ตอนที่ 65 : อดีตที่หวนคืน (2)
“คุณมาทำอะไรที่นี่”
“เดต”
“ผู้หญิงโชคร้ายคนนั้นเป็นใครล่ะ”
“คุณไง”
ขอให้ฟ้าผ่า ไฟฟ้าตกกะพริบเพื่อบอกว่านี่เป็นเรื่องโกหกหรือตลกร้าย!
มือหนาเอื้อมมากุมมือเรียวเล็ก เธอมองนิ่งไม่ได้ชักมือกลับทั้งที่ปกติเป็นคนหวงตัว มือหนาจับจูงมือเรียวไปยังโต๊ะที่จองไว้
เจ้าของมือเรียวจะชักมือกลับ แต่นิ้วแกร่งสอดประสานนิ้วเรียวแน่น
“ปล่อย”
“เดี๋ยวปล่อย”
“ปล่อยมือฉันเดี๋ยวนี้ไอ้คนโกหก หลอกลวง สนุกมากใช่ไหมที่ได้ปั่นหัวฉันเล่น”
“ผมไม่ได้โกหก” ลีออนพูดช้าๆ ชัดๆ “ผมชื่อลีออน นิโคลัส โคลเซอร์ โบเซลลี!”
“ฉันเกลียดคุณคนสารเลว ไร้หัวใจ” สาวสวยประณามพร้อมกระชากมือออก แต่มือหนาจับไว้แน่นไม่ยอมปล่อย
“โอเค ผมมันสารเลว ไร้หัวใจแต่คุณก็ร้ายพอกัน”
สาวสวยแสยะยิ้มร้าย “ฉันยังไม่ได้แสดงด้านมืดของฉันให้คุณเห็นเลย” พูดจบมือเรียวอีกข้างก็เงื้อขึ้นแล้วฟาดลงใบหน้าคร้ามคม
เผียะ!
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังขึ้น เสียงอุทานหลุดจากปากพนักงานและลูกค้าสาวๆ ที่มองเหตุการณ์อยู่ บางคนก็ชูสมาร์ตโฟนในมือขึ้นถ่ายคลิป และสาวสวยก็ไม่ทำให้ผิดหวังด้วยการคว้าแก้วไวน์แดงบนโต๊ะขึ้นมาสาดใส่ใบหน้าคร้ามคมที่มีรอยนิ้วห้านิ้วหรา
ดุสิตากระชากมือออกจากมือหนา หมุนตัวแล้วเดินสวยๆ จากไป
นางมารน้อย! ลีออนใช้มือปาดไวน์แดงออกจากใบหน้า สอดมือเข้าไปในกางเกงยีนส์หยิบกระเป๋าสตางค์ออกมาเปิด หยิบธนบัตรหลายใบออกมาวางบนโต๊ะแล้วเดินตามร่างสูงระหงของสาวสวยออกจากห้องอาหาร ท่ามกลางสายตา เสียงซุบซิบของพนักงานและลูกค้า
ลีออนเดินไปทันสาวสวยตรงประตูทางออกใกล้ลานจอดรถ มือหนาเอื้อมไปจับมือเรียวแล้วฉุดกระชากลากร่างโปร่งระหงที่ดิ้นสู้เหมือนนางแมวบ้าเลือดไปยังรถแอชตัน มาร์ตินสีเทาเงิน
“ผมต้องการให้คุณขึ้นรถ”
“ฉันต้องการให้คุณลงนรก”
“ผมเพิ่งกลับมาจากนรก”
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
