คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : INTRO
INTRO
ฤดูร้อนกับแสงแดดอบอุ่นในตอนเช้า ดวงตาสวยของชายคนหนึ่งเลื่อนลอยมองท้องฟ้าสีครามของยามเช้าที่มีแสงแดดอ่อนๆเขา มองไปไกลแสนไกล เหมือนกับว่าเขาได้ล่องลอยขึ้นไปบนฟ้านั้น ก่อนจะหลุดจากภวังค์โดยเสียงฝีเท้าของใครสักคน
"ไง ทำไมวันนี้มาช้าวะ" เสียงทุ้มหน่อยๆของเขาถามคนตรงหน้าที่ตอนนี้ลงมานั่งข้างๆเขาแล้ว
"กูควรถามมึงมากกว่าว่าทำไมวันนี้มาเช้า" เสียงทุ้มต่ำกว่าอีกคนตอบซึ่งเป็นคำถาม
"ตื่นเต้น" เสียงคนแรกนั้นตอบอีกครา แล้วยิ้มแฉ่งให้คนข้างตัวที่ตอนนี้เริ่มเปิดหนังสืออ่าน
"มึงไม่ใช่เด็กประถมเข้ามัธยมแล้วนะฮิมชาน" เสียงทุ้มพูดบอกชายหนุ่มที่ชื่อฮิมชาน แล้วเปิดหนังสือ เริ่มกวาดสายตาอ่านหนังสือช้าๆ
"ยังไงกูก็ตื่นเต้นนี่หว่า" ฮิมชานพูดแล้วชะเง้อมองหนังสือที่คนข้างตัวอ่านอยู่ ฮิมชานยิ้มน้อยๆกับคนที่อ่านอย่างเงียบๆ เพราะหนังสือเล่มที่เขาอ่านอยู่นั้นตัวเองเป็นคนซื้อให้เมื่อตอนปีใหม่นี่เอง
"แล้วมึงไม่ตื่นเต้นบ้างไงยงกุก?" ฮิมชานถามขึ้นอีกครั้ง คนข้างๆตัวส่ายหัวให้น้อยๆ แล้วอ่านหนังสือต่อไป
ฮิมชานลุกขึ้นยืน สูดหายใจเข้าลึกๆกับเปิดเทอมวันแรก แล้วหยิบของบางอย่างออกจากกระเป๋านักเรียน
"อะนี่ กูไปเที่ยวมา ของฝาก" ฮิมชานยื่นโปสการ์ดให้ ยงกุกละสายตาจากหนังสือมารับโปสการ์ดจากฮิมชาน
"ขอบใจ" ยงกุกรับมาไว้ในมือ ดูรูปในโปสการ์ดช้าๆ 'คราวนี้ไปปารีสงั้นหรอ' ยงกุกคิด แล้วสอดโปสการ์ดไว้ในหนังสือที่ตนกำลังอ่าน
ฮิมชานเล่าเรื่องต่างๆช่วงปิดเทอมของเขาให้ฟังอย่างสนุกสนาน ส่วนยงกุกก็นั่งฟังแบบหูทวนลมไปเงียบๆ สมาธิยังคงจดจ่อกับหนังสือ ฮิมชานเพิ่งสังเกตได้ว่ายงกุกไม่ได้สนใจฟังตัวเองเลยจึงหยุดพูดแล้วหันมาโวยแทน
"ไม่ฟังกูเลยนี่หว่า" ฮิมชานขมวดคิ้วมองคนตรงหน้าด้วยสีหน้าหงุดหงิด
"ฟังอยู่" ยงกุกตอบปัดๆ สายตายังคงเลื่อนไปในหนังสือที่เขากำลังอ่าน ฮิมชานนึกเสียใจทีหลังว่าไม่น่าซื้อหนังสือเล่มนี้ให้ยงกุกเลยจริงๆ
ในเมื่ออีกคนไม่ฟังที่เขาพูด ฮิมชานจึงเงียบไป แล้วหย่อนก้นนั่งลงที่เดิมแทน
ฮิมชานเงยหน้ามองฟ้าสีครามอีกครั้ง สายลมพัดโชยมาเอื่อยๆ กับเมฆที่เริ่มขยับเบาบางตามสายลม
หลังจากเงียบกันไปสักพักฮิมชานจึงพูดขึ้นมาอีกเบาๆ
"ปีสุดท้ายของเราขอให้เป็นเทอมที่ดี" ยงกุกละสายตาจากหนังสือหันหน้ามามองฮิมชานที่กำลังยิ้มให้ตนเอง
"ขอให้เป็นเทอมที่ดี" ยงกุกตอบเบาๆตามปกติ และยิ้มเล็กๆให้กับเพื่อนสนิทตัวเอง
INTRO END
TO BE CONTINUE
ความคิดเห็น