'นิติศาสตร์ 54

ลำดับตอนที่ #1 : หาตัวเองให้เจอสิ

 

ตอนนี้พวกคุณถามตัวเองบ้างรึยังว่าอยากเรียนอะไร ?

^^


เราน่ะเจอทางของเราตั้งแต่ม.5แล้วล่ะ


คือเราเรียนสายวิทย์  แต่หัวใจศิลป์ (ศิลป์เว่อร์ด้วย =. .=)




เกริ่น..

ตอนม.ต้นอ่า เราเรียนร.ร.นาฎศิลป์

เพราะฉะนั้น พื้นฐานอะไรต่างๆนาๆมันแน่นสู้เด็กทั่วไปไม่ได้อยู่แล้ว
(อันนี้ช่างน่าเศร้ายิ่งนัก)



แต่โชคดีที่ม.ปลายเราเริ่มหาตัวเองเจอ

ว่าที่จริง ฉันไม่ได้ชอบดนตรี  ฉันไม่ถนัดฟ้อนรำ



เราก็เลยมาสอบเข้าร.ร.ประจำจังหวัด แล้วก็ติด

สายวิทย์-คณิต ซะด้วย


ตอนแรกอยากเรียนไทย-สังคม


แต่พ่อแม่บอกว่า

'อยากเรียนอะไรตามใจลูกเลย  ถ้าเรียนวิทย์ก็จะมีอนาคตมากกว่า'


ดูเหมือนจะตามใจนะ =[ ]=

เฮ้อ..


และแล้วเราก็คงต้องเรียนสายวิทย์อยู่ดี



นั่นแหละ

ตอนม.4เข้ามาเรียนใหม่ๆนะ

อารมณ์แบบประมาณว่า

 'เรียนหนักไปทำไมว่ะ ไม่เคยเจอะเจอ'

'เรียนเคมีจนจะอ้วกออกมาเป็นอะตอม'

'เรียนฟิสิกส์จนจะสนิทกับเซอร์ไอแซก นิวตัน'

'เรียนชีวะจนจะเอาพารามีเซียมไปต้มกิน'

TT^TT




ณ ตอนนั้นฉันคิดอย่างเดียวว่า


ไม่เอาอีกแล้ววิทยาศาสตร์!

มหาลัยฉันจะไม่เข้าคณะที่เกี่ยวกับวิทยาศาสตร์โดยเด็ดขาด!




และจากนั้นมา

ฉันก็เริ่มเพ้อฝันว่าอยากเป็น สถาปนิก.



ชอบเหลือเกินการวาดภาพ

รักมากมาย พู่กัน กับ กระดาษ

ฟ้าคงลิขิตให้เรามาทางนี้สินะ



 ฉันเริ่มตั้งใจเรียนวาดภาพ ออกแบบ นู่น นี้ นั่นไปเรื่อย



จนกระทั่ง!!!




พ่อพูดออกมาว่า

....


'เรียนได้ลูกพ่อไม่ว่าแต่..จบไปจะหางานทำได้หรอ?'



จุกไปซักพักนึง -  -

อารมณ์ประมาณว่า เห็นด้วยนะว่าหางานยาก
แต่หนูชอบอ่า T[ ]T

ติตตามตอนต่อไป ~