คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Meeting
Part 2 : Meeting
"พี่เอกค๊า" เสียงแหลมดังที่ทำให้ทุกคนที่อยู่ข้างๆอุดหนู ดังขึ้นมา ณ บ้านหลังหนึ่ง
"ยัยแคท เงียบๆหน่อยสิ พี่กำลังอ่านหนังสืออยู่" เจ้าตัวที่ถูกเรียกเอ็ดน้องสาวใหญ่
"ขอโทษคะ คือว่าวันนี้พี่ต้องไปช็อปปิ้งกับแคทน๊า นานะ" น้องสาวพูดอ้อนหวานสุดฤทธิ์
"เอ่อ ไม่ไปไม่ได้เหรอ" เจ้าตัวทำท่าทีลุกลน
"ไม่ได้คะ วันนี้แคทอุตส่าห์บอกอรไว้แล้วนะ ว่าแคทจะพาพี่เอกไปด้วย" หญิงสาวบอกอย่างน้อยใจ แต่เมื่อชายหนุ่มได้ยินคำว่า อร ทันใดนั้น
"พี่ไม่ไปเด็ดขาด แคทไปกันสองคนเหอะ พี่ไม่ยอมไปหรอก" เป็นใครก็ไม่อยากไปกับคนที่ชื่ออรนักหรอก เอเป็นเจ้าของคำคม ตื๊อเท่านั้นที่ครองโลก
"ได้ หนูจะไปฟ้องแม่เรื่องวันนั้นแน่ ที่พี่ควงหญิงไปที่ผับ" น้องสาวพูดดัก
"เฮ่ย แคทรู้เรื่องนี้ได้ไงกัน ก็ได้ พี่ไปก็ได้" พี่ชายรับคำอย่างไม่เต็มใจพร้อมตั้งหนังสือบนโต๊ะ
"ไปกันเถอะคะ" น้องสาวตัวดีก็จับลากไปที่รถ โดยที่พี่ชายไปโดยไม่เต็มใจนัก
……………………………………..
"ตึกๆๆๆ" เสียงฝีเท้าเดินไปมาของผู้คนที่สนามบินที่กระหึ่มจนน่ารำคาญ
"ไงน้องตัวแสบ" ทำให้หญิงสาวที่โดนเรียกสะดุ้ง
"พี่ต้นอ๊ะ แกล้งไอซ์อีกแล้วนะ >o<" ผู้เป็นน้องสาวค้อนใส่พี่ชาย
"กลับมาไม่บอกไม่กล่าว ถ้าแม่ไม่บอกพี่ สงสัยต้องกลับ Taxi แน่งานนี้" พี่ชายบ่นไปมา
"อย่าบ่นมากน่า พาไป shopping ก่อนสิ ไม่ได้มาเที่ยวที่นี่นานแล้ว" ไอซ์พูดอ้อน
"โห น้องรักจ๋า กลับมาถึงก็จะ Shop เลยเหรอไง" พี่ชายพูดเสียงหวานกลับ
"เอ้า ก็ได้ๆ" ในที่สุดพี่ชายก็ตกลงเนื่องจากทนหน้าที่น้องสาวทำไม่ได้
"เย่ ไปกันเลย" หญิงสาวลากพี่ชายเหมือนกับลากรถเข็นเบาๆ
The Time is not waiting.
คนเราบอกเสมอว่าเวลาไม่เคยรอใคร.
We have to use the time.
เราควรจะใช้เวลาให้เป็นประโยชน์ที่สุด.
"ยัยไอซ์ เธอซื้ออะไรของเธอเนี่ย จะย้ายบ้านหรอไง" ต้นบ่นงุบงิบ เมื่อเห็นน้องสาวซื้อของมาเยอะแยะ ที่จริงเขาจะไม่บ่นอะไรหรอก แต่นี่เขาต้องถือ ไม่งั๊นโดนว่า ไม่เป็นสุภาพบุรุษแน่
"โถ่ แค่นิดเดียว อย่าบ่นน่า ไปแวะที่ร้าน Coffee ก่อนไป" น้องสาวเถียงกับ
"เฮ่อ" พี่ชายถอนหายใจด้วยความเหนื่อย
"ตุ๊บ!!!"
"โอ๊ยยยย" ไอซ์ร้องอุทานขึ้น และร่างกายล้มลงไปที่พื้นพร้อมกับผู้ชายคนหนึ่ง
"เป็นอะไรมากไหมครับคุณ ผมขอโทษทีครับ พอดีถือของเยอะแยะเลยมองไม่เห็นทางครับ" ชายคนนั้นรีบแก้ตัวอย่างรวดเร็วจนหญิงสาวอึ้งกับการพูดที่รวดเร็วของเขา นั่นอุทานของเขาหรือนั่น
"เอ่อ...ค่ะไม่เป็นอะไรหรอกคะ" หลังจากหญิงสาวหลุดจากอาการเอ๋อเธอก็พูดตอบกลับ
"เป็นไรมั่ง ไอซ์" ต้นรีบทิ้งของแล้วตรงดิ่งมาหาน้องสาว
"ไม่เป็นไรคะพี่ต้น ไปกันต่อเถอะคะ โอ๊ย!!" หญิงสาวอุทานขึ้นอีกครั้ง เมื่อกำลังจะลุกขึ้นยืน
"สงสัยเท้าจะแพลง อุ้ยเจ็บจัง" หญิงสาวร้องออกมาเมื่อพี่ชายไปจับเท้า
"เอ่อ งั๊นไปพักที่ร้านกาแฟก่อนนะ เดี๋ยวพี่ไปซื้อยา นี่นายฝากดูแลก่อนนะ" ต้นบอกกับไอซ์ก่อน แล้วมาพูดกับคนที่ชนเธอมะกี๊
"เอ่อ...ครับ!!!" ชายหนุ่มรับปาก
"ยังไหวไหมคุณ" ชายหนุ่มเอ่ยกับหญิงสาวที่พยายามเดินไปข้างในร้าน
"โอ๊ย"
"ระวังคุณ"
"ตุ๊บบบ"
ทั้งสองคนต่างหกล้ม และแล้ว ริมฝีปากทั้งสองประสานกัน!!
"เฮ่ย" หญิงสาวผลักชายหนุ่มออกจากตัว เมื่อรู้สึกตัว
"เอ่อ ขอโทษครับ" ชายหนุ่มพูดขอโทษ พร้อมหลบใบหน้าด้วยความอาย
"ช่างเหอะ รีบเข้าร้านก่อน" หญิงสาวก็หน้าแดงไม่แพ้กัน
"Marks Coffee ยินดีต้อนรับคะ" พนักงานต้อนรับทักขึ้น
"ต้องการอะไรคะ" เด็กเสิร์ฟของร้าน Marks Coffee เอ่ยขึ้น
"อ๋อยังก่อนคะ กำลังรอคน" ไอซ์พูดปฎิเสธ
"คะ" แล้วเด็กเสิร์ฟก็เดินจากไป
"เอ่อ คุณครับเรื่องมะกี๊ ขอโทษด้วยนะครับ" ในที่สุดชายหนุ่มก็กลับมาพูดเรื่องที่เธอกำลังจะลืม
"คะ เอ๊ะ สร้อยฉันหายไปไหนนะ" หญิงสาวจับคอตัวเอง
"อ๋อนี่ครับ ผมเห็นตอนที่ เอ่อ..คุณล้มมันหลุดออกมาครับ ผมเลยเก็บมา" ชายหนุ่มยื่นสร้อยคอรูปนางฟ้า และ มีตัว LO อยู่ มันเป็นแบบ ครึ่งเสี้ยวเหมือนจะมีอะไรมาให้ต่ออีกนั่นแหละ
"แต่ก็แปลกดีนะครับ มันเหมือนสร้อยคอของผมเลย แต่ของผมเป็นเทวดานะครับ" เขาถอดสร้อยคอจากตัวเอง มันเป็นอีกครึ่งเสี้ยวอีกอันหนึ่ง เป็นรูปเทพบุตร มีตัว VE อยู่
"เอ๋ คุณได้มาจากไหนนะ" หญิงสาวเอ่ยขึ้น
"จากชายคนหนึ่งนะครับ" ชายหนุ่มเอ่ยขึ้น
"เอ๋ หรือว่าจะเป็นพี่เคนนะ" หญิงสาวพึมพำเบาๆ
"อ๋อ ป่าวหรอกคะ" หญิงสาวปฎิเสธ
"ไหนลองมาต่อดูทีสิคะ" หญิงสาวพูดบอก เมื่อมันต่อก็พอดีกันเลยทำให้ทั้งสองตกตะลึง
"บังเอิญจังนะครับ" ชายหนุ่มพูดขึ้น
"ไอซ์พี่มาแล้ว" ต้นพูดขัดขึ้น
"งั๊นผมขอตัวก่อนละกันครับ" แล้วชายหนุ่มก็เดินจากไปพร้อมสร้อยอีกครึ่งหนึ่ง
ความคิดเห็น