คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : บทนำ (รักลับๆ ฉบับบอส) จบ!
E-BOOK พร้อมาวโหล+โหลัวอย่าที่นี่ >> https://shorturl.at/fimW2
##ลุๆ โปรยาวๆ 59 บาท
“อบอนเอาเ้าหรืออนเอาออมาว่าันล่ะ”
พัสรถาม่ำพร่าเ็มไป้วยวามปรารถนาะเสือเสยนิ้วแร่เ้าลึๆ านั้นนิ้วแร่เลื่อนไล้เ้าออ บยีุ้ไว่อสัมผัส้ำๆ อย่าไม่ปรานี
“อ๊ะ! อา ะ…อบทั้สอ”
พราวพุธที่ัวสั่นสะท้านอบะุะั เิหน้าึ้นพลายับโยสะโพอนามเ้าหามือแร่อย่าร่านร้อน
มุมปา้าหนึ่อพัสรยึ้นเป็นรอยยิ้ม ไม่รู้ว่าบันหรือูหมิ่น
“ุโฮอมา และูเหมือนุะอบแบบฮาร์อร์นะ”
พราวพุธให้หน้าร้อน แั
หนุ่มหล่อร้ายับ้อใบหน้าน่ารัและเรือนร่าที่ลายเป็นสีมพูระเรื่อาเลือฝาะปรนเปรอสาวสวย้วยนิ้ว
“อ้าารับ”
“ะ?”
“่วยอ้าาว้าๆ ้วยรับ เพราะผมอยาะเห็นทั้หม”
“ัน… มันน่าอายนเินไป”
พราวพุธร้อว้าย เมื่อบอสหล่อร้ายับาาวเรียวยาววัพาบ่าว้าแบบไม่ทันั้ัว
ท่าเปิเผยน่าอายนี้ ทำให้ใบหน้าสวยหวานับร้อน่า แัยิ่ว่าเ่า
“ุสวยมา เป็นสีมพูน่าิน”
“บอส! ุร อย่า” สาวสวยพยายามถัวหนี แ่ถูับรึไว้้วยมือแ็ปานีมเหล็
“ผมิว่าุ้อไ้รับบทเรียนเี่ยวับารให้วามร่วมมือเพิ่ม และผมนี่แหละะเป็นนสอนุแบบัว่อัว”
“เอ่อ บทเรียนแบบไหนะ” สาวสวยให้ัวสั่นสะท้าน ทุรั้ที่มือุน้านั้นสัมผัส แะ้อ้นาาว้านใน เพราะนาไม่รู้เลยว่าบอสหนุ่มะสอนบทเรียน (รั) หรือทรมานเธออย่าไร
“แบบนี้…”
ลมหายใะัอยู่ในอ เมื่อหนุ่มหล่อร้ายสำรวเธอ้วยปลายนิ้ว เปิแยลีบแสนหวานบาน่ำออ ไล้นิ้วแร่ไปามรอยแยึ้นลนพบเสรสีส
“ะ..ันะให้วามร่วมมือและั้ใเรียน่ะบอส”
“ีรับ”
วามหวาหวั่นปนื่นเ้นถาโถมเ้าหาพราวพุธ ะบอสหล่อร้าย้มหน้าลมาเอาาแร่ถูไถุอ่อนไหว ไว่อสัมผัส้ำๆ านั้นปาหยัามประบูบหนัๆ รนั้น
“ผมะเลียให้นว่าุะเสร็!”
“!!!”
ำโปรย-รัลับๆ บับบอส
พัสร บอสหล่อร้ายเปี่ยม้วยอันราย ไ้พบ ‘พูัน’ เ็น้อยหน้าาน่ารัที่หน้าเหมือนเาราวับ๊อบปี้เพลท แ่มีลัยิ้มน่ารั้าแ้มาวนุ่มฟูเหมือนอีนัศึษาสาวฝึาน ลั่เลือ เมียลับนนั้น...
+++
“หนูเป็นยัไบ้า มีวามสุ สนุไหม มีใรแล้หรือเปล่าหือ?” ะถามวาอุหิพรรัมภา็เหล่มอลูายที่้มหน้า้มาเ็นอนุมัิเอสาร
พัสรไ้ยิน แ่ไม่แม้ะเหลือบามอ
“หนูสบายี่ะ มีวามสุ สนุมา ไม่มีใรแล้หนู ุพ่อใีมาๆ แล้วหนูอบุพ่อมาๆ เลย่ะ”
มุมปาอบอสหน้านิ่ระุเป็นรอยยิ้ม
ุหิพรรัมภาทันเห็นรอยยิ้มนั้น็ให้หมั่นไส้
“หนูอบ็ีแล้ว ถ้าุพ่อทำไม่ีับหนูหรือหนูไม่อบเี๋ยวย่าะเปลี่ยนุพ่อให้ใหม่นะ”
แบบนี้็ไ้หรือ?
ู่ๆ หัวใแ็ระ้าบีบรัอย่ารุนแรในอ ในใอหนุ่มหล่อให้สับสน วุ่นวายนยาะเอ่ย
“ไม่เอา่ะ” พู่ันน้อยปิเสธทันวัน “หนูอบุพ่อนนี้ ไม่เปลี่ยน!”
หัวใระ้าในอแร่พลันอุ่น่าน หวานล้ำ
ความคิดเห็น