ตอนที่ 13 : 2(5)
“คุณโอเคนะ”
ไม่โอเค ไม่โอเค ไม่โอเค!
แค่เขาอยู่ใกล้ๆ ก็ดูเหมือนเขาจะขโมยอากาศจากบริเวณรอบๆ ไปจนหมดสิ้น เธอมองเข้าไปในดวงตาคู่งามของเขา มันเต็มไปด้วยความปรารถนาและความต้องการเหมือนมีลูกไฟลุกโชนอยู่ในนั้น มุมปากข้างหนึ่งโค้งขึ้นเป็นสัญญาณยั่วยวนโดยที่ไม่ตั้งใจ
“ฉันต้องขอโทษอีกครั้งนะคะ ที่เดินไม่ดูตาม้าตาเรือจนเดินชนคุณเข้า”
น้ำเสียงปนหอบหายใจ ทำให้หน้าท้องคริสเตียนหดเกร็งฉับพลัน มันขมวดเป็นเกรียวด้วยความปรารถนา ผู้หญิงคนนี้ยั่วใจจริงๆ เหมือนนางแมวยั่วสวาท
“ผมยินดีให้คุณเดินชนผมได้ทุกที่ ทุกเวลาที่คุณต้องการ” รอยยิ้มบางๆ ปรากฏขึ้นบนริมฝีปากหยักลึกมีเสน่ห์
“…”
“โลกกลมจริงๆ เลยนะครับ” เสียงห้าวลึกแผ่กังวานเป็นระลอกเข้าสู่ตัวไลลาด้วยจังหวะเย้ายวนใจ แค่ได้ยินเสียงเขาก็ทำให้เธอสั่นสะท้านอยู่ภายในและหลอมละลายเหมือนช็อกโกแลตเหลวๆ เธอจ้องมองผู้ชายที่นึกถึงในยามว่างและยามค่ำคืนตลอดหลายคืนที่ผ่านมาไม่วางตา
“ใช่ ค่ะ โลกกลมจริงๆ”
ผู้ชายคนนี้ทำให้เธอประหม่า ไม่ใช่ประหม่าแบบตื่นตูม ไม่ใช่แบบอึดอัด แค่เป็นกังวล และรับรู้ได้ถึงตัวตนเขาอย่างแรงกล้า ราวกับตัวเธอไวสัมผัสเกินไป
“เวลาเจอคุณฉันทำเรื่องน่าอายทุกที” หญิงสาวย่นจมูกอย่างน่ารักโปรยเสน่ห์อย่างเต็มที่ “ก็ไม่ใช่ว่าฉันจะงกหรืออะไรนะคะ แต่ฉันแน่ใจว่านั่นคงไม่ใช่สีของคุณหรอกค่ะ”
“สีของผมหรือครับ” คริสเตียนทวนถามอย่างข้องใจ
ไม่แน่ใจว่าอีกฝ่ายพูดถึงอะไร แต่ไม่ว่าเธอจะอยู่ในชุดสีอะไรหรือแต่งหน้าโทนไหน เขาก็คิดว่ามันดูดี แต่สังเกตว่าเธอจะชอบสีแดงเป็นพิเศษ วันนี้เธอสวมเสื้อสเวตเตอร์สีเทาขนาดพอดีตัวกับกางเกงเอวต่ำที่รั้งอยู่เหนือสะโพกงอนงาม และมีผ้าพันคอสีแดงตลบพันรอบลำคอ เสื้อผ้าดูเรียบๆ ก็จริง แต่ข้างใต้นั้นคือเรือนร่างเย้ายวนใจชนิดที่ทำให้เขาฝันเปียก และเขาจินตนาการถึงเรือนร่างเปลือยเปล่าของเธอมากกว่าหนึ่งครั้ง
“ไม่ใช่ค่ะ ฉันหมายถึงสีลิปสติกน่ะ” เธอลุกขึ้นยืนอย่างเชื่องช้า ริมฝีปากอวบอิ่มคลี่ยิ้มน้อยๆ แล้วชี้มือมาที่มือเขา “คุณกำลังถือลิปสติกของฉันอยู่”
เขาเหลือบมองมือตัวเอง “จริงด้วย”
เธอแบมือตรงหน้า เพื่อขอลิปสติกคืน “คุณเก่งจังที่ช่วยตะครุบมันเอาไว้ให้ฉันได้”
“อย่าเพิ่งด่วนสรุปสิครับ คุณผู้หญิง” ชูแท่งลิปสติกขึ้นสูง ไม่ให้เธอเอื้อมถึง “ผมจะรู้ได้ยังไงว่าลิปสติกแท่งนี้เป็นของคุณ”
คิ้วโก่งสวยที่วาดมาอย่างดีเลิกขึ้นให้กับการเย้าแหย่ของเขา แต่ด้วยตากลมโตเต็มไปด้วยแววซุกซน
“แหม! แล้วจะเป็นของใครไปได้ล่ะคะ มีแค่ฉันที่ทำกระเป๋าหล่นจนข้าวของกระจายเกลื่อนอยู่คนเดียว”
“เอาล่ะ” พูดต่อ เพื่อถ่วงเวลาให้เธออยู่ใกล้ๆ ต่อไป “คุณต้องพิสูจน์ว่ามันเป็นของคุณจริงๆ”
เธอหรี่ตาลง แต่ยังคงเล่นเกมนี้กับเขาต่อ “มันเป็นแท่งกลม” เอ่ยด้วยเสียงแหบพร่าเซ็กซี่ ที่ทำให้เขานึกเพริดไปถึงเสียงผ้าปูที่นอนขยับเสียดสีและราตรีที่เร่าร้อนยาวนาน ที่เขาเฝ้าแต่คิดถึงตลอดหลายคืนมานี้ “แล้วก็แข็ง เป็นสีแดงร้อนแรงน่าหลงใหล”
พูดได้เลยว่าผู้หญิงคนนี้ร้อนแรง ยั่วยวนใจที่สุด
เลือดในกายของคริสเตียนร้อนฉ่าขึ้นอีกหลายองศา จีซัส! ทำไมเขาไม่ลากเธอเข้ามุมมืดที่ไหนสักแห่ง และจัดการฟัดกับเธออย่างที่เขาต้องการ แต่สิ่งที่เขาทำคือแบมือออกอ่านฉลากตรงก้นแท่งลิปสติก สีแดงร้อนแรงน่าหลงใหล
“ใช่ของคุณจริงๆ ด้วย” พูดพึมพำ นิ้วเธอแตะถูกมือเขาตอนรับแท่งลิปสติกไป
เพียงสัมผัสแผ่วเบาจากมือที่อบอุ่นผิดปกติของผู้หญิงคนนี้ เขาก็รู้สึกเหมือนถูกชกเข้าที่หน้าท้องอย่างจัง
“ฉันไม่รู้จะขอบคุณ คุณยังไงดี”
ในหัวเขานึกถึงวิธีที่เธอจะขอบคุณเขาได้เป็นสิบเป็นร้อยวิธี และพวกมันอยู่บนเตียงทั้งหมด แต่ไม่มีทางหลุดปากออกไปแน่ เดี๋ยวไก่ตื่น
“ชื่อ ผมอยากรู้ชื่อของคุณ”
เขาเลือกกลยุทธ์แบบที่ทำอยู่เสมอ นั่นคือคำนวณอย่างรอบคอบเยือกเย็นถึงผลลัพธ์ที่จะได้รับ การคาดเดาจุดอ่อนและคาดคะเนกวามคิดของเพศตรงข้ามเป็นพรสวรรค์ของคริสเตียน แต่สิ่งที่เขาไม่ได้ใส่ลงไปในสมการคือปฏิกิริยาที่เขามีต่อผู้หญิงคนนี้ เลือดในกายเขาร้อนผ่าวด้วยความคาดหวังที่ไม่คุ้นเคย เขาไม่สามารถล่ะสายตาจากดวงตามีเสน่ห์ดูน่าหลงใหลคู่นั้น ไม่คิดที่จะมองไปทางอื่น
“ฉันชื่อไลลา ลอเรนซ์ แล้วคุณ” ไลลายิ้มด้วยความขบขันและส่งมือมาให้ก่อน นิ้วเรียวใหญ่กระชับนิ้วเรียว มือของเธอเล็กกว่ามือของเขามากและนุ่มกว่ามาก
สามารถสั่งซื้อหนังสือ E-Book ของธีร์วรา ได้ที่ link นี้เลยค่ะ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
