MEMORE | ความทรงจำฉันเธอ

เสียงฝนเปาะแปะ กลิ่นดินคลุ้งกลิ่นหอมจาง ๆ ของต้นฤดูฝน ผมยืนหลบฝนในศาลาริมถนนใหญ่ รถมอเตอร์ไซต์คันเก่าของผมจอดตากฝนอยู่ข้างทางไม่ไกลจากศาลาที่ผมนั่งมาก เสียงฟ้าร้องที่ดังโครมครามมาเป็นครั้งครา แต่ทำเอาผวาอยู่บ่อยครั้ง ทั้งยังมีแสงวิบวับจากท้องฟ้าครึ้มสีทะมึนน่าเกรงขามไม่กล้าเอาตัวเองไปเป็นสายล่อสายฟ้าในต้นฤดูฝนเช่นนี้ พอได้เห็นเม็ดฝนที่หยดลงจากฟ้า ก็ทำให้ผมย้อนคืนระลึกถึงความหลังเมื่อตัวเองยังเป็นวัยรุ่นมัธยมปลายเมื่อสิบปีที่แล้ว และรักครั้งแรกของผมในครั้งนั้นยังตรึงในความรู้สึกของผมมาจนถึงทุกวันนี้

ย้อนกลับไปเมื่อ 10 ปีที่แล้ว

พ.ศ. 2556

สวัสดีค่ะนักอ่านที่น่ารักของไรต์ หวังว่าเรื่องนี้จะทำให้ใครหลาย ๆ คนประทับใจ ทุกคนคงมีความทรงจำที่ตรึงอยู่ในใจสักเรื่องที่ไม่ว่านานแค่ไหนก็ไม่มีวันลืม เรื่องนี้อาจจะทำให้นักอ่านย้อนกลับไปรู้สึกเหมือนครั้งที่เคยรู้สึกก็ได้