Fighter School

ลำดับตอนที่ #3 : คู่หมั้น

"เมื่อกี้พ่อว่าอะไรนะคะ?"ชุน ถามด้วยความตกใจ

"ก็บอกว่าลูกจะต้องมาเป็นสะใภ้บ้านนี้ไง"  โอ้ โห พ่อตาเราย้ำคำอีกส่งสัยแกคงพูดจริงแน่ๆ

"นี่พ่อพูดจริงหรือคะเนี่ย"

"จริงสิ"

"ไปเคลียกันที่บ้านเลยค่ะ เรื่องนี้เรื่องใหญ่นะคะ"

"โอเคๆเดี๋ยวพ่อไปเรียกคนขับรถก่อนนะ"

"ไปก่อนนะปาร์คแล้วพรุ่งนี้เจอกัน บาย"

"บาย"
-----------------------------------------------
เวลาอาหารเย็น

ผมนั่งกินข้าวอยู่กับพ่อสองคน(แม่ไปเปิดกิจจารที่ต่างประเทศ)

"ปาร์ค"

"มีไรหรอครับพ่อ"

"ลูกรู้เรื่องที่ ชุน จะมาเป็นลูกสะใภ้บ้านนี้รึยัง"

"รู้แล้วครับ แล้วมันจริงหรือครับพ่อ"

"คือว่าพ่ออยากจะให้ลูกเตรียมตัวให้พร้อมอะนะ เพราะว่าพรุ่งนี้พ่อจะทำพิธีหมั้นหมายให้ลูกแล้ว" และแล้วผมก็สำลักข้าว

"พ่อพูดจริงอะ" คนพึ่งเจอกันแค่วันเดียวให้มั้นกันแล้วบ้าป่าว  แต่ก็ไม่เป็นไรเราเองก็ชอบ ชุน นิหน่า

"จริงสิลูกพ่อไม่โกหกหรอก  ว่าแต่.."

"อะไรครับพ่อ"

"ลูกชอบ ชุน เค้าหรือเปล่าหละ"

" ชอบสิครับ " อุ๊บ! สารภาพกับพ่อไปแล้ว

"งั้นก็ดี รีบๆจีบเค้าให้ติดละกัน"

"ผมจะพยายามครับพ่อ"

"กินข้าวเสร็จแล้วรีบไปนอนเลยนะ"

"ครับ"
------------------------------------------------------------------
กริ๊ง.............................! เสียงของนาฬิกาปลุกดังขึ้น  มันปลุกผมให้ตื่นอย่างไม่พอใจนักเพราะเมื่อคืนผมนอนไม่หลับมัวแต่กังวล เรื่องงานหมั้น

ผมลุกขึ้นจากเตียงแล้วก็ไปอาบน้ำแต่งตัว ไปโรงเรียน เมื่อพี่ ปน มาส่งผมที่โรงเรียนเสร็จแล้ว ผมก็ไปที่ห้องชมรม ของผม

"พี่คาดิดโน่ หวัดดีครับ"

"ปาร์คพี่มีข่าวดีจะบอกนาย"

"อะไรหรอครับ?"

"เมื่อวานนายได้ล้มคนในชมรมมวยปล้ำไปแล้วคนนึง นั่นก็หมายความว่านายได้รับอณุญาติให้คบกับชุนไงหละ"

"หรอครับ"

"เป็นอะไรท่าทางไม่เห็นจะดีใจเลย"

"ก็พ่อผมนะสิจับผมหมั้นกับ ชุน"

"เฮ้ยจริงอะ!"

"จริงครับ  เย็นนี้ไปงานหมั้นผมด้วยละกัน"

"โอเค พี่จะพาพวกชมรมของเราไปให้หมดเลย" เฮ้ยจะพามาหมดเลยจริงๆหรอ

"ดีครับ งั้นผมไปหาชุนก่อนละกัน"

"อืม"

ผม เดินออกมาจากห้องชมรมแล้วผมก็ พบกับชุนกำลังยืนอยู่ที่หน้าห้องชมรม เทควันโด้ ตอนนั้นชุนหน้าแดงแป๊ดเลย แต่ก็ยังจ้องหน้าผมอยู่

"ปาร์ค มาคุยกันหน่อยสิ" ชุน พาผมไปที่สวนหลังโรงเรียนซึ่งเป็นที่ที่เงียบ และมีผู้คนไม่มากนักเพราะว่ามันเป็นตอนเช้า

"มีไรหรอชุน"

"ปาร์ครู้เรื่องเราสองคนต้องหมั้นกันแล้วใช่มั้ย"

"อืมรู้"

"แล้วปาร์คเต็มใจหรือเปล่า  เพราะว่าถ้าปาร์คเต็มใจเราก็เต็มใจที่จะหมั้นกับปาร์คนะ" โอ้ MY GOD! ฝันผมเป็นจริงแล้ว

"เราเต็มใจอยู่แล้วหล่ะถ้าหากว่าชุนไม่มีปัญหา"

"งั้นต่อจากนี้ไปถือว่าเราเป็นแฟนกันนะ"เฮ้ยทำไมง่ายจังผู้หญิงคนนี้ คบกับเราแค่วันเดียวเองนะ แต่ก็ดีแล้วหละ

"ตกลง งั้นต่อจากนี้เราเป็นแฟนกัน"

"ไปปาร์คไปกินข้าวกัน"เธอลุกขึ้นแล้วเรียกผม

"โอเค ไปกันเหอะ"

"ปาร์คเดินห่างไปป่าว เราเป็นแฟนกันแล้วนะ" โอ้โห ผมหละรอคำนี้มานานแล้ว

"จ๊าๆๆ เดินใกล้ๆก็ได้" ผล้วผมก็ขยับเข้าไปเดินใกล้ๆ ชุน

"ปาร์คจ๋า..."

"หือ มีไร"

"ยังเจ็บอยู่หรือเปล่า"

"อ๋อค่อยยังชั่วแล้วหละ"

"เย็นนี้ปาร์คชวนใครไปมั่งหรอ?"

"ก็พวกชมรม คาโปเอร่า อะ"

"งั้น เรา ก็ชวนพวกชมรมเทควันโด้ไปด้วยละกันนะ"

"อืมพามาสิ" พามาเลยเพราะ สวยๆทั้งนั้น

"คิดไรอยู่อะ?"

"เอ่อ เปล่าไม่มีอะไร" รู้ได้ไงเนี่ยว่าเราคิดอะไรอยู่

คิดๆไปมันก็แปลกอยู่หรอก ทำไมชุนถึงยอมหมั้นกับผมนะ รู้จักกันแค่วันเดียวเอง ผมก็ยังงอยู่เลยว่ามันเป็นไปได้ยังไง แต่ก็ช่างมันเหอะ

ผมเองก็ชอบเธออยู่แล้ว  เราทั้งคู่เดินมาถึงที่โรงอาหารแล้วก็ไปนั่งที่โต๊ะ

"ปาร์ค ทำหน้าที่แฟนหน่อยสิจ๊ะ"

"จ๊าๆๆ รอแป๊ปนึงนะ ว่าแต่จะกินอะไรหละ?"

"เราอยากกินแฮมเบอเกอร์อะ ปาร์คเลี้ยงนะ"

"ได้อยู่แล้วรอแป๊ปนึง"

หวานกันจริงจริ๊งคู่นี้
------------------------------------------------------------
กริ๊ง...........................! เสียงออดเข้าเรียนดังขึ้น ผมกับชุน ก็ขึ้นไปเรียนด้วยกัน เมื่อเราทั่งคู่เรียนคาบเช้าเสร็จ เราก็ไปเข้าชมรมในช่วง

พักกลางวัน  ชุนก็ไปเข้าชมรม เทควันโด้ ส่วนผมก็มาเข้าชมรม คาโปเอร่า  เมื่อผมเข้ามาในห้องชมรมผมก็เจอพี่มืดอยู่นั่งดูหนังอยู่คนเดียว

เฮ้ย! พี่มืดดูหนังโป๊...................! พี่มืดหันมามองผมแล้วพี่เค้าก็ตกใจ เลยดึงปลั๊กทิ้งซะเลย โหมันกำลังเลียหนอนกันอยู่เลย

"มากินข้าวสิปาร์ค"จะกินลงมั้ยเนี่ยเห็นภาพอย่างนั้นอะ

"ครับ"

"เดี๋ยวรอพวกเพื่อนๆมากันให้หมดก่อนแล้วค่อยเริ่มเรียนกัน"

10 นาทีผ่านไป

พวกเด็กๆเข้าใหม่ก็เข้ามาฝึกวิชาที่ห้องชมรมเราเริ่มฝึกด้วยท่า จิงก้า ซึงเป็นเบสิกของคาโปเอร่า เมื่อฝึกไปซักพัก ครืด ประตูถูเลื่อนออก

ชายคนหนึ่งเป็นชายร่างสูงใหญ่ ผิวดำ หัวโล้น หน้าตาโหดๆ ได้ก้าวเข้ามาในห้อง ทุกๆคนหันไปมองชายคนนั้น รวมถึงผมด้วย

"อาจารย์ กอดอลโด้ สวัสดีครับ"พี่มืดยกมือใหว้อาจารย์คนนั้น แล้วนักเรียนทุกคนในห้องก็สวัสดีอาจารย์เค้า

"สวัสดีนักเรียนทุกคน อาจารย์ชื่อ กอดอลโด้ เป็นอาจารที่ปรึกษาของชมรมนี้ หากใครมีอะไรสงสัยก็ถามอาจารย์ได้เลยนะไม่ต้องเกรงใจ"

"เอ้าพวกเราฝึกต่อทำตามพี่นะ"แล้วพี่มืดก็สอนเด็กต่อไป ส่วนอาจารย์มืดก็มานั่งดูพวกเราเรียนด้วย

กริ๊ง.............................! ออดเรียนคาบบ่าย ดังขึ้น

"พอแค่นี้ก่อน ไปเข้าเรียนได้แล้ว"พี่มืดไล่เด็กไปเรียน  "ขอบคุณครับ" แล้วนักเรียนขอบคุณพี่มืด

"พี่ คาดิโน่"

"มีไรน้องเลิฟ"

"ผมรู้สึกเหนื่อยๆยังไงก็ไม่รู้อะ พี่ไม่เหนื่อยกันบ้างเลยหรอ"

"แรกๆก็หยั่งนี้แหละร่างกายนายยังไม่ฟิต หลังๆไป นายจะซ้อมติดต่อกันได้เป็นวันๆเลยหละ" ไอ้ขี้โม้ อะล้อเล่นๆ แค่ผมไม่อยากจะเชื่อ

พี่เค้าเท่านั้นเองจะบ้าหรอฝึกกันข้ามวันข้ามคืน

"พี่ คาดิดโน่ ผมไปก่อนนะเดี๋ยวเย็นนี้มาเรียก"

"อือ"

เมื่อผมออกมาจากห้องชมรม ชุน ก็มานั่งรอที่หน้าห้องดูท่าทางเธอคงเหนื่อยเหมือนผม

"ปาร์ค เหนื่อยมั้ย?"

"เหนื่อยสิ"

"หลับตาซิ" จุ๊บ! แล้วอยู่ๆ ชุน ก็มาหอมแก้มผม (เฮ้ยทำไมมันง่ายอย่างนี้อะ)

"ชุน"

"ว่าไงหายเหนื่อยยัง"

"อือ หายแล้ว"ชื่นใจด้วย อิๆ

"ทีนี้ตาปาร์คบ้างแล้ว"ชุนยื่นแก้มสีชมพูอ่อน ให้ผม เอาไงดีหละทีนี้ไอ้เราก็อยากอยู่เหมือนกันแหละแต่ว่ามันไม่กล้า  พูดไม่ทันขาดคำสรุป

ว่า ผมไม่ต้องหอมแก้มเธอแล้ว เพราะเธอยื่นแก้มมาชนผมเอง

"ไปเรียนกันเถอะ"ชุนพูดแล้วก็ดึงผมไปเข้าเรียน
----------------------------------------------------------------------
งานหมั้นใกล้เข้ามาแล้ว
กริ๊ง....................! ออดเลิกเรียนดังขึ้น

"ปาร์ควันนี้พ่อชุนบอกให้กลับกับปาร์คนะ"

"อือ เดี๋ยวเราไปบอกพี่ คาดิโน่ ก่อน"

ผมเดินไปที่ ห้องชมรม คาโปเอร่า

"พี่คาดิโน่"

"ว่าไงน้องเลิฟ"

"เดี๋ยวหกโมงเย็นพวกพี่ๆไปหาผมที่บ้านนะชวนพวกชมรมเทควันโด้มาด้วยนะ"ผมยื่นแผนที่ให้พี่เค้าไป

"ได้เลยไอน้อง เดี๋ยวพี่จัดให้"

ผมกับชุนเดินไปที่รถ พี่ ปน นั่งอยู่ในรถ ผมเปิดประตูแล้วให้ ชุน เข้าไปนั่งก่อนแล้วผมค่อยตามเข้าไป  เมื่อรถขับกลับมาถึงบ้าน ผมกับชุนก็เดินเข้าไปที่ห้องรับแขกโดยพ่อผมกับพ่อชุนกำลังนั่งคุยกันอยู่ แล้วผมกับชุนก็หวัดดีคุณพ่อทั้งสองท่าน  ผมไปนั่งข้างๆพ่อผม

"ปาร์ค ลูกแน่ใจนะว่าจะหมั้นกับ ชุน จริงๆ"

"ครับผมแน่ใจ"

"แล้วชุนหละ"

"ค่ะหนูก็แน่ใจ"

"งั้นเอาเป็นว่า ทั้ง สองหมั้นกันแล้วนะ" อ่าวเฮ้ยทำไมง่ายอย่างนี้อะ แหวนเหวินไม่มีเลยหรอ

"ปาร์ค"พ่อของผมกับลังพูดกับผม

"ครับพ่อ"

"เอาแหวนนี้สวมให้ ชุน ซะ" เออมันต้องอย่างนี้สิ พ่อยืนกล่องแหวนให้ผม เมื่อผมเปิดกล่องดูโอ้โหแหวนเพชรหลายกระหรัตเลยทีเดียว นี่เด็ก

ม.1 นะทำไมให้ใส่แหวนแพงๆอย่างนี้อะ พ่อเรานี่ทำอะไรไม่คิดเลย แต่ก็ช่างมันเหอะ ผมสวมแหวนให้เธอ อันเป็นว่าพิธีสิ้นสุดแล้วนะ

"พ่อขอให้ทั้งสองรักกันนานๆนะ"พ่อตาของผมอวยพรให้ (ถึงไม่อวยพรผมก็รักเธอไปจนตายแล้ว)

"พ่อก็ขอให้ทั้งสองมีความสุขมากๆนะ" โหพ่อผมคิดอะไรไม่ออกหรือไงเนี่ยถึงใช้คำอวยพรมาตรฐานโลก

และแล้วงานเลี้ยงก็เริ่มขึ้นในเวลา 18.00น.

พี่คาดิโน่มาถึงก่อนเวลาก็เลยมาช่วยจัดโต๊ะจีน แล้วเมื่อถึงเวลาหนึ่งทุ่มแขกๆก็ทยอยกันมาเป็นโขยงญาติพี่น้องของผมและชุน ก็มากันหมด

แล้วที่สำคัญที่สุดแม่ผมก็มาหาผมด้วยท่านบินมาไกลเลย

"แม่จ๋า................."

"อ้าว.....! ปาร์คลูกแม่ โตเป็นหนุ่มขึ้นเยอะเลยนะเนี่ย"

"แม่ก็สวยขึ้นเยอะครับ"

"แล้วลูกสะใภ้แม่อยู่ไหนเนี่ยอยากเห็นหน้าเหลือเกิน ว่าจะสวยถูกใจแม่รึป่าว" โอ้โห บินมาจากญี่ปุ่นเพื่อจะมาดูหน้าลูกสะใภ้โดยเฉพาะเลยหรอเนี่ยทีลูกตัวเองทักทายกันแค่แป๊ปเดียวเอง แล้วเมียของผม เอ้ย! ชุน ก็เดินมา

"สวัสดีค่ะคุณแม่"ชุนนี่เป็นผู้หญิงที่น่ารักได้ตลอดเวลาจริงๆเลย แถมยังไหว้สวยอีก

"สวัสดีจ้ะลูกชุน"


"เป็นไงแม่?"ผมกระซิบถามแม่

"ตาถึงนะเราอะ ลูกสะใภ้แม่คนนี้นี่สวยจริงๆ"

"ไม่ต้องห่วงหรอกแม่ผมไม่เคยทำให้แม่ผิดหวัง"

เสร็จจากแม่ของผมแล้ว ชุน ก็พาผมไปหาแม่ของเธอ

"สวัสดีครับคุณแม่" แม่ชุนเนี่ยสวยเหมือนลกูเลย

"หน้าตาใช้ได้นิสมกับเป็นแฟนลูกสามแม่เลยนะเนี่ย"

"ขอบคุณคร้าบ.."

งานหมั้นจบลงแล้วพี่มืดก็เมาเป็นหมา

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++