อดีต..ปัจจุบัน ฉันและเธอ (The memory of you)

ลำดับตอนที่ #8 : บทที่ 8

             เวลาผ่านไปเกือบอาทิตย์  อาการของฉันก็ดีขึ้นตามลำดับ  เพราะฉันยอมทานยา  ทานข้าว  ยอมให้เขาป้อน  



ยอมให้เขาทำทุกอย่าง  ครั้งแรกที่ฉันยอมให้เขาป้อนข้าวให้  เขาแทบจะเข้ามากอดฉัน



รู้สึกว่าเขาจะดีใจมากที่ฉันกำลังจะกลับเป็นเหมือนเดิม  ตอนนี้  ฉันยอมรับว่าฉันไม่สามารถลืมเขาได้  



และฉันก็ต้องยอมรับสถานภาพแบบนี้  สถานภาพที่ฉันต้องรักเขาต่อไป  แม้ว่าเขาจะไม่ได้รู้สึกกับฉันเหมือนที่ฉันรู้สึกก็ตาม



ไม่นานเราก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม  ฉันและเขาไปโรงเรียนด้วยกันเหมือนเดิม กลับด้วยกันเหมือนเดิม  



อาทิตย์ที่หยุดไปเราต้องทำงานให้ทันเพราะเป็นช่วงใกล้สอบปลายภาคแล้ว    



บ่อยครั้งที่ฉันไปนอนบ้านเขาเนื่องจากต้องให้เขาสอนการบ้านให้  แต่สงสารเขานะ  เขาไม่มีคนสอนให้เหมือนที่เขาสอนให้ฉัน



ไม่เป็นไรหรอก  ก็สำหรับเขา การบ้านของฉันนั้นมันหมูมาก  และของเขาเองมันก็ดูไม่ได้ยากเย็นอะไร





“โห  พี่ฮายด์ เที่ยงคืนแล้วอ่ะ เอ  วันนี้วันเสาร์นี่นา  เฮ้ย พี่ฮายด์เปิดหนังผีดูกันดีก่า”  



“จะบ้าเหรอ  เดี๋ยวก็ไม่ได้นอนกันพอดี  ก็หลีบอกเองนี่เที่ยงคืนแล้ว”



“อ่ะนั่นแน่  กลัวอ่ะดิ  โธ่เอ๊ย  นึกว่าแน่ ยี้  ผู้ชายอะไรกลัวผี โห่ ๆ ๆ”



“ใครบอกเค้าผู้ชาย  เค้าเป็นตุ๊ดต่างหาก ถึงให้หลีมานอนบ้านเค้าไงล่ะ”  เขาส่งเสียงดัจจริตอย่างรุนแรง  แต่เขาทำก็น่ารักดีนะ  ตลกดี



“เฮ้ย  บ้า  พี่ฮายด์เล่นไรบ้า ๆ อย่ามาล้อเล่นดิ  พ่อแม่อุตส่าห์ทำให้หน้าตาดีแล้วมาเป็นตุ๊ด บ้าน่า”  



ฉันเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นทีท่าว่ามันน่าจะเป็นจริงเสียแล้ว



“หลีไม่เชื่อหรอก  เรื่องอย่างนี้มันต้องพิสูจน์น้า”  ฉันก็ต้องพูดไว้ก่อนเผื่อเขาจะพูดเล่น



“จะเอาไงล่ะจ๊ะ  คุณเดหลี เดี๋ยวพี่ฮายด์จะพิสูจน์ให้”  เอาไงดีหว่า





“เอางี้  ถ้าพี่ฮายด์กล้ากอดหลี หลีจะยอมเชื่อว่าพี่ฮายด์เป็นตู๊ดดดจริง” พูดจบฉันก็ยักคิ้วหลิ่วตาให้เขา  



ก็ตลอดมาเขาไม่เคยทำอะไรที่ดูล่วงเกินฉันเลยนี่นา  บางครั้งที่ฉันพูดเรื่องแบบนี้เขาก็จะคอยว่าฉันตลอดเลย หาว่าทะลึ่งบ้างล่ะ  



หาว่าลามกบ้างล่ะ  ฉันก็เลยกล้าพูดได้อย่างเต็มปากเต็มคำ   ก็เขาเป็นสุภาพบุรุษขนาดนั้น  ถ้าเขาทำตามคำท้าของฉันจริง ๆ



ก็คงเหลือเชื่อล่ะ



ว่าแล้ว  เขาก็เริ่มปฏิบัติการตามคำท้าทายของฉัน  และเพิ่มเติมให้อีกอย่างโดยที่ฉันไม่ต้องการสิ่งนี้สักนิด



“เฮ้ย  ไอ้พี่ฮายด์บ้า”



“ไงล่ะจ๊ะ  ทีนี้เชื่อหรือยัง  เออ พอดีเค้ากลัวว่าหลีจะไม่เชื่อก็เลยแถมหอมไปให้อีกที”



แล้วฉันจะทำไงได้  ตอนนี้แก้มของฉันมันคงแดงเถือกไปทั่วแล้ว  



ไอ้พี่ฮายด์บ้า



          ดูไปดูมาเราสองคนก็ไม่ค่อยได้ทำงานกันเท่าไหร่หรอก  มัวแต่แกล้งกันไปก็แหย่กันมา  แค่เล่นกันมันก็ถึงเช้าแล้ว  



บ่อยครั้งเหมือนกันที่เราไม่ค่อยได้นอนตอนกลางคืน  พอตอนกลางวันก็มานั่งสัปหงกกันสองคนเวลาที่ทำการบ้าน



อีกครั้งของวันอาทิตย์  เราสองคนทำการบ้านเสร็จแล้ว แต่ฉันขอนอนที่บ้านพี่ฮายด์อีกคืน  คนที่บ้านฉันก็ไม่ได้ว่าอะไร



เห็นว่าเราสองคนสนิทกัน  พ่อแม่ก็รู้จักกัน  และก็รู้ว่าเราทั้งคู่มีสามัญสำนึกของความเป็นคน ‘ดี’ จึงอนุญาตโดยไม่มีซักไซ้ไล่เลียงแต่อย่างใด



“หลี  หลีรู้จักหวังปี้เจ้ามะ”



“อะไรอีกล่ะพี่ฮายด์  จะรู้จักเหรอ  หลีชอบดูแต่หนังไทย ไม่ชอบดูหนังเกาหลีซักหน่อย น่าเบื่อจะตาย”



         “เอ้า  จริงดิ  ออกจะดัง  ไม่รู้จักหรอกเหรอ”  เขาพูดพร้อมรอยยิ้มเต็มหน้า  รอยยิ้มน่ะไม่น่าสงสัยหรอก  



แต่ปากพี่แกเล่นจะฉีกไปถึงหูอยู่แล้วจะไม่ให้สงสัยได้ไง



“ก็หลีไม่รู้จักอ่ะ ผิดด้วยเหรอเนี่ย  อะไร ๆ บอกมาเลยดีกว่า”



“อยากรู้จริงอ่ะ”



“ก็จริงดิ”



“ถ้าอยากรู้จริง ๆ หลีก็นอนดิ  เดี๋ยวพี่ทำให้ดู”



“ไอ้พี่ฮายด์”  อีกครั้งที่แก้มฉันมีแต่สีแดงยังกับมะเขือเทศ  แต่ตอนนี้มะเขือเทศก็ต้องชิดซ้าย  ก็



ดูพี่แกเล่นพูดกันตอนอยู่ในห้องนอนสองคน จะไม่ให้หน้าแดงได้ไง  ฉันเป็นผู้หญิงนี่นา



บ้า



                 ในที่สุดเราสองคนก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม  ตัวฉันเอง  ยอมรับในทุก ๆ ฐานะของตัวเอง  และก็ยอมรับในฐานะที่เขาให้ฉันเป็น  



ก็ดีนะ ดูแล้วมีความสุขดีเหมือนเดิม  เพียงแต่จะมีเจ็บบ้างก็ตอนที่คิดได้ว่าเขามีคนรักอยู่แล้ว  แต่ไม่คิดมันก็ไม่ได้รู้สึกอะไร



ตอนนี้ฉันจึงอยากให้เราสองคนเป็นแบบนี้ไปเรื่อย ๆ ดีกว่า