บำเรอสวาทมาเฟีย

ตอนที่ 21 : ผมกำลังจะพาคุณไปสวรรค์ (1)

++ UN CUT+++

แมตเตโอออกไปแล้ว ตะวันวาดคิด พลางหลับตาและรู้สึกแตกสลายอยู่ข้างใน เมื่อถูกใช้เป็นที่รองรับตัณหาราคะของมาเฟียโฉดชั่ว ร่างบางเซซังลุกขึ้นจากโซฟาหนังที่ถูกใช้เป็นที่ระบายความใคร่ด้วยความเศร้าซึม เธอเดินเข้าห้องน้ำเพื่อทำความสะอาดร่างกาย ความเหนื่อยล้าทางอารมณ์ทำให้เธองุ่มง่ามขณะสวมคลุมอาบน้ำตัวใหม่

ตอนนี้ไม่ว่าจะมองไปไหน ภาพการร่วมรักของทั้งคู่ก็ตามหลอกหลอนเธอไปทั่วไม่ว่าจะหลับหรือตื่น มันเหมือนกับฝันร้ายที่ติดตามคุณไปทุกๆ ที่ ไม่ว่าจะทำอย่างไรก็ไม่สามารถหนีมันพ้น แต่มีดีอยู่แค่อย่างเดียวในขุมนรกแห่งนี้ นั่นก็คือแมตเตโอไม่เคยนอนค้างที่ห้องใต้ดินแห่งนี้เลย เมื่อเสร็จกิจธุระแล้ว เขาก็จากไปและปล่อยตะวันวาดให้กองจมกับความเคียดแค้น ความเกลียดชังอยู่ในขุมนรกแห่งนี้

ตะวันวาดรู้สึกอ่อนเปลี้ยและเลือยลอยแบบแปลกๆ เหมือนตกอยู่ในความฝัน เธอรู้ว่ามันเป็นผลตามหลังมาจากพายุอารมณ์ เธอรู้สึกเจ็บปวด มึนชาและข้างในกำลังแตกสลายลงช้าๆ ท้องของเธอปั่นป่วนเนื่องจากความเสียใจที่อัดแน่นอยู่ข้างใน อารมณ์หลากหลายประเดประดังเข้ามา กระบอกตาของเธอร้อนผ่าว แต่ไม่มีน้ำตาเหลืออยู่อีกแล้ว

หญิงสาวเดินลากโซ่ที่ล่ามอยู่ที่ข้อเท้าเดินข้ามห้อง เซซังไปที่เตียงกว้างสอดตัวเข้าระหว่างที่นอนนุ่มกับผ้าห่มน่วม เธอข่มตาให้หลับไม่ได้ นอนลืมตาโพล่งมองเพดานห้องอยู่แบบนั้นอยู่หลายชั่วโมง จนกระทั่งร่างกายที่เหนื่อยล้าผล็อยหลับด้วยตัวของมันเอง แต่เหมือนเธอเพิ่งจะหลับได้ไม่กี่ชั่วโมง เมื่อถูกเขย่าปลุกเบาๆ ให้ตื่นขึ้น

“ชูก้าร์ ตื่นสิที่รัก” เสียงน่ารำคาญนั้นยังดังก้องในโสตประสาทของเธอ ตะวันวาดพลิกตัวและยกหมอนขึ้นปิดหน้า แต่เสียงนั้นมันยังไม่ยอมหายไป “ตื่นได้แล้วคนขี้เซา”

สายตาของแมตเตโอเข้มขึ้นเมื่อกวาดสายตาไปทั่วร่างแบบบางที่เขาได้สัมผัสมันแล้วทุกตารางนิ้ว ชายหนุ่มสูดดมกลิ่นหอมหวานจากกายสาวเข้าไปจนชุ่มปอด แล้วความต้องการของเขาก็ลุกโรจน์ขึ้นในทันที ร่างบางพลิกตัวนอนตะแคงและนั่นทำให้ชายเสื้อคลุมอาบน้ำตัวสั้นขยับเลิกขึ้นมาจนเกือบถึงบั้นท้ายเซ็กซี่รูปหัวใจที่แสนจะยั่วน้ำลายของเธอ

ตะวันวาดเป็นผู้หญิงร่างสูงปานกลาง บอบบาง แต่มีรูปร่างที่มีส่วนโค้งส่วนเว้าที่เป็นอันตรายสำหรับผู้ชายทุกคน ผิวของเธอขาวราวกับน้ำนมและมันมีรสชาตินุ่มละมุนหวานเหมือนครีม ทรวงอกอวบของเธอผลิพุ่ง อวบ นุ่ม และเหมาะกับอุ้งมือของเขาเป็นที่สุด และรสชาติที่ยอดเยี่ยมของมันทำให้เขาต้องน้ำลายสออยู่ในปาก เขาไม่เคยอิ่มในตัวเธอ กระหายที่จะได้ครอบครอง ควบขับร่างบางไว้ใต้ร่างแกร่ง และชายหนุ่มรู้สึกชิงชังตัวเองที่ปล่อยให้ตัณหาราคะเข้าครอบงำจิตใจจนลืมความแค้นชิงชังที่พี่ชายของเธอทำกับน้องสาวของเขา

เขาสลัดภาพความทรงจำของเมื่อคืนและอีกหลายๆ คืนตลอดสามสัปดาห์ทิ้งไป ก่อนจะไล่สายตากลับมาที่ใบหน้าเรียวสวยอีกครั้ง

“ตื่นได้แล้วซันนี่” น้ำเสียงของเขากระด้างเย็นชาขึ้น เมื่อความแค้นชิงชังหวนกลับมาภายในใจอีกครั้ง

ตะวันวาดกะพริบตาสองสามครั้ง ก่อนจะปรือตาที่ง่วงงุนขึ้น “นี่คุณจะไม่ให้ฉันได้หลับได้นอนบ้างเลยหรือไง”

“ผมก็อยากจะทำอย่างที่คุณกล่าวหานะซันนี่ แต่ตอนนี้ผมมีอย่างหนึ่งให้คุณทำก่อนในเวลาเช้าๆ แบบนี้”

“อะไร” หญิงสาวเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด เมื่อชันตัวลุกขึ้นนั่งและถดตัวหนีจากร่างสูง แต่ไม่ถึงอึดใจร่างบางก็ถูกกระชากเข้าหาร่างสูง มือแข็งปานคีมเหล็กจับต้นแขนเรียวเล็กและเผลอออกแรงกดมือลงบนต้นแขนของหญิงสาวจนกระทั่งเธอร้องครางด้วยความเจ็บออกมา

          “ฉันเจ็บนะ” หญิงสาวนิ่วหน้าและมองเข้าไปในนัยน์ตาสีฟ้าอมเทาเย็นชานั้น

“คุณก็คงจะรู้นะว่ามันใช้ยังไง” เขาโยนกล่องๆ หนึ่งใส่เธอ หญิงสาวนิ่วหน้า ก่อนจะคว้ากล่องนั้นขึ้นมาอ่าน

ตะวันวาดเชิดหน้าขึ้นอย่างถือดีและมองสบตาโกรธเกรี้ยวนั้นอย่างไม่หวั่นเกรง “ฉันอ่านออก และรู้ว่ามันใช้ยังไง แต่ฉันไม่สนใจการทดสอบบ้าๆ นี่ใครจะทำไม”

ที่ไม่ยอมทำการทดสอบก็เป็นเพราะตะวันวาดกลัวผลของการทดสอบในครั้งนี้น่ะสิ แมตเตโอรู้วันเวลาที่ประจำเดือนของเธอจะมา และเขารอคอยอย่างใจเย็นอยู่หลายวันก่อนจะมาปลุกเธอเพื่อทำการทำการทดสอบบ้าๆ นี้

“ถ้าคุณ…”

“เฮอะ!” ตะวันวาดพ่นลมหายใจออกมาพรืดใหญ่ กับคำขู่เดิมๆ ซ้ำๆ ของเขา “ถ้าฉันไม่ทำแล้วจะทำไม คุณจะให้ลูกน้องมารุมโทรมฉันหรือจะส่งคนไปฆ่าพี่ชายฉันล่ะ”

ชายหนุ่มขึงตา “นี่คุณมักจะหงุดหงิดเวลานอนไม่พอแบบนี้ หรือว่าอารมณ์ของคุณมันเป็นแบบนี้อยู่ตลอดเวลาอยู่แล้วฮึ!” เขาพูดเสียงขุ่น

หญิงสาวขึงตาและจ้องลึกเข้าไปในดวงตาที่เข้มขึ้นของเขา “ฉันเป็นแบบนี้ก็เพราะคุณนั่นแหละ”

“ไม่ต้องพูดมาก ไปทำในสิ่งที่คุณต้องทำซะ”

ทั้งสองต่างจ้องมองกัน ประเมินกันและกัน อย่างไม่มีใครยอมหลบ แล้วตะวันวาดก็เหยียดปากอย่างเยาะหยันเหมือนไม่แคร์ ก่อนจะฝืนพูดด้วยน้ำเสียงเยาะหยันว่า…

“อย่างเช่นอ้าขาให้คุณเวลาที่คุณต้องการใช่ไหม”

“ใช่ ที่นี่ก็หุบปากสักที ถ้าไม่อยากจะโดนแส้หนังของผม” เขาพูดเสียงกร้าวและลากร่างบางลงจากเตียง ก่อนจะผลักเข้าไปในห้องน้ำจนแทบหัวทิ่ม ดีที่ว่าตะวันวาดยั้งตัวกับเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้าไว้ได้ทัน ไม่งั้นคงได้เจ็บตัวแต่เช้าแน่ “ทำๆ มันซะ”

ตะวันวาดรู้จักเขาดี จึงรู้ว่านี่ว่าเป็นสงครามที่เธอไม่มีวันเอาชนะอีกครั้ง

 “ฉันทำไม่ได้” หญิงสาวกัดริมฝีปากจนเจ็บ ก่อนจะส่ายหน้าจนผมยาวหยักศกสีน้ำตาลเข้มกระจายไปทั่วไหล่บอบบาง

“มีปัญหาอะไรอีกล่ะ” เขาฉีกกล่องออก ก่อนจะยัดชุดทดสอบการตั้งครรภ์ใส่มือเธอ

“ก็คุณจ้องฉันเขม็งแบบนี้ ฉันฉี่ไม่ออก” ใบหน้าของหญิงสาวร้อนผ่าว นึกอับอายกับสิ่งที่เขาบังคับให้เธอทำ

แมตเตโอสังเกตเห็นใบหน้าแดงก่ำผิดปกติของหญิงสาว ริมฝีปากหยักลึกขยับโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้มเอื่อยๆ เมื่อรู้ว่าผู้หญิงที่เปลือยกายนอนอยู่ใต้ร่างแกร่งของเขาทุกคืนเขินอายกับการทำการทำธุระส่วนตัวต่อหน้าเขา

“แล้วคุณจะมาอายอะไรผม ผมเคยเห็นคุณเปลือยกายมาตลอดสามสัปดาห์นี้ เคยจูบ เคยสัมผัสลูบไล้ตัวคุณมาแล้วทุกตารางนิ้ว”

“ฮึ!” หญิงสาวทำเสียงไม่พอใจในลำคอ ในขณะที่สาปแช่งปิศาจร้ายอยู่ในใจ

เขาหรี่ตาแคบ “ไม่ต้องมาทำเสียงแบบนั้น ชูก้าร์ คุณคงไม่อยากจะให้ผมเตือนความทรงจำของคุณในตอนนี้หรอกนะว่าเราทั้งคู่สนุกกันขนาดไหน ไม่ว่าจะที่เตียง โซฟา หรือที่โต๊ะนั้น”

สามารถสั่งซื้อหนังสือ E-Book ของธีร์วรา ได้ที่ link นี้เลยค่ะ

http://goo.gl/VU8OaH