++ สำนักงานของเชอร์ล็อค ++

ลำดับตอนที่ #34 : เชอร์ล็อคเป็นเด็กติดเกม -w-

ใบสมัคร

บทที่สมัคร : เพื่อนร่วมทางนางเอก

I.Real World

 1  2  3  4
 

ลักษณะ : สาวน้อยที่ใครๆต่างก็ขนานนามว่า ตุ๊กตากระเบื้องเคลือบ ด้วยรูปร่างเล็กบางรวมไปถึงหน้าอกคัพ B และผิวขาวอมชมพูเนียนนุ่มมือ ใบหน้ารูปไข่โดดเด่นด้วยดวงตากลมโตสีน้ำตาลอ่อน เป็นประกายสุกใสอย่างน่ารัก จมูกเล็กๆโด่งรั้น รับกับใบหน้า ปลายเชิดขึ้นดูถือดี ริมฝีปากบางสีชมพูอ่อนตามธรรมชาติ ผิวแก้มใสๆปรากฏสีเลือดฝาดจางๆตามอย่างคนสุขภาพดี เธอตัดผมหน้าม้าสไลด์ปรกหน้าผาก ปล่อยผมสีช็อคโกแล็ตที่นุ่มนิ่มจากการบำรุงด้วยแชมพูกลิ่นผลไม้ทิ้งตัวยาวถึงบั้นเอว โดยรวมแล้วถือเป็นเด็กสาวที่น่ารักสมวัยคนหนึ่งเลยล่ะ!

ชื่อ : มนัสนันท์  ภัคจิรากร ( ชื่อเต็ม :: มนัสนันท์  สเตเซีย ภัคจิรากร / Manassanan  S. Phakjirakorn )

ชื่อเล่น : นัยน์ตา

อายุ : 15 ปี

เพศ : หญิง

ส่วนสูง : 155 เซนติเมตร

น้ำหนัก : 39 กิโลกรัม (จัดว่าต่ำกว่าเกณฑ์อยู่โขเลยล่ะค่ะ เธอเป็นพวกกินเยอะแต่น้ำหนักไม่ค่อยขึ้น)

กรุ๊ปเลือด : AB

นิสัย : นัยน์ตา เด็กสาวอายุสิบห้า ผู้มาพร้อมส่วนสูงหนึ่งร้อยห้าสิบห้าเซนติเมตร และรอยยิ้มอันเจิดจ้าปานดวงอาทิตย์ดวงที่สอง ใช่แล้ว….นัยน์ตาคือเด็กสาวที่เปี่ยมไปด้วยความร่าเริงเกินกว่าจะบรรยายได้ เด็กสาวเป็นคนยิ้มง่ายแถมยังยิ้มเก่งเสียด้วย ใครก็ตามที่เห็นรอยยิ้มของเธอเป็นอันต้องหลงรักด้วยกันทั้งสิ้น เรื่องโกรธนี่ลืมไปได้เลย เพราะแค่เห็นรอยยิ้มของเธอความโกรธที่มีก็ปลิวหายไปกับสายลมเลยล่ะ และเพราะแบบนี้ล่ะมั้งคนรอบข้างถึงได้มองว่านัยน์ตาเป็นเด็กอยู่เรื่อย แม้อายุอานามจะปาเข้าไปสิบห้าปี (ใช้นางสาวได้แล้วนะจ๊ะ) แต่ก็ยังไม่ละทิ้งนิสัยขี้อ้อน ขี้งอน และอ่อนต่อโลกประหนึ่งเด็กสามขวบ แต่แน่นอนว่าเธอไม่ได้ใสซื่อไปเสียทุกเรื่องหรอกนะ ถ้าพูดให้เข้าใจง่ายๆก็คือเธอเป็นพวกหัวอ่อน เชื่อคนง่ายนั่นเอง ความจริงแล้วนัยน์ตาฉลาดพอตัวเลยนะ ไม่อย่างนั้นคงไม่ได้รางวัล ‘นักเรียนผลการเรียนดีเด่น’ มาตั้งแต่อายุสิบสองปีหรอก! แต่น่าเสียดายที่นอกจากการเรียนแล้วเจ้าตัวไม่ค่อยได้เอาสมองมาใช้งานเท่าไหร่ นอกห้องเรียนเลยดูเป็นเด็กน้อยยิ้มเก่งจอมเอ๋อแสนป้ำเป๋อเท่านั้น #กำ

            ว่าด้วยเรื่องนิสัยส่วนตัวของนัยน์ตา ถ้าจะเจาะลึกลงไปให้ละเอียด ก็จะพบว่านอกจากร่าเริงเกินลิมิต และยิ้มเก่งแล้ว นัยน์ตายังเป็นคนเฟรนด์ลีอีกด้วย แต่บางครั้งเธอก็อาจจะแสดงท่าทีเขินอายออกไปบ้างเพราะอาจจะไม่ชิน แต่เมื่อเวลาผ่านไปสักพัก เธอก็จะกลับมาเริงร่าท้าลมร้อนได้ดังเดิม ดังนั้นไม่ว่าใคร เพศไหน บ้านทำงานอะไร (?) ทุกคนต่างชื่นชอบในตัวเธอทั้งนั้น คงเพราะเธอเป็นคนไม่ถือตัว ไม่ทระนงตนว่าตัวเองเป็นถึงลูกคุณหนู และไม่อวดรวยจนเป็นที่น่าหมั่นไส้ ยิ่งพวกเพศที่สามจะยิ่งติดใจนัยน์ตามาก เพราะเจ้าตัวคุยสนุกไม่เบา แต่ถึงอย่างนั้นความเฟรนด์ลีก็มีขอบเขตนะจ๊ะ อย่างน้อยเธอก็ฉลาดพอจะดูว่าใครน่าคบไม่น่าคบนะ จุดอ่อนของเธอคือความเส้นตื้นเจ้าค่ะ! ต่อให้มุกมันแป้กแค่ไหน นัยน์ตาก็จะขำอย่างเอาเป็นเอาตายราวกับไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยในชีวิต แต่เจ้าตัวไม่ถนัดปล่อยมุกเท่าไหร่จึงทำได้แต่ฟังชาวบ้านเขาเล่นมุกอย่างเดียว

            อีกอย่างหนึ่งที่ควรรู้คือ นัยน์ตาเป็นคนที่แคร์คนอื่นมากนะ แม้ว่าบางครั้งเธอจะไม่แสดงมันออกมาเพราะกลัวว่าจะทำให้ชาวบ้านเขาลำบากใจก็เถอะ แต่จริงๆแล้วเธอเป็นคนเก็บรายละเอียดของคนอื่นอยู่พอตัว ทั้งๆที่บางครั้งเจ้าตัวก็ยังไม่รู้ตัว แน่นอนเธอรู้….แต่จะพูดรึเปล่ามันก็อีกเรื่อง ที่สำคัญคือ เห็นร่าเริงแบบนี้นัยน์ตาอ่อนไหวง่ายนะจ๊ะ คำพูดบางคำคนพูดไม่คิดอะไรแต่เธอก็เก็บเอาไปคิดซะงั้น เพียงแต่เธอมักจะเก็บความรู้สึกไว้ภายใต้รอยยิ้ม ซึ่งเธอก็ทำมันได้เป็นธรรมชาติ จนคนรอบข้างไม่รู้เลยว่าเธอกำลังรู้สึกหรือคิดอะไรอยู่ เพราะนัยน์ตาคิดเสมอว่า เธอควรแสดงแต่ด้านที่ดีออกมาให้คนอื่นได้เห็น หากแสดงความอ่อนแอออกไปก็จะทำให้คนอื่นพลอยไม่สบายใจไปด้วย

              แต่ถึงแม้จะอ่อนไหวง่าย แต่เธอก็เข้มแข็ง และใจแข็งพอสมควรเลยนะ นัยน์ตาเป็นคนประเภทเจ็บแล้วจำ หากใครหรือเรื่องอะไรทำให้เธอเจ็บเธอจะจำมันไว้แล้วไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับมันอีก แต่ลืมบอกไปใช่ไหมว่าเธอแพ้คนขี้อ้อน! ถึงแม้จะใจแข็งแค่ไหนแต่กับคนขี้อ้อนนี่คนละเรื่องเลยนะ อารมณ์ประมาณว่าตัวเองขี้อ้อนแล้วมาเจอคนขี้อ้อนเหมือนกันหรือขี้อ้อนกว่านี่….ยอมแพ้เลยจ้า แต่เจ้าตัวก็มักจะพยายามฟอร์มใจแข็ง ซึ่งผลที่ได้ก็ไม่สำเร็จหรอก แพ้ลูกอ้อนตลอด #อาเมน ส่วนข้อสุดท้ายคงจะเป็น รักเด็ก รักสัตว์ล่ะมั้ง เด็กน้อยกับสัตว์น่ารักๆนี่เรียกได้ว่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่นัยน์ตาโปรดปรานเลยก็ว่าได้ เธอบอกว่าเด็กและสัตว์เหล่านั้นเป็นสิ่งที่บริสุทธิ์ ทุกสิ่งที่พวกเขาเหล่านั้นทำออกมาล้วนออกมาจากใจ ซึ่งเธอชอบมากๆเลยล่ะ ดังนั้นหากวันไหนคุณเห็นเธอกอดรัดฟัดเหวี่ยงอยู่กับเด็ก และสัตว์โลกน่ารักก็อย่างได้แปลกใจไปเลยค่ะ

ชอบ : เด็กและสัตว์น่ารักๆ (ดวงตาจะเป็นประกายมากกว่าเก่า พร้อมกับฉีกยิ้มกว้างชวนตาพร่ามัว หลังจากนั้นก็จะเข้าไปกอดรัดฟัดเหวี่ยงอย่างไม่กลัวเกรง) / หนังสือนิยาย (ตั้งใจอ่านยิ่งกว่าหนังสือเรียน แม้ว่ามันจะไม่สนุกแต่เธอก็จะยังอ่านมันจนจบ) / ไอศกรีมวานิลลา (กินอย่างเอร็ดอร่อย แทบจะขอเพิ่มอีกนับสิบถ้วยหรือสิบโคน) / เพลงฟังสบายๆไม่ก็บีทร็อคหนักหน่วง (มักจะร้องตามอย่างมีความสุข) / สีม่วง / ไก่ทอดแนนโดส์ (กิน กิน และกิน! (แน่นอนว่าที่ไทย ไม่มีขายหรอกค่ะ)) / เตียงนอนนุ่มๆ (กลิ้งเล่นอย่างสนุกสนาน มักจะหาเรื่องอยู่บนเตียงตลอดเวลา) / น้ำอัดลม

ไม่ชอบ : คนที่นินทาคนอื่นลับหลัง (เสียความรู้สึกอย่างแรง และจะไม่พูดกับคนๆนั้นอีกเลย) / ผักกาดแก้ว (ทำหน้าตาประมาณว่าไม่อยากกิน หรือไม่อยากได้กลิ่น จากนั้นก็จะเดินออกไปห่างๆ) / กาแฟ (จะดมกลิ่นอยู่พักนึงเพราะมันหอม แต่ก็จะพยายามเลี่ยงถ้ามีคนชวนให้ดื่ม) / อะไรก็ตามที่ดูมืดมน (มักจะยู่ปาก คล้ายจะบอกทางอ้อมว่าไม่ชอบ) / ทุเรียน (ได้กลิ่นเป็นต้องวิ่งหนีแบบไม่คิดชีวิต)

ความเป็นมา : เป็นเด็กสาวลูกครึ่งไทย – อเมริกัน ย้ายมาอยู่ที่ประเทศไทยเมื่ออายุได้เจ็ดขวบ ได้รู้จักกับเกมนี้เพราะเพื่อนพี่ชายซื้อมาให้เป็นของขวัญวันเกิด (ปล. พี่ชายอายุห่างจากเธอ 3 ปี) ทันทีที่ได้เจอเครื่องเกมระดับแพลตตินั่มแสนแพงลิบ เธอก็ถึงกับตาโตด้วยความประหลาดใจ เพื่อนของพี่ชายบอกว่าเกมนี้สนุก เลยอยากให้เธอลองเล่น (ประเด็นคือจะเข้าไปจีบเธอในเกม) พอได้ลองเล่นดูก็รู้สึกว่ามันสนุกดี เลยกลายเป็นเด็กน้อยติดเกมมานับแต่นั้น

ฐานะทางบ้าน : รวยมากๆ รวยกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว! (รวยจนแทบจะเอาทองคำมาทำจานข้าว #เวอร์ไป) แต่เธออยู่อย่างติดดินนะ!

II. In Game

 1  2
 

ลักษณะ : เด็กสาวร่างบอบบาง อ้อนแอ้น เจ้าของใบหน้าหวานปานน้ำผึ้ง ล้อมกรอบใบหน้ารูปไข่ด้วยกลุ่มผมนุ่มมือ สีม่วงอ่อน ที่รวบเป็นหางม้าไว้อย่างเรียบร้อย ติดโบสีม่วงเข้มเพื่อความน่ารักมุ้งมิ้ง และสนองความชอบส่วนตัว (ว้อท!?) ปล่อยให้ผมบางส่วนคลอเคลียผิวแก้มยุ้ยๆ เธอมีดวงตากลมโตสีส้มสดตัดกับสีผม จมูกรั้นขึ้นอย่างน่ารัก ริมฝีปากสีส้มอ่อนๆที่ประดับด้วยรอยยิ้มอยู่เป็นนิจ เจ้าตัวมักอยู่ในชุดที่ดูเป็นทางการเกินกว่าจะเป็นนักเวทย์ นั่นคือเดรสทรงคล้ายชุดทหารสีดำสนิทตัดกับผิวขาวราวหิมะ บนบ่าประดับบั้งสีเขียวเข้มเช่นเดียวกับคอเสื้อ บริเวณอกเสื้อมีโบและเน็กไทสีแดงปลายดำติดอยู่เพิ่มความเก๋ไก๋ บั้งด้านซ้ายคล้องโซ่สีเงินสองเส้น ติดกับโบและเน็กไทที่อกเสื้อ คาดเอวด้วยเข็มขัดเส้นโตสีขาว ที่มีหัวเข็มขัดสีทองเงาวับ มือเล็กสวมทับด้วยทุงมือสีขาว ส่วนรองเท้าเป็นรองเท้าบูทยาวสีม่วงเหลือบดำสั้นกว่าเข่าเล็กน้อย เข้ากับถุงเท้ายาวสีดำ

ปล. ชุดก็เหมือนในรูปแหละค่ะ

ชื่อ : เลอนเทส (ลิลี่)

ระดับ : 89

คลาส : รัชทายาท

อาชีพ : นักเวทย์

ฉายา : ตุ๊กตาสายหมอก (ได้ฉายานี้เพราะเธอถนัดใช้หมอกเป็นพิเศษ)

คู่หู : 

ชื่อ : เลเวอร์เรล (ฟีนิกซ์สีชาด เลเวอร์เรล)

ระดับ : 99

คลาส : จักรพรรดิ

นิสัย : ถ้าไม่ใช่คนที่ไว้ใจพี่แกจะเย็นชาขั้นเทพ แค่ปรายตามองก็แทบจะโดนดาเมจตาย #เวอร์มาก ปล่อยรังสีอำมหิตแทบจะตลอดเวลา พูดน้อยนับคำได้ ค่อนข้างเด็ดขาด และไม่ไว้หน้าใครทั้งนั้น แต่กับเลอนเทสแล้ว เขาจะอบอุ่นมาก เรียกได้ว่าเป็นพี่ชายที่แสนดีที่แทบจะค้ำคอร์น้องสาวเลยก็ว่าได้ แต่ก็มักจะบ่นนู่นบ่นนี่ใส่เลอนเทสอยู่เสมอ เวลาเธอทำอะไรไม่ได้อย่างใจ

สังกัด : อิสระ

สกิล :

            Teleportation – เป็นสกิลติดตัว สามารถเคลื่อนย้ายตนเองไปที่ไหนก็ได้ตามที่ต้องการ สามารถพาคนอื่นไปด้วยได้ แต่ได้เพียงคนเดียวเท่านั้น (ส่วนใหญ่จะใช้งานคู่หูให้เป็นพาหนะเสียมากกว่า)

            มนตร์ม่านหมอก – เป็นสกิลพิเศษ เมื่อใช้สกิลนี้จะเรียกหมอกมารวมตัวกันเพื่อพรางตัว นอกจากนี้ยังเป็นการเพิ่มพลังให้แข็งแกร่งไปในตัว เมื่ออยู่ในหมอกแล้วจะสามารถเคลื่อนไหวได้อย่างว่องไว จะเรียกว่าเป็นสกิลลอบกัดศัตรูก็ไม่ผิดนัก

            Magician  Mist (หมอกมายากล) – เป็นสกิลพิเศษอีกเช่นเคย สกิลนี้สามารถสร้างภาพลวงตาเสมือนจริงได้ เป็นสกิลที่เธอใช้บ่อยที่สุดเพราะไม่จำเป็นต้องใช้วิธีรุนแรงกำจัดศัตรู (แน่นอนว่าเลเวอร์เรลเกลียดสกิลนี้มาก)

            มายาสองโลก – เป็นสกิลเรียกใช้ สามารถใช้สกิลนี้ในการสร้างโลกเสมือนจริงขึ้นมา ซึ่งในโลกที่สร้างขึ้นผู้ใช้สามารถสร้างอะไรก็ได้ ดังนั้นหากคับขันจริงๆเธอจะเรียกสกิลนี้ออกมาเพื่อให้ศัตรูได้รับความทรมานจากโลกเสมือนจริงที่เธอสร้างขึ้น (ได้สกิลนี้จากการดื่มน้ำในบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์)

            มายาปลอมแปลง – เป็นสกิลเรียกใช้ที่ได้มาพร้อมกับสกิลมายาสองโลก ใช้สกิลนี้ในการปลอมตัวเป็นคนอื่นได้ แต่ได้เพียงแค่ครึ่งชั่วโมง ซึ่งหากใช้สกิลนี้นอกจากจะเลียนแบบรูปลักษณ์ภายนอกแล้ว ยังสามารถเลียนแบบความสามารถของคนที่เลียนแบบได้อีกด้วย

            วงเวทย์สีชาด – สกิลนี้เธอได้รับจากแวมไพร์ที่เป็นมอนสเตอร์คลาสรัชทายาท พูดง่ายๆก็คือเป็นสกิลลับนั่นเอง โดยสกิลนี้ค่อนข้างจะเป็นสกิลที่รุนแรงและสร้างความเสียหายให้กับศัตรูได้แบบสุดๆ (แน่นอนว่าเลเวอร์เรลก็ปลื้มสกิลนี้แบบสุดๆ) ดังนั้นถ้าหากใช้สกิลมายาสองโลกไม่ได้ผล เธอก็จะยอมงัดสกิลนี้ออกมาใช้ ซึ่งสกิลนี้จะเป็นการสร้างวงเวทย์ล้อมศัตรูเอาไว้ ศัตรูที่อยู่ในวงเวทย์ก็จะถูกดูดเลือดหรือทำร้ายจนตาย (ภาพที่เห็นจากคนรอบข้างคือ ศัตรูขยับไม่ได้และจู่ๆก็เลือดพุ่งจนตาย) แต่มีข้อจำกัดคือสามารถสร้างวงเวทย์ได้ไม่เกินสิบวง และด้วยความที่ต้องใช้ความสามารถมากพอสมควร สกิลนี้จึงเป็นไม้ตายก้นหีบของเธอเลยก็ว่าได้

ไอเทมติดตัว : เคียว (แบบในรูปเลยค่ะ แต่ถ้าไม่จำเป็นเธอจะไม่เอาออกมาใช้เลย จึงมักจะถูกเลเวอร์เรลบ่นอยู่บ่อยๆว่าเธอใจอ่อนเกินไป)

จุดมุ่งหมายภายในเกม : ไม่มีจุดหมายแน่ชัด แค่เล่นไปเรื่อยๆ เราไม่เมื่อย เราไม่เหนื่อย (?)

 III. Question From Character

1.ชื่ออะไรเอ่ย เราชื่อฮินาโกะนะ(ป.ล.เป็นชื่อญี่ปุ่นไรท์เองล่ะเพื่อนตั้งให้)

+ “เห!? สวัสดีค่ะ ฉันมนัสนันท์ ภัคจิรากรค่ะ!” เด็กสาวตอบรับเสียงใส ฟังแล้วคล้ายเครื่องตอบรับอัตโนมัติอยู่ไม่น้อย “หรือจะเรียกว่านัยน์ตาก็ได้ค่ะ นั่นเป็นเป็นชื่อเล่นของฉัน” เจ้าของชื่อสะดุดหูยิ้มจางๆ พร้อมกับยกมือขึ้นเกาแก้ม แม้จะเขินอายแต่เธอก็ยังมีมารยาทมากพอที่จะพูดจาสุภาพกับคนแปลกหน้า “ยินที่ได้รู้จักนะคะคุณฮินาโกะ!!” นัยน์ตายิ้มสดใสจนตาเหลือเท่าขีดสระอิ เป็นการจบประโยคสุดท้าย

2.ทำไมถึงได้เข้ามาเล่นเกมIWOล่ะ

+ คนถูกถามเอียงคอครุ่นคิด “อืม….วันนั้นเป็นวันเกิดของฉัน” นัยน์ตาเริ่มขยับปากพูดเมื่อความทรงจำค่อยๆผุดเข้ามาทีละนิด “เพื่อนของพี่ชายเป็นคนซื้อเครื่องเล่นเกมมาให้ฉัน…แล้วก็บอกว่าเกมนี้สนุกมา เลยอยากให้ลองเล่นดู” ใบหน้าน่ารักผงกขึ้นลง ริมฝีปากแต้มยิ้มเมื่อเริ่มจำเหตุการณ์ทุกอย่างได้ “พอเล่นดูก็รู้สึกว่ามันสนุกจริงๆด้วยค่ะ!”

3.คิดยังไงกับคู่หูของตัวเอง

+ “เลเวอร์เรลเหรอคะ?” นัยน์ตาเอียงคออีกครั้ง คราวนี้ศีรษะทุยเอียงไปซ้ายที ขวาที “เลเวอร์เรลเป็นเหมือนพี่ชายที่แสนดีอีกคนของฉันค่ะ” เด็กสาวแย้มยิ้มหวานเมื่อเอ่ยคู่หูของตน “เขาเอาใจใส่ฉันดีมากๆ ถึงแม้จะชอบบ่นอยู่เป็นประจำก็เถอะ…..ไม่รู้ทำไมคนอื่นถึงต้องกลัวเขากันนัก” คนไม่รู้เรื่องรู้ราวเอ่ยอย่างไม่เข้าใจพลางขมวดคิ้วมุ่น “แล้วก็ฉันกับเลเวอร์เรลไม่ได้เป็นคนรักกันอย่างที่ผู้เล่นคนอื่นเข้าใจกันนะคะ” มือเล็กยกขึ้นโบกไปมา อย่างต้องการจะปฏิเสธความคิดของผู้เล่นเหล่านั้นเต็มที่

4.คิดยังไงกับคู่ของตัวเอง(พระเอก+นางเอกอีก 2+นางร้าย)

+ แก้มใสๆอมสีเลือดฝาดปรากฏริ้วสีแดงพาดผ่าน ใบหูของเด็กสาวแดงขึ้นทันควัน คล้ายจะบอกความรู้สึกที่มี “พี่เดย์เขา…..เอ่อ คือ” คนไม่ชินกับเรื่องรักๆใคร่ๆ กะพริบตาถี่รัว ก้อนเนื้อในอกกระตุกเต้นอย่างแรง จนเด็กสาวกลัวเหลือเกิน ว่ามันจะกระดอนออกมาเต้นข้างนอก “พี่เดย์เป็นคนดีค่ะ เอ่อ…แล้วก็อบอุ่นมาก เขาชอบเด็กกับสัตว์เหมือนกับฉันด้วย….เลยคิดว่าน่าจะเข้ากันได้ดี” นัยน์ตาพูดประโยคสุดท้ายด้วยเสียงแผ่วๆ สีแดงจางๆเริ่มลามไปทั่วใบหน้าหวานใส “อ่า พี่เดย์ตัวสูงด้วยค่ะ เลยชอบมองว่าฉันเป็นเด็กอยู่เรื่อย -3- ”

5.คิดยังไงกับคำว่าตำนานที่ยังมีชีวิต?

+ “ตำนานที่……มีชีวิต” เด็กสาวทวนคำอย่างไม่อยากจะเชื่อหู ไม่ใช่ว่าไม่เคยได้ยิน นัยน์ตาเคยได้ยินมาบ้างเพราะเลเวอร์เรลมักจะพูดถึงมันบ่อยๆ “ถ้าถามความคิดของฉัน ฉันคิดว่ามันน่าสนใจมากเลยล่ะค่ะ” ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนทอประกายสุกใสมากกว่าเก่า “ฉันชอบเรื่องแบบนี้มากๆเลยล่ะค่ะ ให้ความรู้สึกเหมือนนิยายแฟนตาซีที่เคยอ่านเลย^^ ” รอยยิ้มเจิดจ้าปรากฏบนใบหน้าน่ารักของสาวน้อยอายุสิบห้า

6.ขอบคุณ หวังว่าท่านจะทำให้เกมIWOสนุกมากยิ่งขึ้นนะ

+ “แน่นอนอยู่แล้วค่ะ!” นัยน์ตาตอบรับอย่างขันแข็ง เสียงของเธอใสปานเคาะแก้ว “หวังว่าจะได้เจอคุณในเกมนะคะ”

IV. Question from Reader

1.สวัสดีค่ะทุกท่าน ไรท์กลับมาแล้ว(เอี้ยวตัวหลบไหดองที่รีดเดอร์ปามาอย่างสวยงาม)

+ สวัสดีจ้า เราเชอร์ล็อคนะฮับ //ตะเบ๊ะท่า

2.ทำไมถึงมาสมัครเรื่องนี้

+ เนื้อเรื่องน่าสนใจดีนะเค้าว่า ‘w’ อีกอย่างคือไม่เคยสมัครนิยายแนวนี้เลย ก็เลยอยากลองดูบ้างเผื่อลูกสาวจะมีโอกาสได้เข้าไปโลดแล่นในเรื่องเจ้าค่ะ!

3.เยอะไปมั้ย

+ ไม่เลยค่ะ ปั่นกำลังดี

4.ขอบคุณนะ ที่คอยติดตาม(หรือหลงเข้ามา?)

+ ไม่เป็นเจ้าค่ะ! ขอบคุณเช่นกันที่อุตส่าห์อ่านมาถึงบรรทัดนี้นะคะ ><

© themy  butter