++ สำนักงานของเชอร์ล็อค ++

ลำดับตอนที่ #73 : เมื่อเชอร์ล็อคก่อตั้งสมาคม (โม้เหม็น)

ใบสมัคร

"ความผิดของฉันมีเพียงข้อเดียว……..คือผิดที่เกิดมา"

บท : โดโลเรส

สมาคม : -

ชื่อ-นามสกุล : เอเดรียนน่า  ไฮเอล II Adreana  Hyale

ชื่อเล่น : เอเดรียน II Adrean

เพศ : หญิง

อายุ : 18 ปี

ลักษณะการพูดจา : มักจะพูดด้วยเสียงเรียบนิ่งไร้อารมณ์ประหนึ่งโคฟเวอร์เป็นรูปปั้น ไม่ว่าจะรู้สึกอะไรท่าทีและการพูดของเอเดรียนก็จะยังคงสงบนิ่ง จนบางครั้งก็ดูเหมือนจะมีไอเย็นยะเยือกบางอย่างแผ่ออกมาจากตัวเลย……. เอเดรียนจะแทนตัวเองว่าฉันแล้วเรียกคนอื่นว่าคุณ และถึงแม้เธอจะรู้จักชื่อของคนๆนั้นเธอก็ยังจะเรียกว่าคุณอยู่ดี กับคนที่อายุมากกว่าอาจจะสุภาพขึ้นเล็กน้อย แต่ก็ไม่ถึงขั้นมาก หางเสียงมีบ้างไม่มีบ้างแล้วแต่อารมณ์

นิสัย : เอเดรียนคือสาวน้อยผู้เป็นตัวแทนของความมืดมนทั้งปวง ไม่ว่าจะไปที่ไหนหรือทำอะไรหลายๆก็มักจะรู้สึกได้ถึงความมืดมนที่แผ่ออกมารอบๆตัว นั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้เธอไร้เพื่อน และหลายคนก็ปฏิเสธที่จะคบกับเธอ เอเดรียนเป็นคนมองโลกในแง่ร้ายเข้าขั้นติดลบ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเธอจะมองมันในแง่ร้ายเสมอ แถมยังไม่ไว้ใจมนุษย์ด้วยกัน เธอเชื่อแต่ตัวเองเท่านั้น เพราะสำหรับเธอการเชื่อใจใครสักคนสักวันจะนำมาซึ่งความเจ็บปวด เมื่อมีใครเข้ามาทำความรู้จัก (ซึ่งก็น้อยมากอ่ะนะ) เอเดรียนก็จะสร้างกำแพงระหว่างเธอกับคนๆนั้นเอาไว้ทันที และจะเกลียดเอามากๆถ้าหากมีใครล้ำเส้นความสัมพันธ์ที่เธอขีดแบ่งเอาไว้ เอเดรียนเข้าสังคมไม่เก่งจึงชอบที่จะอยู่คนเดียวมากกว่า แต่ถ้าให้อยู่ร่วมกับคนอื่นเธอก็ไม่มีปัญหานะ เพราะเธอก็จะทำเพียงแค่อยู่เฉยๆเท่านั้น มนุษยสัมพันธ์ของเจ้าตัวจึงต่ำเตี้ยเรี่ยดินเอามากๆเพราะไม่เคยเข้าหาใครก่อนนั่นเอง แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังเป็นคนแอบขี้เหงาอยู่ลึกๆ อยากมีเพื่อนเหมือนอย่างคนอื่นๆ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไง เอเดรียนเป็นคนนิ่งๆ ไม่ว่าจะรู้สึกอะไรอยู่ในอารมณ์ไหนเธอก็จะยังคงนิ่งเหมือนรูปปั้น เป็นคนเก็บความรู้เก่ง ซ่อนสิ่งที่ตัวเองรู้สึกไว้ได้อย่างมิดชิด ไม่มีใครสามารถรับรู้ได้เลยว่าภายใต้ใบหน้าเรียบนิ่งเธอคิดอะไรอยู่กันแน่ จนในบางครั้งมันก็ทำให้เธอสับสนว่าในสถานการณ์แบบนี้เธอควรจะรู้สึกยังไงกันแน่ บางครั้งที่เธอแสดงท่าทีนิ่งเฉยออกไปก็อาจจะเป็นเพราะว่าไม่รู้ว่าควรจะแสดงความรู้สึกยังไงก็ได้ ยิ้มยากแต่ร้องไห้ยากกว่ายิ้มเยอะ เอเดรียนมองว่าความตายเป็นเรื่องธรรมชาติสามารถมองคนถูกฆ่าหรือฆ่าคนได้โดยไม่รู้สึกอะไรเลยแม้แต่นิด ที่สำคัญตัวเธอเองยังปรารถนาในความตาย แต่พอจะฆ่าตัวตายทีไรก็รู้สึกกลัวขึ้นมาทุกที นั่นทำให้เธอหงุดหงิดตัวเองทุกครั้ง ถึงแม้ว่าตัวเธอเองจะปรารถนาในความตายมากแค่ไหนแต่พอเอาเข้าจริงๆ ลึกๆเธอก็อยากมีชีวิตอยู่อยู่ดีนั่นแหละ เอเดรียนเป็นคนใจเย็นและมีความอดทนสูง มีสมบัติในการเป็นผู้ตามดีมากกว่าผู้นำ(?) ที่สำคัญยังเป็นคนแอบเจ้าเล่ห์เจ้าแผนการอยู่ไม่น้อย แสดงละครเก่งเอามากๆโดยเฉพาะการแกล้งหลับไม่ก็การร้องไห้เป็นนางเอกเจ้าน้ำตา (ถึงแม้เจ้าตัวจะร้องไห้ยากแต่กรณีนี้คงต้องขอยกเว้น) เอเดรียนนั้นถ้าใครดีมาเธอก็จะ(พยายาม)ดีตอบ แต่ถ้าร้ายมาเธอก็จะร้ายกลับไปเป็นสิบเท่า! เป็นคนรักแรงเกลียดแรง ใครที่ทำให้เธอไม่พอใจก็เตรียมตัวตายเอาไว้ได้เลย เพราะเธอจะแก้แค้นคนที่ทำให้เธอไม่พอใจจนตายกันไปข้าง (โคตรโหด) แต่เห็นแบบนี้เอเดรียนก็แอบอ่อนโยนอยู่เหมือนกันนะ เธอรักเด็กรักสัตว์เพียงแต่ไม่ค่อยแสดงออกมาเท่าไหร่ บางครั้งก็เหมือนจะคอยเป็นห่วงคนรอบตัวอยู่ลึกๆ แต่ก็ไม่รู้จะแสดงออกมายังไงจึงทำพียงแค่เฝ้ามองอยู่ห่างๆเท่านั้น เอเดรียนนั้นในบางครั้งก็พูดตรงเสียจนคนฟังรับไม่ได้ แต่บางครั้งก็พูดจาชวนงงอยู่ไม่น้อย กับความรักนั้นเธอไม่มีความคิดเห็นอะไรเป็นพิเศษ เพราะไม่เคยคิดจะรักใครและคิดว่าคงไม่มีใครรักเธอด้วยเช่นกัน แต่ถ้าเจ้าตัวเขินขึ้นมาก็น่ารักน่าแกล้งไม่น้อยเลยนะ

งานอดิเรก : นั่งนิ่งๆอย่างรู้จักประหยัดพลังงาน(?) / เดินเล่นในเมืองเรื่อยเปื่อย (นางไม่แคร์สายตาประชาชีอยู่แล้ว) / ด้อมๆมองๆแถวร้านปรุงยา

เหตุผลที่เลือกสมาคมนี้ : -

ทำไมไม่เข้าสมาคม : ฉันจะเลือกอะไรหรือไม่เลือกอะไร……มันก็ไม่ใช่ธุระอะไรของใครที่จะต้องมารับรู้นี่นา

ชอบ : ความเงียบสงบ / ยาทั้งหลายในร้านปรุงยา / เดินเล่นในเมือง / ทิวทัศน์ในเมืองยามเย็น (เธอบอกว่าแสงอาทิตย์ในช่วงเวลานั้นดูคล้ายสีเลือด ฟฟฟฟฟฟฟ) / แอปเปิ้ล

เกลียด : คนที่เข้ามายุ่งวุ่นวายเรื่องส่วนตัว / ตัวเอง (?)

กลัว : ไม่มี

เพิ่มเติม : เอเดรียนสามารถอดหลับอดนอนได้เป็นวันๆเลยนะ / เคยปลื้มๆผู้ชายอยู่คนหนึ่ง (ให้เป็นใครก็ได้นะ เพราะปลื้มแค่ชั่วคราว ฟฟฟฟฟฟ) / อยากเป็นนักปรุงยาล่ะนะ แต่ไม่กล้าเข้าสมาคม

อยากมีคู่มั้ย? : เรื่องนี้ยังไงก็ได้ค่ะ ถ้ามีคนที่เหมาะกับเอเดรียนจังก็จับคู่ได้เลยครับผม~

สอบสัมภาษณ์โดโลเรส

สวัสดีค่า! เค้าชื่อโดโรธีน้า! ชื่ออะไรเอ่ย?

: มองอีกฝ่ายนิ่งๆก่อนจะถอนหายใจอย่างไม่ค่อยอยากบอกชื่อตัวเองเท่าไหร่ “เอเดรียนน่า…….”

คิดว่าสมาคมเนี่ย...มันเป็นยังไงหรอ?

: ยักไหล่เล็กน้อยก่อนตอบ “ฉันจะคิดอะไรมันก็เรื่องของฉันสิ……..ทำไมต้องบอกให้คุณรู้ด้วยล่ะ” พูดพลางกอดอกมองนิ่งๆ

แล้วคิดว่าพวกคาริสม่าเป็นยังไง?

: “คนพวกนั้น……..น่าอิจฉานะ” พูดนิ่งๆ

ชอบคนแบบไหนเอ่ย?

: “ไม่ใช่ธุระอะไรที่ฉันต้องบอกคุณนี่” กอดอกมองนิ่งๆแล้วส่งสายตาเย็นเยียบ

แค่นี้แหละ! ขอบคุณมากนะ!

: เดินหนีไปแบบไม่รอฟังคำขอบคุณ

คุยกับผู้ปกครอง

สวัสดีค่ะ! ชื่ออะไรหรอคะ?

: เชอร์ล็อคครับผม~~

เรียกเค้าว่าไรท์ธีได้เลยน้า!

: เรียกไรท์ธีไม่ถนัดเรียกที่รักได้ไ------- แค่กๆๆๆ โอเคครับไรท์ธี~~

ถ้าลูกไม่ติดจะให้ยัดเข้าบทอื่นมั้ยคะ?

: ตามสบายเลยค่า!

อาจจะอัพไม่ค่อยเร็วเท่าไหร่นะคะ!

: เราเข้าใจค่ะ เพราะเราก็ดองเหมือนกัน ฟฟฟฟฟฟฟฟ

ขอบคุณที่มาสมัครค่า!

: ขอบคุณที่อ่านมาจนถึงบรรทัดนี้เช่นกันนะคะ!

© themy  butter