hello pooh ยัยตัวร้ายกับนายหมีพู

ลำดับตอนที่ #1 : ้Hi!! นายหมีพู

        ร่างระหงสูงราว 165 เดินนวยนาดเข้าไปใน หมาวิทยาลัยชื่อดังของประเทษอย่างสง่างาม ตรงไปยังตึกคณะบริหารธุรกิจชั้นสูงสุดเพื่อไปห้องบนสุดของตึกซึ่งคือห้อง ระดับ first class ของเเก้ง the seven deadly sin ซึ่งก็คือห้องของพวกหนุ่มๆทั้ง 7 คนซึ่งเเต่ละคนล้วนมีดีกรีเป็นถึง บุคคลที่เป็นสุดยอดทั้งเจ็ดในมหาวิทยาลัยเเห่งนี้ ทั้งหน้าตา ฐานะ หรือเเม้กระทั่งสมอง ความจริงพวกเขาควรจะเหมาะสมกับตำเเหน่งเจ้าชายของโรงเรียนนี้มากกว่าถ้าไม่ติดตรงนิสัย เจ้าเล่ห์ สับรางเก่ง เเละ ชั่วร้ายของพวกเขา เเทนที่จะเป็น บาปทั้งเจ็ดประการเเบบนี้ไปเเล้วหล่ะ เมื่อลิฟ ขึ้นมาถึงชั้นที่ต้องการฉันก็ก้าวฉับๆ ตรงไปที่ห้องของพวกเขาทันทีโดยไม่สนใจสายตาหลายๆคู่ที่พุ่งตรงมา ปกติคนส่วนมากจะไม่ค่อยอยากเข้าไปเหยียบห้องของพวกเขาหรอกนะถ้าไม่มีธุระจริงๆหน่ะ 
       'ปิ้บๆ'เมื่อฉันกดปุ่มออดหน้าห้องปั้ป ไอ้เสียงปิ้บๆๆๆๆ ที่น่ารำคาญนี่ก็บังเกิดขึ้นจนคนข้างๆหันมามอง โอ้ยยยยยรำคาญเดี๋ยวเเม่ก็ทุบทิ้งสะหรอก!!!
      'ประกาษถึงหนุ่มเเก้ง seven deadly sin กางเกงในสีม่วงลายคิตตี้ของท่านที่ขาพเจ้าพบในสระว่ายน้ำของโรงเรียนจะถูก ประมูลขายให้เเก่เก้งกวางหลังโรงเรียนภายในเวลา 3 นาทีถ้าท่านยังไม่ยอมมาเปิดประตูหน้าห้องของท่านในเวลานี้ค่ะ!!'เมื่อฉันพูดจบสายตาอึ้งๆของทุกคนก็พุ่งมาทางฉันทันทีโดยไม่นัดหมาย
        'ตึง!!!!!'ประตูห้องถูกเปิดออกพร้อมกับการปรากตตัวของหนุ่มๆทั้งหกคนซึ่งโผล่หน้าออกมาเเทบไม่ทันพร้อมกับจ้องหน้าฉันตาเเทบไม่กระพิบ เป็นอะไรกันยะฉันสวยเกินไปเหรอ(ดูเหมือนยังไม่รู็สึกตัวว่าตัวเองพูดอะไรออกไป)
      'เธอ....เป็นใครอ่ะo_O'นายหัวดำ(ความจริงชื่ิอไอร่อน)ตาโตเมื่อเห็นหน้าฉัน
       'อืม...ถ้าจำไม่ผิดยัยนี่คือ โมเดล ชื่อจริงชื่อสิริยาภา  เป็นลูกครึ่งไทย อิตาลีอยู่ห้อง B สมองก็....ดูจากหน้าตาคงจะฉลาดกว่าไก่นิดนึงมั้ง'คนที่พูดจากวนประสาทฉันอยู่เนี่ยคือนายเเคนน่อนอัจฉริยะไอคิวสูงมากกกกที่ชอบเต้ะท่าไปวันๆเเหม..ปากหมอนี่นี่มันเสียดีจริงๆ(-*-)
       'ใครเอายัยบ้านี่มาปล่อยไว้หน้าห้องพวกเรากันเนี่ย'ตามมาด้วยเสียงบ่นเเบบเซ็งๆของนายหัวเหลือง
       'ยัยบ้านี่กล้าพูดออกมาได้!!! สาวๆหนีฉันไปกันหมดเเน่กางเกงในสีม่วงงั้นเหรอฉํันไม่ใช่เกย์น้า\(TOT)/'
นายหน้าใสที่บ่นฉันอยู่ฉอดๆนี่ถ้าจำไม่ผิดชื่อว่า ฮีเลี่ยม ที่เอาเเต่ม่อสาวไปวันๆสาวๆเกือบครึ่งของที่นี่คงเสร็จหมอนี่ไปเกือบหมดเเล้วหล่ะ ส่วนสองพี่น้องฝาเเฝดซันกับไซรัส ก็จ้องฉันไม่วางตาด้วยสายตาคมๆเหมือนเหยี่ยวของพวกเขาอยู่ตลอดเวลาเเต่ก็ไม่มีใครยอมเอ่ยปากอะไร  พวกนายอมขี้ฟันไว้เหรอยะพูดอะไรสัหน่อยเซ่!!!
       'ถ้าฉันจำไม่ผิดกลุ่มของพวกนายมี เจ็ดคนไม่ใช่เหรอทำไมโผล่หัวมาเเค่หกคนหล่ะ'
        'ถ้าหมายถึง คอลั่มหล่ะก็ตอนนี้เป็นเวลานอนกลางวันของหมอนั่นหน่ะ'ฮีเลี่ยม
       'เเล้วหมอนั่นนอนที่ไหนหล่ะ'ฉัน
       'ข้างในห้องนี่ไง..เฮ้ย!!!! ยัยบ้านั่นเธอทำอะไรหน่ะ'ไม่ทันที่หมอนี่จะพูดจบฉันก็ก้าวฉับๆผ่านพวกเขาเข้าไปในห้องทันทีโดยไม่สนใจเสียงโวยวายของพวกเจ้าของห้อง เมื่อกวาดสายตาไปรอบๆฉันก็พบกับนายคอลั่มที่นอนหลับสนิทโดยมีหนังสือไดอารี่ลายหมีพู ปิดหน้าอยู่บนโซฟาอย่างสบายใจ ไม่รอให้เสียเวลาฉันก็กระโดดถีบหมอนั่นตกจากโซฟาทันที
       'พลั้ก!!!!!' 
       'เฮ้ย!!!!!!'เสียงอุทานจากหนุ่มๆทั้งหก
       'OoO'ใบหน้าของคนที่ถูกถีบตกเตียง
       'นายหมีพู!!!!เรามาพนันกัน'
       'อะไรนะ...'
       'เรามาพนันกัน....ในคาบฝึกสอบปฏิบัติการบริหารใครจะได้คะเเนนมากกว่ากันถ้านายเเพ้พนันนายจะต้องเลิกมายุ่งกับเพื่อนของฉัน!!!!'
      'เเต่ถ้าคุณเเพ้คุณต้องมาเป็นเเฟนของผมนะครับ...'
      'ทำไมต้องเป็นเเฟนด้วยยะ!!!'หมอนี่มัน!!!
      '.....ไม่รู้สิครับผมยังคิดไม่ออกเลย....ถ้าคุณยอมผมก็จะยอมพนันด้วย'ยังมีหน้ามาทำหน้าอึนๆใส่ฉันอีกนะ
      'ได้เพราะฉันมั่นใจว่าฉันจะไม่เเพ้ นายเตรีบมตัวไว้ให้ดีดีนะนายหมีพู...นายเเพ้ฉันเเน่!!!!'