กำราบรักซุป'ตาร์ร้าย

ตอนที่ 2 : Prologue Jomtup VS Kara (เลิฟซีน)

ฝากเพจ พูดคุยที่นี่คะ ธีร์วรา นักเขียน

ฝากสามหนุ่มเธียร นิปุณ จอมทัพด้วยนะคะ แซบพอกัน
>นิยาย : แผนสลัดรัก จอมบงการ<
>นิยาย : กามเทพร้ายบังคับรัก (ซี่รี่ย์คุณหมอที่รัก)<

>นิยาย : So Hot! จุดชนวนรัก ท้าชนหัวใจ<

Prologue

Jomtup VS Kara

ผมลิ้มรสชาติเธอจากปากไปจนถึงปลายคางมนแล้วเลื่อนต่ำลง ใช้ปากขบเม้มตอดเล็มโค้งลำคออ่อนนุ่มเบาๆ ก่อนจะและเล็มขึ้นมายังริมฝีปากอวบอิ่มหวานล้ำอีกครั้ง

“อะ…อื้ม”

คาร่าจิกปลายเล็บแหลมคมลงบนไหล่ผมเพื่อระบายความเสียวซ่านในกายที่เพิ่มสูงขึ้น ความเจ็บแปลบเล็กน้อยนั่นเร่งเร้าให้เราทั้งสองเปลือยกายเสียที

“ฮันนี่ ให้ความรู้สึกดีชะมัด!”

“ไปตายซะ” ดวงตาสีน้ำตาลวาววับด้วยความโกรธ เมื่อสติหวนกลับมา

“ยังก่อน จนกว่าเราจะทำสิ่งที่เริ่มกันตรงนี้ให้เสร็จเสียก่อน”

จากที่แค่จะแกล้ง ตอนนี้มันเลยเถิดไปไกลแล้ว เพราะฮอร์โมนเทสโทสเตอโรนที่พุ่งพล่านและการว่างเว้นกิจกรรมอย่างว่านานเกินไป ฮอร์โมนในกายสั่งให้ผมครอบครองเธอซ้ำแล้วซ้ำอีก จนกว่าคาร่าจะยอมจำนนใต้ร่างแกร่งและสำนึกว่าเธอเป็นของผม

ผมก้มลงไปจูบกลีบปากแดงระเรื่ออีกครั้ง มือหนาเลื่อนจากจากลำตัวด้านข้างของคาร่า ดึงชายเสื้อเชิ้ตสีขาวออกจากกระโปรงแล้วสอดมือเข้าไปสัมผัสเนื้อแท้ๆ ตรงบริเวณหน้าท้องเนียนนุ่ม

“ปะ…ปล่อยคาร่าเถอะค่ะ” มือเล็กตะครุบมือซุกซนของผมไว้แน่น“มันเร็วไปหน่อย เราเพิ่งรู้จักกัน” คาร่าพูดแย้งเสียงเบาหวิว กะพริบตาปริบๆ ออดอ้อน

“แต่ฮันนี่ต้องการพี่ใช่ไหม ทูนหัว”

“ค่ะ”

คำตอบรับง่ายๆ นั่น เหมือนคำอนุญาต มือหนาเลื่อนลงไปที่ชายกระโปรงอีกครั้ง จับแล้วดึงขึ้นเผยให้เห็นต้นขาขาวผ่องเลื่อนขึ้นจนเห็นขอบแพนตีสีชมพูลูกไม้หวานแหวว เสี้ยววินาที มือหนาก็กระชากกางเกงในตัวจิ๋วขาดวิ่น

“!!!” คาร่าอ้าปากค้างด้วยความตกใจ กับความป่าเถื่อนของผม

ผมสูดลมหายใจเข้าลึกเพื่อความคุมความต้องการเร่งร้อนของตัวเอง โยนแพนตีตัวจิ๋วข้ามไหล่ จ้องเนินนูนน่ากินตาไม่กะพริบ “พี่จะซื้อให้ใหม่เป็นโหลๆ เอาแบบที่พี่ชอบ ทีนี้ก็กางขาออกสิจ๊ะ”

“ไม่เอ๊า!”

คาร่าผลักผมเต็มแรง ถดตัวหนีไปทางหัวเตียง ขัดขืนอย่างเต็มที่ แต่ไม่อาจจะต่อต้านได้นานนัก เมื่อผมปลุกปล้ำจนเธอลงไปนอนหงายบนที่นอนอีกครั้ง

การปล้ำกับแฟนสาวตัวเล็กเป็นเรื่องสนุก โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนที่เธออยู่ในสภาพโป๊แต่ไม่เปลือย ดูเซ็กซี่ เร่าร้อน จนผมแทบหัวใจวายตาย

แฟนผมน่ากินเป็นบ้า!

“อย่างดิ้น มันจะทำให้ฮันนี่เจ็บตัวซะเปล่าๆ ” ผมว่า ขณะถอดเข็มขัดหนังออกจากเอวจัดการมัดข้อมือเล็กกับหัวเตียง

เธอถลึงตา ขู่ฟ่อๆ ตลอดเวลา ผมไม่สนใจคำพูดขู่นั่น ขณะทดสอบปมว่าแน่นพอหรือยัง เมื่อพอใจต่อความแน่นหนาของก็ขยับถอยหลังนิดหนึ่ง ทอดสายตามองร่างเกือบเปลือยและส่วนโค้งเว้างดงามของแฟนสาวตัวเลกด้วยความพอใจ  

ผมถอดเสื้อช็อปโยนทิ้งลงข้างเตียง ตามด้วยเสื้อยืด คาร่าขู่ฟ่อๆ ว่า ‘จะเจี๋ยนไอ้นั่นของผมให้เป็ดกิน’ ด้วยความรำคาญ ผมจึงใช้เสื้อยืดที่เพิ่งถอดมัดปากเธอจนเสียงขู่ฟ่อๆ เงียบหายไปเหลือแค่เสียงอู้อี้

ผู้ชายร้อยทั้งร้อยต่างไม่มีใครอยากฟังว่าใครจะมาทำร้ายน้องชายของตัวเองหรอกจริงไหม

“ฮันนี่ น่ากิน!” พูดเหมือนคนละเมอ แค่มองผมก็น้ำลายสอชุ่มอยู่ในปากอยากจะดื่มกินทรวงอกอวบขาวราวกับครีมสดได้เป็นชั่วโมงๆ โดยไม่รู้เบื่อ

ผมเลียริมฝีปากด้วยความกระหาย มือหนาที่เส้นโค้งนูน คลึงเบาๆ ด้วยความหลงใหล

“อี๊!” คาร่าร้องอู้อี้ในคอและแอ่นร่างขึ้น

ผมแค่ครางฮือตอบ ก่อนจะก้มหน้าลงไปซุกไซ้ซอกคอระหง สูดกลิ่นหอมหวานของอิสตรีเข้าปอด

“ฮันนี่ช่างหวานจริงๆ” กระซิบบอกเสียงแหบพร่า

มันให้ความรู้สึกดีเหลือเกิน เป็นความรู้สึกถูกต้องเหมาะสมอย่างที่สุด

ผมขยับตัว ขบเม้มริมฝีปากร้อนรุ่มลงมาตามลำตัวบางแต่มีส่วนโค้งส่วนเว้างดงามแบบผู้หญิง หยุดอ้อยอิ่งตรงสะดื้อบุ๋มน่ารัก จุ่มจ้วงลิ้นหยอกเย้า วนลิ้นเป็นวงกระตุ้นความรู้สึก จนแฟนสาวตัวเล็กร้องครวญครางและบิดกายดิ้นไปมาขอการปลดปล่อย

ผมยิ้มกริ่มกับผิวสวย จากนั้นก็เลื่อนไล้ปากขบเม้มและเล็มผิวนุ่มทุกตารางนิ้ว มือหนาดึงกระโปรงลงจากสะโพกกลมกลึง ก่อนจะลูบไล้วนไปทั่วหน้าท้องแบนราบ ค่อยๆ เลื่อนต่ำลง

“ถึงตอนนี้ พี่คงพูดได้เต็มปากว่าการต่อสู้ของเราได้จบลงแล้ว และพี่เป็นผู้ชนะ”

สามารถสั่งซื้อหนังสืออีบุ๊คของธีร์วรา ได้ที่ link นี้เลยค่ะ

http://mebmarket.com/index.php?action=Publisher&id=437503&name=%E0%B8%98%E0%B8%B5%E0%B8%A3%E0%B9%8C%E0%B8%A7%E0%B8%A3%E0%B8%B2