ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1 เปิดเทอมวันแรก กับ โรงเรียนใหม่
"แม่ฮะ ผมไปนะ"
"ตั้งใจเรียนนะลูก อย่าไปมีเรื่องที่ไหนนะเข้าใจไหม"
"โห่แม่อ่ะผมโตแล้วนะอีกอย่างถ้าไม่มีใครมาหาเรื่องก่อนผมก็สงบจะตายนะ"
"ให้มันจริงเถอะเราน่ะ"
"ครับแม่ไปนะไอไคมารอแล้ว หอมทีนะ อ่า ชื่นใจ 555"
พอพูดเสร็จลูกชายตัวดีก็เดินออกมา คนเป็นแม่ก็ได้แต่ส่ายหน้ากับความไม่รู้จักโตของลูกชายที่ตอนนี้ก็สอบเข้าโรงเรียนม.ปลายแล้ว
สวัสดีครับ ผมชื่อ โอเซฮุน ลูกชายสุดหล่อคนเดียวของตระกูลโอ และนั่นคนที่ยืนทำหน้าดำอยู่หน้าบ้านผมมันชื่อคิมจงอิน หรือ ที่ทุกคนชอบเรียกมันว่าไค
"กว่าจะออกมาได้นะมึง โตเป็นควายทำแอ๊บแบ๊วอยู่นั่นแหละ" ดูมันครับ คนเขาแสดงความรักกับบุพการีมันผิดตรงไหน
"เออก็มาแล้วเนี่ยมึงจะบ่นอีกนานป่ะรีบไปได้ละ กุไม่เอารถไปนะ ไปกับมึงดีกว่าประหยัด 555555" ก็มันจริงนี่ครับ555 ประหยัดดี แต่ความจริงผมก็ไม่ใช่คนไม่มีเงินหรอกนะครับ บ้านผมน่ะทำธุรกิจส่วนตัว แต่อย่าให้พูดเลยครับว่ามันคืออะไร มันมากมายเหลือเกิน ส่วนไอไคน่ะหรอเห็นมันดำอย่างนี้แต่มันก็ลูกคนมีเงินนะ(เกี่ยวกันไหม- -)
"เออเอาไงก็เอาเถอะขึ้นมาได้ละ ยังไม่อยากสายตั้งแต่วันแรก"
"ครับครับ เข้าใจแล้วไปออกรถได้ กัมจงงงง โอ๊ยยยย"
"เมื่อกี้มึงพูดกัมอะไรนะ"
"เปล่าๆ รีบไปเหอะ แหะๆ" ดูจากหน้ามันแล้วผมไม่กล้าพูดอีกรอบเลย มันเล่นตบกะโหลกผมขนาดนั้น แล้วดูมันทำหน้าดำทะมึนขนาดนั้นผมเงียบดีกว่า
KAI's part
เห้อ กว่าผมจะได้มาโรงเรียน วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกของผม กับโรงเรียนใหม่ ใช่แล้วครับตอนนี้ผมเพิ่งเข้าม.ปลายปี1 โรงเรียนชื่อดัง ถ้าใครได้เข้ามาก็รู้เลยว่ารวย หึหึ
"โหโรงเรียนนี้ก็ใช้ได้เลยนะเนี่ย ไหนดูดิ๊มีสาวคนไหนน่าสนมั่ง" ไอเซฮุนครับดูมันเข้ามาไม่ทันไรก็จะมองหาแต่สาวๆ แต่จะว่ามันก็ไม่ได้หรอกครับเพราะผมเองก็หาเหมือนกัน แหมก็เข้าโรงเรียนใหม่มาทั้งทีก็ต้องสำรวจกันหน่อยจริงไหมล่ะครับ
"เห้ยไอฮุน ขึ้นห้องเหอะว่ะขี้เกียจหาละง่วงไปนอนก่อน พักเที่ยงค่อยสำรวจละกัน" ถึงผมจะอยากสำรวจแค่ไหนแต่ความง่วงของผมต้องมาก่อนครับ
"เออๆ โห่วไรวะแล้วนี่เราเรียนห้องไหนเนี่ย" เออว่ะพวกผมยังไม่รุ้เลยว่าห้องพวกผมอยู่ตรงไหน
"เออไม่รู้ว่ะ ถามใครดีวะ"
"เห้ย พี่!!!" อะไรวะ อยู่ๆไอฮุนก็ตะโกนแล้วชี้ไปทางกลุ่มคนตัวเล็กๆ โอ้โหน่ารักกันทั้งกลุ่มเลยนะเนี่ย ว่าแต่ไอฮุนมันรู้จักได้ไงวะ
LUHAN's part
"เห้ย พี่!!!!!!!" เสียงเด็กที่ไหนมาตะโกนแถวนี้เนี่ย เห้ยเด็กนั่นมัน!!!
"ลูฮานแกรู้จักหรอทำไมเด็กนั่นตะโกนแล้วชี้มาทางพวกเราล่ะ"
"อืมนั่นน่ะสิ คนมองใหญ่แล้วเนี่ย"เสียงแบคฮยอนและดีโอเพื่อนสนิทของผมเอ่ยถามขึ้น ก็นะจะไม่รู้จักได้ไงล่ะเจอหน้ากันแทบจะทุกวัน เห้ออนี่ัมันเข้าเรียนโรงเรียนนี้ตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย
ยังไม่ทันที่ผมจะได้ตอบคำถามของสองเพื่อนซี้ตัวเล็กของผม เจ้าตัวที่พวกันถามถึงก็เดินเข้ามาถึงที่ๆพวกผมยืนกันแล้ว เอ๊ะ แล้วนั่นมันมากับใครเนี่ย เหมือนจะหล่อเลยนะเสียอย่างเดียวดำไปหน่อยนะ หึหึ
"พี่โชคดีจังเลย เจอพี่ลูฮานที่นี่ด้วย ผมลืมไปเลยนะเนี่ยว่าพี่ก็เรียนที่นี่เหมือนกัน"
"โชคดีกับผีนายน่ะสิ ฉันจะต้องเจอนายที่บ้านไม่พอนี่ยังตามมาถึงที่โรงเรียนชีวิตฉันจะเหลือความสงบบ้างไหมเนี่ย" เห้อ คิดแล้วก็เหนือยใจ
"โห่พี่อ่ะ ผมไม่ทำให้พี่ลำบากหรอกหน่า แต่ตอนนี้ผมกับเพื่อนกำลังหาทางไปห้องเรียนอยู่พี่พาไปหน่อยสิ เห้ยไอไคไหว้พี่เขาสิ" ไอเซฮุนหันไปบอกเพื่อนของมันที่ตอนนี้กำลังยืนหน้านิ่งจ้องหน้าเพื่อนตัวเล็กตาโตของผมอยู่
"อะ เอ้อ สวัสดีครับ ผมคิมจงอิน เรียก ไค ก็ได้ครับ"
"อืมๆ เอาเหอะ โทษทีนะตอนนี้ฉันไม่ว่างพาไปหรอกนะ หาทางไปเองละกันฉันต้องรีบเ้าเรียนเดี๋ยวจะสายไปละ" พอผมพูดเสร็จผมก้รีบลากเพื่อนของผมแลววิ่งขึ้นห้องเรียนไปเลย หึ สมน้ำหน้าหาทางเอาเองละกนไม่อยากยุ่ง5555555555
"นี่ลู่ เด็กนั่นมันใครอ่ะแล้วยังไอคนที่มาจ้องหน้าพวกฉันอย่างกะคนบ้า" แบคฮยอนถามผมทันทีที่พวกเราถึงห้งเรียนและนั่งที่ดต๊ะประจำกันเรียบร้อย
"อ่อ ไอคนตัวขาวอ่ะไอเซฮุนไง ที่ฉันบอกว่ามีคนข้างบ้านที่ชอบมาวุ่นวายอ่ะ ส่วนอีกคนฉันก็ไม่รูอ่ะเพื่อนมันมั้งบ้าพอกัน" ผมตอบแบบขอไปที
"ล้วไม่พาเขาไปที่ห้อง จะไม่แน่เอาหรอ" ดีโอผู้แสนดีถามออกมา
"ช่างมันเหอะเตรียมตัวเรียนกันดีกว่าเนอะ คิคิคิคิ" ดีละไปสายตั้งแต่วันแรกเลย ขอให้โชคดีนะหนูน้อย คึคึคึ
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
จบตอนที่หนึ่งแล้วเป็นไงบ้างเอ่ย มีใครงงตอนไหนบ้างไหมอ่ะ เราเพิ่งเคยแต่งครั้งแรกอาจจะไม่ค่อยเข้าใจเราอ่ะเนอะ5555หวังว่าทุกคนจะชอบนะถ้าผิดพลาดตรงไหนก็ช่วยบอกหน่อยนะ แล้วก็ช่วยเม้นเป็นกำลังใจหน่อยเน้อ:)
"ตั้งใจเรียนนะลูก อย่าไปมีเรื่องที่ไหนนะเข้าใจไหม"
"โห่แม่อ่ะผมโตแล้วนะอีกอย่างถ้าไม่มีใครมาหาเรื่องก่อนผมก็สงบจะตายนะ"
"ให้มันจริงเถอะเราน่ะ"
"ครับแม่ไปนะไอไคมารอแล้ว หอมทีนะ อ่า ชื่นใจ 555"
พอพูดเสร็จลูกชายตัวดีก็เดินออกมา คนเป็นแม่ก็ได้แต่ส่ายหน้ากับความไม่รู้จักโตของลูกชายที่ตอนนี้ก็สอบเข้าโรงเรียนม.ปลายแล้ว
สวัสดีครับ ผมชื่อ โอเซฮุน ลูกชายสุดหล่อคนเดียวของตระกูลโอ และนั่นคนที่ยืนทำหน้าดำอยู่หน้าบ้านผมมันชื่อคิมจงอิน หรือ ที่ทุกคนชอบเรียกมันว่าไค
"กว่าจะออกมาได้นะมึง โตเป็นควายทำแอ๊บแบ๊วอยู่นั่นแหละ" ดูมันครับ คนเขาแสดงความรักกับบุพการีมันผิดตรงไหน
"เออก็มาแล้วเนี่ยมึงจะบ่นอีกนานป่ะรีบไปได้ละ กุไม่เอารถไปนะ ไปกับมึงดีกว่าประหยัด 555555" ก็มันจริงนี่ครับ555 ประหยัดดี แต่ความจริงผมก็ไม่ใช่คนไม่มีเงินหรอกนะครับ บ้านผมน่ะทำธุรกิจส่วนตัว แต่อย่าให้พูดเลยครับว่ามันคืออะไร มันมากมายเหลือเกิน ส่วนไอไคน่ะหรอเห็นมันดำอย่างนี้แต่มันก็ลูกคนมีเงินนะ(เกี่ยวกันไหม- -)
"เออเอาไงก็เอาเถอะขึ้นมาได้ละ ยังไม่อยากสายตั้งแต่วันแรก"
"ครับครับ เข้าใจแล้วไปออกรถได้ กัมจงงงง โอ๊ยยยย"
"เมื่อกี้มึงพูดกัมอะไรนะ"
"เปล่าๆ รีบไปเหอะ แหะๆ" ดูจากหน้ามันแล้วผมไม่กล้าพูดอีกรอบเลย มันเล่นตบกะโหลกผมขนาดนั้น แล้วดูมันทำหน้าดำทะมึนขนาดนั้นผมเงียบดีกว่า
KAI's part
เห้อ กว่าผมจะได้มาโรงเรียน วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกของผม กับโรงเรียนใหม่ ใช่แล้วครับตอนนี้ผมเพิ่งเข้าม.ปลายปี1 โรงเรียนชื่อดัง ถ้าใครได้เข้ามาก็รู้เลยว่ารวย หึหึ
"โหโรงเรียนนี้ก็ใช้ได้เลยนะเนี่ย ไหนดูดิ๊มีสาวคนไหนน่าสนมั่ง" ไอเซฮุนครับดูมันเข้ามาไม่ทันไรก็จะมองหาแต่สาวๆ แต่จะว่ามันก็ไม่ได้หรอกครับเพราะผมเองก็หาเหมือนกัน แหมก็เข้าโรงเรียนใหม่มาทั้งทีก็ต้องสำรวจกันหน่อยจริงไหมล่ะครับ
"เห้ยไอฮุน ขึ้นห้องเหอะว่ะขี้เกียจหาละง่วงไปนอนก่อน พักเที่ยงค่อยสำรวจละกัน" ถึงผมจะอยากสำรวจแค่ไหนแต่ความง่วงของผมต้องมาก่อนครับ
"เออๆ โห่วไรวะแล้วนี่เราเรียนห้องไหนเนี่ย" เออว่ะพวกผมยังไม่รุ้เลยว่าห้องพวกผมอยู่ตรงไหน
"เออไม่รู้ว่ะ ถามใครดีวะ"
"เห้ย พี่!!!" อะไรวะ อยู่ๆไอฮุนก็ตะโกนแล้วชี้ไปทางกลุ่มคนตัวเล็กๆ โอ้โหน่ารักกันทั้งกลุ่มเลยนะเนี่ย ว่าแต่ไอฮุนมันรู้จักได้ไงวะ
LUHAN's part
"เห้ย พี่!!!!!!!" เสียงเด็กที่ไหนมาตะโกนแถวนี้เนี่ย เห้ยเด็กนั่นมัน!!!
"ลูฮานแกรู้จักหรอทำไมเด็กนั่นตะโกนแล้วชี้มาทางพวกเราล่ะ"
"อืมนั่นน่ะสิ คนมองใหญ่แล้วเนี่ย"เสียงแบคฮยอนและดีโอเพื่อนสนิทของผมเอ่ยถามขึ้น ก็นะจะไม่รู้จักได้ไงล่ะเจอหน้ากันแทบจะทุกวัน เห้ออนี่ัมันเข้าเรียนโรงเรียนนี้ตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย
ยังไม่ทันที่ผมจะได้ตอบคำถามของสองเพื่อนซี้ตัวเล็กของผม เจ้าตัวที่พวกันถามถึงก็เดินเข้ามาถึงที่ๆพวกผมยืนกันแล้ว เอ๊ะ แล้วนั่นมันมากับใครเนี่ย เหมือนจะหล่อเลยนะเสียอย่างเดียวดำไปหน่อยนะ หึหึ
"พี่โชคดีจังเลย เจอพี่ลูฮานที่นี่ด้วย ผมลืมไปเลยนะเนี่ยว่าพี่ก็เรียนที่นี่เหมือนกัน"
"โชคดีกับผีนายน่ะสิ ฉันจะต้องเจอนายที่บ้านไม่พอนี่ยังตามมาถึงที่โรงเรียนชีวิตฉันจะเหลือความสงบบ้างไหมเนี่ย" เห้อ คิดแล้วก็เหนือยใจ
"โห่พี่อ่ะ ผมไม่ทำให้พี่ลำบากหรอกหน่า แต่ตอนนี้ผมกับเพื่อนกำลังหาทางไปห้องเรียนอยู่พี่พาไปหน่อยสิ เห้ยไอไคไหว้พี่เขาสิ" ไอเซฮุนหันไปบอกเพื่อนของมันที่ตอนนี้กำลังยืนหน้านิ่งจ้องหน้าเพื่อนตัวเล็กตาโตของผมอยู่
"อะ เอ้อ สวัสดีครับ ผมคิมจงอิน เรียก ไค ก็ได้ครับ"
"อืมๆ เอาเหอะ โทษทีนะตอนนี้ฉันไม่ว่างพาไปหรอกนะ หาทางไปเองละกันฉันต้องรีบเ้าเรียนเดี๋ยวจะสายไปละ" พอผมพูดเสร็จผมก้รีบลากเพื่อนของผมแลววิ่งขึ้นห้องเรียนไปเลย หึ สมน้ำหน้าหาทางเอาเองละกนไม่อยากยุ่ง5555555555
"นี่ลู่ เด็กนั่นมันใครอ่ะแล้วยังไอคนที่มาจ้องหน้าพวกฉันอย่างกะคนบ้า" แบคฮยอนถามผมทันทีที่พวกเราถึงห้งเรียนและนั่งที่ดต๊ะประจำกันเรียบร้อย
"อ่อ ไอคนตัวขาวอ่ะไอเซฮุนไง ที่ฉันบอกว่ามีคนข้างบ้านที่ชอบมาวุ่นวายอ่ะ ส่วนอีกคนฉันก็ไม่รูอ่ะเพื่อนมันมั้งบ้าพอกัน" ผมตอบแบบขอไปที
"ล้วไม่พาเขาไปที่ห้อง จะไม่แน่เอาหรอ" ดีโอผู้แสนดีถามออกมา
"ช่างมันเหอะเตรียมตัวเรียนกันดีกว่าเนอะ คิคิคิคิ" ดีละไปสายตั้งแต่วันแรกเลย ขอให้โชคดีนะหนูน้อย คึคึคึ
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
จบตอนที่หนึ่งแล้วเป็นไงบ้างเอ่ย มีใครงงตอนไหนบ้างไหมอ่ะ เราเพิ่งเคยแต่งครั้งแรกอาจจะไม่ค่อยเข้าใจเราอ่ะเนอะ5555หวังว่าทุกคนจะชอบนะถ้าผิดพลาดตรงไหนก็ช่วยบอกหน่อยนะ แล้วก็ช่วยเม้นเป็นกำลังใจหน่อยเน้อ:)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น