Touken ranbu มาป่วยดาบกันเถอะ!

ลำดับตอนที่ #52 : ► Hotarumaru

+ Hotarumaru [蛍丸] +
'แสงหิ่งห้อยปาฏิหาริย์ ที่เลือนลางไปกับกาลเวลา'
 

ดาบใหญ่ญี่ปุ่น เป็นดาบที่ใช้บนหลังม้าหรือประดับยศฐา 
แม้โฮตารุมารุจะจัดเป็นดาบใหญ่แต่ขนาดและความยาวกลับน้อยกว่าพวกพ้องเล็กน้อย
มีตำนานกล่าวไว้ว่า ครั้งหนึ่งเจ้าของดาบโฮตารุต่อสู้กับศัตรู เพื่อหนีจากการไล่ล่าอย่างเอาเป็นเอาตาย
แต่กว่าจะรอดมาได้ โฮตารุมารุในมือก็ทั้งบิ่นและยับเยินไปหมดระหว่างที่กำลังนอนพักอยู่นั้น
เขาฝันเห็นแสงหิ่งห้อยมากมายส่องแสงเรืองรองอยู่รอบตัวบ้าน บ้างก็บินวนไปรอบๆ
บ้างก็มาเกาะที่ตัวดาบ งดงามจนฝังใจ พอตื่นมารอยบิ่นบนตัวดาบก็กลับจางหาย
อีกทั้งบางตำนานยังกล่าวอีกว่า เมื่อยกดาบขึ้นสะท้อนกับแสง
โฮตารุมารุจะส่องประกายเป็นดวงกลมตอบรับแสงนั้น ประหนึ่งกับดวงไฟของหิ่งห้อยก็มิปาน

แต่ปาฏิหาริย์นี้ก็มิอาจก้าวข้ามความจริงไปได้
เมื่อสิ้นสงครามโลกครั้งที่สอง โฮตารุมารุเองก็ประสพชะตากรรม
เฉกเช่นเดียวกับศาสตราอีกหลายเล่ม ด้วยกฏหมายห้ามพกพาอาวุธที่เข้ามาประกาศใช้
บ้างก็ว่าถูกทำลาย ไม่ก็ถูกข้าศึกยึดไป แล้วแสงหิ่งห้อยนั้น ก็เลือนหายไปจากแผ่นดินญีปุ่นตลอดกาล...

"อา...หิ่งห้อย.. ระยิบระยับ... สวยจัง... เต็มไปหมด... เลย..."

 

คือคำกล่าวสุดท้ายในเกมของหนุ่มน้อยโฮตารุมารุ

หากเราพลาดทำดาบหัก...

นั่นคือปาฏิหาริย์แห่งแสงหิ่งห้อยที่มิอาจก้าวข้ามความจริง...

(cr.Touken ranbu)

_________________________________________________________________________

เรียบเรียงภาษาไทยโดย Fuya

ใช้ข้อมูลอ้างอิงจาก "Legends and Stories Around the Japanese Sword" 
โดย Markus Sesko. 2011. บทที่ 13. "Fireflies and Swords?"

โฮตารุมารุ (Hotarumaru,蛍丸) ชื่อนำของดาบเล่มนี้มาจาก 

"หิ่งห้อย" (Hotaru 蛍) ตรงตัวครับ

ดาบโฮตารุมารุเป็นดาบคลาสโนดาจิ (ดาบฟันม้า) ถูกตีขึ้นโดยช่างตีดาบนามว่า "ไร คุนิโทชิ" 

มีความยาวเฉพาะตัวใบดาบยาวมากกว่า 1 เมตร (ไม่มีการวัดความยาวที่ชัดเจนระบุไว้)

ในปี 1336 สี่เดือนหลังจากศึกฮาโกเน่ "อาโซ โคเรซุมิ" หัวหน้าบ้านอาโซแห่งพันธมิตรกองทัพจักรพรรดิญี่ปุ่น 

ผู้เป็นนายของดาบยาวถูกกลศึกไล่ต้อน สูญเสียมิตรสหายและพี่น้องแทบทั้งหมด 

ต้องใช้ดาบปกป้องชีวิตกระเสือกระสนหนีลงภูเขา ดาบยาวนั้นบิ่นและเปราะเนื่องจากผ่านศึกหนักจนแทบแตกหัก

โคเรซุมิที่หนีเอาชีวิตรอดจนอ่อนล้าเผลอสลบไสลไป เขาฝันเห็นฝูงหิ่งห้อยหลงฤดูบินวนเวียนมาเกาะบนดาบยาว

ที่ถูกตีโดยช่าง ไร คุนิโทชิของเขา ทำให้ใบดาบเรืองแสงหิ่งห้อยนานตลอดคืน 

โคเรซุมิตื่นขึ้นมาในยามเช้า เขาชักดาบออกจากฝักและพบกับปาฏิหารย์ ร่องรอยการต่อสู้ รอยบิ่น 

รอยแตกทั้งหมดหายไปอย่างน่าพิศวง

(ด้วยเหตุนี้เอง บทพูดในเกมของฮตจังจึงเพ้อถึงหิ่งห้อยบ่อยๆ ตอนดาบหักก็ละเมอถึงแสงหิ่งห้อยครับ)

อาโซ โคเรซุมิในฐานะหัวหน้าบ้านอาโซและศาลเจ้าอาโซ (ปัจจุบันอยู่ในจังหวัดคุมาโมโตะ )

จึงตั้งชื่อดาบเล่มนี้ว่า "โฮตารุมารุ" และเก็บไว้เป็นสมบัติประจำตระกูลสืบทอดไป 

ภายหลังถูกประกาศให้เป็นสมบัติประจำชาติญี่ปุ่น

เป็นที่น่าเสียดายที่สุดท้ายแล้ว หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ดาบโฮตารุมารุหายสาบสูญไปจากโลก 

สันนิษฐานกันต่างๆนาๆว่าถูกพวกนักล่าของสะสมมาลักเอาไประหว่างการบุกยึดพื้นที่ญี่ปุ่น 

บ้างก็ว่าปรากฏเป็นข่าวลือถึงผู้พบเห็นดาบโฮตารุมารุในมือนักสะสมที่ต่างๆในประเทศ 

แต่จากการที่ไม่มีหลักฐานใดๆแน่ชัด นักวิชาการส่วนมากจึงลงความเห็นว่าน่าจะถูกทำลายไปแล้ว

© themy butter