คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1 First day เป็นแฟนกันนะ (70%)
Chapter 1 First day
SM HIGH SCHOOL
"มาสายอีกแล้วฉัน" คุณวิ่งไปแล้วพลางบ่นไป ซักพักคุณก็มาหยุดอยู่ที่หน้าห้อง 4-3
“เฮ้ออ!! กว่าจะถึงห้อง เวรกรรมอะไรที่ฉันต้องมาเรียนที่ชั้น4ด้วย”
คุณยืนบ่นกับตัวเองอยู่ที่หน้าห้องก่อนที่จะเปิดประตูเข้าไป และสิ่งที่เห็นตรงหน้าคือ เพื่อนทุกคนมองมาที่คุณเป็นตาเดียว คุณเริ่มใจไม่ดีก่อนที่สายตาจะเหลือบไปเห็นชายหนุ่มตัวเล็กผิวขาว ที่นั่งอยู่ที่โต๊ะประจำของคุณ
“นันนา” เพื่อนของคุณเรียกชื่อคุณเบาๆ
“ซึลกิ ทำไมทุกคนต้องมองฉันอย่างนั้น แล้ว....”
“เธอเข้าไปหาเค้าสินันนา เค้าบอกว่าต้องการคุยกับเธอ ”
คุณยิ่งสงสัยกับคำพูดของเพื่อน คุณไม่เคยรู้จักเค้ามาก่อน แต่อยู่ๆเค้าอยากคุยกับคุณ ชายหนุ่มเห็นคุณยืนอยู่ภายในห้อง
เค้าจึงลุกขึ้นและเดินมาหาคุณ คุณได้แต่ยืนทำหน้างงๆ “คุณ....”
“ผมคิมจงแดครับ อยู่ห้อง 6-2 เรียกว่าพี่จงแดก็ได้นะครับ” ชายหนุ่มแนะนำตัวและส่งยิ้มหวานให้สาวน้อยตรงหน้า คุณเองเห็นรอยยิ้มของเขาแล้วก็อดที่จะยิ้มตามไม่ได้ “นี่คงจะเป็นปาร์คนันนาสินะครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ”จงแดพูดและยื่นดอกกกุหลาบสีชมพูให้คุณ
เพื่อนในห้องต่างโห่เพราะความชอบใจ คุณได้แต่ทำหน้างงๆกับสิ่งที่เกิดขึ้น “นี่มันเรื่องอะไรกัน” คุณถามเขา
“เป็นแฟนกันนะ”
.
.
.
‘หัวใจของฉันมันแทบหลุดลอยไปแล้วผู้ชายคนนี้เป็นใครกัน เราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน อยู่ๆก็ยื่นดอกกุหลาบให้ฉันแล้วก็ขอฉันเป็นแฟน แล้วฉันควรจะตอบยังไงกันล่ะนี่
เอาล่ะควรจะตั้งสติก่อนใช่มั้ย สติๆๆๆ ให้ตายเถอะ เค้าส่งยิ้มมาทีไร สติฉันมันลอยออกไปหมดแล้ว ฉันควรจะทำยังไง ควรจะตอบเค้ายังไงดี’
“ว่ายังไงล่ะครับนันนา???” เสียงชายหนุ่มเอ่ยขึ้นเพื่อทวนคำถามอีก “เอ่อออ คือว่า...” เสียงทุกอย่างเงียบสงัดลง ราวกับว่ากำลังตั้งใจฟัง “นี่ทำไมพวกเธอต้องฟังฉันคุยกันด้วยล่ะ” เมื่อเพื่อนๆคุณได้ยินก็สะดุ้งกันเป็นแทบและเปลี่ยนไปทำอย่างอื่นแทน คุณรู้สึกได้ถึงความอุ่นที่ข้อมือคุณ
.
.
ใช่แล้ว จงแดจับข้อมือของคุณและเขากำลังดึงคุณออกมาจากห้องเรียน “นายจะพาฉันไปไหน” “ก็คุณอายที่จะตอบคำถามของผม ผมก็เลยพาคุณออกมาจะตรงนั้น เพื่อที่จะตอบคำถาม”
ระหว่างที่เดินไปเรื่อยๆ เขาเริ่มเปลี่ยนจากจับข้อมือ ค่อยๆเลื่อนลงมาที่มือของคุณแทน
คุณเองยังรู้สึกกลัวผู้ชายคนนี้อยู่ ถึงแม้ว่ารอยยิ้มของเขาจะทำให้คุณรู้สึกอุ่นใจ ซักพักเค้าก็พาคุณมาหยุดอยู่ข้างสนามบาส
“ว่าไงครับสาวน้อย”
“เราสองคนไม่เคยรู้จักกันมาก่อนเลยนะคะ แล้วอยู่ๆ คุณก็มาขอฉันเป็นแฟน บอกมานะ ว่าคุณเป็นใคร แล้วต้องการอะไรกันแน่”
ชายหนุ่มหัวเราะเบาๆ พลางเดินเข้ามาใกล้หญิงสาวมากกว่าเดิม
“ผมก็เป็นคนที่อยากเป็นแฟนคุณไง” คุณอึ้งไปซักพัก คุณไม่คิดว่าจะมีผู้ชายคนไหนมาบอกกับคุณแบบนี้ตรงๆ
“เอ่อ นี่เธอ เราลองมาคบกันดูมั้ย ซัก7วันเป็นไง ตอนนี้คุณยังไม่รักผมไม่เป็นไร แต่ภายใน7วัน ผมจะต้องทำให้คุณรักผมให้ได้ เป็นอันว่าตงลงนะ.....ที่รัก”
‘ อะไรนะ ที่รัก!!!! นี่เค้าเรียกฉันว่าที่รักหรอ’
“ลองดูหน่อยมั้ย ไม่เห็นเสียหายอะไร ถ้าครบ7วันแล้วคุณยังไม่รักผม ผมจะเป็นคนไปจากคุณเอง”
‘ก็น่าสนดีแฮะ เป็นอันว่า........’
.
.
.
“ตกลง ฉันจะลองคบกับนายดู นายก็ดูเป็นคนดี ไม่มีพิษภัยอะไร”
“ขอบคุณนะที่รัก”
เรียกฉันอย่างนี้นี่ ก่ะจะให้ละลายอยู่ตรงหน้านายเลยใช่ไหม คิมจงแด >////<
“นี่นาย นายลากฉันมาที่นี่...........นายต้องพาฉันกลับไปที่ห้องด้วย”
“ได้เลย” ชายหนุ่มเอื้อมมือมาจับมือน้อยๆของหญิงสาวและพาเดินกลับขึ้นมาส่งที่ห้องเรียน
“ฉันไปก่อนนะ” คุณพยักหน้าเชิงตอบรับ ชายหนุ่มยิ้มร่าเริง และเดินจากไป คุณได้ยินเสียงที่ดังปานตลาดสด แต่มื่อเปิดประตูและเข้ามาในห้อง ทุกคนต่างมองเป็นตาเดียวอีกครั้ง
อะไรกันเนี่ย มองอยู่ได้เพื่อนฉัน
“มองอะไรกันนักหนาเล่า พวกเธอนี่” เมื่อเดินกลับมานั่งที่โต๊ะตัวเองเสียงอันครึกครึ้นก็กลับมาอีกครั้ง
“นี่นันนา เธอตอบพี่จงแดไปว่าไงบ้าง” ซึลกิเอ่ยถามเพื่อนรักของเธอ
และทุกอย่างก็เป็นอย่างที่คิด เสียงที่เคยดังกลับเงียบลงอย่ากะทันหันอีกครั้ง
‘พวกเธอนี่อยากรู้คำตอบอะไรนักหนาเล่า’
“ว่าไงล่ะนันนา” “ห๊ะ!!!! อ๋ออืม!!!”
“อ๋ออืม มันหมายความว่าไง”
แล้วจะสงสัยทำไมนักหนาล่ะเนี่ย ฉันก็อายที่จะตอบนะ
“เออๆๆๆ คำตอบมันคือ อ๋ออืม” “แสดงว่าเธอกับพี่จงแดก็.........เป็นแฟนกันแล้วอ่ะดิ”
“อืมๆๆ”
พอใจยัง ยัยเพื่อนบ้า
เสียงที่โห่ร้องชอบใจในคำตอบของหญิงสาวดังขึ้นมา
ฉันจะบ้าตาย
“นี่ ยังไงเธอก็ระวังตัวไว้ด้วยนะ ไอหมอนั่น ใช่เล่น” เสียงของเซฮุน เพื่อนสนิทของคุณอีกคนดังขึ้นมา หลังจากที่เขาเฝ้ามองเหตุการณ์ของคุณมาซักพัก
“ระวังอะไรหรอ” คุณทำหน้าสงสัย
“ก็ระวังไอ้หมอนั่นไง คิมจงแดน่ะ ฉันก็ได้ข่าวว่ามันเจ้าชู้ใช่ย่อย คุยกับผู้หญิงทีละหลายๆคน”
ฉันอึ้งในคำพูดของเซฮุนอยู่ซักพัก ฉันไม่อยากเชื่อ ว่าพี่จงแดจะเป็นคนอย่างนั้น ดูเค้าออกจะเรียบร้อย ดูให้เกียรติผู้หญิง เค้าไม่น่าจะทำอย่างนั้น
“จริงหรอ ฉันจะระวังไว้ละกัน”
แต่ยังไงก็เถอะ ระวังไว้ก็ไม่เสียหายอะไร
“อืม ฉันเตือนเธอด้วยความเป็นห่วง”
‘ห่วงหรือหวงกันแน่ นายอย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะ ว่านายคิดอะไรกับนันนา’ซึลกิได้แต่คิดในใจ
2.30 PM
“เลิกเรียนแล้วไปดูหนังกันมั้ยนันนา” “อืม เอาสิ”
“นี่ๆๆ นันนา มีคนมารอเธออยู่นอกห้องน่ะ” เสียงเพื่อนร่วมห้องคนหนึ่งเอ่ยขึ้นมา
ใช่แน่ๆ ไม่มีใครหรอก นอกจาก.............
“จงแด!!!!” เสียงเรียกอันอ่อนหวานของหญิงสาว ทำให้ชายหนุ่มที่ชื่อจงแดหันมาตามเสียง “นายมีอะไรหรือเปล่า”
“พี่ก็มาหานันนาไงล่ะ ไปเถอะไปดูหนังกัน”
ช้าไปหรือเปล่าคะคุณพี่ ฉันพึ่งตกลงไปกับเพื่อนเมื่อกี้เอง
“เอ่อ!!!! แต่ฉันพึ่งตกลงกับเพื่อนเมื่อกี้เองนะ ว่าจะไปดูหนังกัน” นันนาหันหน้าไปหากลุ่มเพื่อนที่ยืนอยู่ใกล้ๆ
“อ้อ!!! ไม่มีปัญหาค่ะพี่จงแด เชิญไปได้ตามสบายเลย”ซึลกิยิ้มให้พี่ชายตัวเล็กบางๆ
“เฮ้ย!!!ซึลกิ ทำไมแกปล่อยให้นันนาไปกับหมอนั่นสองต่อสองล่ะ”เซฮุนกระซิบข้างหูซึลกิเบาๆ
“นี่เค้าเป็นแฟนกัน เค้าไปด้วยกันไม่เห็นแปลก” “แต่.....” “ไม่มีคำว่าแต่ ส่วนแกมากับฉันเซฮุน” ซึลกิเขย่งเท้าเพื่อให้กอดคอเซฮุนได้ “ไปเถอะค่ะพี่จงแด ฉันฝากเพื่อนด้วยนะคะ นันนาเดี๋ยวคืนนี้โทรหา ไปละ” “เฮ้ยๆๆๆ ให้ฉันพูดกับนันนาก่อนดิ” “ไม่ต้องเลยแกอ่ะ ชอบทำให้คนอื่นเขว ไปพูดอะไรให้นันนาได้ยินเดี๋ยวนันนาเปลี่ยนใจ” ซึลกิรีบพาเซฮุนออกจากคู่รักร่างเล็ก นันนาและจงแดได้แต่ยืนหัวเราะการกระทำของซึลกิและเซฮุน ทั้งสองหันมาเจอกันและสบตากัน
“เอ่อ ไปได้ยัง” “อ้อ!!ไปสิๆ”จงแดเอื้อมมือมาจับมือนันนาอีกครั้ง พร้อมส่งรอยยิ้มอันหวานมอบให้
เจอรอยยิ้มแบบนี้เข้าไป ตายค่ะ เฮ้ออออ
ห้าง YG Department store
“นันนา หิวหรือเปล่า” “ก็นิดหน่อยค่ะ ทำไมอ่ะ หิวหรอ” “ก็นิดหน่อย ไปหาอะไรกินก่อนมั้ย เดี๋ยวพี่เลี้ยง” “เอาสิ”
จงแดพานันนามาที่ร้านอาหารญี่ปุ่นที่เค้ามาทานเป็นประจำ
“สั่งเลยนะ ตามใจเลย” “ค่ะ เอาซาซิมิกุ้ง ซูชิแซลมอน ทาโกยากิ แล้วก็ราเมงค่ะ”
“ผมเอาซาซิมิกุ้งครับ ทำไมกินน้อยจังล่ะ” “น้อยตรงไหนเนี่ย นายกินน้อยกว่าฉันอีก” “5555(+++)”
ยิ้มทีไรจะละลาย ไอ้บ้าเอ๊ยยย -..-
"ทำไมแกถึงปล่อยให้นันนาไปกับหมอนั่นสองต่อสอง" เซฮุนที่โดนซึลกิลากออกมา ได้แต่บ่น บ่น บ่น แล้วก็บ่น จนสาวน้อยที่มาด้วยเริ่มรำคาญ
นายก็เป็นห่วงแต่ยัยนั่นล่ะ ฉันล่ะ นายเคยเป็นห่วงบ้างมั้ย
"เค้าเป็นแฟนกัน แกน่ะ เกี่ยวอะไรกับเค้า"
"ฉันก็เป็น...เป็น เป็นเพื่อนไง"
แต่แกก็อยากเป็นแฟนยัยนันนาเหมือนกันล่ะน่า
ขอโทษค่ะที่หายไปนานกลับมาอัพก็ดันไม่ครบ 100% เนื่องจากไรท์มีงานต้องทำค่ะ ขอโทษจริงๆนะคะ ว่างเมื่อไหร่มาเมื่อนั้นค่าาา
ความคิดเห็น