถาม (?) ฟางเซียนขี้เกียจเกินกว่าจะทำอะไรแบบนั้นล่ะ ดังนั้นเวลาเจออะไรเธอจะพูดซ้ำไปซ้ำมาเหมือนเป็นการย้ำให้ตัวเองจำได้ แต่สุดท้ายไม่เกินสองชั่วโมงฟางเซียนก็จะลืมอยู่ดี ด้วยความที่ความจำไม่ดีและเอาแต่นอนอย่างเดียวเลยจำชื่อใครไม่ค่อยได้ จึงมักจะเรียกตามลักษณะเด่นของคนๆนั้นแทน เช่น หัวขาว แว่น หัวตั้ง หางตก (?) หูตูบ (??) ไม่ก็เอาคนๆนั้นไปเปรียบเทียบกับอาหาร เช่น ทุเรียน (คนที่หัวตั้งๆเหมือนทุเรียน #อะไรล่ะนั่น) แต่ส่วนใหญ่ฟางเซียนจะจำคนจากกลิ่นเอาล่ะ ฟางเซียนจมูกดีมากการได้กลิ่นดีกว่าคนปกติหลายเท่าเลยล่ะ มักจะจำคนจากกลิ่นอาหารที่ติดตามตัวด้วยการเข้าไปดมตามตัวคนนั้นทีคนนี้ทีเวลาได้กลิ่นอาหาร (หมาชัดๆ) แต่ถ้ามีคนที่เธอรู้สึกถูกชะตาด้วยเธอจะลงทุนทำป้ายชื่อมาคล้องคอให้นะ!
นอกจากมนุษยสัมพันธ์แย่แล้วฟางเซียนยังมีปัญหาเรื่องการแสดงอารมณ์อีกต่างหาก เธอแสดงอารมณ์ความรู้สึกออกมาไม่ค่อยเก่ง ได้แต่ทำหน้าง่วงๆ มึนๆตามประสาคนอึนๆ โกรธคนอื่นเขาก็ไม่เป็น (นางยังไม่รู้เลยว่าโกรธคืออะไร ฟฟฟฟฟฟ) เวลาโดนด่าฟางเซียนยังไม่เข้าใจเลยว่าถูกด่า นานๆทีฟางเซียนจะมีรอยยิ้มออกมาบ้าง ส่วนใหญ่จะยิ้มเพราะมีคนให้อาหารล่ะ (?) แต่สุดท้ายมันก็กลายเป็นรอยยิ้มง่วงๆอยู่ดี ฟางเซียนเคยพยายามจะยิ้มเพื่อผูกมิตรกับคนอื่นแล้วนะแต่รอยยิ้มประดิษฐ์ของนางมันน่ากลัวอ่ะ ฟฟฟฟฟ เป็นคนร้องไห้ยากไม่ใช่เพราะใจแข็งแต่อย่างใด ฟางเซียนไม่รู้ว่าเสียใจมันคืออะไรน่ะสิ แต่บางทีถ้ารู้สึกแย่มากๆน้ำตาอาจจะไหลออกมาก็ได้ ฟางเซียนมีความหน้าด้านเล็กน้อยถึงปานกลาง สามารถทำเรื่องที่ปกติแล้วชาวบ้านเขาไม่ทำกันได้อย่างหน้าตาเฉย ไม่ถือเรื่องระยะห่างและการใกล้ชิด เข้าใกล้คนอื่นในระยะประชิดได้อย่างไม่รู้สึกอะไรทั้งสิ้น ยางอายไม่มี จริตไม่ปรากฏ เห็นผู้ชายไม่สวมเสื้อผ้ายังไม่สะทกสะท้าน (แบบนี้เรียกว่าตายด้าน (?)) แถมยังมีหน้ามายืนจ้องคล้ายจะพิจารณารูปร่างเขาอีกต่างหาก (ความจริงคือนางมองแล้วกำลังคิดว่ากินได้มั้-----------) เห็นฟางเซียนดูบอบบางแบบนี้ความจริงทนมือทนเท้ามากนะ แรงเยอะพอสมควรเลยด้วย เวลาทำอะไรที่ต้องใช้แรงก็ไม่ค่อยมีเหงื่อออกแบบชาวบ้านเขา แต่มักจะไม่ยอมทำเพราะความขี้เกียจนั่นแหละ
*ฟางเซียนมีข้อเสียคือพูดเสียงเบาจนบางครั้งก็ฟังไม่ได้ศัพท์ แถมยังชอบพูดแบบเว้นวรรคผิดๆให้คนอื่นเขาเข้าใจผิดอีกต่างหาก พอพูดเสียงดังมากๆก็จะเจ็บคออีก บางครั้งก็เลยตัดสินใจไม่พูดแม่ม กินดีกว่า(?)
ชอบ ; อาหารและอะไรก็ตามที่กินได้ I ที่ที่เย็นสบายสำหรับนอนกลางวัน I เตียงนุ่มๆและผ้าห่มอุ่นๆ I ที่ไหนก็ได้ที่ตัวเองรู้สึกปลอดภัย I พลุไม่ก็ดอกไม้ไฟ (อะไรใหญ่ๆมักทำให้ฟางเซียนตื่นเต้น (?)) I การได้นอนเต็มอิ่ม I การได้นั่งพิงกระจกในวันที่ฝนตก (แบบว่ากระจกมันจะเย็นน่ะ ฟฟฟฟฟ) I คนที่เอาอาหารมาให้และไม่แย่งขนม I ร้านอาหาร (ไล่กินตั้งแต่ระดับหรูแบบภัตตาคารไปจนถึงเพิงหมาแหงนข้างทาง)
ไม่ชอบ / เกลียด ; รอยเปื้อน (ยิ่งเป็นรอยเปื้อนบนร่างกายยิ่งไม่ชอบเลยล่ะ เจ้าตัวเลยมักจะเอาผ้าพันแผลไม่ก็เศษผ้ามาพันปิดรอยสักที่ข้อเท้าไว้) I คนที่มาแย่งขนม I ร้านอาหารปิด I ที่ที่มีคนเยอะเกินแปดคนและการถูกตกเป็นเป้าสายตา I การถูกปลุกเวลาจะนอน
แพ้ ; ฝุ่น (หน้าจะแดงแล้วเริ่มจามอย่างหนักหน่วง มีน้ำมูกไหลนิดหน่อยลำบากชาวบ้านช่วยเช็ดอีก (?))
กลัว ; อาหารหมดไม่มีอะไรกิน I การปล่อยให้ท้องว่างเป็นเวลานานๆ I ลืมชื่ออาหารที่ตัวเองอยากกิน I ร้านอาหารปิด
เพิ่มเติม อื่นๆ ; อย่างที่บอกว่าฟางเซียนขี้ลืม จำอะไรไม่ค่อยได้ ชื่อตัวเองนี่ยังเกือบลืมเลยล่ะ เจ้าตัวเลยจำเป็นต้องมีป้ายชื่อคล้องติดตัวไว้ตลอดเวลาจะได้ไม่ลืมชื่อตัวเองไงล่ะ! / กระเพาะค่อนข้างหนากว่าคนทั่วไปย่อยได้เกือบทุกอย่าง / ฟางเซียนให้ความสำคัญกับอาหารมากดังนั้นถ้าเธอให้ขนมชิ้นสุดท้ายกับใครถือว่าคนนั้นเป็นคนสำคัญนะ!
คุยกับคุณผู้ปกครอง
1. สวัสดีครับ กระผมนายคิเคียวเองครับ (โบกไม้โบกมือ) คุณผปค.ชื่ออะไรกันครับ (จ่อไมค์)
- เชอร์ล็อคนเดิม เพิ่มเติมคืองานดอง (?) เจ้าค่ะ!
2.ทำไมถึงมาสมัครครับ ?
- เราถูกล่อลวงมาล่--------- แต่พล็อตเรื่องน่าสนใจด้วยล่ะ! อยากให้ลูกมีบท แค่กๆ
3.ถ้าลูกไม่ติดบทที่ต้องการ ทางเราขออนุญาติเปลี่ยนบทโดยไม่บอกไม่กล่าว(?)นะครับ
- ตามสบายเลยค่ะ! เราไม่มีปัญหาอยู่แล้ว แค่รับน้องหมูไปเราก็ดีใจแทบแย่ ฟฟฟฟฟ
4.โทษแมวน้ำได้เลยนะครับ(?) ถ้าลูกเกิดเสื่อมขึ้นมา เรื่องนี้คิเคียวจะไม่ยุ่ง
- แน่ใจนะว่าจะให้โทษแมวน้ำ (?)
5.ถ้าสมัครมาอย่าลืมมาเช็คลูกๆ ด้วยนะครับ
- ครับผม! จะเช็คหน้าไมค์หลังไมค์เล--------
6. ขอบคุณสำหรับคำตอบครับ สุดท้ายนี้ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะครับ ขอให้โชคดีมีชัยครับผม! เฮ้!
ความคิดเห็น