ห้ามเข้า!นะคะ

ลำดับตอนที่ #1 : ความทะเยอทะยาน

สิ่งสำคัญที่สุดของคนเราคืออะไรกันแน่ความรู้สึกที่แท้จริงมันจะมีความหมายอะไรกันถ้าใครบางคน

พยายามจะปกปิด ถ้าปกปิดไปแล้วมิดมันก็คงจะดีสินะ แต่ถ้ามีคนบางคนรู้เข้าแน่นอนว่าคนๆนั้นต้อง

รู้สึกเสียใจมากแน่ แต่ก็พยายามจะสู้เมื่อรุ้ว่าแข่งขันถึงแม้ว่าจะไม่ชนะแต่ก็จะสู้ สู้เพื่อศักดิ์ศรี ความ

แน่นอก ความไม่ยอมแพ้ ความอิจฉาริษยาและการอยากรักษาซึ่งสิ่งที่เป็นอยู่ ฉันก็คงเป็นหนึ่งในนั้น

สู้เพื่อบางสิ่งบางอย่างเพราะรู้ว่าเมื่อวันใดวันหนึ่งเราถูกแย่งไป ก็จะถูกเขาเยียดย่ำและเขาคงรับรู้และ

รู้สึกดีถึงการเอาชนะ บางครั้งในอีกแง่หนึ่งของฉันก็อยากที่จะอยู่เฉยๆเพราะการเอาชนะไม่ใช่ความ

สุขที่แท้จริงมันไม่ใช่ทุกสิ่งยิ่งเราทะเยอทะยานมากเท่าไรก็เหมือนยิ่งดิ้นรนไปมากเท่านั้น บางคน

ทะเยอทะยานจนไม่รู้จักขอบเขตที่เป็นอยู่การทะเยอทะยานแนที่จะเป็นผลดีกลับกลายเป็นผลเสีย

โดยสิ้นเชิงมันก็เหมือนกับการดิ้นรนนั่นแหละ ถ้าจะเปรียบเทียบกับสัตว์ก็คงเหมือนกับดักแด้ที่อยาก

จะออกมาเผชิญกับโลกภายนอกทั้งๆที่โลกภายนอกนั้นมันช่างโหดร้ายไม่รู้ว่ามนุยษ์จะฆ่าเมื่อไร แต่

มันก็คือสปิริตอย่างหนึ่งมั้งนั่นคงเรียกว่าความทะเยอทะยาน แต่ถ้าเมื่อไรความทะเยอทะยานมีมาก

เกินไปเหมือนดั่งแมลงเม้าบินเข้ากองไฟหรืออย่างในนิทานเรื่ยงหนึ่งซึ่งอยากจะเข้าใกล้พระอาทิตย์

จนแสงแผดเผาขี้ผึ้งละลายแล้วตกลงมาตายอย่างอนาถ นี่ละมั้งเหตุผลของฉันในอีกแง่ที่ไม่อยากจะ

สู้หรือต่อต้านกับใคร แต่มันก็อดไม่ได้เหมือนกันนะ คงเพราะฉันเป็นพวกไม่อยากยอมแพ้ละมั้งแต่

ต้องขอบคุณใครบางคนที่อยากจะเอาชนะฉันเพราะมันทำให้ฉันรู้สึก...ว่าอย่างน้อยฉันก็มีความ

ทะเยอทะยานไปพร้อมกับเหตุผลเหมือนกัน แต่ต่อไปนี้คงจะไม่ใช่อีกแล้วล่ะเพราะบางทีฉันอาจจะ

ต้องอยู่เฉยๆเพื่อมองคนๆนั้น คนที่อยากจะได้ซึ่งชัยชนะ ใช่ฉันอาจจะคิดเองเออเองไปก็ได้ที่เขา

อยากจะเอาชนะเหมือนพวกวิกลจริต เพราะอย่างนี้ไงฉันถึงได้อยากอยู่เฉยๆอยู่อย่างเงียบๆสักพักใน

โลกส่วนตัวของตัวเอง คงจะต้องเรียกว่า 'Dream land' ดินแดนแห่งความฝัน ล่ะมั้ง