ตอนที่ 31 : 6(2)
E-BOOK กามเทพร้ายแผลงฤทธ์รักมาแล้วน้าาาาาาาาาา
ราคา 329 บาท จำนวน 847 หน้า โหลดตัวอย่างอ่านอย่างจุใจ รีบสอยเลยจ้าา
ชายร่างสูงที่ยืนอยู่ข้างๆ หันมามองเธอ “ขอบคุณ อ๊ะ! ไลลา” ดวงตาเรียวยาวของผู้ชายคนนั้นเบิกกว้างเหมือนเห็นผี มือหนาเอื้อมมาจับต้นแขนเธอแล้วเขย่าอย่างดีใจ “ไลลาจริงๆ ด้วย”
เธอสะบัดแขนออกจากการเกาะกุมแล้วขยับไปชิดมุม “เรารู้จักกันหรือคะ” ถามและนิ่วหน้าสำรวจชายตรงหน้าอย่างพิจารณาจากศีรษะจรดปลายเท้า
เขาเป็นชายร่างสูงสมาร์ต สูงเกินหกฟุตแน่นอน อาจจะสูงหกฟุตหนึ่งหรือหกฟุตสองนิ้ว สวมสูทผูกไทแบบนักธุรกิจ มีผมสีน้ำตาลมันวาวดกหนาหวีเสยไปข้างหลังโชว์หน้าผากกว้างและใบหน้าหล่อเหลาคมเข้มที่ประกอบไปด้วยคิ้วหนาเข้มได้รูปสีเดียวกัน ดวงตาเรียวยาวสีเฮเซิลที่ล้อมรอบด้วยขนตาหนายาวงอนจนผู้หญิงหลายคนคงต้องอาย โหนกแก้มสูง จมูกโด่งเป็นสันตรงแข็งแรงรับกับริมฝีปากหยักลึกไม่หนาหรือบางเกินไป
“คุณจำผมไม่ได้หรือ ไลลา”
เอ๋! ทำไมทำเหมือนรู้จักเธอล่ะ แต่ไลลาแน่ใจร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าไม่รู้จักมักจี่กับชายคนนี้
“ฮึ!” ส่ายหน้าประกอบ
“เราเจอกันที่ไนต์คลับที่แอลเอไง คืนนั้นคุณเต้นได้สุดยอดมาก” บอกอย่างกระตือรือร้น แต่ไลลาไม่ได้ไปแอลเอนานแล้ว
หญิงสาวนิ่วหน้าใช้นิ้วชี้เคาะริมฝีปากอวบอิ่มของตัวเองขณะครุ่นคิด ปิ๊งป๊อง! ไฟสว่างวาบในหัว นึกออกและ พอจะเดาได้แล้วว่ามันเรื่องอะไรกัน ลลิตาคงจะใช้ชื่อเธอแทนชื่อตัวเองอีกแล้ว ตอนที่ลลิตาอายุสิบเจ็ดเคยขโมยบัตรประชาชนของเธอไปเพื่อที่จะได้ไปเที่ยวไนต์คลับ ด้วยหน้าตา รูปร่างและความสูงใกล้เคียงกันจึงทำให้ลลิตาไม่เคยถูกจับได้เลย
“คืนนั้นคุณเมาเละเลย เราเต้นรำกัน แล้วก็ออกจากไนต์คลับไปที่โรงแรมที่ผมพักอยู่ มันเป็นค่ำคืนที่ดีที่สุดและผมจะไม่มีวันลืม”
เมื่อได้ยิน อารมณ์โกรธก็เดือดปุดๆ อยู่ข้างใน ไอ้สารเลว แกไม่ได้ตายดีแน่
“แต่คุณทิ้งผู้หญิงที่คุณได้แล้วไว้ในโรงแรม ไม่แม้จะบอกลา”
“ผมทิ้งข้อความไว้” ฮันเตอร์ ฮาร์เปอร์รีบพูด
เขาตั้งใจจะกลับไปหาและบอกเธอว่าเขาเสียใจด้วยตนเอง บ้าชะมัด! เขาตั้งใจจะทำแบบนั้นจริงๆ แต่พอดีเกิดปัญหาที่ไซน์งานอย่างกะทันหัน จึงรีบไปแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นพอกลับไปที่โรงแรมผู้หญิงที่เขาทิ้งไว้บนเตียงก็จากไปแล้ว พร้อมเงินปึกใหญ่
“คุณชื่ออะไร”
“ผมเหรอ” ชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง
“ใช่”
“ผมชื่อฮันเตอร์ ฮาร์เปอร์”
ไม่ผิดตัวแน่ ต้องเป็นไอ้ ฮ ตัวใหญ่ของลลิตาแน่ๆ ฮ ตัวใหญ่ที่อาจจะย่อมาจากฮันเตอร์หรือฮาร์เปอร์นั่นเอง
“ในที่สุดฉันก็ได้รู้ชื่อผู้ชายสารเลว เฮงซวย” ไลลายกกระเป๋าถือใบใหญ่ขึ้นฟาดไม่ยั้ง ฮันเตอร์ยกมือขึ้นกัน ไม่ตอบโต้
“อะไรกัน ไลลา คุณทำร้ายผมทำไม”
“ฉันจะเอาเลือดหัวแกออก ย้ากส์”
ต่อยเปรี้ยงเข้าที่ใบหน้าหล่อเหลา เธอรู้ว่าต้องเตะตรงไหน ต่อยตรงไหน และสิ่งของพื้นๆ ที่จะใช้ฉวยมาเป็นอาวุธได้ ตั้งแต่มือเปล่าจนถึงปืน อลัน ลอเรนซ์สอนให้ลูกๆ ทุกคนเรียนรู้ ถ้ามีปืนอยู่ในมือเธออาจจะเหนี่ยวไกยิงไอ้สารเลวที่ทำให้ลลิตาท้องลูกนอกสมรสไปแล้ว
“โอ๊ย! ผมเจ็บนะ ไลลา” ยกมือขึ้นกันใบหน้า เกือบเจอมัดอัพเปอร์คัตแล้วไหมล่ะ
“แกตาย!”
ฮันเตอร์ไม่ปล่อยให้เธอทำร้ายอยู่ฝ่ายเดียว เขารัดตัวเธอแน่นด้วยแขนแข็งแรงอย่างน่าประหลาด ไลลาใช้ส้นรองเท้าส้นสูงสามนิ้วกระแทกลงบนรองเท้าหนังอิตาลี ใช้ส้นเท้ากระแทกหน้าแข้ง พร้อมกับใช้บริเวณโคนมือกระแทกใต้คาง ฟันเขากระทบกันเสียงดังกึกและต้องสะบัดหน้าให้โล่ง
ไลลาไม่ปล่อยโอกาสให้ไอ้สารเลวเป็นครั้งที่สอง คราวนี้เธอใช่เข่ากระแทกเป้า ตะกุยลูกตาด้วยเล็บแหลมคม ฮันเตอร์ร้องโอดโอย หน้าเปลี่ยนเป็นแดง เหลือง เขียวอย่างกับไฟจราจรโดยมีมือกุมเป้าแล้วทรุดลงไปกองบนพื้นลิฟต์
ติ๊ง!
ประตูลิฟต์เลื่อนเปิดออกตรงชั้นลานจอดรถ ไลลายกมือเสยผม หอบหายใจแรงจากการออกกำลัง มองชายร่างสูงที่ร้องโอดครวญอยู่บนพื้นลิฟต์อย่างสมเพชเวทนา ก่อนจะก้าวฉับๆ เดินออกจากลิฟต์ตรงไปที่รถของตัวเอง ก่อนถึงรถก็กดรีโมตเปิดล็อกรถ เปิดประตู เหวี่ยงกระเป๋าถือใบใหญ่ไว้บนเบาะผู้โดยสารแล้วเลื่อนตัวเข้าไปนั่งบนเบาะหนังหลังพวงมาลัย ปิดประตูล็อกรถ มาตรการเพื่อความปลอดภัยที่ทำบ่อยจนกลายเป็นนิสัย มือหนึ่งสอดกุญแจ ขณะอีกมือเสียบล็อกเข็มขัดนิรภัย ไลลากวาดสายตามองไปรอบๆ ลานจอดรถอีกครั้ง แต่ไม่เห็นคู่กรณี อาจจะตายไปแล้วก็ได้ คิดในใจอย่างเริงร่า
“สมน้ำหน้า” ว่าแล้ว ก็สตาร์ตรถแล้วขับรถจากลานจอดรถในทันที
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
