ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Touken ranbu มาป่วยดาบกันเถอะ!

    ลำดับตอนที่ #47 : ► Doutanuki Masakuni (ปัจจุบันเป็นอุจิ)

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.83K
      12
      25 ก.ค. 58







     
     


    ในหมู่ดาบที่สร้างมาโดยเน้นความงามทางด้านศิลปะ
    ก็ยังมีบางเล่มที่รักษาไว้ซึ่งประโยชน์ใช้สอยเป็นหลัก
    นั่นคือ "พลังทำลาย" และ "การฆ่าฟัน"
    โดทานูกิมาซาคุนิ [同田貫正国] คือสิ่งที่เกิดมาเพื่อการนั้น
    ด้วยชื่อเสียงด้านความคมและแกร่งของใบดาบ
    จึงทำให้โด่งดังและต้องปราถนาในหมู่นักรบมากว่าขุนนาง
    เพื่อก้าวสู่สงครามโดยไม่เป็นสองรองใคร
    ชื่อนี้จริงๆแล้ว สืบทอดมาจากชื่อของสำนักดาบชื่อดัง
    "โดทานูกิ" [同田貫] แห่งจังหวัด 'ฮิโกะ'
    แต่ผู้ตั้งจริงๆแล้วแฝงความนัย จากการเล่นคำอีกอย่างไว้
    นั่นคือ "ทะลวงช่องท้อง สะบั้นร่างกาย" [胴田貫]

    เจ้าทานูกิในเกมจึงมักพร่ำถึงสงครามและการต่อสู้
    รวมถึงเรื่องรูปร่างหน้าตาเป็นสิ่งไร้สาระไม่สำคัญอะไร
    เพราะต้นกำเนิดของเจ้าทานูกิที่แลไม่มีพิษภัย
    คือสัตว์ร้ายแห่งฮิโกะที่พร้อมจะขย้ำคออีกฝ่าย
    ได้อย่างดุดัน

    นอกจากความนิยมทางกายภาพแล้ว
    โดทานูกิจริงๆแล้วโจษจันที่สุดในฐานะ
    ดาบของ โองามิ อิทโตะ
    หรือที่รู้จักในนาม ซามูไรพ่อลูกอ่อน
    (Lone Wolf and Cub)
    (ดักแก่กันไป แต่อาจจะคุ้นหูกันบ้างด้วยความโด่งดัง)
    ซามูไรคู่ใจโชกุน(Kogi Kaishakunin) ที่มีหน้าที่
    เป็นสักขีพยานในการคว้านท้อง และตัดศรีษะให้ตามพิธี
    ในหมู่สามตระกูลใหญ่ หากได้รับคำสั่งมา
    เสมือนเป็นผู้แทนพระองค์ เทียบเท่าโชกุนมาเอง
    อีกทั้งยังเป็นยอดฝีมือในเพลงดาบโชวริว
    หากผู้ใดขัดขืน ต่อให้ใหญ่แค่ใหนก็สังหารทิ้งได้ทันที

    แต่สุดท้าย ก็ถูกหักหลัง และตราหน้าเป็นกบฏ
    ภายไต้แผนร้ายจากหนึ่งในตระกูลใหญ่
    ครอบครัวถูกกวาดล้างจนสิ้น เหลือเพียงลูกชายคนเดียว 
    เดินทางร่อนเร่ไปด้วยกัน สองคนพ่อลูกอ่อนในรถเข็น
    เพื่อตามเช็คบิลแก้แค้นให้ภรรยาและศักดิ์ศรีของตน
    ท่ามกลางมือสังหารมากมายที่ส่งมาไล่ล่าปลิดชีพ
    แต่สุดท้ายก็จบชีวิตลง ด้วยน้ำมือของศัตรูที่เปี่ยมน้ำใจ
    ผู้พ่อถูกสังหารด้วยแผลหอกจากหัวหน้าตระกูลยางิว
    ส่วนอีกฝ่ายก็อ้าแขนรับคมอาวุธจากลูกชายตัวน้อย
    ที่หยิบอาวุธวิ่งเข้าใส่อย่างโกรธเกรี้ยว
    เพื่อจบสิ้นความแค้นที่มีต่อกันจนหมดสิ้น

    -คมแผลมากมายบนใบหน้าโดทานูกิ สื่อถึง
    ความบอบช้ำของดาบที่ผ่านการสู้รบมามากมาย
    กว่าจะถึงศึกสุดท้าย ที่สะบักสะบอมเกินกว่า
    จะปกป้องเจ้านายไหว จนหักคาที่จากคมหอกที่ฟาดใส่
    -หมวกซามูไรที่แตกร้าว บ่งบอกถึงหน้าที่สะบั้นศรีษะนักรบ
    ผู้ออกนอกลู่นอกทาง เพราะสีที่แตกต่างจากตัวเอง
    บ่งบอกว่าเป็นของอีกฝ่าย
    ไม่ใช่ตัวเอง อีกทั้งยังเป็นภาระที่ไม่อาจละทิ้งไป
    (จะสื่อถึงลูกชายของเจ้าของด้วยรึเปล่าก็มิอาจทราบได้)
    -ชุดสไตล์โรนิน ที่บ่งบอกว่าเป็นซามูไรไร้นาย

    (cr.Touken Ranbu)







    © themy  butter
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×