ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    WonBum...รักนี้ไม่มีชื่อ

    ลำดับตอนที่ #1 : Part one,,_ “ยินดีที่ได้รู้จัก”

    • อัปเดตล่าสุด 12 พ.ย. 52


    Part one,,_ ยินดีที่ได้รู้จัก

     

     

                    แม่ฮะ  แม่จะพาผมไปไหนเสียงทุ้มเข้มถามผู้เป็นแม่ที่ขับรถพาตัวเองวนไปมานานพอสมควรแล้ว

                    ทำไมยังไม่มาอีกนะเสียงที่พูดเบาๆของหญิงสูงวัย หากแต่คิบอมยังได้ยิน

                แม่มองหาใครอยู่ฮะถึงแม้จะรู้ว่าถามไปยังไง แม่ก็ไม่ตอบ แต่เลือกที่จะพูดมากกว่าจะเงียบให้บรรยากาศดูไม่สบาย

                    แกรอฉันอยู่ในรถนี่นะโซราบอกลูกชาย เมื่อเห็นรถเฟอร์รารี่สีดำเข้ามาจอดตรงที่นัดหมาย...โกดังร้างที่ท่าเรือ!!!

                   

                    คิบอมมองแม่ของตัวเองที่เดินลงจากรถไปหารถเฟอรร์รารี่สีดำขึ้นเงาที่จอดอยู่ด้านหลัง คุยกับคนข้างในสักพักก่อนจะเดินกลับมาเปิดประตูทางด้านของเขา

                    เอาผ้า  เอาๆไปผูกตาซะ!!!!”โซรายื่นผ้าสีดำให้ลูกชายปิดตาก่อนจะพาไปที่รถสีดำที่จอดรออยู่

               

                โซราพาลูกชายเดินไปที่รถสีดำคันเดิมแล้วบอกลาคนในรถก่อนจะทิ้งตัวลูกชายไว้กับรถคันนั้น

     

                    เอาละ นายน่ะชื่ออะไร                                                                                               

                คิม คิบอม...คุณเป็นใครครับ

                    คิบอมถามเสียงอ่อนเนื่องจากมองไม่เห็นอะไรเลย  ความรู้สึกที่กลัวเริ่มคลืบคลานเข้ามา

     

                    ผมชเว ชีวอน เรียกชีวอนเฉยๆก็ได้ชายหนุ่มหล่อที่แนะนำตัวดึงตัวของคิบอมให้ลงมานั่งที่ตักก่อนที่ลูกน้องจะปิดประตูรถแล้วขับออกไป

                ปล่อยผมนะฮะคิบอมเริ่มโวยวายเมื่อมือแกร่งที่ตอนแรกกอดเข้าไว้ทั้งสองมือเริ่มไล้ไปตั้งแต่แขนเรียว  ไล้ไปตามไหล่บาง ก่อนจะคลอเคลียอยู่ที่แก้มขาวบาง

                    ปล่อยผมเดี๋ยวนี้

                    เพี้ยะ

                    มือขาวบางตีที่มือแกร่งดังลั่น โชคดีที่ระหว่างคนนั่งและคนขับมีกรจกปิดกั้นทั้งเสียงและภาพ ไม่งั้นลูกน้องของชีวอนได้ยกมือขึ้นยิงกระสุนใส่หัวคิบอมแน่ๆ

                    เธอรู้มั้ยโทษฐานตีมือฉันเป็นยังไงชีวอนถามร่างที่นั่งสั่นบนตัวของเขาอย่างขบขัน

    ไม่รู้สิครับคิบอมหลบสายตาที่น่าเกรงขามนั่น ก่อนจะร็สึกว่ามีลมหายใจอุ่นๆมาโดนบริเวณคอ

                    แล้วอยากรู้มั้ยล่ะ หึหึชีวอนถามต่อ  แต่เขาไม่ต้งการคำตอบ ชีวอนก้มลงซุกไซร้ซอกคอคิบอมอย่างแรง ละฝากรอยแดงๆไว้ตรงต้นคอ  แสดงให้คนเห็นว่าคนๆนี้เป็นของเขา

                    อื้ออ .. อย่านะครับ  คุณ.. คิบอมเลี่ยงใบหน้าหนีแต่กลับเป็นการเปิดทางให้ชีวอนสัมผัสตัวเขาได้มากขึ้น

                    หึ ปากบอกว่าอย่า  แต่การกระทำของนายนะ มันขัดกันมากเลยนะชีวอนพูดแล้วผลักคิบอมให้ล้มลงไปนอน ขึ้นคร่อมแล้วกดจูบลงบนแก้มนิ่มของคิบอม

                    ผมบอกว่าอย่าไงครับ!!”คิบอมตะโกนลั่น ทำเอาชีวอนสะดุดกึก  ก่อนจะปล่อยให้คิบอมเป็นอิสระ

                    หึ..ไม่เห็นสนุกตรงไหนเลยชีวอนพูดอย่างไม่สนว่าคิบอมจะรู้สึกยังไง

                    และแล้วทุกอย่างก็ถูกปล่อยทิ้งอยู่ในความเงียบ ทั้งชีวอนทั้งคิบอมไม่มีใครพูดอะไรทั้งสิ้น จนกระทั่งรถเคลื่อนมาถึงคฤหาสน์ หรือวัง = =;;  ของชีวอน

    อยากให้อัพต่อต้องเม้นท์นะค่ะ^^ คุณผู้อ่านทั้งหลาย

    theme by P P

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×