คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Soulmate : Part 5
Part 5
“แล้วทีมันพูดกับแบคละ แล้วสิ่งที่พวกพี่ทำละ มันสมควรให้ผมต้องพูดดีไหม ทำมาเสแสร้งตอแหล พี่เองก็ด้วย ไหนพี่บอกว่าพี่ไม่มีใครคนอื่น ไหนพี่บอกให้แบคไว้ใจพี่ แล้วนี่หรอสิ่งที่พี่ให้แบค !” ........
.
.
.
“แบคฮยอน ! แบคฮยอน ! !” เสียงเรียกข้างหู ทำให้คนที่กำลังคิดถึงสิ่งที่เกิดกับตัวเองหลุดจากความคิดนั่น
“ ห .. ห๊ะ ๆ จะตะโกนทำบ้าอะไรเนี่ย –w- หูฉันยังดีอยู่นะเฟ้ย” แบคฮยอนหันไปโวยใส่จงอิน ก่อนจะยกมือเรียวฟาดเข้าที่แขนอีกคนอย่างแรง
“โอยยย ! ช้างยกงวงฝาด แขนหักแล้ว ..” จงอินทำท่าสลบลงตักเล็ก
“- - ช้าง .. ?? เคยโดนช้างเหยียบไหมเด็กดำ ลุกเลยนะ ไอ่บ้านี่เดี๋ยวโดน ”
“ฮ่าๆๆ ทำเป็นของขึ้น อยากโดนเหยียบจังเลย ๆๆ” จงอินพูดแต่ยังนอนซบตักเล็กอยู่อย่างนั้น
“ฮึยยย เดี๋ยวเหยียบกระดูกแตกแน่ !” คนตัวเล็กเอาแต่โวยวายจนลืมว่าคนตัวโตกำลังซบตักอยู่
“ฮ่าๆๆ อะไรนะ ไม่ได้ยิน”
ตริ๊งงง ..
ขณะที่ทั้งคู่กำลังจะเหยียบกัน (?) เสียงเมลในโทรศัพท์ของแบคฮยอนก็ดังขึ้น
‘ แบคฮยอน ..
พี่ขอโทษ
ออกมาคุยกับพี่หน่อยได้ไหม..
ขอร้องละ ถึงแม้ว่าจะให้อภัยหรือไม่ก็ตาม
พี่จะรอเราที่คอนโดนะ .
.... คริส...’
แบคฮยอนที่อ่านเมลจบก็ทบทวนทุกอย่าง อย่างรอบคอบ และตัดสินใจ
“ไคๆๆ พาแบคไปที่ที่เราเพิ่งไปมาหน่อยได้ไหมอ่า ..”
“หื้ม ? ที่ไหนครับ ?”
แบคฮยอนไม่พูดอะไรรีบดึงจงอินขึ้นรถ แล้วสั่งให้ขับไปตามทางที่ตนบอก
.................... ตอนนี้เขาทั้งคู่ก็ได้มาถึงจุดหมายแล้ว
“แบคครับ แบบนี้จะดีหรอ หื้ม ?” จงอินที่ยืนอยู่หน้าลิฟท์เอ่ยถามคนตัวเล็ก
“ไม่เป็นไรหรอกน่า นี่บยอนแบคฮยอนนะ ปลอดภัยหายห่วง ไครอแบคข้างล่างนี่ละ แบคไปแป๊ปเดียวว”
“แต่ ..”
“ น่า ไคอะ ไว้เจอกัน” แบคฮยอนตัดบทก่อนจะปิดลิฟท์แล้วกดขึ้นไปชั้นเป้าหมาย
ตอนนี้แบคฮยอนได้แต่คิดว่าคนที่นัดเขามาต้องการอะไร แล้วเขาควรจะทำยังไงต่อไปดี
“เฮ้อ ..” แบคฮยอนถอนหายใจน้อยๆ ก่อนจะเคาะประตูเรียกเจ้าของห้อง
ก๊อกๆๆ .. ก๊อก ๆๆ
“พี่คริสครับ .. ! แบคฮยอนครับ”
..........
ก๊อกๆๆ.. ก๊อก .. ก๊อก
“ได้ยินหรือป่าวฮะ”
... ไม่นานประตูก็ถูกเปิดออก พร้อมร่างสูงที่โผลเข้ากอดแบคฮยอน
“แบค .. พี่คิดถึงจะบ้าอยู่แล้วรู้ไหม”
“เอ่อ .. พี่คริสฮะ” แบคฮยอนผลักร่างสูงออกเบาๆ “มีอะไรหรือป่าว ถึงต้องเรียกแบคมาที่นี้”
“เข้ามาข้างในก่อนสิ” คริสจับมือเล็กดึงเข้ามาในห้องของตน
“พี่ต้องการอะไรฮะ พี่พูดมาเลยดีกว่า ไม่ต้องยื้อเวลา”
“ใจเย็นๆก่อนสิครับ นั่งก่อนนะคนดี” แบคฮยอนที่ตอนนี้เดินหันหลังให้คริสไปนั่งที่โซฟา ในตอนนั้นเองคริสก็กดล็อกประตูแล้วเดินตามไป
“รีบพูดมาดีกว่า ว่าพี่ทำแบบนั้นกับแบคทำไม ? สนุกมากไหม ? ปั่นหัวแบคเล่น”
“พี่ขอโทษครับ แบคให้อภัยพี่ได้ไหม ? พี่ผิดไปแล้ว แล้วพี่เองก็รู้แล้วว่าพี่ผิด พี่ขาดแบคไม่ได้” คริสนั่งลงข้างแบคฮยอนที่ตอนนี้กำลังสับสนกับคำพูดของเขา
“.......................”
“พี่จะไม่ให้เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นอีกนะครับ .. ให้อภัยพี่เถอะนะ ขอร้องละ” คริสขยับเข้าใกล้ร่างเล็กที่ตอนนี้ในสมองกำลังสับสนไปหมด
"แบค .. แบค.. แบครักพี่ .....” แบคฮยอนพูดออกไปโดยไม่มองหน้าคริส
“พี่ก็รักแบค ในเมื่อเรารักกัน ทำไมเราไม่กลับมาเริ่มกันใหม่ละครับ” คริสถือโอกาสที่คนตัวเล็กกำลังสับสน สวมกอดช้าๆแล้วกดจูบที่แก้มเนียนเบาๆ
“อ่ะ ! .. พี่คริส ปล่อยแบคนะ แบคยังพูดไม่จบ !” คริสกระชับอ้อมแขนกอดแบคฮยอนแน่น
“ทำไมละครับ ก็พูดมาสิ พี่ยังไม่ได้ปิดปาก” แบคฮยอนออกแรงผลักคริส แต่คริสกลับกอดแน่นขึ้นกว่าเดิมเสียอีก
“แบคจะบอกพี่ว่า ที่แบครักพี่น่ะ มันเป็นแค่อดีต ! พี่มันน่ารังเกียจ มั่ว !! ปล่อยได้แล้ว แล้วอย่ารู้จักกันอีกเลย” คริสที่ได้ยินอย่างนั้นก็กอดแบคฮยอนไม่ยอมปล่อย ทั้งที่ทีแรกคิดจะปลอบประโลมช้าๆ ให้เต็มใจ แต่ตอนนี้คงไม่ต้องแล้ว
“เหอะ ! รังเกียจมากไหมครับ .. ?? อยากรู้เหมือนกัน ถ้ามีผัวเป็นคนน่ารังเกียจจะเป็นยังไง !!” คริสผลักร่างเล็กในอ้อมแขนลงกับโซฟาแล้วคร่อมทับไว้
“ไอ่เลว .. จะทำอะไรน่ะ ! ปล่อยแบคไปนะ ฮืออ” แบคฮยอนออกแรงผลักคริสอย่างแรงแต่ไม่เป็นผล ทั้งดิ้น ทั้งผลักแต่ก็สู้แรงคนที่คร่อมเขาไว้ไม่ได้
“หึ .. ปล่อยไปก็โง่สิครับ ใช่ครับพี่นี่ละเลวที่สุด ด่ามาเลยครับ ร้องมาเลย ยังไงก็ไม่รอด... ฮ่าๆๆ” คริสรั้งแชนเล็กทั้งสองข้างไว้แน่นแล้วก้มลงซุกไซร้ซอกคอหอม
“ฮืออออ ๆ ๆ ปล่อยยย .. ปล่อยแบคไปเถอะ ขอร้องละ ..” ไคฮะ ไคอยู่ไหน .. ช่วยแบคที ช่วยแบคด้วย
“เปลี่ยนจากร้องให้ปล่อย เป็นสียงครางเถอะแบคฮยอน.”
คริสใช้ฟันขบเม้มซอกคอขาวจนเป็นรอยแดงช้ำหลายรอยแล้วไล่ริมฝีปากกดดูดลงมาตามแผ่นอกเนียนที่ปิดทับด้วยเสื้อตัวบาง .........................
.
.
.
#อะฮึยยยยยยยย ไคจ๋า มาไววๆๆๆ
;-------------------;
ถึงช่วงวิกฤคแล้วแบคเอ้ยยยย
ขอโทษที่ไรท์ไม่ได้อัพน๊า พอดีติดเข้าค่ายก่อนเปิดเทอม 7 วัน ซอรี่ๆๆๆ
ความคิดเห็น