ตำนานสามก๊ก

ลำดับตอนที่ #1 : เล่าปี่ กวนอู เตียวหุย พบพา

������������� ในสมัยพระเจ้าเลนเต้ขันทีใช้อำนาจหยาบช้าในการปกครองบ้านเมืองพวกชาวบ้านจึงรวมตัวกันก่อกบฐขึ้นชาวบ้านต่างพากันเรียกว่าโจรโพกผ้าเหลื่องซึ่งมีเตียวก๊กเป็นหัวหน้าแต่ละคนนั้นล้วนโพกผ้าเหลืองไว้ที่หัวทั้งสิ้น� โจรโพกผ้าเหลืองได้ทำการยึดครองหัวเมืองต่างๆจนชาวบ้านพากันเดือดร้อน� ร้อนไปถึงพระเจ้าเลนเต้จึงมีพระบรมราชโองการไปทั่งหัวเมื่องต่างๆให้ประกาศรับสมัครทหารเพื่อทำการปราบโจร
�������������� ณ� เมืองตุ้นก้วน� ชาวบ้านทั้งหลายต่างพากันมุ่งดูประกาศหนึ่งในนั้นมีขายผู้หนึ่งนามว่าเล่าปี่� เล่าปี่ยืนดูประกาศแล้วถอนหายใจออกมาทีหนึง� "ท่านเป็นลูกผู้ชายเหตุใดยืนดูประกาศแล้วมาถอนหายใจอย่างนี้เล่า"�� สิ้นเสียงคำหันไปตามทิศทางของเสียงเห็นชายผู้หนึ่งรูปร่างสูงใหญ่หน้าผากกว้าง้กมือนเสือจึงถามว่า� "ท่านเป็นใคร?"� ชายผู้นั้นจึงตอบว่า� "เรามีนามว่า� เตียวหุย� บ้านอยู่ที่ตุ้นก้วนมีอาชีพขายหมูเรายินดีคบท่านเป็นสหาย"� เล่าปี่เห็นเตียวหุยว่ากล่าวด้วยความเป็รมิตรจึงแนะนำตัวเองบ้าง� "เรามีนามว่า� เล่าปี่� อยู่ที่หมู่บ้านเล่าซองฉุนมีอาชีพทอเสื่อขายพ่อของข้าพเจ้าเป็นเชื้อพระวงศืกับพระเจ้าฮั่นโจโกแต่กลับอายุสั้น"� "แล้วเหตุใดเมื่อกี้ท่านได้ดูประกาศแล้วจึงถอนหายใจเล่า?"� เตียวหุยเอ่ยถามขึ้น� เล่าปี่จึงตอบว่า� "เราได้เห็นประกาศแล้วก็อยากจะช่วยบ้านเมืองอยู่� แต่ติที่ตรงไม่มีกำลังทรัพย์"� เตียวหุยได้ยินเช่นนั้นจึงถามขึ้นว่า� "ที่ท่านพูดเช่นนี้ท่านหมายความว่าอย่างไร?"� เล่าปี่จึงตอบกลับไปว่า� "เรานั้นอยากจะตั้งกองทหารอาสารบขึ้นมาแต่ไม่มีเงินทองที่จะตั้ง"� เตียงหุยได้ยินเช่นนั้นจึงร้องอ้อมาคำหนึ่งแล้วกล่าวว่า� "เรื่องนี้ไม่อยากท่านกับเรามีความเห็นตรงกันข้ายินดีจะช่วยท่านเต็มที่"��เล่าปี่ได้ยินเช่นนั้นจึงยกมือคาราวะเตียวหุยแล้วพูดว่า� "ขอบคุณท่านเตียวหุยมากที่ช่วยเหลือข้า"� กล่าวจบคนทั้ง 2 ก็ได้พากันไปเลี้ยงฉลองที่ร้านเหล้า
�����������������เล่าปี่และเตียวหุยต่างก็ดื่มสุราและพูดจากันอย่างเพลิดเพลินพลันเห็นชายผู้หนึ่งเข้ามาในร้ายอาหารและสั้งสุราอย่างเร่งรีบ เล่าปี่เห็นชายผู้นั้นมีลักษณะแปลกคือ� สูงประมาณหกศอกหน้าแดงดั้งผลพุทราสุกจึงเอ่ยชักชวนให้มานั้งโต้ะด้วยกันและแนะนำตนเองกับเตียวหุยแล้วเอ่ยถามขึ้น� "ไม่ทราบว่าท่านมีนามว่ากระไร?"� � ชายผู้นั้นจึงตอบว่า� "เรามีนามว่ากวนอูกำลังจะรีบไปสมัครเป็นทหารเพื่อทำการปราบพวกโจร"� "พอดีเลยพวกข้าทั้ง 2 ก็กำลังปรึกษาหารือเกี่ยวกับเรื่องนี้พอดี"� กวนอูได้ฟังเล่าปี่พูดเช่นนั้นก็เกิดอาการยินดีจึงถามว่า� "พวกท่านก็จะไปสมัครด้วยรึ"� เล่าปี่จึงบอกว่า "เราไม่ได้จะไปสมัครหรอกแต่พวกเราจะตั้งกองทหารอาสาขึ้นมาเองต่างหาก"� "หากท่านกวนอูไม่รังเกลียดจงเข้าร่วมกับพวกเราด้วยเถิด"� กวนอูได้ยินดังนั้นก็ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึงแล้วกล่าวว่า� "ตกลงข้าจะเข้าร่วมกับพวกท่าน"� เตียงหุยได้ยินดังนั้นจึงโพลงขึ้นมาว่า "ขอให้พวกท่านทั้ง 2 ไปหารือและทำการสาบานเป็นพี่น้องที่บ้านข้ากันเถิด ดอกท้อที่บ้านข้ากำลังบานเชียว" เล่าปี่กับกวนอูได้ยินเช่นนั้นจึงตอบตกลง
������������������เมื่อมาถึงบ้าบเตียวหุยทั้งสามจึงนำของที่จะใช้ในการสาบานตนมาเมื่อของครบทั้งสามจึงนั้งคุกเข่าลงแล้วพูดพร้อมกันว่า "ข้าพเจ้า เล่าปี่ กวนอู เตียวหุย แม้ไม้ใช้พี่น้องกันแท้ๆ แต่จะขอสาบานให้เป็นพี่น้องเหมือนน้องในใส้� พวกข้าพเจ้าจะไม่ทิ้งกันแม่อยู่ในอัตรายหากวันใดพวกข้าพเจ้าทำผิดคำสาบานขอให้เทพยดาฟ้าดินลงโทษเถิด"
����������������� เมื่อทั้ง 3 ได้ทำการสาบานกันแล้วก็ไล่เลี่ยอายุกัน เล่าปี่เป็นพี่ใหญ่ กวนอูเป็ยพี่รอง� เตียวหุยเป็นน้องเล็ก จากนั้นทั้ง 3 ก็ได้รวบรวมผูกล้าที่มาอาสารบได้ถึง 300 คน
������������������ เตียวสิเผงและเล่าสงเป็นพ่อค้าม้าปกติจะเดินทางไปต่างแคว้นเพื่อขายม้าแต่โจรโพกผ้าเหลืองระบาดไปทั่วจึงออกเดินทางไปค้าขายไม่ได้งมาหาเล่าปี่� เล่าปี่เห็นเตียวสิเผงและเล่าสงมาหาตนจึงเอ่ยถามขึ้นว่า "ท่านทั้ง 2 เป็นใคร" เตียวสิเผงเเละเล่าสงรีบแนะนำตัวทันที "ข้ามีนามว่าเตียวสิเผงและนี้สหายข้าเล่าสง ข้าทั้ง 2 เดือดร้อนมากที่ทำการค้าขายไม่ได้เพราะพวกโจรอาละวาดข้าทั้ง 2 จึงจะมาขอให้ท่านช่วยเหลือ"
������������������ "สิ่งใดที่ข้าช่วยเหลือได้ข้าก็จะช่วยอยู่แล้วและตอนนี้ข้ามีเหล่าผู้กล้ามาสมัครเป็นทหารอาสาถึง 300 คนแล้วท่านทั้ง 2 ไม่ต้องเป็นห่วงข้าจะจัดการพวกโจรเอง" เตียวสิเผงและเล่าสงได้ยินเช่นนั้นจึงพูว่า "งั้นข้าทั้ง 2 คนจะช่วยท่านโดยการบริจาคม้าให้ท่าน 50 ตัว เงิน 500ตำลึงกับเหล็ก 100 หาบให้แก่ท่านในการทำศึก" เล่าปี่ได้ยินดังนั้นจึงยกมือขึ้นคำนับแล้วกล่าวขอบคุณ เตียวสิเผงและเล่าสงจึงลากลับ
����������������� เมื่อได้ของมาแล้วเล่าปี่จึงสั้งให้เตียวหุยเอาเหล็กที่ได้ไปตีเป็นอาวุธ� เล่าปี่ได้กระบี่คู่ กวนอูได้ง้าว� เตียวหุยได้ทวน� หลังจากทุกอย่างเสร็จสิ้นเล่าปี่ก็พร้อมเดินทางที่จะไปรบ ระหว่างนั้นมีชายฉกรรณ์ขอมาเข้าด้วยอีกจำนวนหนึงทำให้เล่าปี่มีทหารถึง 500 คน เล่าปี่จึงเดินทางไปหาเล่าเอี๋ยนเจ้าเมืองตุ้นก้วน�
������������������ "ข้าพเจ้าเล่าปี่เป็นทหารอาสามาขอรบสู้โจรโพกผ้าเหลืองขอรับ" เล่าเอี๋ยนได้ยินเช่นนั้นจึงพูดว่า "เจ้าชื่อเล่าปี่รึ แซ่เดียวกับเราเลยเพราะฉนั้นเจ้าก็เป็นหลานข้านะสิ พวกเจ้าจลจัดหาที่พักให้หลายข้าเดี้ยวนี้"เล่าเอี๋ยนพูดขึ้นพร้อมหันหน้าไปทางทหารของตน "ขอบคุณท่านอามากที่ต้อนรับข้าอย่างดี"เล่าปี่พูดขึ้น� เล่าเอี๋ยนได้ยินเช่นนั้นจึงพูดขึ้น "ไม่เป็นไรหรอกหลายชายเจ้าจงไปพักผ่อนให้สบายเถอะเจ้าจะได้มีแรงสู่รบ"� "งั้นข้าขอตัวก่อน"�พูดจบเล่าปี่กับเหล่าทหารก็แยกย้ายกันพักผ่อนเพื่อรอเวลาแห่งการสู้รบ