คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ภาคหนึ่ง เทือกเขาวงกตแห่งความคนึงฝัน (10)
บทที่ 10
“แม่บอเหมือนัน” นิภารุ่นิ “ันินรสืเินไป”
“แปลนะ” ูมพู ะัอาหาร
“นเรามีลิ้น่าัน” เธอพู
“บานทำลาบปลาุเปรี้ยวเ็ฟัน” ูมพูและหัวเราะ
“ใรันะ?” เธอทำหน้าสสัย
“ไม่บอ” ูมสั่นหน้า “มันนานมาแล้ว”
ารผสานรสาิอาหารสอนิมื้อ่ำผ่านไป นิภาเลื่อนโ๊ะอมพิวเอร์ออมาระเบีย เปิเรื่อะนร้อรัวรินเสียมาในอาาศสลัวบาเบา ูมนอนอ่านมหาาพย์ท้าวฮุ่บนเปลไม้ถั้าย แ่แล้วะหนึ่เา็ลุึ้นวาหนัสือไว้บนโ๊ะแบบี่ปุ่น เินเ้าไปยืนใล้เธอ สวมอา้าหลั
“ุหาอะไรอยู่ฤา?” ูมถาม
“เี๋ยว่อนสิ” เธอบิัว “ันำลัูล้วยไม้”
ูมำลัะเินาแฟ “สัหน่อยแสแะอุ่นพอี”
นิภาพูเหมือนี้วนใหู้ “ล้วยไม้ภูหลว มีทั้สุลหวาย เอื้อาเหิน เอื้อแะลิ่นหอมมา นสมัย่อนใ้เป็นเรื่อบรราารเ้านายั้นสู มีล้วยไม้ินนาเล็ เอื้อสำเภาเอื้อรั่แส รอเท้านารี มีล้วยไม้ั้สี่ร้อยนิ อบเาะเปลือลำ้นและโหินื้น”
“เหมือนนเาะเปลือโล” ูมพูให้เหมือนเรื่อล
“ถ้ามีบ้าน ันะปลูอไม้ให้ผลิบานลอปี”
“แสแมาแล้ว” ูมบอ ำเลือูอล้วยไม้ ทำปามุบมิบเหมือนะนับำนวน
“เวลาอไม้อาบแสแะาม” นิภาพู
ปิเรื่อัผ้า นิภาออมานั่เปลไม้ระเบีย มอสายน้ำทิ้ลิ่ลไปลิบสายา เนินทรายผุแผ่อยู่ลาสายแแรล้า เหมือนผืนผ้าแพรพุ่พาปลุมไปทั่ว ทุมุมใล้และไลราวใยแมมุมให่
“ุอบล้วยไม้” ูมพู
“เหมือนุอยา้นหาน้ำพุ” เธอหัวเราะเหมือนเ็สาว
“น้ำพุเหมือนเ็สาวบริสุทธิ์”
“ริหรือะ”
“บาทีเราพบไ้แ่ในวามฝัน”
“บาอย่าเท่านั้น”
“แ่บาอย่าพบไ้ทุเวลา”
“อะไรบ้ารับ?” ูมถามอย่าสุภาพ
“เิน” เธอหัวเราะ “ผลำไร”
“ผมไม่เ้าใ!” ูมพู สีหน้าุน
“ุลอนึถึานายระาษำระอุสิะ”
“ุำลัพูถึธุรินาย่อม” ูมถามอย่ารู้ทัน
เธอยถ้วยึ้นิบาแฟ “ันไม่อยาอยู่ว่า”
“ั้นฤา” ูม้อาเธอราวะ้นหาวามหมายบาอย่า
“เ่นายระาษสำหรับพิมพ์หนัสือีสำหรับเ็” เธอว่า
“ระาษีหรือว่าหนัสือี” ูมถามเหมือนไม่เ้าใ
“ทั้สออย่า”
นิภามีบุลิเหมาะับารทำร้านอาหารมาว่าทำร้านายเสื้อผ้าวัยรุ่นอย่านั้นหรือ ูมิ เธออาะายรีมนวหลัเท้าอสุนัพันธุ์่าประเทศสำหรับนมีเินและไ้ำไรอย่าล้นเหลือ แ่ถ้ามีเินลทุนหลัล้านึ้นไป็้อเปิร้านายอมพิวเอร์ โทรศัพท์นาิ๋ว ผ้าทอมือหลวพระบา รอเท้าส้นสู ระโปรผ้าลินินและเ่าุบทอำาเมือน่าน
“ธุรินาย่อม” เาพู “้อู้เินธนาาร”
“ธนาาร” เธอพู “พวเาอบลู้าแ่ายน่าเื่อถือ”
“าวนาอย่าเรามีวามน่าเื่อถืออยู่หรือ?” ูมถาม
“เลิพูเรื่อนี้เถอะ” นิภาับท “ันแ่ิเล่น ๆ ”
“ิเล่น ๆ” ูมทวนำอย่าแปลใ ่อนหัวเราะราวับนสีเทาบนิ่หม่อนร้อในยามเ้า
๓.
เ้าวันหยุ ูมฟัเสียพูพล่ามอผู้นำรับาลาลื่นวิทยุและโทรทัศน์อรับาลอย่ามึน แม้เป็นเรื่อรู้ันมานมนานาเล รับาละมาาารเลือั้อประานหรือรับาลำเนิารรภ์ารรัประหารอนายทหารับนัารเมือ ผู้เอ่ยอ้าวาทรรมประาธิปไยและศาสนาเพื่อรอบำประาน สถานีวิทยุอรัทำัวเสมอทาสรับใ้ เสนอ่าว้านีอรับาลมายัหูประานนท้อไส้ลื่นเหียนและเิอาารผิปิทาสมอ
แม้แ่วิทยุุมนประำเมือ รับาลมอบหมายยัให้สถานีวิทยุอรัวบุมเหมือนะาบอำนาสื่อไว้เี้ยวลืน แ่พอหมุนไปหาลื่นสถานีอื่น ลับไ้ฟัารรายาน่าวารทุริในวราารและารเมือที่มีส่วนไ้เสียับผลประโยน์ทับ้อนในโราร่อสร้ามูล่ามหาศาลในเิลึและรอบ้าน เ่น่าวนายทหารสายพันธุ์มือถือสาปาถือศีลใ้เินรายไ้อรัวิสาหิไปเที่ยว่าประเทศ ๗ ล้านบาท ่าวะรัประหารแอบ้าบริษัทอเรือาิัวเอ ทำานประาสัมพันธ์เสนอ่าวทำลายวามน่าเื่อถือรับาลาารเลือั้ (รับาลึ่ทหารใ้ปืนี้หัวบัับให้ออาำแหน่) ้วยเินภาษีประานำนวนสิบสอล้านบาท ่าวผู้พิพาษายฟ้อีนัารเมือทุริรับสินบนโรารุลอแหล่น้ำและโรารสร้าทารถไฟราู่ออไปถึห้าสิบหเมือทั่วประเทศ ่าวารเ้าถือรอรรมสิทธิ์ในที่ินสาธาระบนภูเา แน่นอน สำหรับประเทศนี้ย่อมมีสอมาราน ผลสอบ้อออมาไม่มีมูลแบบนี้หนึ่ล้านเปอร์เ็น์
ย่าระเมียรเื่อว่า ารเมือประเทศไม่ไ้ยระับุภาพีวิและวามเป็นอยู่อประาน มีแ่้อับผิเหยียบย่ำทำลายวามหวัและปิเสียร่ำร้ออประาน
ูมอยาลับไปทำานารเมือ แ่พอไ้ฟั่าวายหุ้นนอลาหลัทรัพย์อทายาทระูลผู้นำทาารเมือมีผลประโยน์เาเือบอาเียนออมา แน่ล่ะ ทุภาพ่าวและิรรมสัมปราผ่านสื่อสิ่พิมพ์และวิทยุโทรทัศน์ือารรอบำและารยายัวอวามสัมพันธ์เิอำนาระหว่านั้นผู้นำทาารปรอับประาน ส่ผลให้ารพันาถูเบี่ยเบนลับไปสู่วามล้าหลั เพื่อหัวประานไม่ไ้ลุึ้นยืนปีล้าาแ็ึ้นมาแบ่ปันผลประโยน์ในผลผลิ เ็ยานและนไร้โอาสทาารศึษาท้อไส้หิวโหย ย่าระเมียรพูว่า นั้นใไม่มีวามริใับประาน เรา้อร้อ่าประาม่อหน้าไ้ว่า “พวมันหาิน ห่ามึเอ๊ย ูอยาระทืบหำมัน!”
ย่าระเมียรบอว่า ๗๐ ว่าปีผ่านมา ประาธิปไยถูย่ำยี้วยฝ่าเท้าอนั้นผู้นำทาารปรอและนัารเมือทุริสอพลอ นพวนี้เินแถวเ้าเาะุมลไอำนารัเพื่อสร้าผลประโยน์อันอบธรรมให้ัวเอและพรรพว ไม่เยมอเห็นหัวในทุ์ยา เป็น่วเวลาเ็สิบหฤูฝนบ่มเพาะ้นไม้ารทุริ้อโแหน่อและิ่้านออไปทุารานิ้วอแผ่นิน เป็น่วเวลามื่นทุ์เ็อประานผู้ื่อสัย์และทำานหนั
ูมเห็น้วย ย่าระเมียรบอว่านัารเมือ เ้าหน้าที่รัและ้าราารประำ่า่วยันเียนโรารอเบิใ้บประมาเ้าสู่่อทาิสินบนับ้อนที่สุในประวัิศาสร์อประเทศที่มอหานัารเมือหัวใสุริที่มีวามรัและริใ่อประานไม่เอแม้แ่นเียว นัารเมือส่วนมามาาสายพันธุ์รึ่ล่าเป็นนรึ่บนเป็นสัว์ นัารเมือมีสำนึสาธาระมีอยู่เพียรึ่น ส่วนนัารเมือปามอมหน้านและเี้ยวออบให้สัมภาษ์ับสื่อสาธาระ เป็นเพียสัว์ป่วยล้ายทาเปลือยราัเาะเสาประาธิปไยหา่อทา้อโสร้าวามร่ำรวยและวิ่เ้นเ้าหาศูนย์ลาอำนาเพื่อใ้ำระล้าวาม้อลอัวเอและพวพ้อ นัารเมือแบบนี้เินลาหาสีแสีเหลือเพ่นพ่านบนถนนเลือั้นแทบนันาย ารอ้าลัทธิประาธิปไยแบบโลนเน่าประสมปนเปับารัารศึษาเพื่อรอบำเรือาิพี่น้อและาิพันธุ์ในพื้นที่ายอบรอบนอ เปล่าลวลวาลอระยะสถาปนาอำนารัาินิยมอมปลอม ึไม่อาสร้าสำนึให้เ้าถึวามริระหว่าันไ้
วามเศร้าอประานอีอย่าหนึ่ือ ประเทศนี้ยัไม่มีเรื่อมือลโทษนัารเมือที่ไม่ื่อสัย์ เรื่อมือำันัารเมือทุริหายาเหมือนมหาละออเพรในทะเลทราย ใระเป็นผู้เสนอหมายให้พลเมือฟ้อนัารเมือทุริโไ้โยร ำถามนี้ไม่มีใรสามารถอบไ้อย่า่ายาย แ่ะไปอำอบาใร เริ่ม้นอย่าไร ยัมืมนสิ้นหวั เพราะวามเป็นริเวลานี้ ประานในประเทศมีีวิอยู่ในรอำนาละเมิสิทธิมนุษยนและเหยียหยามุ่าวามเป็นมนุษย์อย่า่อนรูปรุนแร ภายใ้โรสร้าอำนาและผลประโยน์ทับ้อนอนั้นผู้นำและมหาเศรษีนัธุริเ้าอผลิภั์มอมเมาเ็วัยรุ่นทำำไรปีละหนึ่หมื่นล้าน แม้ะิ้นรนทำานรับ้านหยเหื่อท่วมแผ่นิน เายัมอไม่เห็นวามอยู่รออประาน เามอไม่เห็นอไม้ในหัวใผู้นำทาารปรอับนัารเมือที่แสออับประานผู้สร้าประวัิศาสร์ที่แท้ริแม้แ่เศษละออธุลี ารเอ่ยอ้าถึนโยบายให้ประานมีานะทาเศรษิและอยู่ีินีเป็นเพียารสร้าภาพหลอลวยืเวลาารเอารัเอาเปรียบอนั้นผู้นำให้ยืเยื้อยาวนานออไปเท่านั้นเอ
ย่าระเมียรบอว่าเป็นเรื่อน่าหัวเราะ หา้อารเพิ่มเินในระเป๋าประานผู้ถูปรอโยไม่มีารปรับลผลประโยน์และถ่ายเทเินออาบัีอนอีลุ่มหนึ่
เมื่อายแสไฟไปบนถนนารเมือประเทศ ะพบเห็นแ่ร่าฝูเปรแห่วาม้อลยืนทะมึนโทเทเป็นมารร้ายเปล่าเปลือยเหมือน้นไม้อุบาทว์ผลิอออผลมีพิษระบาไปทุหย่อมห้าารา ระนั้นูมเื่อว่า สัวันหนึ่วามั่วร้ายึ่ฝัลบาบทับไว้้วยสีสันสวยามเหล่านี้ ะถูน้ำมือประานหัโ่นล้มลไปอย่าราบาบและสูพันธุ์ไปในหลุมำอประวัิศาสร์แบบยอย้อนและระบัสัย์อย่าแน่นอน
ูมนึถึเาสลัวอละออน้ำพุบนพื้นทรายยามบ่ายริมลิ่แม่น้ำบ้านเิเมื่อพุทธศัรา ๒๕๑๑ ป่านนี้บ่อน้ำพุอาลายเป็นหลุมลึ มีาูและนแห้อพะเนินระเะระะอยู่ในนั้น
รั้นนึถึารเริ่มทำธุริอนิภา ูมไม่มั่นใว่าเธอะทำไ้สัเพียใ เธอถือำเนิมาาพระประส์อพระผู้มีพระภาเ้าเพื่อสะสมเินทอาาร้าและะายหนีวามเ่าแ่แบบแรเริ่มเพื่อไปใ้ีวิในฤหาสน์ราาสิบห้าล้านบาทในานะนัธุริที่ทำรายไ้ปีละว่าสี่แสนเ็หมื่นล้านบาทโยไม่ำระภาษีหรือไม่ เาไม่แน่ในั หรือว่าพระผู้มีพระภาเ้าประทานใหู้มับนิภาื่ม่ำไ้เพียแ่วามฝัน ่อนะสลายหายสิ้นไปในอบฟ้าว้าเหนือทะเลน้ำนมที่ยัยับแผ่วลื่นออไปในัรวาลไม่สิ้นสุบนมรราาแล็ี่สีแส้ม
ความคิดเห็น