คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ภาคหนึ่ง เทือกเขาวงกตแห่งความคนึงฝัน (9)
บทที่ 9
“ลูไม่วรพูเรื่อารเมือ” แม่บอ “แม้แ่เรื่อผลประโยน์และอำนาาารล้มายอผู้นเป็นร้อยเป็นพัน ในสอฝั่แม่น้ำ็ไม่วรพู เราวรหาินามปู่ย่าายาย”
ำพูเ่นนี้มาานิสัยอ่อนน้อมถ่อมนอแม่ ทว่าบันี้ ูมไม่วาใเศรษศาสร์สมัยใหม่ที่นัารเมือนำมาป่าวร้อโษาเสียแล้ว ่อให้ใ้หลัเศรษศาสร์อพระผู้มีพระภาเ้ามาลบล้าวามยานและวามไม่ทัเทียมันในสัมสัห้าสิบาิ็ไม่มีทาเป็นไปไ้ ผู้ออมาพูเรียร้อประานให้ินอยู่อย่าพอเพียมีีวิหรูหรา รถยน์นับสิบัน และบ้านเหมือนฤหาสน์มหาเศรษีเ้าอบ่อน้ำมัน เาึไม่เื่อว่าะ่วยนำพาให้มนุษย์พบับวามสุแท้ริโยไม่มีารเอารัเอาเปรียบานั้นผู้นำทาารปรอและนัารเมือในประเทศไ้
วามแลใในวามรู้ ึ่ำหนื้อายันในห้อปรับอาาศบนึให่อศาสราารย์เิึ้นอย่านึไม่ถึ ูมไม่แน่ใวามรู้ปะิปะ่อที่มีื่อเรียเพราะพริ้้วยภาษาโบราเหล่านั้นำเป็น่อีวิหรือไม่ แม้แ่ื่อเรียอ์วามรู้ที่เี่ยวับทฤษีวิาารเพื่อพันาิใและสัมมนุษย์ ฟัวามหมายยิ่ให่ล้ำเลิศและสู่าว่า้อนินถ่านในพื้นป่าปลายนา แ่มันเป็นวามริามธรรมาิที่ใ้ไ้ผลีริหรือไม่ วามิทฤษีวามรู้านัวิาาร สามารถแ้ปัหาวามเหลื่อมล้ำในสัมมนุษย์ไ้ไหม หรือวามรู้ทั้ปวเป็นเรื่อมือเสสร้าำแหน่ทาวิาารเพื่ออรับเินเือนให้สูึ้น วามรู้อัแน่นในสมอศาสราารย์เป็นเรื่อมือวยโอาสเพื่อหนีให้พ้นาารรับใ้ประานหรือไม่ แน่ล่ะ วามรู้ึ่นหนุ่มสาว (ผู้สลัทิ้วิถีีวิในทุ่้าว) มาเรียน ๔-๕ ปี ะนำไปใ้ัอิารเอารัเอาเปรียบและเหยียหยามเรือาิพี่น้อในสัมโรสร้าอำนาแฝอพวาเนศัินาูแลนมนุษย์้วยันไ้หรือ?
วามสสัยเ่นนี้ทำใหู้มอยาะเินลไปบนท้อถนน ูมือึ้นและร้อบอผู้นำทาารปรอ ารยึอำนาและารรัประหารืออาาร มีโทษประหารีวิ เป็นารแย่ิอำนา ผลประโยน์น่าเวทนา โยเพาะผู้นำทาารปรอออมาพูีฝีปาพูเรื่อวามพอเพีย แ่ัวเอลับระเสือระสนิ้นรนว้าำแหน่หน้าที่รับเินเือนรัวิสาหิ้ำ้อน ใ้เวลาทั้วันหมสิ้นไปารออรอบีอล์ฟ ารนั่ิบไวน์เล้าผู้หิแสนสวย ารสะสมเินฝาในธนาารหลายพันล้านบาท ารมีหุ้นในรัวิสาหิและบริษัทมหาน้านธุริเรื่อื่มผสมแอลอฮอล์ ะัวเอทำหน้าที่ประธานะรรมาร่อ้านารื่มสุราแห่รั ารฝาื่อถือหุ้นในบริษัทสร้าภาพยนร์ประวัิศาสร์ล้าสมอและภาพยนร์ลามอนาาร และารมีหุ้นส่วนใน่ายเพลยัษ์ให่ผลิสร้าเนื้อหามอมเมาเยาวนอีเป็นแสนเป็นล้านหุ้น เ่นนี้แล้วมาปั้นสีหน้าพูสั่สอนให้ประานอยู่อย่าพอเพียทำไม เมื่อัวเอ าิพี่น้อและพรรพวร่ำรวยินีมีสุเหมือนพระพรหมบนสวรร์ั้นวิมานแ่ประานะอาย
วามเบื่อหน่ายำพูหลอลวอผู้นำารปรอับประานไ้อุบัิึ้นในพื้นล่อมโนทัศน์อูม เหมือนารแัวอัวอะมีบา ทุวินาทีหายใ สำนึวามเป็นาิพันธุ์แปรรูปมาเป็นวามเ้าใแบบแผนารรอบำประาน เาปลอนิัสัเวับสภาพสัมศัินาอลัทธิเ้าุนมูลนาย สร้ารูปแบบให้ผู้มีอำนาทาารเมือเอ่ยอ้าัมภีร์ศัิ์สิทธิ์และลัลอบออเอสารสิทธิ์ที่ินสาธาระนับแสนไร่ไ้ถู้อามหมาย
ูมรู้ เพื่อให้สามารถลอยอยู่เหนือเ์ธรรมาิสัมบาอย่า นัวิทยาศาสร์เร่สร้าเรื่อมือรอบรอโลแห่วัถุและารโษา้วยเหล็ล้าผสมพลาสิและไฟเบอร์นาโนวิศวรรมล้ำยุนระบบนิเวศในธรรมาิสูเสียสมุลใล้ล่มสลาย โยสร้าระบวนารผลัันให้ลไเศรษศาสร์พวยพุ่ทะลุเพานัวเลในลาหุ้นหมื่นแสนล้านบาท เพื่อารเิบโทาเศรษิไร้อบเและอบสนอวามทะยานอยาไม่สิ้นสุในมลมนุษย์ โยารแปรรูปสสาร (เปลี่ยนโรสร้าทาเมี) ให้เิรูปลัษ์ใหม่สยั่วยวนิเลสัหามนุษย์ให้ื่นแผ่ัวและพุ่พรายุมเส้นเลือแห่สิปัาให้บิเบี้ยวแสลาย ภายใ้ลวิธีารบ่อนทำลายให้วามเป็นาิพันธุ์สูสลายลายเป็นสิ่อื่นที่่อยเปลี้ยเสียา สูสิ้นินนาารในารมีีวิอยู่ โยารยัเยียเรื่อื่ม อาหาราน่วนและเทอัยัเยียวามรู้ท่อำเ้าำระล้าสมอนสูสิ้นวามิสุนทรียะ สิ้นสำนึในศัิ์ศรีวามเป็นเรือาิและาิพันธุ์บริสุทธิ์แสนามอัวเอ
ูมรู้ นั้นนำในสัมไ้สร้าเสมรราลัยให้แ่ประวัิศาสร์แบบยอย้อนมาลอวินาทีอารสวบูาพระผู้มีพระภาเ้าั้แ่พุทธศัรา ๑๘๙๖ แม้ในสภาวะเศรษิอประเทศะบีบรัและัหนัศีรษะผู้นำนวนสี่สิบห้าสิบล้านล้มนอนร้อรวราอย่าโหยหิว แ่มรรวิธีสูบเลือาประานในหลายรูปแบบอผู้นำทาารเมือยัเิึ้นและำเนิน่อไปอย่าสนุสนาน้วยารยืมน้ำมือนัารเมือ ับนายทุนในานะผู้เี่ยวานโยบายสาธาระนิเวศวิทยาและพลัานทาเลือ ผู้เป็นแนหลัในารสร้าบวนารทุริมโหฬารินเรียบทุบาททุสา์ ้วยารเียนใบสั่เ้าไปยึุมอำนาารัสินใในะรรมารบริหารหน่วยานรัวิสาหิ ารเปลี่ยนแปลและแ้ไหมายเพื่อเอื้อประโยน์ให้บริษัทลทุน้ามาิ ารเบิเินบประมาไปูาน่าประเทศและหอบลููหลานามไปเป็นพรวนเหมือนฝูสัว์ในทะเลทรายเินแถวเ้าหาแหล่โอเอีส ารลั่นแล้และใทำลายเรือ่ายเสรีภาพและบวนประาธิปไยประานและอ์รพันาเอน ารย้าย้าราารออำนาเ่าออาำแหน่สำัในแ่ละระทรวให้สิ้นพิษสอย่าุราถอนโน ารออหมายวามมั่บนานพลัอำนาเผ็าร
ูมเห็นว่าารับเลื่อนรถถัและำลัพลออมาประาศ โปรฟัอีรั้หนึ่! อะรัประหารรุ่นีทิ้และพับนระาษือารสร้า้อมูลอันอบธรรมและสร้าานอำนาใหม่ึ้นมาให้ัวเอับเรือาิพี่น้อในระทรวที่มีบประมาประำปีมูล่านับแสนล้านบาท เพื่ออบโยผลประโยน์และสร้าเรือ่ายโรารหมุนเินโยวรทุนนิยมผูาิารโทรมนามและารบีบบประมาภารัให้ไหลเ้าเป็นสายเียว แน่ล่ะ ารโหหลอลวและโยนบาปเพื่ออ้าวามอบธรรมสำหรับสถาปนาุ่าและนิยามเ้า้าอำนาผลประโยน์มหาศาลอนั้นัวเอแบบปราศาุธรรมเป็นารระทำร้ายแรแบบหนึ่ในประวัิศาสร์ยอย้อนพอพูนึ้นทุวินาทีเหมือนภูเายะในทุ่นานอเเทศบาละลายเป็นัรหมุนพุ่ลับไปัศีรษะอผู้นั้นอย่าไม่้อสสัย
วามิเ่นนี้ ทำใหู้มหัวเราะเหมือนเสียแม่ไ่สีแร้อระ๊า ๆ นิภาเหลียวมามอ ะยวน้ำปลาราฤาษีเลี้ยลิเหยาะลในระทะที่น้ำำลัเือปุ แล้วเธอ็ปิไฟเาแ๊ส หันมามอเาอีรั้ ่อนะยิ้มออมาเหมือนะรู้ว่าที่มาอเสียหัวเราะประหลาใน่ำวันนี้ืออะไร?
“ทำอาหารีว่านะ” เธอพูเหมือนวนให้เาเปลี่ยนเรื่อ
ูม่วยเธอทำุบมะเือและทอรอบปลาอสูรน้ำพริผู้ไทเมือพินในลาวภาลา
“เ็มไปไหม?” ูมถามท่าทาำ
“ืมาว่า” เธอบอ
“ยัั้นฤา” ูมหัวเราะ
“มีนบอว่าผมอบรสเ็ม” ูมพู
“ใรล่ะะ” เธอเยหน้าึ้นมาถาม
“ลอทายสิ” ูมพูอมยิ้ม
“ไม่รู้” เธอสั่นหน้า
“บอให้็ไ้” ูมเยหน้าึ้น “แม่อผมไล่ะ”
นิภานิ่อยู่รู่หนึ่ ล้ายะลั้นหัวเราะ
ความคิดเห็น