ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro จุดเริ่มต้นของความชิงชัง
"ฮยอกแจ ไปเรียกพี่ชายเรามาคุยกับพ่อหน่อยสิ"ภายในห้องทำงาน ผนังปูด้วยไม้เนื้อดีมีชายสูงอายุพูดกับลูกชายคนเล็กด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด
“เอ่อ .. ได้ฮ้ะ”ร่างบางก้มหัวเบาๆเป็นการตอบ สองขาเรียวรีบก้าวไปที่ห้องทำงานอีกห้องหนึ่ง
ตึกๆๆๆๆ .. ฮยอกแจเดินไปที่ห้องทำงานของชายผู้พี่ด้วยความเร่งรีบ ในหัวก็มีคำถามตีปะปนกันไปหมดว่านี่เกิดอะไรขึ้นพ่อถึงกับต้องเรียกพี่ไปคุยเป็นการส่วนตัว สีหน้าก็เคร่งเครียดมาก
เมื่อร่างบางเดินมาหยุดที่หน้าห้องทำงานที่ติดป้ายชื่อ ‘ ฮันเกิง ‘
มือเล็กค่อยๆเคาะประตูสีหน้าก็เป็นกังวลเล็กน้อย ก่อนที่จะเดินเข้าไปเมื่อบุคคลภายในห้องอนุญาตให้เข้าไป
“พะ .. พี่ พี่ฮ้ะ”ฮยอกแจเรียกเบาๆสีหน้าเป็นกังวล
“หืม ? มีอะไรเหรอฮยอกแจ”ชายผู้พี่เงยหน้าขึ้นมองหน้าชายผู้น้องด้วยความสงสัยหลังจากที่เคร่งเครียดกับกองเอกสารจำนวนมาก
“พ่อเรียกพี่ไปคุยด้วย ผมไม่รู้ว่าพ่อเรียกไปทำไม ท่าทางเครียดมากเลย”ชายผู้น้องพูดเสียงค่อย
“อืม ขอบใจมาก เดี๋ยวพี่ไปหาพ่อเดี๋ยวนี้ล่ะ”ชายผู้พี่มีสีหน้าเครียดเล็กน้อยเมื่อเห็นอาการของน้องตัวเองเป็นแบบนี้ สองขายาวก็รีบก้าวเดินไปที่ห้องทำงานของพ่อทันที
------------------------------------------------------------------
ก็อกๆๆ ..
ชายผู้พี่เปิดประตูเข้าไปในห้องทำงานของผู้เป็นพ่อ เมื่อได้รับคำอนุญาต
“ฮันเกิง .. “ผู้เป็นพ่อเอ่ยชื่อลูกชายคนโตด้วยเสียงเครียด
“ครับพ่อ”ลูกชายคนโตตอบรับเสียงหนักแน่นเพราะตัวเองก็เปรียบเสมือนหัวหน้าครอบครัวอีกคน
“แกยังไม่รู้ใช่มั้ย .. บริษัทเรากำลังจะล้มละลาย เพราะบริษัทคู่แข่งตอนนี้ทำกำไรได้ดีกว่าบริษัทเราเยอะมาก อีกไม่นานก็จะนำหน้าบริษัทเรา บริษัทที่เป็นลูกค้าเราก็คงจะไปลงทุนที่บริษัทนั้นแทน”ชายผู้เป็นพ่อถึงกับกุมขมับ
“ครับพ่อ ผมรู้ .. ผมจะทำให้บริษัทเราไม่ล้มละลาย”ฮันเกิงพูดด้วยเสียงหนักแน่นเมื่อคิดว่าความคิดที่เขาคิดได้ในเวลานี้คงช่วยให้บริษัทของครอบครัวเขาไม่ล้มละลาย
“แกจะทำอะไร ฮันเกิง”ผู้เป็นพ่อเอ่ยถามด้วยความสงสัย
“เดี๋ยวพ่อก็รู้ครับ ถึงมันจะไม่ใช่วิธีที่ดีนักหนา แต่ก็เป็นวิธีที่ทำให้บริษัทเราอยู่รอด”ฮันเกิงบอกให้พ่อของเขาวางใจ
“พี่จะทำอะไรของพี่นะ คนบ้างานแบบนั้น .. “ฮยอกแจพูดกับตัวเองเสียงเบา เมื่อฮยอกแจได้ยินสิ่งที่พ่อกับพี่ฮันเกิงคุยกันจากการแอบฟัง
------------------------------------------------------------------
“ฮ่าๆๆๆๆ เป็นไงบ้างครับพ่อ ผลงานของผม ถูกใจพ่อรึเปล่า”ชายร่างบางมีแววตาดุดันแต่ซ่อนความหวานเอาไว้ยิ้มร่าในการฉลองผลกำไรมากมายกับชายผู้เป็นพ่อของเขาเอง
“เก่งมากไอ้ลูกรัก อีกไม่นานบริษัทคู่แข่งเราก็จะล้มละลาย แล้วบริษัทเราก็จะเป็นที่หนึ่ง มีบริษัทอื่นๆมาลงทุน และเราก็จะสบายกันจนตาย”ชายผู้เป็นพ่อเปรยให้ชายผู้เป็นลูกฟัง
“เป็นไงครับแม่ ผมทำสำเร็จแล้ว แม่ดีใจกับผมมั้ย”นิ้วเรียวกยิบกรอบรูปที่ใส่รูปผู้เป็นแม่ของเขาขึ้นมาพร้อมยิ้มด้วยความสุขที่ล้นเอ่อ ถึงแม้แม่ของเขาจะเสียไปนานแล้วก็ตาม ..
“เอ่อ .. ได้ฮ้ะ”ร่างบางก้มหัวเบาๆเป็นการตอบ สองขาเรียวรีบก้าวไปที่ห้องทำงานอีกห้องหนึ่ง
ตึกๆๆๆๆ .. ฮยอกแจเดินไปที่ห้องทำงานของชายผู้พี่ด้วยความเร่งรีบ ในหัวก็มีคำถามตีปะปนกันไปหมดว่านี่เกิดอะไรขึ้นพ่อถึงกับต้องเรียกพี่ไปคุยเป็นการส่วนตัว สีหน้าก็เคร่งเครียดมาก
เมื่อร่างบางเดินมาหยุดที่หน้าห้องทำงานที่ติดป้ายชื่อ ‘ ฮันเกิง ‘
มือเล็กค่อยๆเคาะประตูสีหน้าก็เป็นกังวลเล็กน้อย ก่อนที่จะเดินเข้าไปเมื่อบุคคลภายในห้องอนุญาตให้เข้าไป
“พะ .. พี่ พี่ฮ้ะ”ฮยอกแจเรียกเบาๆสีหน้าเป็นกังวล
“หืม ? มีอะไรเหรอฮยอกแจ”ชายผู้พี่เงยหน้าขึ้นมองหน้าชายผู้น้องด้วยความสงสัยหลังจากที่เคร่งเครียดกับกองเอกสารจำนวนมาก
“พ่อเรียกพี่ไปคุยด้วย ผมไม่รู้ว่าพ่อเรียกไปทำไม ท่าทางเครียดมากเลย”ชายผู้น้องพูดเสียงค่อย
“อืม ขอบใจมาก เดี๋ยวพี่ไปหาพ่อเดี๋ยวนี้ล่ะ”ชายผู้พี่มีสีหน้าเครียดเล็กน้อยเมื่อเห็นอาการของน้องตัวเองเป็นแบบนี้ สองขายาวก็รีบก้าวเดินไปที่ห้องทำงานของพ่อทันที
------------------------------------------------------------------
ก็อกๆๆ ..
ชายผู้พี่เปิดประตูเข้าไปในห้องทำงานของผู้เป็นพ่อ เมื่อได้รับคำอนุญาต
“ฮันเกิง .. “ผู้เป็นพ่อเอ่ยชื่อลูกชายคนโตด้วยเสียงเครียด
“ครับพ่อ”ลูกชายคนโตตอบรับเสียงหนักแน่นเพราะตัวเองก็เปรียบเสมือนหัวหน้าครอบครัวอีกคน
“แกยังไม่รู้ใช่มั้ย .. บริษัทเรากำลังจะล้มละลาย เพราะบริษัทคู่แข่งตอนนี้ทำกำไรได้ดีกว่าบริษัทเราเยอะมาก อีกไม่นานก็จะนำหน้าบริษัทเรา บริษัทที่เป็นลูกค้าเราก็คงจะไปลงทุนที่บริษัทนั้นแทน”ชายผู้เป็นพ่อถึงกับกุมขมับ
“ครับพ่อ ผมรู้ .. ผมจะทำให้บริษัทเราไม่ล้มละลาย”ฮันเกิงพูดด้วยเสียงหนักแน่นเมื่อคิดว่าความคิดที่เขาคิดได้ในเวลานี้คงช่วยให้บริษัทของครอบครัวเขาไม่ล้มละลาย
“แกจะทำอะไร ฮันเกิง”ผู้เป็นพ่อเอ่ยถามด้วยความสงสัย
“เดี๋ยวพ่อก็รู้ครับ ถึงมันจะไม่ใช่วิธีที่ดีนักหนา แต่ก็เป็นวิธีที่ทำให้บริษัทเราอยู่รอด”ฮันเกิงบอกให้พ่อของเขาวางใจ
“พี่จะทำอะไรของพี่นะ คนบ้างานแบบนั้น .. “ฮยอกแจพูดกับตัวเองเสียงเบา เมื่อฮยอกแจได้ยินสิ่งที่พ่อกับพี่ฮันเกิงคุยกันจากการแอบฟัง
------------------------------------------------------------------
“ฮ่าๆๆๆๆ เป็นไงบ้างครับพ่อ ผลงานของผม ถูกใจพ่อรึเปล่า”ชายร่างบางมีแววตาดุดันแต่ซ่อนความหวานเอาไว้ยิ้มร่าในการฉลองผลกำไรมากมายกับชายผู้เป็นพ่อของเขาเอง
“เก่งมากไอ้ลูกรัก อีกไม่นานบริษัทคู่แข่งเราก็จะล้มละลาย แล้วบริษัทเราก็จะเป็นที่หนึ่ง มีบริษัทอื่นๆมาลงทุน และเราก็จะสบายกันจนตาย”ชายผู้เป็นพ่อเปรยให้ชายผู้เป็นลูกฟัง
“เป็นไงครับแม่ ผมทำสำเร็จแล้ว แม่ดีใจกับผมมั้ย”นิ้วเรียวกยิบกรอบรูปที่ใส่รูปผู้เป็นแม่ของเขาขึ้นมาพร้อมยิ้มด้วยความสุขที่ล้นเอ่อ ถึงแม้แม่ของเขาจะเสียไปนานแล้วก็ตาม ..
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น