นายมันดื้อ การิน fic garin (รุทรxการิน)

ลำดับตอนที่ #2 : บทที่1-น้องสาวผู่น่ารัก(ตรงไหน)กับด้านที่มีน้อยนิดของการิน

เพราะนิยายมันแหก คนเขียนมันแหวก การินก็ต้องแปลกตาม
(เรื่องนี้เค้าจะมโนว่าเค้าเป็นน้องสาวการินนะคะ)
"พี่รินจ๋า สารภาพมา"อย่างที่ทุกคนรู้จากบรรทัดบนนี่คือไรต์เองค่า
ชีชี รับบทเป็นสาวใช้ในบ้านการินที่สนิทกับการินเหมือนน้อง(เพราะชอบไปคุยด้วยจนสนิทกันเลย)
"อะไรยัยซี"น้ำเสียงที่แสดงถึงความรำคาญดังผ่านบานประตู
"ขอเข้าไปหน่อยจิ"แต่ผู้รับฟังก็มิได้สะทกสะท้านแม้แต่น้อย
"เออๆ ประตูไม่ได้ล็อก เข้ามาแล้วก็ล็อกด้วยนะเว้ย"
"ค่าๆ"เด็กสาวแสยะยิ้มที่แสนน่าสงสัย
"ยิ้มอะไรของเธอ"ใบหน้าขาวสีที่ปนด้วยสีชมพูจางๆถามอย่างหงุดหงิด
"ก็ดีใจที่เห็นพี่ีความรักกับชาวบ้านเขาซะที"
"พี่ไม่ได้มีความรักอะไรนั่นซะหน่อย"ใบหน้าขาวซีดมีสีชมพูเข้มขึ้นเล็กน้อย
"..."อีกฝ่ายยิ้มหวานเงียบๆแต่ส่งสายตาประมาณว่าแน่ใจ บอกมาซะดีๆให้แมวซึนเดเระสีดำตรงหน้า
"เออ ยอมรับก็ได้"ใช้เวลาพอสมควรแมวจอมซึนก็ปริปากบอกพพร้อมกับใบหน้าที่แดงกว่าเก่า
"แล้วคนๆนั้นเป็นใครเอ่ย"ชีชีแย้มยิ้มพร้อมส่งสายตาค้าดคั้นอีกครั้ง
แต่ครั้งนี้มันไม่ง่ายอย่างนั้น
"พี่รุทรใช่ม้า"
"มันก็ โว้ย"ตอนนี้แมวน้อยเขินสุดขีดปรอท หน้าแดงเหมือนกับเอาซอสมะเขือเทศสาดใส่หน้า
"พี่รินนี่ก็มีมุมโมเอะเหมือนกันนี่นา ยังไงก็ปรึกษาหนูได้นะคะเรื่องพี่รุทรน่ะ ฮิๆๆๆ"


ไรต์จะเฉลยทีหลังนะคะว่าทำไมชีจังถึงรู้ว่าเป็นรุทรน่ะ