คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ : เมื่อมีจดหมายน่าขยำส่งมา
บทนำ
' ถึงคนที่กำลังอ่านอยู่
คงรู้นะว่าฉันเป็นใคร ฉันคือเจ้านายของพวกแกไงล่ะ หรือจะเรียกฉันว่าฉิงเจิ้นก็ได้
ที่เขียนมาวันนี้เพราะฉันอยากให้พวกแกมาทดสอบอะไรบางอย่าง โดยพวกแกต้องส่ง
ตัวแทนที่คิดว่าจะเป็นผู้สืบทอดของแก๊งในอนาคตมาที่โกดังxxx ในวันพรุ่งนี้ อ้อ!
แล้วก็ต้องมาคนเดียวด้วย หึหึ อย่าปอดแหกไปซะก่อนล่ะ.....แล้วเจอกัน!!!
จากคนที่คุณไม่รู้ว่าใคร ^^
‘หลอด วอเดอะ... จุ๊บๆ'
ปุบ!!
ฉันโยนจดหมายนั่นลงที่พื้นอย่างอารมณ์ ก็จะไม่อารมณ์เสียถูกฉันซะขนาดนี้ แถมยังล้อเลียนฉันด้วย หลอด วอเดอะ… จุ๊บๆ อะไรนั่นอีก น่าโมโหจริงๆ -__-;
"คุณหนูครับ อารมณ์เสียเรื่องอะไรหรือครับ " เต้าเจี้ยว บอดี้การ์ดมือขวาคนสนิทของฉันถามขึ้นมาอย่างงงๆ เขาเป็นคนนำจดหมายเวรๆ นี่มาให้ฉันเองแหละ TOT
"ก็ไอ้ฉิงเจิ้นบ้าบออะไรนั่นน่ะสิ ส่งจดหมายท้าเชิญผู้สืบทอดทั้งสี่แก๊งให้มารวมตัวกันพรุ่งนี้น่ะ!” ฉันว่าอย่างอารมณ์เสีย และกระแทกก้นนั่งลงโซฟา
“ไม่เห็นยาก คุณหนูก็ไม่ต้องไปสิครับ” เต้าเจี้ยวบอกความคิดเห็นอันแสนซื่อบื้อของตัวเองออกมา
“เต้าเจี้ยว!!! ถ้าฉันไม่ไป ไอ้บ้านั่นก็ต้องคิดว่าฉันขี้ขลาดน่ะสิ!!!” ฉันแผดเสียงลั่นอย่างมีน้ำโหพลางมองหน้าสลดของเต้าเจี้ยวไปด้วย
“เอ่อ…จริงสินะครับ ถ้าหากคุณหนูไม่ไป ผู้สืบทอดมาเฟียที่เหลือทั้งสามแก๊งก็ต้องมองว่าคุณหนูขี้ขลาด ไม่กล้าไปเผชิญหน้ากับพวกมันแน่ๆ”
“นั่นแหละ เพราะฉะนั้นฉันถึงต้องไป!” ฉันบอกอย่างมีมาดผู้สืบทอดแก๊งมาเฟียจีนที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ แหงล่ะ ถึงแม้จะมีแก๊งมาเฟียอีกสามแก๊งที่ครองอันดับหนึ่งมาพร้อมกับแก๊งฉันโดยตลอด แต่ไม่ว่ายังไง ฉันก็จะชิงตำแหน่งที่หนึ่งมาให้ได้แต่เพียงผู้เดียว และผู้ที่จะทำให้ฉันได้ตำแหน่งนี้มาก็คือ ‘ฉิงเจิ้น’ บอสใหญ่ของพวกเรา ผู้ซึ่งเป็นหัวหน้าแก๊งปริศนาและคอยควบคุมแก๊งมาเฟียใหญ่ทั้งสี่แก๊งมาโดยตลอด Y-Y
“ดีครับ คุณหนูเด็ดเดี่ยวมาก” เต้าเจี้ยวพูดอย่างประจบ ={}= ฉันส่ายหน้าอย่างเอือมระอา นอกจากมันจะซื่อบื้อ หน้าตาเหมือนเต้าหู้บดแล้ว ยังขี้ประจบ ไม่มีความคิดเป็นของตัวเองอีก
“นี่ เต้าเจี้ยว เมื่อไหร่นายจะมีความคิดอ่านเป็นของตัวเองสักที ฉันล่ะเบื่อจริงๆ ไม่รู้ว่าคุณพ่อเลือกนายมาเป็นมือขวาของฉันได้ยังไง”
“เมื่อไหร่ก็แล้วแต่คุณหนูจะสั่งมาเลยครับ”
นั่นไง ฉันกะไว้แล้วเชียว - O -
“งั้น…ฉันขอสั่งให้นายไปตายซะ!”
เต้าเจี้ยวขยับตัวพลางล้วงมือเข้าไปหยิบปืนที่เหน็บอยู่เอวออกมาขึ้นนก เขาเอามันไปจ่อที่ขมับของตัวเองพลางทำหน้าซื่อพร้อมจะสั่งเสียฉัน T^T
“คุณหนูครับ ผมดีใจที่ชาตินี้ได้เกิดมารับใช้คุณหนู ถ้าชาติหน้ามีจริง ผมขอเกิดมารับใช้คุณหนูอีกครั้งครับ” เขาว่าพร้อมกับหลับตาลงอย่างปลงตก เอาเถอะ ถ้ามันจะตาย ก็ตายด้วยความซื่อบื้อของมันนั่นแหละ แค่นี้ไม่รู้รึไงว่าฉันประชดอยู่น่ะ -__-
"นี่ไอ้เต้าเจี้ยว แกไม่รู้หรือไงว่าคุณหนูประชดน่ะ-_-;" เต้าหู้บอดี้การ์ดมือซ้ายของฉันพูดขึ้นมาอย่างเอือมระอาในความซื่อบื้อของเต้าเจี้ยว(เช่นเดียวกันกับฉัน) ขอบใจมากเต้าหู้ -_-;
“อ้าว~ คุณหนูแค่ประชดเหรอครับ”
แน่ะ! มันยังมีหน้ามาถามอีก - O –
“เออสิยะ!!!” ฉันกระแทกเสียงใส่พลางลุกขึ้นจากโซฟา
“ถ้างั้นคุณหนูก็ควรจะบอกผมก่อนสิครับว่าแค่ประชด ถ้าเกิดผมเป็นอะไรขึ้นมาแล้วใครจะรับผิดชอบ” ถ้าบอกก่อนแล้วเขาจะเรียกว่าประชดหรือไงยะ!
“นี่! ฉันเป็นเจ้านายแกนะยะ”
“ก็ใช่ครับ”
“เต้าเจี้ยว!!!!”
“อะไรครับคุณหนู”
กรี๊ดดดๆๆๆ >_< ดูมัน ดูมานนนนนนนนนนนนนน Y_Y ฉันหายใจฟึดฟัดๆ เหมือนหมาหิวข้าวก่อนจะหันไปหาเต้าหู้
“นี่เต้าหู้! ไปบอกคนให้เอารถออก ฉันจะไปข้างนอก!” ฉันบอกพลางเดินขึ้นบันไดเพื่อไปเปลี่ยนชุด
“คุณหนูจะไปไหนครับ” เต้าเจี้ยวหันหน้ามาถาม -O- ฉันนิ่งไปสักพักก่อนจะกระแทกเสียงใส่หน้ามันอย่างแรง
“ไปฆ่าคน!!!!!”
————————————————————————————————————————–––––––––––––––––
ดีจ้ะนักอ่านที่น่ารักทุกคน วันนี้ฟันนี่กับมอร์ตี้ลองเอาบทนำมาให้อ่านกัน
อาจจะสั้นไปสักนิด แต่ตอนต่อๆ ไปจะเป็นเนื้อเรื่องที่ยาวกว่านี้
ยังไงก็ขอฝากไว้ด้วยล่ะกัน
อย่าลืมคอมเม้นด้วยเน่อ อัพช้าอัพเลตอย่าทิ้งกันไปกลางคันนะเออ
คนเขียนไม่มีกำลังใจ บ๊ายบายค่ะ
เจอกันวันหน้า ^____________^
ความคิดเห็น