Sorry Baby รักนี้ไม่มีถอย

ลำดับตอนที่ #1 : --------บทนำ--------

บทนำ

พลั่ก~!

“ โอ้ย ~~” ใครผลักฉันเนี่ย !! หน้าเกือบทิ่มเลยนะ

“ คิดว่าสวยนักหรอ ชิ ”

เสียงพูดแบบเย้ยหยันดังขึ้น ฉันจึงหันหลังกลับไปมอง อ๋อ แก๊งสารพัดผีนี่เองหรอ ยัยพวกนี้เป็นอะไรกับฉันหนักหนานะ ถึงได้ตามรังควานฉันตลอดเลย ที่โรงเรียนก็พูดจาถากถางตลอด วันนี้ตามมาถึงบ้านเลยหรอ

“ ก็ดูดีกว่าเธอแล้วกัน ^___^ ”

“ หนอย ยัยนี่ปากดีนักนะ ”  ยัยผีญี่ปุนบอกพร้อมกับเงื้อมือเตรียมจะตบหน้าฉัน

เฮ้อ ~~ เมื่อไหร่ยัยพวกนี้จะเลิกตามมาหลอกหลอนฉันซักทีนะ

“ ฉันว่าพวกเธอมีอะไร ก็พูดมาเลยดีกว่า ”

“ เลิกยุ่งกับมาร์ชซะ !!! ” ยัยผีญี่ปุ่นตะคอกพร้อมกับถลึงตาใส่ฉัน  ( กรี๊ดดดดด หนูกลัวนะ )

 “ ถ้าตอบว่า ‘ ไม่ ’จะมีอะไรป่ะ ” ฉันตอบพร้อมทำหน้ากวนประสาทมัน = =;

จะบ้าเหรอ นอกจากยัยมายด์กับยัยเฟิร์นแล้วฉันก็มีมาร์ชเนี่ยแหละเป็นเพื่อนสนิท ถึงมันจะกวนประสาทฉันไปบ้าง แต่ก็ไม่ถึงขนาดต้องเลิกคบนี่นา ยัยนี่ก็คงจะเป็นหนึ่งในบรรดาแฟนคลับของมาร์ช แหละมั้ง

 “  พูดดี ๆ แล้วแกไม่เข้าใจใช่มั้ย ฉันอดทนมานานแล้วนะ ไปจับมันไว้ ”  ยัยนั่นพูดพร้อมกับปราดเข้ามาเตรียมจะตบฉัน แก๊งผีของมันก็เตรียมจะเข้ามาล็อกฉันไว้ กรี้ดดด นี่มันเหมือนกับคลิปที่ฉันดูในข่าวเมื่อเช้าเลย ไม่ต้องเดาเลยว่า สถานการณ์แบบนี้ฉันโดนตบแน่นอน ฉันจึงเหวี่ยงกระเป๋านักเรียนไปทางยัยผีปอบที่จะเข้ามาล็อกฉัน  วู้วววว โดนเต็มท้องมันเลยอ่ะ จากนั้นก็กระโดดเตะ ยัยผีญี่ปุ่นที่จะเข้ามาตบฉัน

แหม วิชาเทควันโด ที่แม่ทั้งบังคับ ทั้งขู่ทั้งเข็ญ ให้ฉันไปเรียนก็ได้ใช้วันนี้แหละ ยัยนั่นลงไปนอนจุกกับพื้นเลย

“ จะตบฉันเหรอ เข้ามาสิ ” ฉันท้าพวกมันอย่างไม่กลัว ยัยพวกสมุนผีที่เหลือมองหน้ากัน ก่อนจะเลือกไปพยุงยัยผีปอบกับยัยผีญี่ปุ่นที่ลงไปนอนกองกับพื้นขึ้นมาแทน

“ ฝากไว้ก่อนเถอะ ยัยถึก คราวหน้าแกไม่มีโอกาสได้มาเสนอหน้าแบบนี้แน่ ๆ ”

ยัยผีญี่ปุ่นประกาศลั่น ก่อนจะเดินจากไปพร้อมกับพรรคพวก กรี้ดดด แกกล้าว่าสาวน้อยบอบบางน่ารักอย่างฉันว่ายัยถึกได้ยังไงยะ

“ ไปสู่สุขคติเถอะนะ ” ฉันตะโกนไล่หลังพวกมันแล้วรีบวิ่งเข้าไปในบ้าน

          “ เฮ้อเหนื่อย ชะมัดเลย ” ฉันทิ้งตัวลงบนโซฟาในบ้านแสนเงียบเชียบนี่ พ่อกับแม่คงยังไม่กลับมาสินะ

ยัยผู้หญิงพวกนั้นก็งี่เง่าชะมัด ไม่มีอะไรทำกันรึยังไง ถึงได้มาตามตั้งควานฉันอยู่ได้ และยังมาบอกให้ฉันเลิกยุ่งกับมาร์ชอีก ถึงบางครั้งมันจะทำให้ฉันเดือดอยู่บ่อย ๆ แต่มันก็เป็นคนดีนะ ถ้าฉันไม่ได้มันช่วยไว้ในวันนั้นฉันต้องตายแน่ ๆ