ตอนที่ 26 : นางมารร้าย(1)
“เราต้องคุยกัน”
มิเคล่ามองใบหน้ากระด้างดุดันด้วยความโกรธเกรี้ยวของวินเซนโซ่ มันจะเป็นใบหน้าที่ดีไซเนอร์สาวจะไม่มีวันลืมไปชั่วชีวิตนี้ แม้ว่าเธอจะเป็นต้นเหตุของเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้ แต่เธอยังไม่พร้อมที่จะพูดอะไรอีกแล้วในตอนนี้ ดูเหมือนวันนี้เธอมีเรื่องที่ต้องพูดและอธิบายความผิดของตัวเองให้ทุกๆ คนฟัง
“ฉัน…” หญิงสาวไม่ทันจะตอบปฏิเสธ เมื่อวินเซนโซ่ลุกขึ้นยืนและหันไปพูดกับบิดาของเธอว่า…
“ซินญอร์ คอนสแตนติน ผมขออนุญาตคุยกับลูกสาวของคุณตามลำพังนะครับ”
บิดาของเธอพยักหน้าอนุญาต ก่อนที่เขาจะกึ่งลากกึ่งจูงร่างบางออกจากห้องรับแขก และก่อนที่พ้นประตูห้องรับแขก เธอก็ได้ยินเสียงแหลมของมารดาที่พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่ผ่อนปรนว่า…
“ทีนี้ก็ถึงตาลูกที่ต้องเล่าให้พ่อกับแม่ฟังแล้ว แมตเตโอ ดีแองเจโล่ จิโอวานนี่”
มิเคล่าไม่แน่ใจว่าพี่ชายจะอธิบายเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้อย่างไร แต่ที่แน่ๆ ต้องมีชื่อของเธออยู่ในประโยคเหล่านั้นอย่างแน่นอน วินเซนโซ่ลากเธอออกมาจนถึงสวนสวยของคฤหาสน์จิโอวานนี่ แต่ดูเหมือนดอกไม้หลากหลายสายพันธุ์ที่บานสะพรั่งรอบคฤหาสน์ในฤดูใบไม้ผลิจะไม่ทำให้อารมณ์โกรธกรุ่นของเขาเย็นลงเลยแม้แต่น้อย
ถึงจะเกลียดการต้องเผชิญหน้ากับพ่อของลูกของตัวเอง แต่การคุยกับวินเซนโซ่เป็นการส่วนตัวดูจะง่ายกว่าการพูดกับเขาต่อหน้าครอบครัวของเธอ ความรู้สึกผิด ความกลัว อัดแน่นรวมตัวกันอยู่ในกาย แต่เธอจะต้องรับผิดชอบในสิ่งที่เกิดขึ้นกับครอบครัววาเลนติโน
“ตกลงว่าคุณท้องหรือเปล่า” สายตาดุดันและคำพูดนั้นเหมือนแส้ที่โบยใส่เธอ
หญิงสาวหลุบเปลือกตาลงต่ำ ขนตาหนายาวงอนทาบอยู่ที่แก้มนวล “ค่ะ ฉันท้อง”
“กี่สัปดาห์แล้ว”
มิเคล่าสะดุ้งกับคำถามนั้น ก่อนจะโอบมือรอบเอวของตัวเองอย่างปกป้อง ทั้งที่ดีไซเนอร์สาวแน่ใจว่าเขาไม่มีวันที่จะทำร้ายเธอด้วยความตั้งใจ ทำไมถึงเชื่อเช่นนั้น เธอเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน
“เก้าสัปดาห์” หญิงสาวตอบเสียงสั่น
เขาหรี่ตา “ช่วงระยะเวลาเดียวกันกับที่เราอยู่ที่ปารีส มิน่าพี่ชายของคุณจึงเข้าใจผิดคิดว่าผมเป็นพ่อของลูกของคุณ แต่คืนนั้นผมจำได้แม่นว่าผมป้องกันทุกครั้ง แต่หลังจากนั้นผมไม่แน่ใจว่าคุณเอาถุงยางที่เหลืออีกเป็นโหลในกล่องของคุณไปใช้ต่อที่ไหน”
เผียะ!
เสียงฝ่ามือกระทบเนื้อที่ทำให้ใบหน้าแตกยับของวินเซนโซ่สะบัดและชาไปทั้งแถบ เขาถูกพี่ชายของเธอกระทืบ แล้วตอนนี้ยังโดนตบแบบไม่ยั้งมืออีก
ใบหน้าสวยของหญิงสาวซีดเผือด “คนสารเลว นี่สำหรับที่คุณกล่าวหาว่าฉันว่าใจง่าย”
อย่างเขานะน่าจะทะลุหลักสิบตั้งแต่อายุสิบห้าแล้ว ในขณะที่เธอมีคู่รักจริงๆ แค่สามคน ถ้ารวมเขาด้วย แล้วก็คบหากันในระยะเวลาสั้นๆ ด้วย มันคงน่าสมเพชถ้าผู้หญิงอายุยี่สิบเก้าอย่างเธอมีคู่รักแค่สามคน แต่ทั้งหมดนี้ก็เป็นเพราะพี่ชายที่หวง ห่วงน้องสาวจนเกินเหตุอย่างแมตเตโอนั่นล่ะที่เป็นต้นเหตุ
“แล้วมันจริงไม่ล่ะ” เขาคว้าต้นแขนเรียวและจับเขย่าเหมือนเธอเป็นแค่ตุ๊กตาผ้าตัวหนึ่ง “ผมไม่รู้ว่าคุณบอกพี่ชายของคุณยังไงเรื่องที่คุณท้อง แต่คุณทำให้ผู้หญิงบริสุทธิ์คนหนึ่งต้องเดือดร้อนก็เพราะคุณ”
ความใกล้ชิดโดยบังเอิญของร่างกายของทั้งคู่ทำให้มิเคล่าตัวสั่นสะท้าน เมื่อได้กลิ่นกายชายผสมกับกลิ่นโคโลญผู้ชายยี่ห้อดัง ร่างสูงอยู่ใกล้พอที่เธอจะสังเกตว่าเขาไม่ได้เปลี่ยนไปมากนัก นอกจากริมฝีปากที่เคยแย้มยิ้มอยู่เสมอต้องบวมเจ่อเพราะหมัดอันหนักหน่วงของแมตเตโอ ดวงตาสีเฮเซิลเกือบปิดใต้แนวคิ้วสีเข้มที่แตกยาว ใบหน้าหล่อเหลาถูกถลุงเสียยับเนื่องจากพี่ชายของเธอ ภายใต้สูทชุดสามชิ้นที่ถูกตัดเย็บอย่างประณีต แมตเตโอเป็นตัวอันตราย เขาผ่านการฝึกมามากมาย แข็งแรง บ้าระห่ำและป่าเถื่อนเพียงพอที่จะจัดการวินเซนโซ่ได้ในเวลาที่โกรธ
ยิ่งพูดก็ยิ่งทำให้ไฟโทสะของวิเนเซนโซ่โหมกระพือมากขึ้น ยัยคุณหนูตัวร้าย เธอทำให้ชีวิตของเขาปั่นป่วนและพังไม่เป็นท่าเพียงแค่ทั้งคู่สนุกด้วยกัน และเขาจะทำให้เธอได้รู้สึก เขาจะเรียกร้องให้เธอต้องชดใช้ไม่ต่างจากพี่ชายของเธอ
“ฉันไม่ได้พูดอะไรเลย สาบานได้” มิเคล่าไม่ชอบสีหน้าโกรธแค้นชิงชังของเขาเลย “ฉันไม่เคยบอกชื่อของคุณให้พี่ชายของฉันรู้ด้วยซ้ำ แต่ถึงฉันจะบอกไปยังไงชื่อของคุณก็เป็นชื่อปลอมอยู่แล้วไม่ใช่รึ! ซินญอเร่ มาริโอ้ เดล ริเวียร่า”
“มาริโอ้คือชื่อกลางของผม เดล ริเวียร่าคือนามสกุลเดิมของแม่ผม เพราะฉะนั้นผมก็ไม่ได้โกหกซะทีเดียวใช่ไหม ซินญอรินา อิซาเบลลา”
น้ำเสียงเยาะหยันของเขาทำให้เลือดในกายของมิเคล่าเดือด เขามีสิทธิ์โกรธได้คนเดียวหรือไง เธอก็มีสิทธิ์ที่จะโกรธได้เหมือนกัน เขามีสิทธิ์อะไรที่จะมาพูดจาดูถูก ดูหมิ่น เหยียดยาม หยาบคายใส่เธอแบบนี้ หญิงสาวนิ่วหน้าเมื่อรู้สึกถึงนิ้วมือแข็งๆ ที่กดลึกลงบนต้นแขนเรียวของเธอจนเจ็บ แต่มิเคล่าจะไม่ร้องขอหรืออ้อนวอนให้เขาปล่อย ต่างคนต่างโกหกหลอกลวงกันและกัน เพราะฉะนั้นเรื่องนี้ก็ไม่มีใครผิด
มิเคล่าเชิดหน้าขึ้น และมองเขาอย่างถือดี “ถ้าคุณจะพูดอย่างนั้น ฉันก็ไม่ได้โกหกเหมือนกัน อิซาเบลลาคือชื่อกลางของฉันเหมือนกัน”
“ถ้าอย่างนั้นเราก็เสมอกัน”
ทั้งสองต่างจ้องมองกัน ประเมินกันและกัน อย่างไม่มีใครยอมหลบ วินเซนโซ่แน่ใจว่าเขาไม่มีทางทำให้ อิซาเบลลาหรือมิเคล่า หรือจะชื่ออะไรก็ช่างท้องแน่ ถึงแม้ปฏิกิริยาทางเคมีระหว่างทั้งคู่เร่าร้อนจนแทบจะเผาไหม้ทุกๆ สิ่งที่อยู่รอบตัว แต่เขาไม่เคยหลงลืมที่จะป้องกัน มีเรื่องตลกเล็กๆ เรื่องหนึ่งในค่ำคืนพิศวาสนั้น คือมิเคล่าบอกว่าแพ้ถุงอย่างอนามัยบางยี่ห้อ และขอให้เขาใช้ถุงยางอนามัยยี่ห้อที่เธอซื้อมา
สองหนุ่มสาวโรมรันพันตูราวกับอดอยากปากแห้งจากเรื่องเพศรสมาเนิ่นนาน ทั้งสองใช้ถุงยางอนามัยหมดไปเกือบโหลตลอดสองวันสองคืนในสุดสัปดาห์นั้น พวกเขาไม่ทำอะไร นอกจากมีเซ็กซ์ งีบหลับ รับประทานอาหารที่สั่งจากรูมเซอร์วิสแล้วก็มีเซ็กซ์กันอีกรอบ
“งั้นเราก็ควรจะปล่อยให้เรื่องในอดีตมันผ่านไป” มิเคล่ากัดฟันพูด
ริมฝีปากของเขาแทบไม่ขยับในตอนที่พูด “ผมทำไม่ได้ มิเคล่า ยังไงพี่ชายของคุณก็ต้องรับผิดชอบในเรื่องนี้”
“ฉันเห็นด้วยกับคุณ เดี๋ยวฉันจะพูดกับเขาเองค่ะ” มิเคล่าพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาจนอากาศที่อยู่ๆ รอบๆ ตัว อาจจะกลายเป็นน้ำแข็งได้ ก่อนจะสะบัดแขนจนหลุดจากการเกาะกุมจากมือหนา และเธอแน่ใจว่าเขาคงจะทิ้งรอยช้ำเอาไว้ ดีไซเนอร์สาวทำท่าจะเดินผละจากไป เมื่อเขาเรียกเอาไว้
“เดี๋ยว มิเคล่า”
เธอเอี้ยวตัวกลับมา และเลิกคิ้วโก่งสวยขึ้นข้างหนึ่ง “อะไรคะ”
“ถ้าพี่ชายของคุณไม่ยินดีที่จะรับผิดชอบล่ะ”
“ฉัน แล้วก็พ่อกับแม่จะช่วยกันพูดให้เขาทำในสิ่งที่ถูกต้องแน่” เธอพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบไร้อารมณ์ แต่อย่างน้อยเขาก็ตรงไปตรงมากับเธอในตอนนี้
“โอเค งั้นก็ตกลงตามนี่”
และในตอนนี้ดูเหมือนว่าทั้งคู่จะตกลงกันได้แล้ว เธอเดินนำหน้า เดินทะลุเทอร์เรซ ประตู จนกระทั่งมาถึงห้องรับแขกซึ่งเป็นที่รวมตัวของครอบครัวจิโอวานนี่ในเช้าวันนี้ นาฬิกาบอกเวลาแปดนาฬิกาสามสิบสามนาที แปลว่าวันที่แสนระยำนี้เพิ่งผ่านไปแค่ชั่วโมงกว่าๆ สินะ
“คุยกันเสร็จแล้วรึ!” คอนสแตนตินมองสองหนุ่มสาวอย่างพินิจพิจารณา ก่อนจะชี้ไปยังโซฟาหนังตัวที่ว่าง
“ค่ะ/ครับ” สองหนุ่มสาวตอบรับขึ้นพร้อมกัน เมื่อนั่งลงบนโซฟาหนังตัวนุ่มเรียบร้อยแล้ว
มิเคล่าเอนร่างมาข้างหน้าเล็กน้อย ก่อนจะมองจ้องเข้าไปในนัยน์ตาสีฟ้าอมเทาที่เข้มขึ้นของพี่ชาย “ฉันคิดว่าพี่จะต้องรับผิดชอบการกระทำในครั้งนี้”
“นั้นก็ต้องขึ้นอยู่กับเขา” แมตเตโอคำรามเสียงต่ำ
วินเซนโซ่โต้ตอบทันควันว่า…“หมายความว่ายังไง”
“ถ้าเขารับผิดชอบที่จะแต่งงานกับเธอ มิเคล่า พี่ก็ยินดีที่จะรับผิดชอบทุกอย่าง”
สามารถสั่งซื้อหนังสือ E-Book ของธีร์วรา ได้ที่ link นี้เลยค่ะ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
แล้วยังมามั่นหน้าว่าตัวเองถูกอีก