คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Question
Part 3 : Question
“เฮ่อ ลูกตัวดี! อยู่ให้เป็นสุขสักวันหนึ่งให้แม่บ้างได้ไหมเนี่ยลูก” เมื่อกลับบ้านมาไอซ์ก็โดนบ่นอุบใหญ่เลย
“ค่าๆ!! แม่” หญิงสาวรับคำเนือยๆแล้วเดินขึ้นห้องไป
“เหนื่อยจริงๆเลย” หญิงสาวบ่นอุบ เมื่อเธอเข้ามาถึงห้อง
“อาบน้ำดีกว่า” เธอเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัว และเธอก็คิดสิ่งหนึ่งได้ทำให้เธอหน้าแดงขึ้น ก็เรื่องที่เธอดันไปจูบกับชายแปลกหน้านะสิ!! เธอลูบปากตัวเองไปมา
“เราเป็นอะไรไปเนี่ย เฮ้อ คิดมากจริงเลย” เธอบ่นกับตัวเองแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
………………………………………
“พี่เอกกกกก!!!” แคทตะโกนใส่พี่ชายอย่างสุดเสียง
“อะไรยัยแคท เรียกเบาๆก็ได้ไม่เห็นต้องตะโกนเลย” เอกบ่นอุบ พร้อมกับลูบหูตัวเอง
“ก็พี่เอกมัวแต่เหม่อลอยจับปากตัวเองลูบไปมาอยู่นั่นแหละ” แคทบ่นกลับ
“เอาเหอะๆ มีอะไรหละเรา” เอกรีบแก้ตัว
“ไป ช๊ออ...” ก่อนที่เธอจะพูดจบก็โดนมือมาปิดปาก
“พี่ไม่ไป พี่เบื่อ” เอกรู้ทันว่าเธอจะต้องชวนไปช๊อปปิ้งกับอรแน่ๆ!! ลูกกวาดหยดหยอง
“พี่เอกใจร้าย หนูไปฟ้องแม่แล้ว” และแล้วหญิงสาวก็เดินจ้ำๆอย่างขัดใจไปข้างบน
“เฮ่อ” ชายหนุ่มถอนหายใจอย่างช้าๆแล้วถอดสร้อยคอขึ้นมาดู เขาจำไม่ได้จริงๆว่าสร้อยเส้นนี้เขามาได้อย่างไรกัน ยิ่งคิดเขายิ่งปวดหัว
“โอ๊ยยย ไม่คิดแล้ว ปวดหัวจริง” เอกใส่สร้อยไปที่บนคอเขาเหมือนเดิม
………………………………
“...................” ทั้งห้องเงียบสนิท ถึงแม้จะมีคนอยู่ก็เถอะ แต่คนที่อยู่นั่นเหมือนกับไม่มีวิญญาณอยู่ในตัว เธอมองดูสร้อยแล้วคิดอย่างเหม่อลอย
“นานแล้วสินะคะ พี่เคน พี่จะบอกอะไรไอซ์กันแน่คะ” แต่แล้วหญิงสาวก็พูดกับตนเองพร้อมน้ำตาที่คลอเบ้า
“ก๊อกๆ ก๊อกๆ” แต่แล้วเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น
“ใครคะ” ไอซ์พูดขึ้น พลางใส่สร้อยไว้ที่เดิม
“พ่อเองจ้าลูก” เมื่อเธอได้ยินคำว่าพ่อ เธอก็ยิ้มขึ้นมาและรีบวิ่งไปที่ประตู
“พ่อคะ! หนูคิดถึงจังเลย” เธอรีบกระโดดเข้าหาพ่อตัวเอง [ทำอย่างกับตัวเองตัวเล็กจังเลยนะเนี่ย]
“พอแล้วๆ พ่อจะตายเพราะลูกเนี่ยแหละ” และแล้วเธอก็ต้องปล่อย
“ตัวหนักจริงเลยลูกเนี่ย” พ่อแซว
“พ่ออะ ว่าหนูอ้วนหรอ” หญิงสาวทำหน้าป่อง
“หึหึ เป็นไงบ้างลูกอยู่ที่นู่นตั้งนานสบายรึป่าว พอพ่อรู้ก็รีบมาหาลูกเลย” แล้วพ่อของเธอก็โอบเธออย่างคิดถึง
“หนูคิดถึงพ่อจังเลย พ่อคะหนูขอถามอะไรพ่อหน่อย” พ่อของเธอทำหน้าสงสัย
“ถามอะไรหละลูก”
“สร้อยนี้มันมีความหมายยังไงคะพ่อ” หญิงสาวยื่นสร้อยให้พ่อของเธอดู
“เอ่อ...” เมื่อพ่อของเธอเห็นสร้อยนั้นก็ตกใจ ไม่คิดว่าเธอจะถามเรื่องนี้
“แล้วลูกจะรู้ในภายหลังเอง” พ่อของเธอยิ้มแล้วพูดอย่างมีเลศนัย
“โถ่ ลุ้นซะใจหายหมด” หญิงสาวพูดอย่างเสียดาย
“พ่อขอตัวก่อนนะลูกพ่อมีงานที่บริษัทที่จะต้องไปเคลียร์อีก” แล้วพ่อเธอก็ออกจากห้อง ปล่อยทิ้งให้เธอนั่งสงสัยกับความเป็นมาของสร้อยนี้
................................................................
“รู้ไหมสร้อยนี้มีความหมายกับพี่มาก รักษาไว้ให้ดีนะ” ผู้ชายคนหนึ่งพูด
“คะพี่เคน แล้วอีกครึ่งหนึ่งของสร้อยนี้ละคะ” หญิงสาวถามด้วยความสงสัย
“ก็อยู่กับคนที่ไอซ์รักเค้าไงจ๊ะ สร้อยนี้จะพาเธอสองคนมาพบกันเอง” ชายหนุ่มพูดแล้วยิ้มอย่างอบอุ่น
“แล้วเค้าเป็นใครละคะ” ไม่ทันที่หญิงสาวจะถามจบ ทุกอย่างก็มืดมิด
“คุณหนูค่า ตื่นได้แล้วคะ” แม่บ้านมาปลุกเธอจะห้วงนิทรา
“หืม อื้มๆ” หญิงสาวงัวเงีย
“นี่นะคะ ผ้าเช็ดตัว” แม่บ้านยื่นให้ พร้อมออกจากห้อง
“มะกี๊มันเป็นฝันอะไรนะ พี่เคน....จะบอกอะไรไอซ์หรือ? ไอซ์ไม่อยากคิด ไอซ์ไม่ต้องการที่จะคิดอีก ไอซ์สบสน” หญิงสาวบ่นกับตัวเองพร้อมกับน้ำตาที่เอ่อล้นโดยที่ไม่รู้สาเหตุ
----------------------------------------------------------------------------------------------
ความคิดเห็น