ยัยสุดแสบป่วนโรงเรียนเทนนิส!

ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่:4 การฝึกครั้งแรก(ต่อ)

"หยุดเดี๋ยวนี้นะลูเซีย!!!"ผอ.คอร์สตวาดด้วยความโกรธ

�

ลูเซียที่กำลังง้างมือขึ้นเพื่อจะตบหน้าของยัยจ่าฝูงก็ต้องหยุดชะงักทันทีเพราะเสียงของผอ.คอร์สตอนนี้น่ากลัวจริงๆ

�

"..."คราวนี้ยัยตัวแสบได้แต่เงียบเพราะรู้สึกผิดที่ทำให้โรงเรียนของตนดูไม่ดี

�

"โอ้ย!คุณอาคะ บลายเจ็บมาก...ฮึก...เลยค่ะ...ยัยนี่มันทำร้ายหนูกับ ฮึกๆ..เพื่อนหนูค่ะ"ทุกคนในสนามได้แต่ตกตะลึงกับมารยาของหญิงสาวคนนี้ไม่เว้นแม้กระทั่งลูซ

�

"เธอจะแก้ตัวยังไงห้ะ!ยัยลูซ!"ตอนนี้ลูซปล่อยมือจากยัยจ่าฝูง(บลาย)แล้วหันมามองหน้าผอ.คอร์สอย่างไม่พอใจที่ฟังความจากหลานตนเองแต่ฝ่ายเดียว

�

"ไม่ขอแก้ตัวค่ะ...ว่าทำร้ายเพื่อนของยัยนี่..ตะ"

�

"หลานฉันชื่อบลาย!"

�

"=_=!หนูทำร้ายเพื่อนของบลายก็จริงค่ะ แต่ยังไม่ได้ทำร้ายบลายและจะไม่ถามเหตุผลหน่อยหรอคะว่าทำไมหนูถึงจะทำร้ายยะ..บลายกับเพื่อนน่ะค่ะ"

�

"หึ!สำหรับคนอย่างแกน่ะไม่ต้องมีเหตุผลก็ทำร้ายคนอื่นได้อยู่แล้วไม่ใช่รึไง!...ไม่ต้องไปถามมันหรอกค่ะคุณอา"บลายพูดใส่ไฟลูซก่อนจะหันไปเป่าหูอาของเธอ คนที่ยืนดูเหตุการณ์นั้นต่างมีสีหน้าตกใจยกเว้นสมาชิกห้องคิงที่ตอนนี้กำลังยิ้มเจ้าเล่ห์ แล้วหันไปชี้แจงแผนการเพื่อจะเอาคืนลูซให้ทุกคนทราบเพราะทุกคนในที่นี้ล้วนต้องฟังคำสั่งของห้องคิง

�

"ใช่ครับ!พวกเราก็เห็นเหตุการณ์ที่ลูซเข้ามาหาเรื่องพวกของบลายไม่เชื่อลองถามคนที่อยู่ที่นี่ดูสิครับ J"เมื่อผอ.คอร์สหันไปทางคนที่อยู่ที่นี่ พวกเขาก็ต่างพยักหน้าอย่างพร้อมเพรียง ทำให้ลูซมองพวกเขาด้วยสายตาอาฆาตปนเศร้าหมองเพราะคิดว่าตนคงโดนส่งตัวกลับไทยและโดนผอ.วินตำหนิมากแน่ที่สำคัญโรงเรียนของลูซจะเสื่อมเสียชื่อเสียงด้วย

�

พรึบ

�

"//เล่นงี้ใช่มั้ย...ได้// ฮึกๆ...ผอ.คอร์สคะ...หนูไม่ได้ตั้งใจ ฮึก..จริงๆนะคะ..ที่หนูทำไปเพราะมีคนขู่ว่าจะทำร้ายแม่ของหนูค่ะ..ฮึกๆ..เขาบอกว่าถ้าไม่ทำร้ายบลายและพวก เขาจะทำร้ายแม่หนู..ฮึกๆ...ฮือๆ"ลูซทรุดลงกับพื้นก่อนจะแกล้งทำให้เสื้อกับหนาวและหมวกหลุดออก เผยให้เห็นใบหน้าขาวใส ตากลอมโตที่มีแวววิบวับตลอดเวลาและริมฝีปากบางรับกับจมูกเล็กๆที่โด่งพอประมาณของลูซและลูซก็บีบน้ำตาออกมาทำให้แก้มและจมูกที่เคยขาว แดงขึ้นอย่างน่ารัก สร้างความตะลึงให้กับผู้ที่พบเห็น...

ใหล่บางสั่นไหวไปตามเสียงสะอื้นของยัยตัวแสบที่บัดนี้ร้องไห้เหมือนเด็กๆแต่ช่างเป็นภาพที่น่ารักมากสำหรับหลายๆคน ร่างบางนั่งร้องไห้อยู่กลางโรงยิมที่ตอนนี้บุคคลในนั้นได้หลงลูซจนหัวปักหัวปำเสียแล้วไม่เว้นแม้แต่ผอ.ที่บัดนี้ยืนค้างมองลูซด้วยสายตาหยาดเยิ้ม

�

"ฮึกๆ...ผอ.จะไล่หนูออกใช่ไหมคะ ฮึกๆ"ลูซเมื่อเห็นว่าทุกคนได้แต่ตะลึง จึงเรียนสติทุกคนกลับมาเพราะตอนนี้เธอร้องไห้จนเหนื่อยแล้ว

�

"..อ..เอ่อ..ไม่หรอก-//-ฉันเข้าใจแล้วๆ"แล้วผอ.คอร์สก็เดินออกจากโรงยิมด้วยใบหน้าเคลิ้มฝันและตามใบด้วยบลายที่อารมณ์ขุ่นมัวเต็มที

�

"พวกนายแกล้งฉันหรอ..ฮึกๆ"ลูซยืนขึ้นแล้วหันไปโวยวายทางเหล่าเพศผู้ด้วยท่าทางน่ารักน่าชังที่เหมือนเด็กๆ

�

"..พ..พวกเราไม่ได้แกล้งนะ ..อ..เอ่อ เอาเป็นว่าขอโทษละกัน"หึ!หลอกง่ายชะมัด

"ไม่จริงง่ะT^Tพวกนายเกลียดเรา พวกนายไม่ชอบเรา"พวกนั้นทำหน้าเหรอหราทันที

"..ม..ไม่จริงนะ..พวกเราชอบเธอ..."พูดเองหน้าแดงเองแหะ ไอ้หมอนี่

"งั้น พวกนายก็สอนเทนนิสให้ฉันทีสินะ"คริคริพวกห้องคิงเห็นบอกว่าฝีมือดีมากนี่นา><

"..งั้นก็ได้.."เยสสสสสสสสสสส

"ข..ขอบใจพวกนายมากนะ"พูดจบลูซก็ใส่หมวกและเสื้อกันหนาวไว้อย่างเดิมก่อนจะไปเลือกแร็กเก็ตแล้วไปรอที่คอร์ด

"เฮ้ย ไอ้ฟี่!ไปเล่นคู่กับลูเซียทีสิ"หัวหน้าห้องคิงตะโกนสั่งเพื่อร่วมห้องหัวทองที่ชื่อว่าฟีฟ่าแต่เพื่อนๆมักเรียกว่าฟี่

"แล้วใครจะสอนลูซวะ=_="ฟี่ถาม

"คนหล่อที่ยืนอยู่หน้าแกอ่ะ"หัวหน้าห้องบอกแต่ฟี่ก็ทำเป็นมองหาไปรอบตัวและแสร้งทำท่างง

"ใครวะ ไม่เห็นมีคนหล่อ=w=?"

"=_=เออๆช่างแม่งเอาเป็นว่ากระผมสอนเองขอรับ"พูดจบทั้งสองก็ไปที่ตำแหน่งของตนเอง ตำแหน่งของฟี่คือเป็นศัตรูกับลูซ และตำแหน่งของหัวหน้าที่บัดนี้ยังไม่รู้ชื่อคืิอฝั่งเดียวกับลูซเพราะหัวหน้าจะเป็นคนสอนเอง

"เดอะ เบดออฟวันเซ็ตแมต ฟีฟ่าเป็นฝ่ายเสริฟ!"

ป๊อก

ฟี่ฟรือฟีฟ่าเสริฟแบบง่ายไปให้ลูซเพื่อทดสอบความสามารถและลูซก็รับได้

ปึก

ฟี่เริ่มเพิ่มระดับความแรงดูและหลักความเป็นจริงก็คือ...คนที่เพิ่งเล่นเทนนิสเป็นครั้งแรกจะรับได้อย่างไร?...
แต่หลักนั้นคงใช้ไม่ได้กับลูซหรอกเพราะลูซสามารถรับได้และโต้กลับไปด้วยแรงที่มากกว่าเป็นเท่าตัว

เมื่อฟี่เห็นดังนั้นจึงประมาณความสามารถของลูซได้ทันที

พลั๊ว!

ฟี่ลองเสริฟสุดแรงดูและมันก็เป็นไปตามหลักความจริงที่ว่า...คนเพิ่งเคยเล่นครั้งแรกจะรับได้อย่างไร?...
หลังจากนั้นหัวหน้าห้องเมื่ิอเห็นว่าตนไม่มีหน้าที่จึงเดินออกจากสนามคอตกและนึกเจ็บใจที่ให้ฟี่เป็นคู่เล่นของลูซ

ลูซและฟี่โต้ลูกกันอยู่นานจนหมดเวลา และได้เวลากลับบ้าน

"บาย~...ขอบใจทุกคนมากนะสำหรับวันนี้ เราจะไปฝึกมาให้ดีเลยจ้า"พูดออกไปได้ยังไงเนี่ยติ๊งต๊องชะมัด=[]=

"ไม่เป็นไรหรอก...พวกเราเต็มใจ เจอกันพรุ่งนี้น้าาาา"ฟี่ที่ตอนนี้เริ่มสนิทกับลูซแล้วบอกลาลูซจนเธอเดินลับตาไป

"แหม...ไอ่ฟี่ 'เจอกันพรุ่งนี้น้าาาา'รู้ป่ะแกติ๊งต๊องขึ้นเยอะเลยว่ะ"หัวหน้าห้องหรือซิกร์เลียนเสียงฟี่อย่างหมั่นไส้

"555คนมันอารมณ์ดีเว้ยยยยย"




----------------------------------------------------------

จบไปแล้วกับอีกหนึ่งตอนสั้นๆนะคะ>~<

ขณะนี้เวลา...เที่ยงคืนครึ่งค่ะและก็ง่วงมากด้วยยย¥_¥

ปล.ขอบคุณสำหรับคำแนะนำของพี่จังค่ะ แต่ตอนนี้มันมีปัญหาลงรูปไม่ได้เลยจะยังไม่แนะนำตัวละครนะคะ^_^และขอบคุณค่ะที่ติดตาม





�

�