คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #22 : บทที่ 22 ซุปตาร์หนุ่มบรรจงวางร่างของหญิงสาวลงบนเตียงนุ่ม
บทที่ 22
ุปาร์หนุ่มบรรวาร่าอหิสาว
ลบนเียนุ่ม
“าๆ ื่นสิ” เาเรียยับเบาๆ พลาประออหิสาวในอ้อมแนอย่าทะนุถนอม พษ์ับมสีหน้าสับสนมอเ้านายที่เปลี่ยนาแ็ร้าวเป็นอ่อนลอย่ารวเร็ว
เพียั่วรู่ ุปาร์หนุ่ม็ไ้สิหันไปสั่ลูน้อเสียเ้ม
"ไปเอารถมาเี๋ยวนี้”
มับพษ์รีบวิ่หน้าเหวอลับไปทาเิม
เพียั่วะ ไฟารถยน์หรูสาส่อแส้าแล่นเ้ามาหยุอยู่รหน้า ุปาร์หนุ่มหรี่าสู้แสมอผ่านสายฝนปรอย
มับพษ์ลารถ
“เปิประูรถ้านหน้าไว้ แล้ว็ไปไ้แล้ว ทานี้ันะัารเอ” ุปาร์หนุ่มสั่เสียเ้ม
พวเารับำและยัมีสีหน้าุน เมื่อมอเห็นเ้านายัวเอปิบัิ่อหิสาวอย่าทนุถนอมอย่าที่พวเาไม่เยเห็นมา่อน
ุปาร์หนุ่ม้อนร่าอ่อนปวเปีย่อนะยึ้นอย่าเ็มแร เาาาร์น้ำหนััวเธอผิ เาเเล็น้อยพาลิสะเปะสะปะไปเรื่อยเปื่อย ว่า เธอะเป็นโราสารอาหารเหมือนเ็ผู้หิวโหยนผอมะหร่อน้ำหนัถึไ้เบาหยอ เาวาร่าบอบบาไว้้าเบาะนับแล้วปิประู่อนะเินอ้อมไปนั่ำแหน่นับและปิประู แล้วหันมาับัวเธอพิับไหล่อเาไว้
ุปาร์หนุ่มเพ่าผ่านสายฝนปรอยมอไป้าหน้า เาำไ้ว่าทานี้เาไม่เยมา ไอาอาะใ้ทานี้เพื่อเป็นทาลัไปบ้าน ะับรถเ้าออามอยในละแวนั้น ไม่นาน็เห็น้นมะามให่ึ่อยู่รปาอย และเริ่มุ้นเยับถนนทาเ้าบ้านอหิสาว เาัสินใเลี้ยวเ้าอยอย่าับพลัน ับไปสัห้าสิบเมรเา็อรหน้าประูบ้านอเธอที่มีหลัเียวในบริเวนั้น
ฝนาลเปลี่ยนเป็นละออโปรยปราย แสสว่าาโมไฟแวนอยู่หน้าประูไม้สัเหนือป้ายื่อที่เียนไว้ว่า “ไมเิล วออน”
ุปาร์หนุ่มลารถและรีบว้าหาุแในระเป๋าอหิสาวที่ยัสะพายไหล่อยู่ลอเวลา เพียั่วรู่เาเอและ็รีบนำไปไุแประูรั้วและประูบ้าน่อนะเปิไฟเือบทุวให้สว่าไสว เาุ้นเยีับสวิ์ไฟราวับเป็นบ้านอเาเอ แล้วรีบลับมาที่รถปลระเป๋าสะพายาไหล่อเธอแล้ววาไว้ที่เบาะนับ ่อนะ้อนร่าบอบบาอหิสาวไว้แนบอ เรือนผมนุ่มสลวยุแพไหม ลิ่นหอมา อบอวลไปทั่วร่าายอเา หัวใอเาเ้นรัว ราวับว่าเาไม่เยสัมผัสอิสรี
“ไอา ในที่สุัน็เอเธอ” เาพูเสียแผ่วเบา้อมอหิสาว้วยวาุ่ม่ำ เา้อนร่าเบาโหวระับอออารถอย่าระมัระวั
ุปาร์หนุ่มอุ้มหิสาวเินไปามทาเินปูระเบื้อินเผา ผ่านุ้มระัา แมไม้นานาพันธุ์ที่ปลุมไป้วยวามุ่มื้นาละออฝน
ะุปาร์หนุ่มำลั้าว้ามธรีประูเ้าไปภายในบ้าน ลหวนิถึละรเรื่อ” ผีเสื้อที่หายไป” เาแสเป็นัวเอ าแร เาแสเป็นเ้าบ่าวะ้ออุ้มเ้าสาวเ้าเรือนหอามธรรมเนียมอาวะวัน ารอุ้มเ้าสาว้ามธรีประู ้วยวามเื่อ ว่า ะมีผีร้ายสิอยู่ที่ธรีประู ้อะทําลายวามสุ ันั้นเ้าบ่าวึ้ออุ้มเ้าสาว้ามหัวเ้าผีร้าย
แ่ทว่าในเรื่อไม่ไ้เป็นอย่าวามเื่อ เาถูลอบสัหาระอุ้มเ้าสาวและำลั้าว้ามธรีประู วิถีระสุนพลาเป้าเาะศีรษะอเ้าสาวบาเ็บสาหัสในอ้อมแนอเา น่าเศร้า! เหุาร์รั้นั้นทำให้เ้าสาวสูเสียวามทรำ แม้แ่วามรัอเาที่มีให้เธอ็หายสาบสู วามรัเปรียบเหมือนผีเสื้อ หน้าที่อเา้อามหาวามรัาวามทรำอเธอให้ลับมารัเาเหมือนเิม
ุปาร์หนุ่มะัเท้ามอประูบานระรอบไม้สัทอสูรฝ้าเพาน เาสลัวามิเสมือนริออาหัวพลาสูลมเ้าปอหลุบาลมอผ่านนาเหยียร ทรวอนุ่มอหิสาวแนบิับอผายแ็แรอเา ระเพื่อมึ้นลามลมหายใเ้าออ เพื่อให้แน่ใว่าเธอยัมีลมหายใ ลระับอ้อมแนแน่นเ้า่อนัสินใ้าวผ่านประูเ้าไปในบ้านอย่าโล่อ
ุปาร์หนุ่ม้าวึ้นบันไแล้วเินไปที่ประูบานสีเทาเปิเ้าไปเป็นห้อสีาวเาำไ้อย่าสนิทนี้ห้อนอนอเธอ เาเปิไฟให้สว่าไสว่อนะบรรวาหิสาวลบนเียนุ่ม พลา่อย ๆ ึแนที่โอบร่าอเธอออ แล้วเินไปรูผ้าม่านสีอ่อน ่อนะผลับานหน้า่าออ ลมพัหยาฝนที่เาะามใบอ้นอปีบโย ลิ่นละออไอเย็น่วยไล่วามอบอ้าว
เาผละไปทีู่้เสื้อผ้าหยิบุนอนออมาเินลับไปที่เียึผ้าห่มลุมนถึอ ่อนะลมือถอเสื้อผ้าหิสาวภายใ้ผ้าห่มนุ่น โยไม่สนใว่าะทำเินหน้าที่
ุปาร์หนุ่มไ้ลิ่นาายหิสาวสัมผัสมูมาว่าอยู่ในรถ เาเผลอสูเบาๆ เ้าปอ เาุ้นเยับลิ่นหอมละมุมาเนื้อเนียน แ่ทว่าเนื้อัวเปลือยเปล่าปนับวามเย็นารูุมนบนผิวเ่ึ็ยิ่ทำให้หัวใเหี่ยวเามาเป็นเวลาแรมปีลับมีีวิีวา แ่ว่าเาะระับไฟำหนัให้ับลไ้เา้อใ้เวลาหลายนาทีถึะปลุปล้ำถอเสื้อผ้าที่เปียออ แล้วสวมุนอนที่ใส่สบายให้เธอนสำเร็็เล่นเอาเหื่อแพลั่ ลถอนหายใ้วยวามโล่อพลามอออไปนอหน้า่าที่รายล้อมไป้วยมวลแมไม้นานาพันธุ์
ฝาเพื่อน ๆ อ่าน ่วย comment ใ like share เพื่อเป็นำลัใให้ผู้เียน้วยนะะ อบุ่ะ
ความคิดเห็น